Zwaarbewolkt en een regenkans van nul procent. Toch maakte ik deze morgen bijgevoegde foto. Vliegtuigstrepen in het vroege morgenlicht.
Het is inmiddels 09.11 uur. Niet vroeg, maar ook niet te laat voor een zaterdagochtend in februari. De krant heb ik al gelezen. Bijna een kopie van de krant van gisteren. Dezelfde letters en dezelfde cijfers, alleen anders geschikt; meestal met weinig inhoud. Koppensnellen, want de inhoud was gisteren al bekend. Met recht dus oud nieuws. Zo iets als een oude nieuwe haring: die smaakt ook niet meer als nieuw. Flauwekul allemaal. Maar ik moet toch iets schrijven.
Ik heb wat oude camera's in een doos gelegd en die doos ga ik straks brengen naar de Stal. Dat is een verzamelpunt van allerlei spullen, die dan weer verkocht worden ten behoeve van het onderhoud/herstel van de katholieke kerk in Stompwijk. Alle beetjes helpen.
Ik wens iedereen een fijne zaterdag; misschien wat fris. Maar we moeten het er mee doen. Maak er wat van.

Het is vrijdag. De winkels lokken de feestvierders weer: 14 februari, dat is dan al weer volgende week zaterdag: Valentijnsdag. Het rode snoepgoed en de rode harten liggen weer geëtaleerd bij de bakker in de vitrine. Maar ook op 14 februari is het carnavalsfeest op veel plaatsen al begonnen: volgende week zondag, 15 februari dus, is het carnavalszondag. Op de woensdag daarna lopen we dan weer schuldbewust met het askruisje op ons hoofd of voorhoofd. Liepen we moet ik eigenlijk zeggen: hier zie je geen askruisjes. Als je hier met een zwarte vlek op je hoofd loopt, stoten de mensen elkaar aan en denken "die heeft zich nog niet gewassen". Maar je kan je dan ook afvragen: waar heeft die man zijn askruisje gehaald. Ik zou op reis moeten gaan om nog ergens een askruisje te kunnen bemachtigen.
De zon schijnt mijn kamertje binnen; het is nog fris: het heeft gevroren: de dakken zijn wit en de rookpluimen vervolgen hun bijna horizontale route. Er staat een matige wind. Dat zal wel thuis blijven worden vandaag.
Ik wens iedereen een aangename dag en met naar buiten gaan een warme das. Kou of geen kou: de ooievaars zitten weer op hun nest.

Volgens het weerbericht zal het een redelijke winterdag worden. Wat vorst en misschien een regen of sneeuwbuitje, maar ook zon. Eindelijk weer een donderdag, dat de wekelijkse marktdag op Scheveningen normaal kan functioneren. Gisteren ben ik even op de Pier geweest. Jammer genoeg was het bovendek afgesloten. Er wordt nog hard gesloopt. Maar we mogen voorlopig nog niet verwachten, dat deze zomer de Pier al weer zal open gaan. Dat zal eerder eind van het jaar worden. Er moet nog heel veel gebeuren. Maar er wordt gewerkt en dat is in ieder geval een positief teken. Één ding werd mij duidelijk: de nieuwe Pier gaat er anders uitzien dan de oude Pier. Dit zal betekenen veel meer ruimte om te pierewaaien en gezellig babbelend zee en winkeltjes bekijken. Er zal ook ruimte komen voor andere activiteiten. Ik vind het wel jammer dat de Pier nog zo lang gesloten blijft, maar heb er wel begrip voor: beter een goede Pier, dan een beetje opgelapte. Foto: de Pier zoals die er op dit moment uit ziet.
Ik wens iedereen een fijne en gezellige dag.

en weer ging het fout. Ik had mijn tekst klaar, loop even naar buiten om een foto te maken, raak per ongeluk tegen mijn toetsenbord en weg lyrisch stukje tekst over de omslag van het weer in een tijdsbestek van amper vijftien minuten: stralend blauw, donkere wolk, sneeuw, zon... en een donkere wolk boven de stad en blauw boven zee. En nu... nu is ook die donkere wolk verder afgedreven in zuidelijke richting. Een ochtend vol afwisseling.  Ik wens iedereen een heel fijne dag... en nu is de sneeuw al weer verdwenen van de daken, die even door de zon gekoesterd werden. Nee, de foto staat niet ondersteboven.

