Mijn deftige pak hangt weer in de kast. Een enkele keer mag het uit de kast, zoals bij een nieuwjaarsreceptie of bij een andere plechtigheid. Maar normaal hangt het in de kast te wachten tot het niet meer past. Het past mij nog steeds na al die lange jaren. Ik heb het wel eens gehad, dat het wat strak om de buik zat. Dan had ik het liever uit dan aan. Maar nu zat het weer prima. De pijpen waren misschien een beetje aan de smalle kant. Een deftig pak doet niet aan mode. De wethouder was vol lof. Op datgene wat de afgelopen jaren was gerealiseerd. In de zaal was dat enthousiasme niet zo groot. Er werd toegegeven, dat de boulevard er mooi uitziet, maar over de haven was men het kennelijk niet helemaal eens. In maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen; daarna komt er een nieuw wethouder voor Scheveningen. Daarop hebben we nog geen bezwaar, maar hopen wel dat hij/zij iemand zal zijn, die ook echt naar Scheveningen luistert. Niet alleen naar de zee, maar ook naar de bewoners. Ik wens u allen een heel fijne, jammer genoeg een beetje regenachtige, maar toch gezellige dag.Foto: zo maar ergens langs de Vliet.

Weer een nieuwe dag vandaag. In de namiddag nieuwjaarsreceptie van Stadsdeel Scheveningen. Veel oude gezichten en veel Scheveningse politiek. Uit de zaal zal wel wat reactie komen als de niet-gekozen wethouder van Scheveningen zijn woordje zal doen. Veel Scheveningers zijn het niet eens met zijn visie op onze badplaats. Het is de laatste keer dat hij als wethouder zijn prevelementje doet. Binnenkort zijn er gemeenteraadsverkiezingen en komt hij niet meer terug als wethouder. Wie zal het wel worden? Krijgen we nu iemand, die wel het goede hart op de goede plaats zal hebben? Het wordt vaak vergeten, dat politiek op de eerste plaats betekent: luisteren naar de kiezers en niet alleen je eigen ideeën volgen. Maar, gelukkig, zal de bijeenkomst niet alleen om hem draaien. Het is ook weer een moment van ontmoeting en begroeting en nieuwe kennissen en/of relaties ontmoeten. Een hapje en een drankje en tenslotte toch weer tevreden naar huis. Ik wens iedereen een heel gezellige dag; het weer zal niet zo erg meewerken, maar ja, dáár kunnen we zelf niets aan doen(en de politiek ook niet). Foto: alleen en samen

De week heeft weer zijn eerste stappen gezet. Het is vandaag, dinsdag, 14 december. Annemiek moet vroeg bij de trombosedienst zijn ter controle. Dan doet ze altijd een beetje nerveus en heeft haast. Eerst moet nog dit en dat moet nog gedaan worden, alsof ze geen tijd meer heeft, als ze terugkomt van de controle. Dan gaan we eerst koffie drinken en wat kletsen en daarna kan er altijd nog wel op de computer een bezoekje worden gebracht aan blogvriend(inn)en. Daar maak ik mij helemaal geen zorgen om: ik doe het wanneer ik zin heb. Soms is dat vroeg, soms wat later. Ik denk altijd maar: niets moet alles mag. Als je alles niet zelf in de hand houdt, dan word je een paniekeling en ga je fouten maken. Gisteren heb ik bij het zwemmen mijn door mij zelf gestelde limiet met zwemmen gehaald: honderd baantjes. Ik denk dat ik met zwemmen, fietsen, wandelen en af en toe wat aan rekken en strekken wel voldoende doe aan mijn conditie. Het blijft voorlopig zacht voor de tijd van het jaar. De dagen lengen en de lente komt steeds nader. Het zonnetje krijgt al weer wat meer kracht en de natuur om ons heen wordt langzaamaan wakker. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: aan het eind van de avond ziet onze tafel er soms wat rommelig uit.

