Nederland viert Koningsdag bij gelegenheid van de 48 jaar geworden Willem Alexander. Het Oranjezonnetje schijnt. Er blaast een koude wind vanuit het noorden en de buitentemperatuur is tien graden. Maar uit de wind zal het toch nog wel redelijk weer zijn.
Het was een drukte van jewelste in die boom, daar in de duinen; zal het ook zo druk worden op al de vrij- markten, waar particulieren hun tweedehandsspulletjes mogen verkopen?
Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dag. En voor de koning: "hartelijk gefeliciteerd".

Het was nog mistig vanmorgen vroeg in de duinen. Nu is er ruim zicht, maar de hemel is nog bedekt. Misschien wat later op de dag toch nog wat zon. Ik wens u in ieder geval een heel aangename zondag.

April doet wat hij wil. Gisteren zon, vandaag... misschien in de loop van de dag ook nog een beetje zon. Nu krijgt de natuur een beurt. Uit de grijze hemel vallen regendruppels: heel kleine, maar heel veel. De natuur krijgt een bad en was er wel aan toe. Gisteren en eergisteren heb ik de bloembakken op ons plein onder handen genoemen. Dat ziet er nu weer een stuk beter uit. Ik was dat helemaal niet van plan, maar toch... ineens. Maar we (Annemiek en ik) hebben gisteren nog veel meer gedaan: we hebben onze slaapkamer op zijn kop gezet. Bijna letterlijk. Als ik er aan denk, dan wordt ik weer gelijk moe. We hebben de bedden verplaatst, met alle gevolgen van dien. Als je het een doet heeft dat direct gevolgen voor de rest. We hebben het geweten. Maar de slaapkamer ziet er nu heel anders uit. Verandering van spijs doet eten.
Na de regen komt zon en die wens ik jullie allemaal. Prettig weekend. En denk er aan: morgen Luik-Bastenaken-Luik.

De zon staat al hoog aan de hemel. Nog een beetje bleekjes. Er hangt een mooie grondmist in de duinen. De temperatuur buiten is al boven de dertien graden en de vlag aan de vlaggemast van het Kurhaus hangt er lusteloos bij. Dat belooft een mooie dag te worden. Dadelijk een bakkie doen op het balkon. En daarna... ja dat weet ik eigenlijk nog niet: we hebben geen plan getrokken. Misschien lekker ontspannend zitten voor Annemiek op het balkon en voor mij... dat weet ik ook nog niet. Misschien krijg ik straks een goede ingeving. In ieder geval maken we er weer een fijne dag van. En dat wens ik iedereen, die dit leest.

Bestaat het woord medemenselijkheid nog?
Wie juichen? Rutte en Samson: zij hebben elkaar gevonden.
De coalitie is gered.
Rutte en Samson zijn te moe om tot een humane oplossing te komen. De nu gevonden oplossing getuigt niet van begrip voor het leed van de medemens.
Als mens en als Nederlander staat het schaamrood mij op de kaken.
We vieren dit jaar zeventig jaar bevrijding.
Maar ik vraag me af:
hebben we dan niets van de oorlog geleerd?

Ik werd gewekt door de zon, maar de wolken hebben nu de zon toegedekt. Ik heb het liever andersom, maar ja, wie ben ik, om dat te regelen. De natuur gaat haar eigen gang. Gisteren heb ik al negen foto's ingelijst. Als de zon weg blijft vandaag staat vanavond alles klaar voor de tentoonstelling. Dan moet ik alleen nog de verklarende teksten en de informatie bij de foto's schrijven. Maar daar kan ik ook weer hulp bij krijgen. Ik denk dat medio mei de tentoonstelling geopend kan worden. De ruimte is al gereserveerd.
Gisteren hebben we wat plantjes gehaald om in de bloembakken op het balkon te zetten: lobelia's fuchsia's en begonia's. Dat zijn Annemiek haar lievelingsbloemen. Ze zit er met plezier naar te kijken.
Ik hoop dat straks het zonnetje weer komt en wij er allemaal van kunnen profiteren.
Vandaag de Waalse Pijl, maar deze sporters rijden in de Scheveningse duinen.

