Ik ben Loek de Koning
Ik ben een man en woon in Scheveningen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 24/11/1934 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotograferen, wandelen, mijn website www.allesoverscheveningen.nl,.
Ik zat vanmorgen te lezen in het boek 'Dwars door de duinen' (ISBN 90800-31178) en kwam de volgende informatie tegen; al in de 16e eeuw was er een bloeiende vishandel in Scheveningen, met export naar o.a. België en Duitsland. Toch leuk om te weten, dat Scheveningen al veel eerder bekend was als vissersplaats dan als badplaats. Monumenten uit die tijd zijn er helaas niet meer, met uitzondering van de Oude Kerk. Toch wel jammer, dat van het echte oude dorp nog maar zo weinig over is.
De zon heeft met gulle hand licht over duin en strand gestrooid.
Meestal zit ik al vroeg achter mijn scherm, maar vanmorgen heb ik eerst een duin- en strandwandeling gemaakt. De zon ging zo mooi op dat ik wel naar buiten moest. Het gras was berijpt en de temperatuur onder nul. Eerst naar de Harstenhoek, een natuurbeschermd gebied, en Meijendel, het duinwater gebied: prachtig dat mooie ochtendlicht over die duinen. Daarna naar het strand, dat nog geheel verscholen lag in de schaduw van de duinen. Dicht bij zee kwam langzaam de zon over de duinen kijken. De foto is vanmorgen gemaakt.
een muistroom op het strand ontstaat bij afnemend tij. Het lijkt wel een brede rivier. En toen dacht ik: denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan.
van iedere dag. Alleen zien we ze op Scheveningen steeds minder: die kleine, brutale en o zo vriendelijke mussen. Gebrek aan open gebied en broedmogelijkheden in de verstedelijkte gebieden hebben deze vogeltjes tot bezienswaardigheden gemaakt.
en daarom begroet ik u met een tapijt van bloemen. Ik houd van bloemen en er gaat geen dag voorbij of er is bloemenvreugde in mijn huis en dat komt niet alleen door mijn eigen zonnebloemetje. Zomer of winter: bloemen zijn er altijd. Een fijne dag gewenst.
Een boeketje bloemen gefotografeerd in mijn eigen huis.
Wat zal de wereld er schoner uitzien, als de hondenbezitters de poep van hun hond op straat zelf opruimen. Want poep aan je schoen dat is pas pech, maar ja dat overkomt je bijna dagelijks. Een strontcompositie; de foto's werden deze ochtend gemaakt in de directe omgeving van mijn appartement. Hondenpoep: de ergernis in onze 'schone' stad. Bewonder de stad, maar kijk regelmatig naar beneden.
Gelooft u daarin. Ik heb er nooit in geloofd. Maar vanmorgen ben ik toch gaan twijfelen toen ik de kranten doornam. Wat is dat nou? In de Telegraaf staat op de voorpagina: "weinig pech op vrijdag de 13e" en in de AD staat op de frontpagina: "in bed blijven op vrijdag de 13e"en op pagina 11 (waarom niet op 13?) "vaker ongeluk op vrijdag de dertiende" en op dezelfde pagina "op andere dagen heb ik net zo veel pech". Wat is dat nou: ik heb denk ik pech dat ik vandaag de krant van de 13e heb ontvangen. Wat een pechdag. Wat mij betreft: voor jullie allemaal een prettige dag. Ik sla de dertiende maar weer eens over: dat doen de hotels ook, die kennen geen dertiende etage.
Hoewel mijn hobby fotograferen is ben ik van categorie veranderd. Fotograferen lijkt steeds meer de weg op te gaan van manipuleren met de realiteit. Foto's veranderen alsof het schilderijen zijn... daar hebben we toch schilders voor. Foto's tot bewegende beelden maken... daar hebben we toch film en video voor! Foto is toch nog steeds het vastleggen op de gevoelige plaat van een waarneming, een actualiteit, een ervaring. Ik vind de actualiteit, zoal ik die beleeft belangrijker dan het manipuleren van beelden. O ja, er zijn best wel blogs met mooie foto's; kijk o.a. maar eens bij friends en bij de fotoclubs. Ik ben dus overgestapt naar actualiteit. We zien elkaar daar wel weer.
Het zit potdicht. Zicht zeer slecht. Toch zal ik er dadelijk even uitmoeten. Ik had al een afspraak gemaakt en bij mij geldt de regel: afspraak is afspraak. Tenzij het natuurlijk echt niet mogelijk is. Dan zal ik afbellen en sorry zeggen. Dan zal er zeker begrip zijn aan de andere kant van de lijn. Hoewel... ik heb het een keer meegemaakt, dat als gevolg van ijzel al het verkeer in Scheveningen onmogelijk was; toen ik mijn werkgever belde - slechts 4 kilometer verwijderd van mijn toenmalige woning - geloofde hij mij niet, want de zon scheen volop 4 kilometer verder. 's-Middags om vier uur was er pas weer verkeer in Scheveningen mogelijk. Maar hij trekt wel op die mist. Op de foto het uitzicht vanaf mijn appartement, vanmorgen 9.10 uur.
Scheveningen ligt aan de Noordzee, dat weten we allemaal. En als je aan Scheveningen denkt, dan denk je aan strand, zee, duinen. Maar in de omgeving van Scheveningen is veel meer te beleven. Als de zon eens niet schijnt, kan het best heerlijk fietsweer zijn. Dan is een duinentocht onvergetelijk, of... even de andere kant uit, in zuid-oostelijke richting, dan kom je terecht in de Hollandse polders. Met zijn koeien, zijn poldersloten, prachtige vergezichten en molens. Hiernaast de molens bij Driebruggen.