Het is vandaag, 14 januari, maandag, wasdag, werkdag. Het enige dat voor mij geldt is: er is weer een nieuwe dag. Net als gisteren zal de zon weer gaan schijnen, zal de kou, die voorspeld was, verdwijnen. De winter is ons gunstig gezind. Natuurlijk kan er nog wel wat winter komen, maar voorlopig ligt die nu nog op afstand. Gisteren was het druk op Scheveningen; bijna een zomerse drukte. Veel mensen op boulevard en strand, die allemaal genoten van een mooie dag. Allemaal met een vriendelijke groet op een lachende snoet. Wat wil een mens nog meer. Alleen de Pier was dood. Nog steeds en niemand kan of wil ons informeren over afbraak of renovatie. Nieuwe plannen liggen er wel, maar daar zijn veel Scheveningers het niet mee eens. De overheid beslist. Ook tegen de wens van de bevolking in. Scheveningen moet een bruisende badplaats worden, maar de inwoners houden meer van de rust; de rust die de zee ons schenkt. Maar we gaan niet kniezen vandaag: we gaan weer geniet van een nieuwe dag. Na mij de zondvloed. Ik wens iedereen een dag vol vreugde en rust; en dag, die er zijn mag. Foto: pootjebaden, maar wel met laarsjes aan. De foto wil niet lukken. Ik krijg steeds bericht: internet explorer reageert niet. Dan maar later de foto.

Het is zondag, 12 januari 2014, 07.45 uur en aan de wolkeloze hemel gloort in het noordoosten het morgenrood. Het is al echt te merken, dat de dagen lengen. Mijn buitenthermometer is kapot; ik weet dus niet exact hoe koud of hoe warm het vannacht geweest is. Er is weinig wind en volgens mij heeft het hier niet gevroren. Volgens de weerprofeten wordt het een mooie en zonnige dag. Als dat zo is, dan zal het weer wat drukker zijn op de boulevard en het strand. Veel stedelingen willen er dan even uit. Hup, de auto in of met tram of fiets richting de zee. Toch gaat het winteren. Ik denk voorlopig niet streng; van dit soort winter houd ik wel. Niet van winters met sneeuwbergen, gladde straten en harde wind. Dit weer is lekker om naar buiten te gaan en te genieten van de al ontluikende natuur. Viel bloembollen hebben hun neus al boven de aarde gestoken. Op sommige plaatsen schijnen zelfs al sneeuwklokjes gespot te zijn. Ik wens iedereen een heel aangename dag. Foto: zo ging gisteren in het zuidwesten de zon onder op Scheveningen.

Ik word wakker als de zon opkomt of als de eerste trams gaan rijden, maar vanmorgen werd ik wakker na acht uur slapen en dat was laat want ik kroop pas na elleven onder de wol. Nu weet u hoe laat ik ben opgestaan. Ik heb me niet verslapen. Zou ook niet geven: het is toch zaterdag, de elfde van de eerste maand. Gisteren had ik het in mijn bol. Ik wilde mijn leeftijd zwemmen. Zoveel baantjes als ik jong ben. Het werden er dus negenenzeventig. Het tachtigste baantje wilde ik niet zwemmen, dat bewaar ik voor vandaag. Ik ben dus weer helemaal terug op mijn oude niveau. Nu ga ik door tot honderd d.w.z. 1000 meter achter elkaar, zonder stiekeme rustpauze. Ik moet er bij zeggen, dat ik niet zo snel zwom, dat ik er oververmoeid van raakt. Toch vond ik het zelf wel weer een hele prestatie. Gisteren kreeg ik twee boeken over Den Haag: een betrof het jaar 1956. In dat jaar zat ik nog in het klooster. Daar wist je niets van wat er buiten het klooster gebeurde: zelfs geen krant, Die krant mag ik nu lezen. Een lege bladzijde in mijn leven wordt weer opgevuld. Het andere boek gaat over Den Haag toen en nu met een voorwoord van Dr. Willem Drees. Hij was minister-president van Nederland 1948 – 1958, een roerige periode. Vandaag ga ik deze boeken eens nader bekijken en herinneringen ophalen. Ik wens iedereen een heel fijne dag.