Een straffe wind, maar ook een gulle zon. Wat wil je: april doet wat hij wil en aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed. Tot nu toe heeft april zich rustig gehouden. Volgende week begint de mei. De zomer is in aantocht; de vakantieaanbiedingen vliegen over het scherm. De een nog goedkoper dan de ander. Wij gaan niet op vakantie; in ieder geval niet op een verre vakantie: Annemiek mag niet vliegen en ik heb het in Holland ook best naar mijn zin. Misschien af en toe een lang weekend ergens elders in het land of even over de grens. Zo binnen een straal van maximaal tweehonderd kilometer rijden is al ver genoeg. Het is niet altijd zo van "wat je ver haalt is lekker". Wat we vandaag gaan doen weten we nog niet. We zien het wel. In ieder geval gaan we weer genieten van de nieuwe dag. Dat wens ik u ook.

Het wordt een feestelijke week. De dag is mooi begonnen en de verwachtingen zijn gunstig voor de komende dagen. En aan het eind van de week zien we uit naar de volgende maandag: 27 april: Koningsdag nieuwe stijl. Vrijmarkt overal en bij zonnig weer is dat altijd een heel gezellige dag. Vanmorgen gaan we even boodschappen doen en daarna misschien, als het niet te warm wordt, een lentetocht door de omgeving. Gisteren zag ik in het Westbroekpark een familie echtpaar moeder Nijlgans met echtgenoot en vier kuikens.
Ik wens iedereen een heel fijne dag.

Soms is de zon nog niet op, maar verschijnen wel de eerste ochtendgroeten op mijn blog. Zijn dat vroegopstaanders of laatgaanslapers, Het geeft allemaal niets: het gaat om de groet. En een groet doet goed. Gisteren hebben we lekker genoten van een vrije dag: niets moest en alles mocht. Op de televisie was niets bijzonders te zien: domme spelletjes door soms nog dommers presentatoren(presenatatrices). Het was een fijne dag en vandaag volgt er weer zo een: de zon scheen en schijnt nu weer; ook voor de mensen in het noordwesten en noorden van het land(Nederland) zal de zon gaan schijnen. Maar hier in Scheveningen schijnt de zon al: nog niet uitbundig, maar het is nog vroeg. Ik wens iedereen een vroege zonnige zondag. Soms(vandaag niet) hangt er in de duinen prachtige ochtendnevel.

Zaterdag, 18 april. De zon schijnt aan een bijna wolkenloze hemel. De wind is zwak tot matig uit noord-oostelijke richting. De buitentemperatuur is uit de zon gemeten 9 graden. Over een uurtje kunnen we heerlijk buiten een kopje koffie drinken. Die koffie moet ik eerst nog malen en dan zetten, Maar daar heb ik nog wel even de tijd voor. Eerst even het blog doen.
Gisteren hebben we, vriendin Marianne en ik, de selectie van de foto's voor een tentoonstelling afgerond. Nu kunnen de definitieve afdrukken worden besteld en de datum van de opening worden geregeld.
Vandaag is het rustdag. Even er tussen uit: de polder in; genieten van de rust en de natuur. Dat laatste wens ik u ook: even naar buiten en de boel de boel laten.

De zon schijnt magertjes tussen en achter de wolken. Toch zon, nog niet zo fel maar dat komt in de loop van de dag wel. Vandaag heb ik een drukke dag. Eerst naar de drukker voor het afdrukken van foto's, daarna naar de dierenarts: het konijn van mijn dochter ophalen; dat moest een kleine operatie ondergaan; daarna overleg met een vriendin en uitzoeken van foto's voor een tentoonstelling. Druk, maar in ieder geval ook weer gezellig.
Het weekend staat weer voor de deur: met of zonder zon. We wachten maar af. Iedere dag is een nieuw geschenk: de ene dag wat mooier verpakt dan de andere dag. Geniet iedere dag van dat cadeautje.
Ik wens iedereen een heel fijne dag.

De dag is weer mooi begonnen; wat sluierbewolking en grondmist in de duinen. Dat is vanaf mijn appartement heel mooi te zien. Het weer ziet er weer mooi uit voor vandaag. In het noorden misschien wat meer bewolking. Gisteren hebben we een bakkie gedaan op ons balkon en zijn daarna nog even weg geweest voor wat boodschappen en een kort ommetje door de polder. Vandaag donderdag: marktdag. Maar eerst even koffie op het balkon en daarna naar de markt.Verder hebben we vandaag geen speciale doelen anders dan wat opruimen in huis. Ook dat werk moet gedaan worden.
Ik wens iedereen een heel fijne dag.