Een prachtige zonsopgang aan de oostelijke hemel. Je kunt al goed merken, dat de dagen lengen. Niet door de vorst: daar hebben we hier nog niet veel gemerkt. Maar door het steeds vroeger opkomen van de zon en het steeds later ondergaan. Het is net half negen en de zon schijnt mijn kamertje binnen. Prachtige rookpluimen boven de stad. De grootste drukte is hier al weer voorbij: de kinderen zijn naar school een kantoormeinsen zijn al aan hun eerste bakkie begonnen. Ik moet daar nog een tijdje op wachten. Annemiek zit nog de krant te lezen en de stapel reclamefolders uit te pluizen. Ik zit onderwijl te luisteren naar muziek van Edvard Grieg: Peer Gynt. Mijn kamertje heb ik in het weekend weer een beetje op orde gebracht. Er rest alleen nog een vuilniszak met afval, die ik naar de containerruimte moet brengen. Hopelijk wordt het vandaag een mooie dag. Dat wens ik in ieder geval voor iederen.Foto: een kijkje in onze woonkamer: zo te zien houd ik van glaswerk. Klopt.

IK wilde net mijn verhaaltje van de dag op het blog zetten. Nog even een tikfoutje corrigeren. En ja hoor: foutje alles ineens weg. Ik schreef over het wereldkampioenschap veldrijden. Over de jongste wereldkampioen uit de geschiedenis: Mathieu van der Poel. De foto van de drie toppers had ik al klaar en wilde die net plaatsen. Maar ja, een foutje is snel gemaakt en vaak niet meer te corrigeren. De foto is er nu wel met daarop de nieuwe wereldkampioen veldrijden, geflankeerd door de dappere Belg, die zilver kreeg, en een andere Nederlander, die het brons mee naar huis mocht nemen. Ik wens iedereen een heel fijne sportieve dag.

De sprokkelmaand. Nog even wat hout sprokkellen voor de kachel. Er wordt wel eens gezegd, dat februari de koudste maand van het jaar is, maar het is ook de kortste. Het is buiten grijs. Het heeft wat geregend, maar nu is het droog. Ik ben vroeg opgestaan om naar de bakker te gaan. Die is aan de overkant en heeft 's morgens vroeg al lekker vers brood. Annemiek maakte me al vroeg wakker: "Loek, wakker worden, de krant halen". Slaperig stond ik op en realiseerde mij, dat het zondag is en dan komt er geen krant. Terug in bed en nog even echt wakker worden. Als eenmaal wakker bent, dan val je niet meer in slaap. En Annemiek? Die is weer in slaap gevallen.
Geniet van de nieuwe dag, dan heb je morgen weer een mooie herinnering aan gisteren. Even nadenken, dan is het best een leuke spreuk.

Het is 08.55 uur als ik met mijn dagelijks praatje begin. Ik moet kunstlicht aan om mijn toetsenbord te kunnen zien. Dat is niet helemaal waar. Ik kan mijn totsenbord wel zien, maar niet de letters onderscheiden. Ik ben verkoopleider geweest bij Olympia Kantoormachines, heb dertig jaar kantoorervaring, zit al meer dan dertig jaar achter de computer en kan nog steeds niet blind typen. Ik heb het wel geprobeerd, maar het is me nog nooit gelukt. Daarom heb ik nu kunstlicht nodig. Zonder kunstlicht zou het een onleesbaar gebrabbel worden. Het ochtendlicht was er wel even, maar nu hangt er tussen de kim en mijn kamertje een regengordijn. Grauw en grijs begint deze dag. Maar de weerprofeet heeft me verteld, dat straks de zon komt. En daar reken ik dan ook op. Niet alleen voor mij, maar ook voor al mijn blogvrienden. Ik wens iedereen een zonnige dag op deze laatste dag van januari.

Geen zon of wel zon? Bij mij schijnt de zon in ieder geval mijn kamertje binnen. Vannacht luisterde ik even naar het nieuws en de nieuwslezer meldde zon in de ochtend. Vanmorgen wordt er gemeld zwaar bewolkt en later regen. De zon is te fel om er een foto van te maken. Er zijn wel dreigende wolken. Wat het later op de dag wordt, weet ik niet, maar de zon heb ik in ieder geval wel gezien en hij mij. De week is al weer bijna om. Morgen zaterdag: de laatste dag van de maand. Februari een korte maand en dan volgt de lentemaand en beginnen we weer uit te zien naar de zomer. Hier, op Scheveningen, wordt hard gewerkt om het strand weer schoon en beter te maken. Ik wens iedereen een zonnige dag, zon niet letterlijk dan toch in ieder geval figuurlijk. Foto: gisteren geschoten: het was even droog.

maar die ging gepaard met veel regen en daar heb ik mijn camera niet gewaagd. De sneeuw bleef uit. Tenminste twee - misschien zijn het er drie van de vier - hangen als flarden aan de mast. Die hebben de storm niet overleefd. Met de wind, die vandaag verwacht wordt, zullen de vlaggen niet vervangen kunnen worden. Voor vandaag, marktdag, wordt er weer veel wind, sneeuw en weinig marktkramen verwacht. De wolken aan de oostzijde hebben gouden randen. Dat zou kunnen betekenen dat de zon toch even zijn neus zal laten zien. Ik heb er bijgevoegde foto van gemaakt. Ik moet er even tussenuit vandaag, maar lang zal dat niet zijn. Het kan natuurlijk zijn, dat er toch sneeuw komt en dan ben ik wat langer in de frisse lucht. Ik wens iedereen een heel fijne dag.