even een kleinbe storing

Voor ons wordt het een rustig weekend met veel zon en iets lagere temperaturen en wat minder wind. Wat wil een mens nog meer in deze tot nu toe zachte winter. Overal zie je al de groene punten van sneeuwklokjes, krokussen en narcissen. Het is al weer 10 januari en de klok heeft nog geen zeven slagen laten horen, maar dat zal niet lang meer duren. We zijn al vroeg uit de veren om van de nieuwe dag te gaan genieten. Gisteren is het sporten er bij in geschoten, maar dat haal ik vandaag wel weer in. Een rondritje door de polder zie ik vandaag niet zitten; misschien morgen een bezoekje aan Lisse om wat meer informatie over een eventuele vakantie te vergaren. En verder houd ik het kort vandaag. Misschien komt er nog wat werk vandaag in verband met de algemene ledenvergadering van onze vereniging, die binnenkort moet plaatsvinden. Maar dat werk kan ik nog wel even voor me uit schuiven. Ik wens iedereen een heel fijn weekend. Geniet met volle teugen van het mooie weer.Geen plaatje: storing.

Het is vandaag, 9 januari 2014. Nog even wennen aan dat jaar tal. Het wordt een onstuimige en aan de kust een stormachtige dag met windstoten mogelijk van 90 km/uur. De wind is zuidwest ten zuiden. Af en toe zal het kunnen regenen. Ook in het binnenland zal de wind krachtig kunnen zijn. Het is dus oppassen geblazen voor vallende takken of dakpannen. Neem dus geen onverantwoordelijke risico’s; wacht tot de wind is gaan luwen. Ook op de weg kan het gevaarlijk zijn door onverwachte windstoten. We krijgen vandaag visite van kustbewoners uit het noorden van het land. Dit zijn dit weertje wel gewend. Misschien is er nog tijd voor een wandeling over de boulevard of over het strand. Vanavond moet ik even naar de tandarts. Een dag of tien geleden had ik ineens een goudklompje in mijn mond. Een kroon. Misschien kan de tandarts die weer opnieuw plaatsen en anders wordt het misschien één tand minder en sta ik nooit meer met mijn mond vol tanden. Ik wens iedereen een aangename dag; in de meeste gevallen zal dat wel binnen blijven; maar ook binnen kan het gezellig zijn. Geniet van deze nieuwe dag. Foto: zo stil kan het in de polder zijn.

Gisteren was het een rustige dag op het blog. Iedereen even uitblazen en dan uitgerust weer adem halen. Het ziet er redelijk goed uit voor vandaag. Zon en tegen de avond… vraagtekens. De temperatuur blijft hoog voor de tijd van het jaar. Maar er lijkt toch een kentering aan te komen: het gaat wat kouder worden. De dagen beginnen te lengen en het oude gezegde wordt bewaarheid: als de dagen lengen, gaat de winter strengen. Lang zal dat wel niet meer duren. We zitten al bijna op half januari en over zeven weken zitten we dan weer bijna in de lente. Er wordt weer hard gewerkt in de stad en op Scheveningen. Binnenkort is hier een nucleair congres. Dan zit de halve wereld aan journalisten en vergaderbeesten weer aan de grote tafel. Of het wat zal opleveren? We hopen het allemaal, maar dan moet ook iedereen meewerken. We blijven optimistisch: eens moet het toch lukken.
Vandaag komt eerst een aannemer om een offerte voor woningaanpassing. Daarna heb ik een overleg met een van mijn medebewoners. Komt er dan toch nog eindelijk eens wat schot in het reorganiseren van onze vereniging van eigenaren? Wat het allemaal ook wordt: één ding is zeker: ik wens u allen een heel mooie en gezellige dag en dat is iets waar we zelf voor moeten zorgen. Foto: één van de vele mooie plekjes in de polder.

