Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
12-11-2010
Bardakoglu
De storm in Nederland of de godsdienstige storm in Turkije. Hier op de kust is het stormachtig, maar droog: Bft 7 tot 8. In het binnenland iets rustiger, maar toch nog Bft 6. Oppassen geblazen dan ook. In Turkije woedt een andere storm: daar woedt een religieuze storm. De seculiere staat(scheiding van kerk en staat) wordt steeds verder ondergraven: eerst is het leger, als waakhond voor de seculiere staat, aan de kant gezet; daarnapaktede AKP van premier Erdogan de rechterlijke macht aan en nu is het gematigde hoofd van de Diyanet(het Turkse Directoraat voor Religieuze Zaken) Ali Bardakoglu aan de kant gezet.Ataturk, de oprichter van de seculiere Turkse republiek, zal zich ongetwijfeld in zijn graf omdraaien. Ik moet er niet aan denken, dat een religieus genootschap het voor het zeggen krijgt in ons seculiere land. Wij leven vrij, wij leven blij. Ik wens iedereen een blije en vrije dag. Foto: vrij als een vogel.
11.11.11.11.2010; vanavond wordt om 11 minuten na elf uur traditiegetrouw prins Carnaval gekozen. De start voor de carnavalsweken op 4/6 t/m 8 maart in 2011. Vandaag kleurt de ochtendhorizon rood en de dag zal vriendelijk beginnen. Maar in de loop van de dag zal het weer omslaan en krijgen we te maken met regen en veel wind. In ieder geval een halve dag goed, maar fris winterweer. Foto: gemaakt omstreeks 7.45 uur vandaag.
Samen 285 jaar vandaag. En dat moet gevierd worden. Hoe zit dat? Onze (schoon)dochter werd vorige maand 45 jaar; onze tweeling wordt vandaag samen 90 jaar; Annemiek en ik zijn samen 150 jaar. Onze gemiddelde leeftijd is 57. En als je 57 omkeert is dat 75, en dat is dan weer de leeftijd van Annemiek en mij.Leuke cijferspelletjes. Misschien weet u er ook zo een te bedenken. Het lijkt er op dat de zon vandaag eventjes( ik hoop wat langer) te voorschijn komt. Ik wens iedereen een aangename dag.
Het wordt een koude dag vandaag. In het noorden ca drie graden, in het midden van het land omstreeks 5 graden en in het zuiden kan de temperatuur oplopen tot ca 9 graden en een zonnetje. De wind is wat afgezwakt, zodat de gevoelswaarde ongeveer overeen zal komen met de gemiddelde waarde. Sjaal om en trui aan. Die kunnen we wel gebruiken vandaag als we naar buiten moeten. Binnen zal de verwarming of de kachel het wel warm houden/stoken. Hoe het ook zij, laten we er een mooie dag van maken. Maar ik ga nu eerst de krant halen. Foto: Op het strand zijn ze nu al bezig: dat gaat de komende weken dag en nacht door.
De gebruikelijke gang iedere morgen, zo rond de klok van zeven uur: de computer aanzetten. Mis poes vandaag: geen verbinding met Thomson SpeedTouch 780. Vervolgens: de reactie van de server was een fout… serverfout. En daar zit je dan. De gebruikelijke technische handeling, maar de computer bleef volharden in de melding: serverfout. KPN gebeld; morgen om 12.30 uur staan we voor uw deur. Redelijk snel dus. Om elfuur probeerde ik het opnieuw en… de fout was opgeheven en de verbinding met de server is weer in orde. Ondertussen is de zon verschenen. Die had ons gisteren in de steek gelaten. Het is wel kouder geworden; daar kunnen we ons op kleden. De mist en de miezerige regen zijn gelukkig verdwenen. Foto: wel mooie luchten gisteren.
