Beste lezer, zoals ik reeds bij de terugkeer van mijn vorige reis naar Santiago de Compostela deed, schrijf ik nu een feed-back over de reis naar Berlijn, hopende om hiermede andere fietsers wat info te kunnen verstrekken.
Route:
België: via de Fietsknooppunten
Nederland: idem
Duitsland: heenreis: de Europa Radweg R1 (kortweg: R1) vanaf Vreden terugreis: van Berlijn tot Hamm (Westfalen) per trein; vanaf Hamm: de Rundkurs Ruhrgebiet tot Duisburg; vanaf Duisburg L-wegen over Krefeld en Brüggen richting Roermond.
Toeristisch gedeelte: ANWB Extra Berlijn met uitneembare kaart ISBN 978-90-18-03148-0
GPS:
Garmin e-trex Legend HCx met topografische kaart van Noord-Duitsland. Doordat ik dit toestel slechts 1 week voor het vertrek heb aangekocht, heb ik meer met de landkaarten gewerkt. Gaanderweg leerde ik dit toestel kennen en zag ik in praktijk de fantastische mogelijkheden zodat ik in de toekomst slechts een autokaart van het betreffende land zal meehebben. Tenslotte is het totaalgewicht van de bovenvermelde kaarten 1573 g, wat dan mooi uitgespaard is.
Moeilijkheidsgraad van de gevolgde route:
In België en Nederland waren 90% verharde weg, de rest onverhard (dolomiet e.d.) maar zeer goed berijdbaar.
Duitsland was een ander paar mouwen: de R1 gaat zéér dikwijls door bossen en wouden (Münsterland, Harz, Berlijnse voorsteden) en daar is de fietsweg meestal overhard en bij regenweer een slijkerige boel. Losse kiezel of grove steenslag is ook geen pretje. Bij fel zonlicht komt er daarbij de contrasten tussen open bosplekken en schaduw waarbij de ogen steeds op de proef worden gesteld om alle valkuilen tijdig te omzeilen. Mijn bandenmaat, Schwalbe Marathon Plus, maat 700x35c, is een strikt minimum. Een band met noppen, om de grip te verbeteren, is een pluspunt. Persoonlijk vindt ik dat Bikeline voor sommige stukken, vooral in de Harz, een neventraject mocht uitstippelen. Het is vooral het fietsen mét bagage dat hier veel stuurvaardigheid vereist: constant schakelen en tevens op de (smalle) weg blijven is geen sinecure. Op het parcours in de vroegere DDR kom je, vooral in dorpskernen, nog heel wat kasseiwegen tegen en dit in alle vormen en formaten. Tevens zijn er sommige fietswegen té smal zodat men soms moet afstappen om tegenliggers door te laten, zoniet geraakt men in de problemen (netels, struiken, beken ). Info: http://www.blaues-band.de/bode/index.htm?radweg_r1.htm
De terugweg door het Ruhrgebied is een pracht van een fietsweg, meestal op asfalt, hier en daar onverharde maar goed aangelegde boswegen.
Veiligheid:
Alle fietswegen liepen over autoluwe of autovrije wegen. In steden en dorpen zijn er natuurlijk de gebruikelijke kruispunten maar zelfs deze vormen geen echt probleem. Uitkijken blijft steeds de boodschap.
Natuur:
De fietsweg volgt dikwijls waterwegen: Schelde, Maas, Waal, Rijn, Weser, Elbe, Havel, Spree, Ruhr en kanalen. Daarbuiten gaat men door uitgestrekte bossen en natuurgebieden in het Münsterland, de Harz en de streek voor Berlijn.
Overnachting:
Op 2 overnachtingen in een jeugdherberg (Zoersel en Uden) en een overnachting bij Duitse vrienden in Werl na gebeurde alle overnachting op een camping waarvan de prijzen schommelden tussen 5,50 Euro tot 12 Euro/nacht. Allen waren goed tot zeer goed.
Eten en drinken:
Ik at meestal onderweg aan kiosken, bakkerijen e.d.: belegde broodjes. Fruit (bananen en gedroogd fruit) kocht ik dag na dag. Visconserven stonden ook op het menu. Isostar in poedervorm voor de drinkbussen. Ik heb slechts 4 keer warm eten gegeten s avonds.