Daar zijn we dan weer, dinsdag 7 januari; nog even wennen aan de regelmaat. De vakanties zijn voorbij en dat betekent voor mij, dat ik weer gebruik kan maken van het zwembad in hotel Carlton Beach. Met de kerstvakantie was het daar zo druk in het bad, dat je amper één baantje ongestoord kon zwemmen. Nu heb ik het bad bijna helemaal voor mij zelf. Ik zit nu aan de zeshonderd meter vrije slag, zestig baantjes; aan het eind van de week zullen dat er zeventig of tachtig zijn. Dan zal ik weer op mijn oude niveau zijn. Twee dagen zwemmen, één dag rust, twee dagen zwemmen. In het weekend ben ik er nooit zeker van of ik wel kan zwemmen: dan kunnen er weer veel weekendgasten zijn in het hotel. Maar ik probeer het ritme wel vast te houden.
Annemiek had weer een paar dagen problemen met de verbinding. Ze heeft een laptop en zit op de huis Wifi, maar soms zijn er in de omgeving teveel andere hobbyisten tegelijk bezig en dan is het verbindingskanaal overbezet en moet je steeds opnieuw inloggen. Ik heb haar nu, met behulp van de KPN, op een ander kanaal gezet en nu gaat het een stuk beter.
Zo, dat is het weer voor vandaag. Ik wens iedereen een heel aangename dag. Aan het weer kan ik niets veranderen; we nemen het maar zoals het valt, zolang dat maar niet te veel regen is. Foto: misschien komt straks het zonnetje weer.

Wat een drukte vandaag al zo vroeg op het blog. Het is nat buiten en zelfs op ons balkon heeft het vannacht geregend. Dat kan alleen maar als er een harde wind zuidzuidwest staat. In het begin van de dag zal het weer wat klaren, om in de loop van de middag weer stevig toe te slaan. Aldus een weerprofeet, die ik dat vanmorgen vroeg hoorde zeggen. Overal buiten de gebaande weg is de grond nat. De koeien staan niet in de wei. Normaal staan ze ook in deze periode van het jaar op stal, maar met deze hoge temperaturen mogen ze nog wel eens in de wei staan. Vergeet het maar: dat zou zwemmen geblazen zijn. Het water in de poldersloten staat hoog. Hel gemaal kan het bijna niet verwerken. In de tuin groeien bij wijs van spreken de waterplanten. Ik zie het al voor me: een weide met waterlelies en daartussen van die mooie koi karpers. Zover zal het wel niet komen.
Vandaag is het de eerste echte werkdag van het jaar. De bouwvak gaat weer aan het werk. De werkauto’s zullen weer rijden, maar op de steigers zal nog niet het gefluit van de metselaars te horen zijn. Daar voor staat er nog te veel wind. In de loop van de dag zal die nog wat afnemen, maar later op de dag verwachten de profeten weer harde wind. We zullen het wel zien. Ik wens iedereen in ieder geval een heel fijne en genoeglijke dag. Leuk woord dat ‘genoeglijk’ dat hoor je hier niet vaak meer. Foto: leeg en nat. foto gemaakt op 4 januari 2014.

Ik werd zingend wakker deze morgen. Ik had fijn gedroomd. Het liedje, dat ik zong en nog door mijn hooft nazingt is:
“Als ik groot ben, lieve moeder en ik heel veel geld verdien
“Ga ik een auto voor je kopen en misschien een vliegmachien”.
Het is een liedje van Willy Derby(1935). Toch komt deze tekst niet in zijn liedje voor: het is een latere versie. Een versie van misschien kort na de oorlog. Ik zong het Annemiek vanmorgen voor en zij viel gelijk in met dezelfde tekst. Toch staan deze woorden niet in de oorspronkelijke tekst van Willy Derby. Mijn moeder is in 1997 overleden, hoogbejaard. Ik ging rijden met haar in mijn auto. Zij genoot daarvan. Nu ben ik zelf oud en geniet ervan om met Annemiek ritjes te maken met mijn auto en zo vliegen we rond door het land. Soms zitten we aan de Nieuwe Waterweg, soms in de polder; af en toe gaan we er een paar dagen tussen uit en genieten van wat de natuur ons biedt. Binnenkort een paar dagen naar de Achterhoek en daarna weer een keer naar Noord-Limburg. Als het even kan dit jaar nog een aantal keren naar een bestemming, die we nog niet gereserveerd hebben. Niet meer met een vliegmachien: dat gaat niet meer; maar misschien een cruise naar de zon of een busreis naar Bulgarije.
Het wordt een mooie dag vandaag: zon en misschien later op de dag wat regen; maar in ieder geval zon. Geniet er van en geniet nog eens na van alle leuke dingen, die we mee hebben mogen maken. Foto: het is geen cruise-schip, mar wat niet is kan nog worden.

