Het weer lijkt een beetje te verbeteren: het regent niet meer doorgaans. Tussen 2 buien door heb ik 4 nieuwe remblokjes gemonteerd en de remkabels aangepast aan de nieuwe blokjes en even een test in de camping gedaan. Tevens de ketting met een oude tandenborstel zitten te reinigen en nieuwe olie op gespoten want morgen vertrek ik eindelijk uit dit natte gat .
Onderweg zal ik in het stadje Arzúa bij de Policia eens binnenspringen om het attest te laten invullen als bewijs van mijn afwezigheid bij de verkiezingen, want 's zondags zal het hier hopeloos gesloten zijn en daarbovenop zal ik weer in de bergen zitten waar geen mens meer woont, laat staan flikken zijn .
Luxe, luxe, 11.47u en de ZON priemt door de grijze wolken. Mijn tent droogt op . 't Was maar voor 10 minuutjes want het druppelt weer.
Vermits ik vanaf morgen de St-Jacobsroute verlaat, ben ik nu in het campingcafé mijn roadbook aan het maken aan de hand van 3 uitstekende Michelin-wegenkaarten (Schaal 1/150.000)waar ook de kleinere wegen op staan vermeld. De eerste 15 km zullen weer een ramp zijn omdat ik langs de luchthaven van Santiago moet en dus veel drukke wegen zal moeten passeren.
Het grijze weer begint stilletjes op te klaren, hopelijk wat meer zon want al mijn kledij is klam. Als het morgen droog blijft zal ik stuk per stuk kledij onder mijn snelbinders foefelen en door de rijwind droogt dit in een mum van tijd.
Hierbij een foto van het campingrestaurant, een uitstekende zaak. De foto stelt een rund voor met alle soorten vlees van dit dier.
Morgen zitten we, hopelijk, tussen Lugo en de noordkust van Spanje.
Gisteravond, toen ik terug uit het campingcafé kwam waar ik mijn blog intikte, vroegen de 2 Nederlanders, die ik reeds op de camping in Portomarin ontmoette, om bij hen een glaasje te komen drinken onder de luifel van hun caravan.
Het toeval wou dat ze dezelfde voornaam hadden als mijn broers: Frans en Paul. Frans (65 j.) is pater en werkt voor een psychiatrische instelling en deed de Santiagoroute ook per fiets. Paul volgde hem met de wagen en caravan en zocht dagelijks een plaats aan iedere etappe.
Ze hadden hier wijn gekocht die hier ter plaatse was gemaakt en deze was heel lekker. Om een rotdag goed te maken hebben we nog tot 23 u. zitten babbelen, tot zelfs over Herman Brusselmans, terwijl het maar bleef doorregenen.
Als er deze middag geen beterschap in het weer komt, dan blijf ik op de camping. Ik kan mijn kleren hier niet wassen want de drooglijnen hangen buiten. In de meeste vorige campings hingen de drooglijnen onder een groot afdak zodat ze snel konden drogen.
Dus al mijn spullen liggen hier wat verstrooid in de tent. Is ook geen ramp hoor want natte fietskledij droogt het snelst als je ze aantrekt tijdens het fietsen.
Intussen zijn mijn Nederlandse vrienden met de wagen en caravan vertrokken, richting Santander, om zo terug naar Roermond te rijden. Nog eens beste dank voor de toffe avond gisteren.
Het had de hele nacht blijven regenen en deze morgen waren er korte opklaringen . Maar lange broek en vest met lange mouwen waren wel nodig om naar de stad te fietsen. Wat een verschil tegenover een paar dagen geleden, toen er ook nog water was, maar van mijn zweet 8-).
In Santiago komen ontelbare fietsers als pelgrim of toerist aan maar nergens zie je een stelplaats waar je je stalen ros veilig kan stallen, behalve aan het busstation, dat dan wel wat uit het centrum ligt .
Dus stelde ik mijn fiets waar ik gisteren waar ik gisteren mijn getuigschrift moest gaan halen. Daar was plaats voor een 10-tal fietsen en nog overdekt ook.
In de kathedraal was de mis juist begonnen en er was enorm veel volk. En op het einde van de dienst werd dan toch het beroemde wierookvat, het grootste ter wereld, in gang getrokken. Indrukwekkend hoe dit van de ene kruisbeuk naar de andere vliegt.
Bij de terugweg naar de camping gingen de hemelsluizen nog eens extra open maar er is beterschap zeggen ze, binnen 3 dagen. Wat ik hier nu op mijn ketel krijg, heb ik niet meer als ik naar Bilbao vertrek.