Vanavond, 70 jaar geleden, zat ik alleen op een stoepje tegenover het huis, waar ik in februari 1945 bij pleegouders was ondergebracht. In het westen van het land heerste hongersnood: ’s morgens een sneedje brood en ’s avonds tulpenbollen, suikerbieten of holle veenaardappelen.
Mijn pleegouders waren naar een feestje. Ik wist niet waarom. Later heb ik het begrepen. ’s Middags was ik nog bij een vriendje wezen spelen. Toen ik terug naar huis liep stond de Eierwaag in brand. In brand gestoken door de bezetter. Omstreeks 20.00 uur kwam er om de hoek vandaan een kleine tank aanrijden. Even verkennen, maar hij verdween weer spoedig. Het was stil op straat. Mijn pleegouders waren nog niet thuis en ik ging slapen, moe van de warme dag. Ik wist niet wat er aan de hand was. Het was 15 april 1945. De volgende dag begreep ik, dat de oorlog voorbij was.
Gisteren hebben we een tocht door de Bollenstreek gemaakt. Annemiek maakte bijgevoegde foto.

De aanhef van dit praatje heeft niets te maken met wat we vandaag gaan doen. Met het mooie weer gaan we juist de andere kant uit. Vandaag gaan we een rondje bollenstreek maken. Niet zo een rondje zoals de bussen gaan, maar een rondje volgens eigen route. Daar kunnen geen bussen komen. In het bollenland zijn we wel een beetje bekend. Vroeger al. Ik kwam al in de Keukenhof, voordat de Keukenhof geopend werd. Mijn zwager, Rinus, werkte als bollenkwekersknecht in het park Keukenhof in Lisse. Voor mij was het toen nog even op de fiets van Den Haag naar Lisse. 29 kilometer heen  en 29 kilometer terug. Via Sassenheim, waar een studiegenoot van mij woonde. Samen gingen we dan Rinus in de Keukenhof opzoeken. Ja dat is al lang geleden. Vandaag gaan we naar de bollenstreek. Niet naar de Keukenhof: dat kan Annemiek niet meer belopen. Maar ik ken wel plekjes, waar zij plezier aan zal beleven.
De foto hierboven werd gemaakt op afgelopen vrijdag in Hoek van Holland.
Ik wens iedereen een zonnige en lentegeurende dag. Morgen een foto van de bollenstreek.

Dat plaatje kan ik twee keer gebruiken dacht ik. Dus vandaag de omgekeerde heks. Het weer ziet er ook wat anders uit dan gisteren. De wind komt uit een andere hoek en er zijn wat meer wolken. Regen... ik weet het nog niet. Zon... die is er al, al is het magertjes. Maar de nieuwe dag is al begonnen en daar moeten we het vandaag mee doen. Dadelijk eerst even naar de bank: mijn pinpas weigert. Tegen de wind in, maar tussendoor om de wind te verschalken op de fiets naar de bank. Vroeger zat de bank om de hoek, maar nu moet je er een stuk voor trappen. Maar fietsen is gezond, dat is dan weer het positieve.
Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dag.

Vandaag dan ook sluitng van de Paastijd. Maar waar komt dat woord "beloken" dan vandaan. Toch even opzoeken. En ja hoor na lang zoeken kwam ik er achter, dat beloken af komt van ket oude woord beluiken, dat sluiten betekende: daarna is het niet meer zo moeilijk te verklaren: beluik, belook, beloken: zo hebben de kinderen in het verleden misschien op de lagere school - zo die er al was - het geleerd. Het bijna vergeten woord wordt tegenwoordig alleen nog maar gebruikt in de combinatie "Beloken Pasen". Toch weer wat geleerd. Nooit te oud om te leren, maar soms wel te oud om het te onthouden.
De zon schijnt; het ziet er een stuk beter uit dan dat van gisteren. We moesten naar Heiloo: motregen, regen en uiteindelijk zelfs een stortbui onderweg. Daarna werd het even wat minder. Maar zeven uur later vanuit Heiloo huiswaarts: regen, minder regen en uiteindelijk de zon.
O ja, laatst vertelde ik u over dn windwijzer, die ik veertig jaar geleden maakte als huwelijsgeschenk voor het zusje van Annemiek. Gisteren heb ik hem gefotografeerd en vandaag voeg ik hem bij als mijn plaatje.
Ik wens iedereen eeen heel mooie en zonnige dag. Geniet er van.