Openbaar vervoer:
In Münster en in Berlijn gebruikte ik het openbaar vervoer. Een dagticket in Münster kost 4,30 Euro, in Berlijn 6,30 Euro (zone A en B), tot Potsdam (zone C) 6,80 Euro. In Münster kan men dit op de bus kopen, in Berlijn via de talrijke meertalige automaten die zowel munten als papiergeld (max. 10 Euro) aanvaarden. In Berlijn zijn er zelfs lijnen die 24u op 24 rijden. Een dagticket is geldig tot 3u s nachts. Men moet het slechts één keer ontwaarden en dan steeds laten zien bij elke overstap. Info: http://www.bvg.de/index.php/de/index.html
Voor de terugreis maakte ik gebruik van de trein. Een plaats op de IC-treinen moet steeds gereserveerd worden, zowel voor de fietser als voor de fiets zelf. Bij vroegboeking kan men een serieuze korting bekomen. Mijn reis (Berlijn Hamm) kostte normaal 122 Euro (fiets inbegrepen), maar doordat ik de reis 5 dagen voorheen had geboekt was de prijs 74 Euro. De reservering kost 4,50 Euro, de fiets kost 9 Euro voor een enkele rit en is onbepaald in afstand. Op de regionale treinen kunnen ook fietsen mee maar hier is een reservatie onmogelijk. Op de U- en S-Bahn in Berlijn is het meenemen van een fiets mogelijk en zelfs gratis, voor zover er plaatsen vrij zijn. Deze treinen waren nooit overvol. Op de ICE (Duitse TGV) kan geen fiets meegenomen worden, op de TGV en Thallys trouwens ook niet. Info: http://www.bahn.de/i/view/BEL/nl/index.shtml
Berlijn:
Een pracht van een stad, minstens evenwaardig aan Parijs. Potsdam heeft zelfs meerdere paleizen en kastelen op een 3-tal km afstand. De Kurfürstendamm heeft dan misschien niet de uitstraling van de Champs Elysées maar heeft wel een pak meer winkels. Berlijn heeft ook enorm veel groen, tot in het centrum toe. Men waant zich niet in een grootstad doordat er zoveel bossen en bomen staan.
Achteraan links: land- en fietskaarten, 1 vest, 2 korte broeken (3/4), 2 T-shirts, 1 pull, 1 pet, paar wandelschoenen, noodrantsoen.
Pech:
In Münster in het bos te snel geschakeld en een schakel van de ketting deels overgetrokken. Bij fietsenmaker nieuwe ketting laten zetten (28 Euro).
Voldoening:
Berlijn gaf me meer dan wat ik er van verwachtte. Het is een belevenis op zich. Ik ga er zeker nog eens terug, daarom niet per fiets. Berlijn mag zeker niet alleen aan WO II gekoppeld worden. Het vroegere keizerrijk is hier nog alom tegenwoordig, zeker in Potsdam.
En de volgende ?:
De Noordkaap zou het toppunt zijn, letterlijk en figuurlijk, maar het zou ook eens de Donau naar Wenen kunnen zijn. Europa heeft zoveel schoons voor fietsers. Mijn handpalmen kriebelen nu reeds.
Vertrek: 6.30 Aankomst: 19.40 Afstand: 176,26 km Gemiddelde: 16,29 km/u Tijd: 10u 49' Totaal: 1540,57 km
Het Brabantse trekpaard uit het Pajottenland, neen, niet J.L. Dehaene, die zou door mijn fietskader zakken of mijn spaken doen breken, ik bedoel mezelf, kwam deze morgen in me los ('k ben afkomstig van het Pajottenland) . Ik voelde het aan: vandaag naar de eindstreep en niet ergens tot rond Roermond om nog eens een stop te doen.
Ik had dit gevoel reeds bij mijn eerste fietstocht in '93 of '94. Op de terugreis van de Duitse Waddeneilanden vertrok ik van Den Haag in een ruk naar Gent: 216 km. 't Was toen 22u als ik er aankwam. Dat is dus het gevoel om je stal te rieken .
Alhoewel, ik heb echt tegen de weergoden moeten vechten als een duiveltje in een wijwatervat: na amper 20 km bleef het maar regen gutsen en dit tot voorbij Roermond, dus haast de helft van de rit was nat. En de felle Westenwind vlak voor mij was ook niet van de poes . Dus maar een tandje terugschakelen i.p.v. op het grote blad te fietsen.
Van Müllheim tot Duisburg fietste ik haast constant langs de Ruhr. In Duisburg viel het best mee om deze industriestad te overlappen. Na Duisburg kwam Krefeld aan de beurt en eens voorbij deze laatste kwam ik min of meer in een groenere omgeving .
Aan de grens met Nederland, in Brüggen, kwam ik nog aan de Britse basis waar ik een 30-tal jaren geleden met onze militaire marsploeg nog ben gaan wandelen.
Roermond was een bouwwerf: rijkswegen open, een strook van wel 8 km fietspad open. Dan maar naar een alternatief zoeken.
