Vandaag 19 juni begint met wisselende bewolking, een harde koude wind en voor de tuinen met een goed bericht van hier en daar een bui. Laat die bui maar even boven mijn tuintje gaan hangen. De zomer is er nog niet maar komt maandag 21 juni om 13.28 MEZT(Midden-Europese-Zomertijd). Zal het dan ook echt zomer worden? Vandaag een binnenzitdag met de televisie aan: voetbal Nederland – Japan en bijna aansluitend, maar dan op een andere zender, huwelijk kroonprinses Victoria Ingrid Alice Désiré van Zweden met haar droomprins Daniel Westling, onder toeziend oog van bruidsmeisje prinses Amalia. Voor de mannen sport, voor de vrouwen romantiek. Foto: onze deurwachters.

Een paar weken geleden bracht mijn zwager een emmertje knolbegonia’s i.p.v. een bosje bloemen mee. Een bosje bloemen is vaak na een week verhuisd naar de afvalcontainer, maar een plantje voor in huis of in de tuin geeft veel langer plezier. Nu staat die begonia al meer dan een week in bloei en komen er nieuwe knoppen te voorschijn. Als het weer een beetje beter wordt, dan wordt dat echt een bloemenbol. Foto: de bloem van onze knolbegonia.

Op de wekelijks markt van Scheveningen kan je terecht voor bijna al je inkopen. Aardappelen, groenten, fruit, brood, gebak , kaas, eieren, kleding etc. Vandaag had ik wat meer aandacht voor de bloemenkraam, waar ze altijd een grote sortering hebben tegen een aantrekkelijke prijs. Kwaliteit altijd prima. Niet goed, geld terug. Maar ik heb nog nooit iemand geld zien terugvragen. Foto: hoe kan het anders, de bloemenkraam.

Het kan raar lopen in de voetbalwereld. Voetbaldag woensdag 16 juni. Daar ga je eens even lekker voor zitten. Veel doelpunten, maar het kleine voetballand Zwitserland verslaat superfavoriet Spanje met 1 -0 en organiserend Zuid-Afrika krijgt een afstraffing van Uruguay 0 – 3. De doelpunten zijn gevallen, maar anders dan verwacht werd. Er moet nog heel wat gebeuren voor de favorieten echt de kwartfinales halen. Maar vandaag schijnt de zon en daar gaan we van genieten. De laatste dagen heb ik niet veel tijd gehad om te fotograferen. Maar op vrijdag j.l. schoot ik dit leuke plaatje.

In mijn tuintje heb ik al bezoek gehad. Een smulpaap heeft aan de blaadjes van mijn koolplanten gezeten. Inderdaad een haas. In de duinen zie je hem niet, maar in de polder hoort hij bij de natuur. Ik ben niet zo een liefhebber van koolsoorten, maar vind het toch wel leuk om ze te planten. Hij liet in ieder geval wat mest na en dat is weer goed voor de andere planten. Vandaag ga ik wat prei poten en wat Oost-Indische kers zaaien; dat geeft wat fleur aan mijn tuin; bovendien smaakt deze bloem lekker en staat leuk op tafel in een slaschotel. Het weer is goed; zonnig met een straffe noordoosten wind; geen weer om te fietsen; dan maar met de auto en Annemiek gaat mee. Na de tuin wat boodschappen doen. Foto: en daar ging hij er als een haas vandoor.

Vandaag, 16 juni; over een paar dagen begint de zomer. De laatste dagen van het voorjaar; de dagen lengen nog. Om 05.19 uur is de zon al opgekomen. Er volgen nog 4 dagen met zon een vroege zonsopkomst; daarna op 20 juni wordt de zonsopkomst weer wat later; de zonsondergang blijft nog een paar dagen lengen to 30 juni; we mogen nu genieten van de laatste en langste dagen zonlicht van het jaar. Maar het korten van de dagen is ook het begin van de zomer en kunnen we genieten van warme dagen en nachten. En zo vervliet de tijd. De vakanties gaan beginnen. We hebben vier maanden zomertijd nog voor de boeg. De laatste weken van de zomertijd zullen we gaan genieten van de Turkse zon. Maar eerst genieten van het leven hier; iedere dag, die ons gegeven wordt. Iedere dag een zomercadeautje op mijn nachtkastje als ik ‘s morgens wakker word. Foto: Daar bij die molen(een oud Hollands liedje), daar dichtbij, daar ligt mijn tuintje en daar ga ik vandaag genieten van een mooie ochtend.

De stemmen in België worden gesteld; Het N-VA lijkt af te stevenen op een historische uitslag. Terwijl de PS in Wallonië de overwinning claimt. Zullen deze twee partijen, samen de meerderheid, een coalitie kunnen vormen? Het verstand moet zegevieren, niet de emoties. Een evolutie of een revolutie?
In mijn tuintje is er een revolutie ontstaan. Ik ben de strijd aangegaan met het onkruid en heb al een behoorlijke tik aan de opponent uit gedeeld. Een derde van de tuin is schoon: de sperziebonen zijn gelegd, sla, selderij en kool geplant. Morgen weer een volgend deel. Vandaag heb ik daar geen tijd voor: sporten, vergadering voorbereiden en vanavond de algemene ledenvergadering eigenaren. Het zal wel eens spannend kunnen worden. We zijn verstoken van belangrijke gegevens, het zou wel eens kunnen zijn, dat de vergadering geen besluiten zal kunnen nemen.
Nederland – Denemarken: geen tijd om te kijken, hoor het later wel op het nieuws. Foto: 14 juni 2009: een vrolijke markt in Frankrijk.