Op de camping zijn het voor een keer de Duitsers die in de meerderheid zijn ipv de Nederlanders. Opvallend ook veel Oostenrijkers, Zwitsers en Portugezen en slechts 1 Nederlandse caravan, die trouwens gisteren ook op dezelfde camping in Portomarin stond.
Vertrek: 7.45u Aankomst: 17.30u Afstand: 112 km Tot.: 2437 km Gem.: 12,59 km/u
Deze morgen "rook" ik mijn doel. Ik wou er vandaag geraken. Ik herinner mij nog goed de laatste etappe Gent - Duitse Waddeneilanden en terug. Ik ben toen vanuit Den Haag tot in Gent gefietst via het veer van Vlissingen - Breskens met pak en zak : 216 km ! Zot ben ik nog niet, maar wel eens tureluur .
Er zaten weer regelmatig kuitenbijters in het parcours, soms enkele km lang, maar 't is hier ook niet de Vlaamse kust hé.
De laatste 20 km was het beginnen regenen, maar niet om echt nat te worden. Zou het dan toch waar zijn wat men mij in België vertelde, dat Galicië de "pispot" van Spanje zou zijn. En volgens Nederlanders hier op de camping zou het de volgende dagen niet verbeteren.
Bij mijn aankomst in Santiago ben ik aanstonds mijn Compostolaat neven de kathedraal gaan halen, een soort getuigschrift.
Ik blijf tot vrijdag hier. 't Was een enige tocht, van in het begin tot nu, plus wat er nog moet komen met de terugkeer via Bilbao. En thuis had ik 35 fietsdagen uitgerkend, wel ik deed het in 30 dagen, waarvan 27 fietsdagen en 3 rustdagen.
Vertrek: 8.00u Aankomst: 17.00u Afstand: 92 km Tot.: 2325 km Gem.: 13,67 km/u
Gisteravond nog dezelfde Belgen uit Mons aangetroffen van dag 26. De campinguitbater liet ons gratis op de camping omdat deze nog niet volledig af is. Maar we konden wel eten bekomen. En samen met mijn vrienden uit Mons hebben we uitzonderlijk lekker gegeten: regenboogforel (uit eigen aquacultuur) met salade als voorgerecht en witte wijn. Ribbetjes met zelfgemaakte worst, gebakken patatjes en rode wijn. En dan pudding van peren en abrikozen met kaas, koffie en pousse-café en dit alles voor amper 15 Euro ;-).
De twee vrienden uit Mons kenden elkaar van hun legerdienst in de Medische Dienst in de Leopoldskazerne in Gent. De wereld is klein hé. Ze moesten 's vrijdags een toer rond de Watersportbaan lopen (5 km) of ze mochten niet in WE naar huis.
Eigenlijk was het dus gisteren de koninginnerit omdat het de hoogste top was van de tocht, maar vandaag waren er 3 cols rond de 1300 m ! Het begon met de Puerta Pedrafita (1100 m), dan de Cebreiro (1310 m), de Alto San Roque (1270 m) en tenslotte de Alto do Poio (1335 m). Maar ze kregen de berggeit in mij niet klein .
Onderweg trof ik nog even een Vlaamse fietster uit Geraardsbergen.
Weer genoeg Aquarius zitten drinken en een ganse doos drroge vijgen en 6 bananen gegeten. Bij de laatste col bestelde ik een kaasomelet, heerlijk gemaaakt .
In Samos kon ik op een camping, maar toen had ik pas 57 km op de teller. Even op de kaart gekeken en dan maar doorgetrokken tot hier in Portomarin, waar ik slechts 105 km van Santiago ben verwijderd. Dus de kans zit er dik in dat ik reeds morgen mijn doel bereik.
Portomarin ligt aan een stuwmeer van de Rio Miño en voordat de bouw in 1962 af was, werden alle historische gebouwen steen per steen afgebroken en hogerop weer opgebouwd. Bij laag water kan je nog de oude stenen brug uit 1120 zien.
Vertrek: 7.30u Aankomst: 14.30u Afstand: 74 km Tot.: 2233 km Gem.: 13,42 km/u
Zoals ze in de Tour de France zeggen: vandaag is het de koninginnerit, met de hoogste top.