Vandaag zaterdag. Het lijkt een redelijk goede dag te worden. De zon zag ik vanmorgen als een oranje bal boven het appartement  verderop verschijnen. Nu is hij even achter de vroege wolken. Het kan nog alle kanten op vandaag. We gaan even naar het noorden: mijn zwager viert zijn verjaardag. Gisteren was hij jarig, maar in een weekend is hij langer jarig: dan hoeft hij niet te werken. Vandaag is ook mijn oudste zus jarig. Die mag ik vanavond niet vergeten te feliciteren. We waren thuis met zijn negenen, nu nog met zijn zessen. We wonen allemaal nogal verspreid en zien elkaar niet zo vaak. Maar af en toe een telefoontje herinnert je er aan, dat je niet de laatst overgeblevene bent.
Gisteren zijn we  naar Hoek van Holland gegaan. Onderweg wat echte Hollandse parika's gehaald. Het was druk op de Nieuwe Waterweg. We hebben er  lekker in het zonnetje gezeten en ik heb een paar foto's gemaakt, waarvan één bijgevoegd.
Ik wens iedereen een heel fijne dag.

Soms is het echt een rommeltje bij ons op de eettafel: een bos bloemen, geflankeerd, door allerlei dingen, die niet op de tafel horen: een fototas, een lege vaas, een laptop en dan nog de dingen die ik uit schaamte(hm, hm) niet laat zien. Zo te zien is het dus een tafel in een kamer, waarin ook gewoond wordt. En dat is toch de bedoeling van een woonkamer. Vroeger thuis hadden we twee kamers: een kamer waar gewoond werd en een kamer, die deftig de naam salon kreeg. Die was bestemd voor belangrijke mensen, zoals de pastoor en de huisarts. Op feestdagen mochten ook wij, de kinderen in die kamer komen, maar dan wel netjes zittend op een stoel.
De zon staat als een vage schim aan de hemel. Hij is er wel, maar de mist loopt hem voor de voeten. Gisteren was het hier een stralende dag. Om negen uur zaten we al buiten op ons balkon, maar vandaag moeten we nog even wachten. Maar ik denk dat de zon vandaag wel zal winnen van de mist.
Ik wens iedereen een heel fijne en lenteachtige dag.

Geduld is een goede zaak. Na twee dagen mist zit ik nu in het zonnetje. Er hangt nog wel een beetje grondmist in de duinen. Vandaag zal ook hier de zon schijnen. Gisteren hebben we de zon opgezocht en zijn met de auto de polder in gegaan richting Gouda. Dat ging wel met zoeken en omwegen. Maar uiteindelijk kwamen we terecht waar we moesten zijn. We kwamen weer thuis in de mist, maar die is vannacht langzaam opgelost. De noordenwind is gedraaid naar het zuidoosten. Eindelijk wordt het hier ook lente. Straks kunnen we op ons balkon een bakkie doen. Met een kookie uiteraard. Nu moet ik aan de slag. Een fototentoonstelling voorbereiden. De lijsten heb ik en ook de passe-parouts. Nu nog de foto's selecteren. Daar krijg ik wat hulp bij. Om uit duizenden foto's te kiezen is niet zo makkelijk. Maar de actie is in gang gezet. Foto: damherten in de Blauwe Kamer.
Ik wens iedereen, ook namens Annemiek, een heel gezellige en zonnige dag.

Het zit hier weer potdicht. Net als gisteren. De Pier is onzichtbaar en het Kurhaus slechts een schim. Maar de temperatuur valt mee. Ook de wind... ja was er maar wat wind, dan zou de mist snel verdwijnen. Als het mist is, ga ik meestal de deur niet uit. Gisteren wilde ik naar Gouda, maar dat moest ik uitstellen naar vandaag. Maar vandaag ga ik niet naar Gouda: dat stel ik weer uit naar vrijdag. Morgen kan ik niet dan krijg ik visitie en die wil ik niet afzeggen. Maar misschien gaat de zon toch nog schijnen vandaag. Dan kan ik alsnog naar Gouda. Maar voorlopig ziet het daar niet naar uit. Thuiswerken dus. Daar is ook nog genoeg te doen, Vervelen hoef ik me niet.
Mist of geen mist... wens ik toch iedereen een heel fijne en gezellige dag.