Dinsdag gingen we voor een tochtje door de polder. Bij een tuinder waar we wel eens eerder geweest waren kochten we pioenrozen. Gelijk vroeg ik aan hem of hij nog een stukje tuin ter beschikking had. Hij verhuurt namelijk grond aan particulieren voor een eigen tuin. Kom zaterdag even langs, zei. Zaterdag waren we present. Hij had een mooi lapje grond voor me liggen: ik mocht zelf bepalen hoe groot mijn tuin zou worden; ca 50 vierkante meter vond ik groot genoeg. Voor een prijs van 55 eurocent per vierkant meter, inclusief watergebruik. Dadelijk ga ik er naar toe; het is mooi weer en ik hoef niet te stemmen. Ik maak vandaag wel een foto van mijn tuin, maar vandaag laat ik u de pioenrozen zien, die ik van hem kocht. Als u moet stemmen vandaag: kies voor de visie, niet voor de persoon. Prettige zondag.

Het bijgevoegde plaatje toont u de drie wereldberoemde molens van Leidschendam, waarover ik u vanmorgen even vertelde. De lucht was grijs, maar daardoor heeft dit plaatje juist zijn typische sfeer.

Hoe kom je van Stompwijk weer terug naar Den Haag? Gewoon de borden volgen. Maar dat doen we niet. Wij rijden altijd via een smalle weg; aan de linkerzijde de polder met de drie beroemde molens en aan de rechterzijde een poldersloot, een boezemwater, waarin door een poldergemaal het overtollige water wordt overgepompt. Die smalle weg, net genoeg voor twee wagens naast elkaar, maar als er een landbouwvoertuig voor je rijdt kan je  niet passeren; een weg voor geduldige rijders. Aan de overkant van het water liggen boerderijen en polderhuizen, waar je alleen bij kunt komen via een bruggetje. Op één van deze bruggetjes staan aan weerszijden het hele jaar door twee grote boeketten verse bloemen in oude afvalemmers. Wij staan er vaak even stil om die boeketten te bewonderen. Foto: deze week stonden er de bloemen, waarvan ik u gisteren al een close up liet zien. Nu ziet u de beide bossen met de emmers en het bruggetje. Zie ook op blog  /annemiek.

Ik werd pas wakker om 06.30. Ik keek om me heen en herkende de kamer. Dit was mijn slaapkamer. Maar waarom is het dan zo stil. Ik liep naar de voorkamer en keek naar buiten: maar er was geen buiten. Ik zag niet een dichte mist hing voor mijn raam. Zicht? Misschien 20 meter. Nu is de mist weer opgetrokken en weet ik waar ik woon: Scheveningen en vrijdagochtend. Vandaag moet ik weer naar de tandarts( dat zal wel een vette rekening worden!). En als het weer het toelaat, vanmiddag een paar uur varen en fotograferen op zee. De dag van de oud-vissers. Morgen vlaggetjesdag in Scheveningen. Foto: vandaag bied ik u een boeketje fraaie bloemen.

Een trieste dag voor de Nederlandse politiek. Het volk heeft gekozen. Beschamende uitslagen. De PVV( de partij voor de vrijheid, maar niet voor de mensen met een andere, lees: islamitische achtergrond) heeft 23 zetels behaald. Het CDA – dat acht jaar laar lang het land voortreffelijk heeft geregeerd – is gehalveerd. Stank voor dank. Mark Rutte, mijn buurjongetje uit Scheveningen, heeft met de VVD de winst gepakt. In hem en de politiek van de VVD heb ik weinig vertrouwen. Twintig procent van de kiezers heeft voor hem gekozen: 31 van de150 beschikbare zetels. En wat voor een regeringscombinatie zal de informateur uit zijn mouw schudden. Afwachten en hopen op niet teveel ongerief. Foto: Voor de vertrekkende minister president het bijgesloten bloemetje als dank voor alles wat hij voor het land heeft gedaan.

Het regent, oh wat regent het
ik hoor het in mijn warme bed.

Zachtjes tikt de regen op mijn zolderraam

Onder moeders paraplu
daar liepen eens twee kindjes.

Na regen komt zonneschijn
en na zonneschijn komt regen
ik wil dat er altijd zonneschijn is
en af en toe wat regen.