Het ziet er grijs en somber uit. Maar dat zal in de loop van de dag wel veranderen: na de regen komt sneeuw en niet alleen sneeuw, maar zelfs een sneeuwstorm. Dat kan een mooie dag worden om te fotograferen. Maar of alles uitkomt zoals de weerprofeten het voorspellen? In Amerika, New York, kwam de voorspelling ook niet uit. Het zijn de laatste stuiptrekkingen van de maand januari, de louwmaand. Wat wordt er met de louwmaand bedoeld? Ik weet het niet. Wie het weet mag het mij vertellen. Ook de grote van Dale kan me geen duidelijk antwoord hierop geven. Februari, de sprokkelmaans; daar kan ik me iets bij voorstellen. Ik wens u in ieder geval een fijne dag en blijf in de luwte van de storm. Foto: zo zagen we de zon gisteren opkomen.

De tweede wintermaand zit er bijna op. Tot nu toe hier een winter zonder sneeuw en ijs. Maar in Amerika zitten ze er vol van. Daar te veel voor wintersporten en hier... ik heb hier tot nu toe slechts mensen op de schaats gezien op het kunstijsbaantje vóór het Kurhaus(zie foto). Als naar buiten kijk, dan verwacht ik in ieder geval een mooie zonnige hemelin de vroege ochtend. Daarna wat meer bewolking, maar in de loop van de dag toch weer de zon. De bouw van het ICC vordert gestaag. Zagen we tot voor kort nog hoge kranen, nu zien we alleen het gebouw in de afwerkfase. De verkeershinder daar zal binnenkort weer voorbij zijn en kunnen we weer normaal aansluiten op de tunnelroute. Daar is de zon. En die wens ik iedereen voor deze dag. Maar komt de zon bij u niet door... probeer dan zelf het zonnetje in huis te zijn.

Geen krant in de bus. Nog geen nieuws te melden. Geen weerbericht, geen berichten over de politiek, sport etc. Via het internet... maar dat is voor mij moeilijk te lezen. Maar het betekent wel voor mij: een uurtje eerder vrij om wat op het blog te zetten. Het weer: daarvoor heb ik de krant niet nodig. Dat zie ik wel als ik naar buiten kijk en voelde ik toen ik naar de brievenbus liep. De temperatuur buiten viel wel mee op het natte balkon. De lucht is nog grijs en dat zal voorlopig wel zo blijven. Maar de maand januari loopt ten einde. Aftellen.Zondag is er een nieuwe maand.
Ik wens iedereen een heel fijne dag. Geniet er van. 

de laatste zondag van januari. Het was niet zo een lekker weer en we zijn dan ook niet veel buiten geweest; slechts een korte wandeling naar de Palacepromenade, waar het ook bijzonder stil was. Af en toe was het best wel zonnig, maar als je je neus buiten de deur stak, dan deed je snel deur weer dicht. Misschien wordt het vandaag wat beter. Laten we het hopen. Maar wat wil je eigenlijk: het is winter en dan kan je geen zomerse temperaturen verwachten. Gisteren was er een bijeenkomst in het Haags Historisch Museum. Ik ben er op de fiets even naar toe gegaan, maar na een half uur rondhangen ben ik weer met de fiets huiswaarts gegaan. Het was in het museum wachten, wachten en nog eens wachten tot je eindelijk aan de beurt kon komen. Daar had ik geen zin in. Ik had vooraf een en ander op papier gezet en dat heb ik na bijna een uur wachten en geen vooruitzicht om gehoord te worden, maar ingeleverd met de mededeling, dat ze me thuis kunnen komen bezoeken, als ze wat van me willen weten.
Ik wens iedereen een heel fijne zondag. Foto: een mistig uitzicht vanaf mijn balkon.