Deze morgen waren mijn bananen en mueslirepen nog niet tot in mijn maag geraakt of het was al van klimmen geblazen. Maar al bij al was het een regelmatige klim, zonder sprongen. Wat kreeg ik kippevel toen ik aan de Cruz del Ferro kwam, wat een ontlading van vreugde en ontroering hier op 1500m hoogte en nog geen minuut spijt dat ik dit avontuur ben aangegaan. Al mijn keitjes, vanuit Gent meegebracht, mochten hier bij de miljoenen andere blijven. Ik was er even stil van en dacht aan thuis, familie en dierbare vrienden, dat het hun allen goed zou blijven gaan.
De afdaling was erg gevaarlijk omdat de weg in zeer slechte staat was. 'k Heb dus veel aan de remmen moeten trekken en oppassen voor steenslag. Na een half uurtje dalen was ik weer een kilometer lager. En zeggen dat ik die morgen weer moet stijgen, want de eerste 30 km zijn weer klimmen, tot max. 1432 m.
Nu zit ik op een camping ten westen van Villafranca. Je zou zeggen aan de Semois. Ik ben met mijn tent op slechts 10 m van de rivier.
Dag 27: Villadangos del Páramo - Rabanal del Camino
Vertrek: 8.00u Aankomst: 15.00u Afstand: 68 km Tot.: 2159 km Gem.: 13,60 km/u
De eerste 15 km waren er op een eindeloze lange rechte weg, vol met keitjes, een marteling voor de fiets en zijn bestuurder. Maar moeilijk gaat ook. Het stadje Astorga was ook een juweeltje met mooie gebouwen. Er stond er ook een gemaakt door de beroemde architekt Gaudí.
De zon bleef maar geven en het vlakke landschap moest ik verlaten om weer te gaan klimmen. In de bergen groeit hier ook geurige lavendel in het wild.
Nu ben ik aan het kamperen op een weiland op 1156m hoogte en waarschijnlijk morgen ga ik naar de fameuze Cruz del Ferro. Juist voor Rabanal kwam ik nog eens landgenoten tegen: 2 jonge kerels uit Buggenhout, te voet vanuit St-Jean, dus het Spaanse gedeelte.
Dag 26: Carrión de los Condes - Villadangos de Páramo
Vertrek: 07.40u Aankomst: 18.30u Afstand: 131,5 km Tot.: 2091 km Gem.: 16,32 km/u
's Nachts regende het terug. Kan zeker geen kwaad want het is dan koeler in de dag en minder stof. Het groen ruikt nog eens frisser.
Op de camping eindelijk nog eens Belgen aangetroffen, twee mannen die per fiets uit Mons vertrokken.
's Morgens op het caféterras trof ik nog Duitsers uit het Sauerland. Nog een babbel geslagen bij het eten van mijn koek.
De eerste 10 km waren op grint en dolomiet maar vrij goed aangelegd en doordat het ook hetzelfde pad als voor de stappers was kon je nu pas zien hoeveel pelgrims er wel onderweg zijn, en het is nog geen hoogseizoen.
Halverwege waren er enorme werken om een Spaanse TGV-lijn te trekken.
Het landschap is te vergelijken met het Hageland en Haspengouw, zachte glooïngen.
In Léon was ik maar even in het toerismebureel en in het station van de smalspoorlijn naar Bilbao. Voor zo'n grote stad vond ik het spijtig dat er geen camping is. En de smalspoorlijn neemt wel fietsen mee, maar enkel als het oude treinstellen zijn, bij de nieuwe types mogen de fietsen niet mee. En ze konden mij niet zeggen welke dag er een oude of nieuwe trein vertrekt en vermits er maar een per dag rijd zal ik de terugtocht naar Bilbao per fiets doen.
Intussen heb ik de provincie Palencia verlaten en ben nu in de provincie Léon.
En pas 23 km ten westen van de stad vond ik een camping, vandaar het grote aantal km vandaag. Het was 33 gr. in Léon, amaai 8-), veel gedronken.
Op de camping kwam ik aan de klap met Duitse toeristen uit Stüttgart die hier met hun caravan op doorreis zijn. Ze nodigden mij uit op een biertje en hebben nog de hele avond zitten keuvelen.
Vertrek: 7.25u Aankomst: 14.30u Afstand: 106,5 km Tot.: 1959,5 km Gem.: 16,08 km/u
Deze nacht enkele druppels regen gehoord, maar deze morgen kon ik het prachtige Burgos droog verlaten. 't Was wel aan de frisse kant (voor Spaanse normen), slechts 14 gr. Om Burgos te verlaten was het weer via de GPS want door de nieuw aangelegde rotondes was het weer zoeken naar de juiste weg. Ik beklaag het mij nog geen minuut dat ik 90 Euro extra voor de software betaalde, zo'n precies ding. De Spanjaarden keken soms raar toen uit mijn stuurtas "Aan de rotonde 2de afslag" te horen kwam .