Het centrum van Peer is mooi veranderd. Maar eens het kruispunt in Hechtel, waar ik ettelijke keren op maneuver was, kwamen alle registers open, wind of geen wind. Rechts van mij de schietstanden en de tank-track waar ik veel stof heb geslikt maar ook de vettige hamburgers van Mie Tet, die er op het oefenveld met haar rijdende hamburgertent kwam staan.
En dan, na de ellendig lange rechte baan, zie je in de verte het knipperlicht aan het militaire benzinestation: Yes, we can !
Wat een zalig gevoel. It' s over. Dit was mijn laatste dagverslag. Een feed-back over deze reis volgt nog van thuis uit.
Beste mensen, 'k hoop dat jullie er 3 weken van hebben kunnen mee genieten ? En misschien tot volgend jaar, ergens, op twee wielen en met 6 fietstassen.
Vertrek: 8.00 Aankomst: 18.45 Afstand: 131,44 km Gemiddelde: 15,27 km/u Tijd: 8u 36' Totaal: 1364,31 km
Het was grijs weer en tegen het ontbijt begon het te regenen, eerst zacht maar daarna harder om harder. Tegen 8u afscheid genomen van onze Duitse vrienden om daarna toch nog eens naar ons appartement in Werl te gaan kijken. Door het slechte weer slechts 1 foto genomen. Daarna nog bij vrienden geweest die in diezelfde blok hebben gewoond. Tegen 8.45u richting Unna om daar de Ruhrtal Radweg te nemen. Deze was constant langs de Ruhr. Ook de camping waar ik nu ben ligt op 20m van de Ruhr. Na ongeveer 2u fietsen hield het op met regenen , zodat de Goretex-kledij uit kon.
Voor morgen gaat het een dubbeltje op zijn kant zijn. Volgens de GPS ben ik nog op 164 km van Leopoldsburg, zo goed als vlakke en goede wegen. Indien ik me goed voel, waag ik het morgen in 1 keer. Anders stop ik nog ergens rond Roermond voor een nachtje. Ik moet namelijk niet tot in Gent fietsen want Sonia komt vrijdag ook naar Limburg want haar ma heeft deze week verjaardag. Dus dit WE terug met de wagen naar Gent.
Leopoldsburg word dus mijn eindbestemming van deze reis. Daarna maak ik nog een feed-back over de reis.
Trein: Vertrek: 11.38 Aankomst: 17.42 / Fiets: Afstand: 21,34 km Totaal: 1232,87 km
Met weemoed trok ik de tentpiketten uit de grond. Dag Berlijn, dag broertje. Zoals Knut, de kleine ijsbeer, ben jij hier ook veel te vroeg heengegaan . Tot laters misschien...
Bij het vertrek uit het Tentstation hoorde ik dat het hun laatste seizoen op deze plek is. Een zeer gunstige plaats voor projectontwikkelaars, zo dicht bij het centrum. De grond is verko0cht maar ze beloofden mij om buiten het centrum te herbeginnen, ergens dicht bij een U- of S-Bahnstation .
Het instappen in de IC-trein was geen sinecure, maar doordat we met een 8-tal fietsers waren heeft iedereen wat meegeholpen. Onderweg herkende ik plekken waar ik op de heentreis nog heb gefietst .
Op de trein kwam een steward voorbij met wat lekkere bonbons (foto) als geste voor een kleine vertraging door werken aan het spoor. Bij de NMBS zouden ze zo dagelijks een paar paletten bonbons moeten weggeven .
De aansluiting in Minden naar Hamm was perfect op tijd, zodat ik tegen 19u in Werl-Büderich bij onze Duitse vrienden aankwam. Tijdens en na het eten nog heel veel kunnen vertellen over de reis, de familie, koetjes en kalfjes. 't Was een prachtige avond, veel te kort .
Gisteravond kwam er nog een Zwitsers koppel bij ons "kliekske" en die van Wenen hadden Klösen gemaakt, een typisch Duits gerecht dat het meeste lijkt op balletjes rijst, maar haast puree. En dit met bruine suiker, heerlijk . Onze globetrotter uit Heidelberg is deze morgen met de trein terug naar huis.
Na het ontbijt vertrok ik met de S-Bahn richting Olympiastadion, nee, mee, niet dat van Brugge . Er is zelfs een laan aan het stadion die genoemd is naar Jesse Owens, de zwarte Amerikaanse atleet, die hier tijdens de Olympische Spelen de legendarische 100 m sprint won tot groot ongenoegen van Adolf Hitler .