Aan de zeekant wolken, en aan de landkant wolken, maar daar tussenin een blauwe hemel. De straten zijn nat aan de zeekant en nat aan de landkant. Ja. Het heeft geregend vannacht en toen ik even buiten was voelde is wat vorstkorrels onder mijn voeten. Was er natte sneeuw of misschien ijzel. Ik weet het niet. Ik weet nu wel dat er hier vandaag geen vorst of sneeuwvelden zullen zijn.
Vanmiddag ga ik naar het Haags Historisch Museum om te vertellen over de winter '44/'45. In die tijd heb ik veel meegemaakt. in 1944 was ik nog in Den Haag, maar vanaf 1945 t/m juli '45 woonde ik in Sneek bij pleegouders. Toen ik weer thuiskwam, konden mijn ouders mij niet goed verstaan: ik sprak stadsfries. Ik kom nog steeds graag in Sneek en omgeving.
Het weer ziet er goed uit voor vandaag; ik wens u dan ook een heel fijne en aangename dag. Foto: het huis waar ik woonde in Sneek.

Ik val maar gelijk met de deur in huis : “Goedemorgen, allemaal”. Zo, dat hoef ik vandaag niet meer te herhalen. Wat het weer betreft: dat ziet er voor vandaag weer prima uit. Veel zon. Als we de weerprofeten mogen geloven. En waarom zouden we dat niet doen. Beter dan zij het doen, kan ik het niet. Dus heb ik alle vertrouwen in hun verwachtingen. We zullen dan ook van dat mooie weer moeten gaan genieten. Wel met jas aan en das om. Met gewoon in je overhemdje zou je de lachers maar op de hand hebben. Het laatste weekend in Scheveningen zal in het teken staan van afscheid nemen van de winter. Goed, er zou best nog wel gelegenheid kunnen komen om een baantje te rekken op de sloten of de ondergelopen speelplaatsen bij de scholen. Maar een Elfstedentocht zit er volgens mij toch niet meer in. Over een maand weet ik of ik gelijk had.
Ik wens iedereen een heel fijne dag en hopelijk niet te veel sneeuw op zaterdag. Foto: Soms is het wat mistig, soms zie ik het ook zo.

Alles loopt niet zoals het gepland is. Zo zit ik nu veel later achter de computer dan gewoonlijk. Andere zaken hebben vandaag de voorrang. Overleg en besluiten. Maar gelukkig heb ik nu even de tijd om  te schrijven, Dat het weer hier veranderd is: bewolkt en witte daken. Gisteren was er nog even zon; misschien komt die vandaag ook nog wel: "hoop doet leven" wordt er wel eens gezegd. En daar houden we het er vandaag maar op. Ik wens iedereen een gezellige dag, met - wie weet - straks misschien toch nog een zonnetje. Foto: op het strand wordt hard gewerkt om het seizoen weer met een fraai strand te beginnen.

De daken zijn wit. Niet van de sneeuw, maar van de vorst. Het heeft iets gevroren. De lucht is helder en in het oosten kleurt de hemel. Aan de zeekant hangt er nog wat lichte mist. We zullen wel zien wat het vandaag wordt. Maar één ding is zeker In Scheveningen staan de narcissen in bloei. Niet een paar, maar honderden. Vanuit mijn auto maakte ik er een foto van. Daar staan er maar een paar op, maar in werkelijkheid staan er honderden. Als u ze wilt zien: ze staan in de middenberm van de Johan de Wittlaan. De eerste lenteboden. Ik wens u een dag met lentekriebels. 

Na een paar moeilijke maanden heeft Annemiek besloten toch weer af en toe wat met haar blog te doen. Niet iedere dag, maar zo één of twee keer per week. Ze heeft er weer zin in. En dat is heel belangrijk. We weten en voelen het allemaal, dat ouder worden problemen met zich mee brengt. Soms grote, soms kleine. We worden wat vergeetachtiger. Ik merk het zelf ook. Maar de beste remedie daar tegen is: actief blijven. Niet gaan zitten in een leunstoel, maar lekker buiten wandelen, genieten van alles, wat de dag je brengt. Je positief  op blijven stellen en belangstelling tonen voor je omgeving. Annemiek heeft ook zo een depressie achter de rug, maar ze vecht zich nu terug. Vandaag maakte ik bijgaande foto van een winnares: ANNEMIEK.

Vandaag heb ik een drukke dag. Om 109,30 uur al een afspraak en daarna de rechtbank. die een uitspraak doet, die heel belangrijk is voor onze vereniging. Ik hoop dat deze dag een wat vrolijker aanblik heeft dan die van gisteren. Nat en kil was de zondag. Ik ben het huis niet uit geweest. Vandaag moet ik er wel uit en hoop daarbij wat beter weer te hebben. Ik houd het kort, maar kom in de loop van de dag nog wel persoonlijk terug bij mijn blogvriend(inn)en. Ik wens iedereen een heel fijne dag.