Het opspuiten van nieuw zand op het strand van Scheveningen is weer begonnen. Het strand tussen SeaLife en Pier wordt opgehoogd en verbreed met 50 à 75 meter zand; zo een 1,1 miljoen kubieke meter zand. De Delflandse hoofden, de oude golfbrekers verdwijnen nu voor altijd geheel onder het zand. Geen krabbetjes of zeesterren meer zoeken tussen de basaltblokken. Een stukje strandvertier voor kinderen, maar ook soms volwassenen, verdwijnt voorgoed. Het strand van Scheveningen zal er heel anders uit gaan zien en ook de zee zal heel anders worden. De zeestromingen zullen veranderen en het stukje veilig spelen tussen de golfbrekers kan gevaarlijker gaan worden. Foto: een bijna laatste blik op het strand van vroeger.
Dit bloemetje bracht onze dochter mee, toen wij terug kwamen van onze vakantie. De namen van de bloemen kennen we niet. De ene wit/rozige schijnt een bolgewas te zijn en de andere een heesterachtige. De blauwe bloemenvaas heb ik vorig jaar op een rommelmarkt gekocht voor de prijs van drie euro. Bij dit boeket komt zij goed tot haar recht. Het koperkleurige tafeltje is een antiek(begin 20ste eeuw)gastafeltje. In deze donkere dagen brengt dit bloemetje een zonnetje in huis.
De straffe wind heeft heel wat bomen ontbladerd. Op veel plaatsen is het stoepje vegen. Maar in het bos is bladeren trappen een vrolijke belevenis. Ik kan me dat nog goede herinneren van vroeger. Blaadjes trappen op het plein: ik woonde in een stadswijk, waar weinig bomen stonden. Er hebben wel veel bomen gestaan, maar die zijn door de bewoners in de oorlog gekapt. Mijn moeder vond dat blaadjes trappen niet zo leuk; als we ’s avonds naar bed moesten en de kousen uit deden, dan leek het wel of we de kousen nog aan hadden. En moeder had de taak weer om de benen en de kousen te wassen. Alsof zij niets te doen had! Foto: herfst in de duinen.
Gisteren weer voor het eerst sinds de vakantie naar de fitness geweest. Fiets, loopband en gewichten. Alles matig. Daarna een duik in het zwembad en 25 baantjes vrije slag getrokken. Daarna afspoelen en eventjes de sauna in. Vooral dat zwemmen deed mij veel plezier. Op vakantie hadden we de pech dat het binnenzwembad net in groot onderhoud ging. De zee was te ruw om te zwemmen. Ik ben weer terug naar mijn oude club. En kan daar tijdens de daluren - 12 tot 18 uur – van maandag t/m vrijdag gebruik van maken via een dalurenabonnement. Ik probeer daar zoveel als mogelijk gebruik van te maken. Afstand van huis tot club ca 500 meter. Foto: het hotelzwembad onderging net een groot onderhoud.
Na een week nog even terugkijken naar de vakantie. Een paar keer een stevige bui in de nacht, waarbij de donders rolden vanaf de bergen en de bliksemfitsen de nachtelijke hemel openbraken. En daarna de volgende ochtend: omhoog kijkend naar de nog bewolkte hemel: zou het droog blijven vandaag? Het zwembad ligt er keurig verzorgd bij, maar de ligbedden zijn nat en moeten eerst nog drogen. Even een korte wandeling over het piertje, dan rond het zwembad en uiteindelijk maar besluiten om te gaan ontbijten. Daarna zoeken we wel een plaatsje bij het bad. Een droge doek om op te zitten en met een leesboek in de hand genieten van de rust en de stilte, wachtend tot de zon echt doorkomt. En dan is het besluit genomen. We blijven hier vandaag zitten. Een dagdroom. Weer thuis wachten er andere dingen. Aan de slag maar weer. Volgend jaar opnieuw vakantie. Foto: het zwembad ligt er keurig bij.