Goedemorgen, allemaal; een prettig weekend gewenst. Het begint in ieder geval met een zonnetje en later op de dag een buitje. De temperatuur wordt een graad of tien en de wind is weer wat afgenomen. Al met al kan het best een mooie zaterdag worden.
Gisteren hebben we niet veel uitgespookt. Er was een harde wind en we hadden geen boodschappen te doen. Ook niet gezwommen: het zwembad is in een hotel en in dat hotel waren er veel gasten en van die gasten lagen er te veel tegelijk in het kleine zwembad. Er is dan weinig ruimte om rustig mijn baantjes te rekken. Maar vandaag ga ik er wel naar toe. De meeste gasten zijn weer vertrokken na een korte wintervakantie op Scheveningen. De komende twee maanden zal het rustig zijn in het hotel; misschien wat congresgangers, maar geen vakantievierders.
O ja. Morgen bestaat het blog van Annemiek acht jaar. Een hele prestatie van haar. Nu zit ze ook weer haar praatje te schrijven, maar ik denk niet, dat zij er aan denkt dat haar blogje morgen acht jaar bestaat. Morgen vieren we dat met wat extra’s bij de koffie.
Verder heb ik vandaag niet veel te vertellen. Nog even een foto bijplaatsen: de lente laat zich al een beetje zien.

Het is al half negen. Geen zon te zien. Wel grijze wolken. En… veel wind. Om half acht had ik mijn stukje tekst voor vandaag al klaar. Dat zag er mooi en goed verzorgd uit. Een stukje tekst, dat er zijn mocht. Maar het mocht niet zo zijn. Één fout en weg was de tekst. In plaats van Ctrl drukte ik op Shift. Toen ben ik maar een kopje thee gaan drinken. Nu zit ik weer achter mijn computer om een nieuw verhaaltje in elkaar te flansen, terwijl het al bijna koffietijd is. Ze zullen wel denken: “Waar blijft die Loek”.
Gisteren – het zonnetje scheen – ben ik met Annemiek even op pad gegaan. Ze heeft foto’s nodig voor haar blog. Ze heeft er nu voorlopig genoeg voor de hele maand januari. Ik ga wel mee met haar, geef haar wat advies, maar ze moet zelf de foto’s maken. Daarna verklein ik de foto’s voor haar, zodat ze geschikt zijn voor haar blogje.
Zelf heb ik ook wat foto’s gemaakt. Altijd handig wat nieuws bij de hand te hebben.
Het lijkt wel lente, hier en daar. De madeliefjes staan weer te pronken in het groene gras, de hazelaar toont zijn katjes. Daarom vandaag deze lentegroet. Ik wens iedereen een heel fijne dag, geniet van de natuur, die langzaamaan begint te ontluiken.

Nu is het nieuwe jaar echt begonnen. De meeste mensen moeten weer naar hun werk en de kinderen genieten nog wat na van de wintervakantie. De komende dagen nog hier of daar een receptie en verder gaat alles weer zijn gewone gang. De goede voornemens worden even opzij gezet en gevoegd bij al die goede voornemens van de voorgaande jaren. Misschien komt uit al die goede voornemens toch echt nog wat goeds.
Het was gisteren druk op Scheveningen. De trams waren afgeladen. Meer dan tienduizend mensen hebben een frisse maar korte duik in zee genomen. Het weer viel mee; wel een stevige wind, maar ook zon. Vandaag wat minder wind en misschien ook wat minder zon. In ieder geval geen ijs en/of sneeuw. De kerstspulletjes worden weer ingepakt; misschien blijft hier en daar nog een kerststalletje staan tot na Driekoningen.
Ik wens iedereen een heel goed en opgewekt begin van het nieuwe jaar; met nieuwe kansen en uitzicht op de lente, die over twee maanden weer begint. Foto: Nieuwjaarsnacht 2014.