Vanmorgen problemen gehad met de server: 'http-fout 500 interne serverfout'. Daarnaast nog een probleem: de server had op een van mijn klantnummers mijn nieuwe adres (nieuw sinds maart 2005) niet verwerkt. Het blijkt dat de databestanden bij de server niet zijn gekoppeld. Dit soort problemen komt gelukkig bij Planet internet niet vaak voor, maar het kostte mij wel 45 minuten bellen. Ik heb de telefoonkosten maar bij hen neergelegd. Kijken hoe zij reageren. Het weer is somber en met vrij veel wind. Toch ga ik vanmiddag maar sporten. Dat doe ik trouwens tenminste 3 keer per week in een fitnesscentrum. Eerst cardio en dan fitness. Je voelt je wel lekker na zo'n inspanning. Even de messen slijpen voor een goede oefening. Ik wens jullie een sportieve dag. Groetjes Loek
Scheveningen is niet alleen bekend als vissersdorp en badplaats, maar herbergt binnen de stadsdeelgrenzen ook vele musea: Gemeente Museum, Fotomuseum, Gem, Museum Beelden aan Zee, Muzee Scheveningen, Museon, Kikkermuseum, Museumschip Hr.Ms.Mercuur, Nico's Toverlantaarn Museum. In Scheveningen hoef je je op cultureel gebied nooit te vervelen en met Den Haag als internationaal centrum zijn de mogelijkheden schier eindeloos. Scheveningen en Den Haag: er is altijd wel wat te beleven. Bijgeplaatste foto heb ik gemaakt in het voormalige Museum Scheveningen. Dit museum is nu in de verbouwing en wordt binnenkort samen met het Zeemuseum als Muzee Scheveningen heropend.
Dit is het wapen van Scheveningen. En onder het schild de spreuk "concordia constans". Een spreuk, die moeilijk te vertalen is. Je zou kunnen beginnen met: altijd saamhartigheid. Of: eeuwige eensgezindheid. Of: blijvende eendracht. Of: saamhorigheid. Is de spreuk hier bedoeld als wens? of wil het uitdrukken dat er al iets is. Scheveningen is te groot en te verscheiden om te zeggen, dat alle neuzen dezelfde kant uitwijzen. En toch hebben alle inwoners van stadsdeel Scheveningen iets van verbondenheid, iets, dat zij samen delen. De binding met de zee, de trots op hun woonomgeving. In één ding zijn wij Scheveningers het in ieder geval met elkaar eens: we wonen niet in Scheveningen, maar op Scheveningen. Laten we het daar maar voorlopig op houden. Vanuit Scheveningen in ieder geval een fijne dag gewenst.
Misschien had u het zelf al ontdekt. Als je een tekst met foto toevoegt, dan kan het gebeuren, dat het lang duurt voordat de foto op je blog zichtbaar is. Als dat voorkomt, voeg dan direct een nieuw bericht toe: zet bij titel een . (punt) en ook in de tekstblad. Doe toevoegen en de verlate foto verschijnt direct. Vergeet daarna niet het laatste bericht te verwijderen.
Eindelijk daar komt die dan: de zon. Hij had mij vanmorgen al vroeg moeten wekken, maar hij bleef verscholen achter de wolken. Met andere woorden ik heb me dus verslapen. Normaal sta ik om 7.00 uur op (in de winter, in de zomer veel vroeger), maar nu was het al ruim 3 kwartier later. Ik hoop maar dat die echt doorkomt en dat we - wat het weer betreft - een zonnige dag tegemoet gaan. Ik wens jullie allemaal een prettige zondag.
foto: zojuist genomen: een magere opkomende zon boven de stad.
Op de achtergrond zingt Enya haar lied "Amarantine". Ik houd van Ierse muziek. Zo luister ik ook graag naar Clanad. Annemiek heeft gisteren een bosje mimosa meegenomen. Zelf koop ik zelden bloemen. Nou ja, als ik wat goed moet maken, maar dan wordt het toch meestal een plant. Er staan maar weinig planten in huis: als ik iets meeneem, dan is het meestal iets voor lange duur. Van die mimosa heb ik een aantal foto's gemaakt. De kleur is zo mooi en de bloem zo fragiel. Ik heb bewust het midden onscherp gelaten om de omtrek te accentueren, waardoor de bloemen meer volume krijgen. Bij mimosa denk ik ook wel eens "de winter is vergangen". Ik groet u met deze foto. Ik hoop dat u dit waardeert. Vriendelijke groet, Loek.
Vanmorgen weinig tijd om wat te schrijven. Op de eerste plaats moet ik mijn vrouw, Annemiek, helpen met haar weblog. Zij heeft het in haar hoofd gehaald ook een weblog op het seniorennet te zetten. Ik moet alles nog controleren of het wel goed is, maar uiteindelijk moet ze het zelf helemaal alleen kunnen doen. Ze heeft de beschikking over een digitale camera en zal binnenkort komen met haar eigen foto's. Haar blog heet: "van alles en nog wat". Dat belooft wat. Na 43 jaar huwelijk hoor ik dan eindelijk eens hoe de vork in de steel zit.
Ik ben Loek de Koning