Vandaag 2 november. Vandaag is de verwarming. In mijn studieperiode aan het kleinseminarie int Kaatsheuvel was 2 november een belangrijke dag. 1 november, Allerheiligen, werd als een feestdag gevierd en op die dag ging de verwarming aan. Eindelijk wat warmte in dat grote kille gebouw. Op 2 november, Allerzielen, begon na de paar dagen herfstvakantie de studie weer en eindelijk konden wij dan in een verwarmd lokaal de lessen volgen en studeren. Soms was dan de hitte in het studielokaal zo groot, dat we met ons hoofd op de boeken in slaap vielen. Dat duurde dan niet lang want de surveillerende pater hield ons goed in de gaten via een in de deur geplaatst raampje. “slapen doe je maar in je bed, hier moet gestudeerd worden” en beschaamd doken we dan weer in onze boeken om de worden: “amo,amas, amat, amamus amatis amant” in ons hoofd te prenten; het waren de eerste Latijnse woordjes die wij leerden. De vertaling? In dezelfde volgorde: “ik bemin, jij bemint, hij/zij bemint, wij beminnen, jullie beminnen, zij beminnen”. Ze zitten nog steeds in mijn hoofd geprent. De eerste Latijnse les heeft u vandaag gehad, Ik zal het daar maar bij houden. Maar nog even dit – ons werd dat pas later verteld – u mag voor het woord beminnen ook lezen “liefhebben” of “houden van”. Maar dat waren woorden, die wij als toenmalige pubers nog niet kenden. Foto: maar van lekkere toetjes houd ik nog steeds.
1 november: de slachtmaand, Allerheiligen. De dag begint donker. Over drie kwartier komt de zon op. De wind komt uit het… Ik kan de vlag van het Kurhaus niet zien: er hangt hier een zware mist. Ik weet dan ook niet uit welke hoek de wind waait. De krant is er nog niet: de krantenjongen heeft de weg naar ons complex nog niet gevonden. Hoe zal het nu in Turkije zijn. Daar is de wintertijd nu ook aangebroken. Het zal wel stil zijn in het hotel. En bij het buitenbad hebben de bezoekers hun badlakens nog niet gespreid. Bij het reisbureau hebben we inmiddels al weer geïnformeerd naar de mogelijkheden voor 2011. Vroeg boeken spaart geld en waarom zouden we daar geen profijt van maken. De elfde maand: op de elfde wordt prins Carnaval weer gekozen en de voorbereidingen voor Sinterklaas en Kerst zijn al in volle gang. Ook mijn tuin moet winterklaar gemaakt worden. De komende dagen, als het niet regent, zullen dan ook wel werkdagen worden. Maar daarna gaan we met de natuur een beetje in de winterslaap. Foto: zonsopkomst tijdens vakantie. Misschien wordt het vandaag toch nog een mooie dag.
In de Iers-Keltisch cultuur was 31 oktober de laatste dag van het jaar: de veldvruchten waren binnen en de avonden begonnen weer vroeg te vallen. Op 1 november zal het nieuwe Iers-Keltische jaar beginnen. Op de laatste dag van het jaar werd feestelijk afscheid genomen van het oude jaar; deze jaarwisseling ging gepaard met heidense gebruiken en was een doorn een doorn in het oog van de Engelse Kerk; daarom moest dit feest een gekerstend worden, zoals zoveel oude heidense praktijken; 1 november was in de katholieke Kerk het feest van Allerheiligen en wat was er mooier dan de avond daarvoor feestelijk te vieren: All Hallows Eve, later verbasterd tot Halloween. Foto: geen pmpoen, maar een beetje aangepaste granaatappel; alleen het hartje heb ik toegevoegd.
Toen ik gisteren mijn stukje schreef, was ik nog niet helemaal uitgeslapen; in plaats van langer schreef ik korter. Komende nacht kunt u een uurtje langer in bed blijven liggen. Ik houd niet van wakker liggen: voor mij zal het dan ook niet veel uitmaken. Vanavond ga ik gewoon op tijd naar bed en om zeven uur overmorgen zal ik gewoon met het goede been uit bed stappen. Mijn wekker schakelt niet automatisch terug naar de wintertijd: dat doe ik pas in de loop van de dag. Van dat uurtje voordeel maak ik een langere dag. Vroeg uit de veren in de zomertijd en in de avond met de wintertijd naar bed. Het is nu inmiddels half acht. Ik ga maar een kijken of de krant er al is. Foto: de regenboog verscheen al vroeg die dag: het was pas acht uur in de morgen en achter mij ontwaakte de ochtendzon.