De hellingen waren vandaag zéér zacht, max. 6% (zie ook mijn gemiddelde). Wel waande ik mij even in de Far West omdat ik een landweg van circa 5 km moest nemen en deze begon met grint, dan dolomiet om verder als een karrespoor te gaan. 't Was precies Paris - Dakar. Nog goed dat het droog was want bij regen zou ik als Stefan Everts uitzien.
Plots kwamen er als een bliksemschicht 2 uit de kluiten gewassen hagedissen over de weg, wel 40 cm lang.
Ook zie je op haast iedere bergtop een windmolenpark staan, dus Spanje gaat ook voor ecologie, mijn groen hart sloeg tevreden telkens ik nieuwe wieken zag.
Onderweg verliet ik de provincie Burgos om de provincie Palencia binnen te fietsen.
Om de graanvelden van water te voorzien zijn er vele kunstmatige beken in beton aangelegd vanwaar de landbouwers water pompen en hun enorme velden besproeien via aluminium buizen met snelkoppeling.
Het weer zit nog steeds mee 8-) en de wind van achter, daardoor ben ik al serieus voor op mijn schema. Morgen ben ik in of voorbij Léon.
Tot in den draai,
Luc
P.S.: ik zit nu in Carrión de la Condes, in 't Vlaams: Beiaard van mijn achterwerk .
De Duitser uit München was intussen ook op dezelfde camping aangekomen, wat een beetje logisch is wat er is hier niet veel keuze.
Deze morgen een lekkere tortilla (omelet) con quesos (met kaas) gegeten en ben nu te voet onderweg naar het centrum via de brede en rustige wandel- en fietspaden langs de Rio Arlanzión.
Het valt mij op dat er hier veel oudere mensen joggen langs dit km-lange park langs de rivier.
Op een heuvel boven Burgos staat de citadel, maar ze was spijtig genoeg gesloten. Ga nu tapas eten en weer te voet naar de camping. En de zon is er nog steeds: 26 gr. Mijn armen zijn precies gespoten in 't bruin en dan weer wit.
Vertrek: 7.45u Aankomst: 14.30u Afstand: 93 km Tot.: 1853 km Gem.: 14,,84 km/u
Gisteravond is nog een Duitse Santiagofietser op de camping aangekomen. Hij vertrok uit München en heeft al meer dan 2000 km erop zitten, hoedje af. Spijtig genoeg voor hem had hij geen detailkaarten mee zodat hij op de hoofdwegen fietste en dat is hier levensgevaarlijk. Hij verschoot zich een bult toen hij mijn kaart zag met alle autoluwe wegen erop ;-).
Bañares rond 7.45u verlaten om weer door Santo-Domingo te fietsen. En wie denkt dat er na de Pyreneeën geen bergen meer zijn, die komt er bedrogen uit. 'k Had er vandaag 3: 975m, 995m en 1000m. Maar doordat ik op het vertrekpunt al op een bepaalde hoogte was, waren de hoogteverschillen niet zo erg, de langste was 5 km aan 7%. Er was wel een venijnige scheut van maar liefst 14 % tussen, maar deze duurde maar 700 m. In 't Gents zeggen ze: " Nie pleuen " .
In de bergen heb ik een arend gezien, zijn vleugelspanwijdte was té groot om een buizerd te zijn. En tijm dat er hier tussen te rotsen groeit, met hopen! 't Rook daar boven beter als mijn zweetgeur.
De laatste 15 km naar Burgos waren op een rechte, vlakke baan, haast een biljarttafel, en door de felle rugwind kon ik er constant 30 km/u aanhouden .
Straks en morgen ga ik Burgos eens bezoeken. Zojuist mijn eerste bezoek aan de provinciehoofdstad afgerond. Ook een pareltje, zeker de kathedraal en de typische winkelstraten. Heb er een "Menu del Pelegrino" gegeten: soep, spaghetti, ijs en een glas wijn voor 10 Euro. De stad lokt veel toeristen aan en zoals in Pamplona nog veel openbare werken maar minder erge ingrepen als daar.
Om 7.45 u was ik weer op pad, over de Ebro en zo buiten het mooie Logroño naar een klein stuwmeer. Vermits het zondag is waren er heel wat vissers aan het meer.