‘Heden wij, zondag gij’ -met een knipoog naar de grafspreuk ‘Hodie mihi, cras tibi’ (vandaag ik, morgen gij). De krant komt er niet over uitgepraat. Vandaag gaat Nederland naar de slachtbank, zondag België. Sorry, ik maak een denkfout; het moet natuurlijk zijn ‘stemlokaal’. Excusez moi. Weer zo een denkfout of schrijffout. Ik had moet schrijven ‘verontschuldig mij’. Door de verkiezingen raak ik helemaal in de war. Ik laat mij niet van streek brengen: ik stem gewoon traditioneel. Ik stem Nederlands. En België? Ik las in de krant de uitspraak van Bart De Wever: ”Geen revolutie, maar evolutie. België verdampt zonder dat iemand het merkt”. Einde citaat, einde van mijn commentaar.  Foto: zonsondergang gisteravond. Vandaag is hij nog niet teruggekomen.

Het ei is gelegd. Tokkend loopt de kip rond. Ze heeft nog een lange weg te gaan. Wat voor kuiken zal er uit het ei kruipen. Voor de slacht hoeft zij niet bang te zijn: zij is een vrije meid, die rondscharrelt op de boerderij. Er lopen geen agressieve beesten rond, waarvoor ze bang hoeft te zijn. Alleen een oude bijtgrage hond, maar die ligt aan een stevige ketting. Ze zal er voor moeten zorgen, dat haar kuiken niet te dicht bij dat beest komt. Voorzichtigheid is geboden. Maar ze heeft nog even de tijd om voorzorgsmaatregelen te treffen. Misschien wordt de hond wel verkocht; zoiets heeft ze de boer tegen de boerin horen zeggen. Vol vertrouwen ziet ze de toekomst tegemoet. Als ze om zich heen kijkt ziet ze wel dreigende wolken. Ze houdt niet van de regen. Een enkele bui kan geen kwaad: dan komen de wormen naar boven en dat is spekkie voor haar bekkie. Zij wenst iedereen een zorgvrije dag. Foto: een pril begin van de zomer.

Maandag. Het begin van de nieuwe week. Niet zo maar een nieuwe week. Het wordt een week van veel praten en veel overleg, maar ook een week van veel luisteren. Een week van zoeken en hopelijk wat vinden. Een oplossing. Een brug, die meningen verbindt. Er moet rust komen, waar onrust is. Er moet saamhorigheid komen, waar meningen teveel op eigenbelang lijken te zijn gericht. Waar teveel naar zichzelf en niet naar anderen wordt geluisterd. En nu praat ik niet over de verkiezingen van komende woensdag. Ook daar wordt teveel over zaken en te weinig over idealen gesproken. U begrijpt het al: het wordt een week waar veel meningen over elkaar zullen duikelen, maar waardoor misschien toch de neuzen de dezelfde richting uit zullen gaan wijzen. Hoe dan ook; het wordt een week met lichtpunten. En dat is al een belangrijke stap in de goede richting. De oogkleppen af voor een wat bredere kijk, op wat saamhorigheid heet. Ik wens u in ieder geval een heel fijne en spannende week toe. Foto: Kees zet zijn strandstoelen al klaar. Het weer wordt niet zo mooi als gisteren. Maar je weet nooit.

De trams rijden al weer. Een enkele fietser passeert. Schoonmaak- en winkelpersoneel komen aan. Hier en daar wordt een hond uitgelaten. Er is maar weinig wind. Lichtbewolkt en een wazig zonnetje. Een beetje mokkig weer. Foei, het woordenboek kent dit woord mokkig niet. Zeker dialect. Wij gebruiken dat woord als er wat onrust/onweer in de lucht zit. Het onweer is er nog niet, alleen dat dreigende gevoel. Vanmorgen vroeg wandelde ik al in de Harstenhoek. De konijnen waren nog niet wakker; hier en daar zag ik er een. Maar zo tegen zeven uur kwamen ze uit hun holen tevoorschijn. De vos sloop door het hoge gras. Een reebok en reegeit liepen te grazen. Een bonte specht passeerde mij rakelings en een eekhoorntje vluchtte weg, toen hij me zag. Een vredig stille ochtend na het geluidgeweld van gisteren. Geniet van de dag, de natuur en het leven. Ik wens u een fijne zondag met waarschijnlijk wat minder mooi weer. Maar de eerste dagen van juni waren in ieder geval een goed voorteken. Foto: een veldboeketje

Morgen zal het ook weer druk zijn op Scheveningen, maar minder lawaai.

Het is weer een stralende dag. Over een paar uur begint de drukte in Scheveningen. Ik zal deze middag de drukte ontvluchten. Ik ga om 15.00 uur kijken naar hockeyclub Klein Zwitserland, die in een thuis(Scheveningen) en uitwedstrijd(Tilburg) promotie naar de hoofdklasse hoopt te realiseren. Het is inmiddels ongeveer 35 jaar geleden, dat ik regelmatig te vinden was op het hockeyveld van Klein Zwitserland. Mijn zoon Michiel speelde daar en ik was een aantal jaren begeleidende vader. Klein Zwitserland eens dé topclub van Nederland is jarenlang in de versukkeling geweest, maar ik hoop, dat de club nu terugkeert in de hoofdklasse. Na de wedstrijd ga ik nog even naar de muziek luisteren. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: gistermorgen 06.30 uur: een ontmoeting in de duinen.