De eerste dag na een lange vakantie zit er weer op. De koffers zijn leeg en kunnen voorlopig naar de berging. Voor de komende maanden hebben we geen vakantieplannen meer. November staat bijna voor de deur. Een maand van verjaardagen en een maand van steeds vroegere avonden. In de nacht van zaterdag op zondag wordt de klok een uur teruggezet. Een uurtje korter slapen dan. De zon komt dan op om 07.33 uur. Het paard van Sinterklaas staat al te trappelen. De etalages worden aangepast en zelfs de Kerstman komt hier en daar al om de hoek kijken. Op 10 november wordt onze tweeling 45 jaar. Wat vliegt de tijd. Foto: Zij moesten een paar dagen eerder vertrekken uit het hotel, maar zij waren ook een paar dagen eerder gekomen. Onze andere Belgische vrienden, Lucien, Suzan, Monica en Eddie stonden achter mij en dus niet op de foto.
Het weer zag er niet altijd even vrolijk uit. Nog al wisselend. Zon of bewolking met af en toe een bui. Heldere hemel met af en toe een paar knetterende donderslagen. Maar de temperatuur schommelde rond de 22 graden: in de schaduw gemeten. Dus toch wel aangenaam om lekker in het zonnetje te zitten of te liggen. De foto weerspiegelt het weer. Ondanks het wat matige weer hebben we ons toch best weer vermaakt met onze Belgische en Turkse vrienden/vriendinnen. Vandaag, de eerste dag thuis, was het gelijk weer aan de bak: de verwarmingsmonteur kwam de installatie controleren, het bankstel , dat we vlak voor de vakantie hadden besteld, werd afgeleverd en tot slot nog een verslagbijeenkomst van een vergadering van afgelopen maandag. Al met al weer een drukke dag.
Vandaag eerst uitpakken, de -mails bekijken, de reacties beantwoorden en de foto's uploaden. En daarna begint het oude leventje weer. Wel even wennen aan de temperatuur en de duisternis, maar in het weekend gaan de we tijd weer verzetten. Bij voorbaat iedereen bedankt voor de getoonde belangstelling en de reacties, maar ik zal iedereneen als het kan vandaag nog, persoonlijk bedanken. Nog geen plaatje dat komt straks wel weer.
We zitten bijna klaar om te vertrekken, maar moeten nog even wachten op de taxi, die ons omstreeks 12.30 uur naar vliegveld Schiphol zal brengen en dan zal na ongeveer drie uur het vliegtuig ons brengen naar ons vakantiehotel. Bijna ons tweede huis, want in dit hotel verblijven wij als sinds meer dan tien jaar. Goede wijn behoeft geen krans. Daar zullen we weer onze Belgische vrienden ontmoeten, die al een paar dagen eerder zijn vertrokken. We zullen Scheveningen even achter ons laten, het blog even vergeten, maar wel af en toe blijven bekijken en misschien daar af een toe een zonnige groet achterlaten. Foto: het zonnetje lokt nog maar een paar treden.
Deze morgen was de maan nog zichtbaar. Een smalle sikkel; overmorgen is het weer nieuwe maan. Maar dan zijn wij al met de noorderzon vertrokken en worden wakker in een ander bed, in een ander werelddeel. Nu is ze verdwenen. Achter de wolken. Toch is de zon al op, maar laat zich nog niet zien. Gisteravond, zo tegen zonsondergang, keek ik uit over de stad en zag iets, dat je in Scheveningen niet zo vaak ziet: een regenboog. Maar niet zo een gewone regenboog. Het was een bijna éénkleurige regenboog. Ik heb er een foto van gemaakt en laat u die nu zien. Misschien komt de zon ons nog verblijden; ik wens iedereen in ieder geval een fijne dag.