Op deze eerste dag van het nieuwe jaar 2014 kom ik iedereen een heel mooi en spannend jaar wensen. Zo te zien lijkt het een dag met een zonnetje te worden. Een zonnetje op alle nog slaperig kijkende gezichten. De voorbereidingen voor de Nieuwjaarsduik zijn al aan de gang. Gisteren zei ik dat de temperatuur van het zeewater ongeveer vijf graden zou zijn, maar ik heb me vergist de temperatuur is ongeveer acht graden. Dat zal aangenaam aanvoelen, want de gevoelswaarde van de buitentemperatuur ligt aanzienlijk lager: door de stevige bries zo ongeveer op drie graden. Misschien ga ik even kijken, maar dat kan helaas niet vanaf de Pier: die is nog steeds gesloten; misschien zal het nieuwe jaar daar verandering in brengen. Om één uur moet ik even verder op de Nieuwjaarsduik fotograferen van de branieschoppers van sportclub Carlton Beach. Die hebben ieder jaar een eigen koude duik in zee. Daarna is daar de nieuwjaarsborrel en de wederzijdse goede wens. Foto: uit het mooie boek: vredig zoals ik dat wens voor het nieuwe jaar.

Daar is die dan: de laatste dag van het jaar. Fris maar helder; zo moet het maar blijven voor vandaag. Maar hopen, dat de weerprofeten het bij het verkeerde eind hebben. We hebben geen plannen voor vandaag: geen oliebollen of appelflappen. Misschien een verrassing. Van de dag, dat we nog een keer mogen proberen om de goede voornemens van vorig jaar waar te maken en anders neem ik me voor om de voornemens van vorig jaar mee te nemen naar het nieuwe jaar.
Morgen duiken in Nederland weer tienduizenden mensen in het koude water. Hier in Scheveningen worden al meer dan tienduizend koudwaterduikers verwacht. Het zee water is ongeveer 5 graden. Niets voor mij: ja om te kijken, maar niet om te doen. Brrrr, ik krijg het er koud van.
Annemiek zei dat het vannacht hier geonweerd heeft. Ik heb er niets van gemerkt en werd pas om 07.15 uur wakker. Lekker even uitgeslapen; er staat ons vandaag een lange dag te wachten. We vieren oud en nieuw met zijn tweetjes en buiten een heleboel herriemakers om ons heen. Vanavond; lichtjes uit maar kaarsjes aan en om klokslag twaalf wensen we iedereen het alle beste voor het nieuwe jaar. Zal het dan toch nog een keer lukken dat al onze goede wensen werkelijkheid worden? Foto: en nu maar hopen, dat het nieuwe jaar kleurrijk zal zijn.

30 december. Het is maandag. De laatste maandag van het jaar. Af en toe worden we opgeschrikt door harde knallen. De vuurwerk”lol” is weer begonnen. Maar ook al de ongelukken met vuurwerk. Dit jaar is er veel levensgevaarlijk vuurwerk heimelijk ingekocht in Duitsland en in België. Er is al veel onderschept maar nog te veel gevaarlijk vuurwerk zit in verkeerde handen. Hopelijk gaat het goed de komende dagen en zijn er geen ongevallen met vuurwerk; ijdele hoop. Hebt u vuurwerk gekocht wees er dan voorzichtig mee, zeker in de buurt van kinderen.
Gisteren zijn we toch nog even naar buiten gegaan, zittend in de auto. Even een rondje door de stad. Uiteindelijk kwamen we bij de bank, waar in 1962 onze trouwfoto’s zijn gemaakt. Even kijken en ja hoor, daar liep iemand rond, die ons op de foto wilde zetten. Bijna twee en vijftig jaar terug stonden we hier ook. Maar nu ziet alles er wat anders uit. Wij zijn dezelfden gebleven; zij heet nog steeds Annemiek en ik nog steeds Loek; alleen de leeftijd verschilt. Zo gaan we het oude jaar weer uit en het nieuwe weer in. Ik wens u een mooie dag(regen en misschien een beetje zon); maar toch: maak er een mooie dag van.