Dinsdag, 14 maart

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Na een aanvankelijk nog stormachtige nacht is de wind toch enigszins gaan luwen en passeren we Korfu. De wind valt nog verder terug tot 3,9 mph ( dat is nog geen 2 beaufort). We moeten op de motor verder om te voorkomen dat we afdrijven. Gelukkig steekt om 10.45 de wind weer op, zodat we het zeil kunnen hijsen. Om 14.38 uur ronden we Levkas en varen de golf van Patras binnen. Levkas ziet er aan deze zijde somber uit: in een mistnevel gehulde donkere bergen met steile in zee aflopende leikleurige rotsen. Even verder prijkt een torentje hoog op de rosten: de ingang van de golf van Patras. We varen onder zeil over de door de storm nog onrustige golven de Golf van Patras binnen. In de golf zelf valt de wind weer weg, maar we kunnen met hulp van de motor toch nog ongeveer 7 mijl per uur varen. Even tijd voor een wijntje, een frisdrank of een biertje. We varen door naar Patras waar we vannacht van een welverdiende nachtrust kunnen gaan genieten.

Aan boord heeft alles zo zijn beperkingen; je moet je aanpassen; je kan niet zomaar even een ommetje doen; je zelf even lekker douchen. O ja, er zijn wel vier douches aan boord; twee achter in, voor als je bent wezen zwemmen, maar daar hebben we op dit moment geen behoefte aan; twee douche toilet combinaties, maar als het een beetje waait, dan moet je op de pot gaan zitten om je te douchen; en dan hebben we nog de onvrijwillige douche als het zeewater je om de oren spat. Maar aan de wal beschikken de meeste toeristische havenplaatsen over prima sanitaire gelegenheden. In Izola hebben ze goede, schone toiletten en douches, alleen een beetje ver lopen vanaf de werf waar we ligggen. In Patras heb ik alleen toiletten ontdekt, maar ik neem aan, dat daar ook douches zijn, maar die zijn waarschijnlijk buiten het seizoen niet beschikbaar. Vannacht gaan we lekker uitslapen; eerst nog even een nachtmutsje halen in een havenrestaurant - we hebben allemaal een beetje vreemd gevoel in onze zeebenen als we de wal opgaan en lijken een beetje aangeschoten - dan om middernacht je kooi weer in. Tot morgen. Welterusten.