Hier in Spanje luiden de klokken steeds 2 maal het uur. Een eerste keer, dan een kleine pauze van een minuutje en dan een tweede keer.
De zon geeft van katoen en de horde stappers word al maar groter. Gisteren was ik met 3 Zuid-Koreanen in de stad: vader, moeder en zoon en vandaag kwam ik ze weer tegen op de Camino. En zoals in Shanghai: de vrouw droeg witte handschoenen en een kapje, en dit bij deze hitte .
Op kerktorens en andere hoge gebouwen kom ik af en toe broedende ooievaarkoppels tegen, ook buizerds en valken vliegen en zweven door de lucht.
Tegen de middag werd het bloedheet. Door deze hitte hield ik dan ook wijselijk meer haltes, bijna alle 10 km een stop om te drinken en wat te eten. Voor mij zag ik nog bergtoppen met sneeuw op de noordzijde, iets wat ik in de Pyreneeën niet had gezien.
De combinatie van hitte en koude cola zorgde ervoor dat ik even buikkrampen had, maar dit is reeds opgelost.
Nu ben ik op een camping in Bañares, direct bij Santo Domingo, ten oosten van Burgos, waar ik morgen hoop aan te komen en een rustdag in te lassen om de stad te bezoeken en de tip van Harry uit te voeren: El Cid .
Vertrek: 7.45u Aankomst: 13.30u Afstand: 55,5 km Tot.: 1677 km Gem.: 12,96 km/u
Gisteravond nog met een Nederlands koppel, dat per mobilhome in Spanje rondtoert, wat gaan eten op de camping: lekkere omelet met paddestoelen en een fris biertje erbij en als dessert flan met slagroom en dit voor amper 9 Euro.
Omdat Pamplona mij zo had ontgoochelt ga ik vandaag een wat kortere dag fietsen en eens zien wat Logoño bied. Pamplona was een grote bouwwerf. Logroño daarentegen is een mooi provinciestadje met veel uitstraling, groot voetgangersgebied en leuke winkelstraatjes om door te kuieren. Mijn vroege stop heeft zich dan toch geloond .
De stad ligt aan de Rio Ebro, en die naam ken ik nog vanuit de les aardrijkskunde in mijn "jonge" jaren.
Onderweg, in Los Arcos, heb ik tevergeefs de refugio/albergue gezocht die door het Vlaams Genootschap van Santiago word open gehouden. Ik vond er wel de Oostenrijkse refugio. 'k Had beter in België het juiste adres gevraagd en er dan via GPS heen te fietsen, maar Los Arcos was groter dan ik dacht en na een half uurtje rond te toeren zag ik het voor bekeken.
Meer om meer stappers en fietsers zie je nu op de camino, juist mieren die hun nest zoeken.
Wat mij in Spanje ook opvalt zijn de vrij kleine porties eten die je krijgt. Bij ons zeggen ze: " 't Is juist genoeg om uw holle tand te vullen " .
Vertrek: 8.30u Aankomst: 16.30u Afstand: 84,5 km Tot.: 1621,5 km Gem.: 13,94 km/u
Het had deze nacht even geregend maar de tent was droog bij het opbreken. Ik ging, voor de trip te beginnen, even de binnenstad bezoeken. Was me dit een chaos, erger als Brussel of Parijs . En door hun dolle bouwwoede zou je denken dat je in Shanghai of Dubai bent. 'k Heb geen enkele foto kunnen nemen of er stond een bouwkraan bij.
Eens buiten de stad was het weer rustig fietsen, weinig beroepsverkeer.
De temperatuur deze morgen was amper 14 gr. en op sommige plaatsen waren de wegen nog nat maar zelf heb ik geen regen gehad. Ik volgde haast steeds de Rio Arga.
Spijtig dat ik haast geen Spaans kan spreken want de mensen op de stopplaatsen zijn nieuwsgierig maar je kan geen conversatie beginnen. Dan is het soms improviseren.
Hier in Estella ben ik eindelijk op een camping met WiFi beland. Dus snel mijn achterstand inhalen.
Ik ben Luc Kluge
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is gepensioneerd militair.
Ik ben geboren op 22/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Recreatief fietsen, wandelen, koken.
In mei 2010 vertrok ik per fiets vanuit Gent naar Santiago de Compostela (E) om terug te keren tot Bilbao, Portsmouth (GB), Dover, weer per ferry naar Calais (F) en terug per fiets naar Gent.
Mijn volgende fietsreizen komen ook op deze blog.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
.
.
want het druppelt weer.
.
Ik ben Luc Kluge