Daarna weer naar het centrum, naar het Museum-eiland om er van een lekkere cappuccino te genieten in een van de zovele Starbucks coffeeshops. In september komt er eindelijk een vestiging aan de Korenmarkt in Gent, ik zal er een goede klant zijn .
Niet ver van het Museum-Insel staan de Hackische Höfe, een symetrisch gebouwd woonerf van ongveer 8 woonblokken van een 6-tal verdiepingen hoog met veel Joodse inwoners. De blokken waren grotendeels gespaard van de hevige bombardementen zodat het er nog echt als vroeger uit ziet. Het straalt hier rust en gemoedelijkheid uit .
Aan de Strasse der 17. Juni in het stadsdeel Tiergarten staat een prachtige Trödel- en Antikmarkt (Oude markt), haast 1 km lang en met 3 à 4 gangen. Daarna te voet langs de oevers van het Landkehrkanaal terug naar het centrum om de innerlijke mens te sterken.
Vandaag is het mijn laatste volledige dag in Berlijn . Morgen om 11.38u met de IC-trein Berlin - Schiphol tot in Minden (Westfalen) en vanuit Minden de trein tot Hamm (Westfalen). Dan nog een 20-tal km fietsen tot in Werl waar ik bij Duitse vrienden blijf overnachten.
Met prachtige muziek ben ik in de open bistro van het Tentstation mijn ontbijt aan het eten. In deze stad voel ik me echt lekker, ze heeft een stempel op mij gelaten.
Met de U-Bahn naar de Brandenburger Tor en dan wandelen Unter den Linden, spijtig genoeg is de middenstrook open voor werken aan een nieuwe metrolijn. Rechts aan de Humbold-Universiteit kwam ik op de plaats waar in 1933 de Nazi's de beruchte boekenverbranding deden .
Rond 12u kwam er een wolkenbreuk, gauw de bus op naar het volgende U-Bahnhof en even schuilen.
Daarna een half uurtje met de S-Bahn gespoord tot Reinickendorf. Dit stadsdeel en Weissensee waren de 2 enige namen dit ik nog heb onthouden van mijn ouders. Spijtig genoeg vroeg ik, als jongeman van 17, niet meer uitleg uit de zwarte bladzijde uit hun leven, zoals straatnamen e.d. Nu, het kwaad is geschied en misschien heb ik onbewust ergens op een zelfde voetpad bewandeld als zij, toen...
In het gebouw met de open gaanderij (foto) werd in 1990 officieel de hereniging tussen de DDR en West-Duitsland ondertekend.
Terwijls ik hier in het Hauptbahnhof een Burger King binnen speel toch nog een 2de verslag breien .
Van Check-Point Charlie was ik een beetje ontgoocheld. Ik dacht dat het volledige gebouw, inclusief slagboom, er nog zou staan, maar het is enkel een grenspaal van de vroegere DDR en een stuk Muur van 1,5 m breedte. Er is wel een soort museum bij, lees liever een shop. Dan liever de East Side Gallery.
Voor de building van het Axel Springerconcern (Mediamagnaat van o.a. Bild Zeitung) staan drie standbeelden van George Bush senior, Helmut Kohl en Michail Gorbatschov, de toenmalige kopstukken die in 1989 de hereniging mogelijk maakten. De Muur was ooit 155 km lang (!) en 3,6 m hoog.
In de0Lindenstrasse ben ik in het Joodse museum geweest. Een pracht van een gebouw met de hele geschiedenis van het Jodendom door de eeuwen heen met de nadruk op hun inwijking naar Duitsland. Prachtige video's en filmmateriaal, tekeningen, geschriften en stukken uit de oudheid.
Van daar naar het stadhuis, hier noemt men het Rotes Rathaus, omdat het volledig in rode baksteen is opgetrokken. Aan de overkant staat de televisietoren, bijna een copie van deze van Shanghai.
Gisteravond, bij het terugkeren naar mijn tent, is het er nog leuk aan toegegaan. Een globetrotter uit Heidelberg had makreel, maïskolven en Frans brood met lookboter op de BBQ gereed gemaakt. Samen met een Weens koppel en een Française uit Senegal maar wonende in Berlijn hebben we nog een toffe babbel gehad over alles en nog wat. Spijtig genoeg geen foto's want smartphone lag in bureau voor opladen, maar eens thuis zet ik de foto's van mijn Canon ook op mijn blog. Zoals ik al eerder schreef, het had hier evengoed Dranouter kunnen zijn .
Het toffe aan het Tentstation is dat ik hier op amper 700 m van kanzelier Angela Merkel haar ambtswoning logeer. Dus midden in de stad en toch geen geroezemoes van het verkeer, het bos rond het Tentstation houd veel lawaai tegen. Stel je voor dat dit in het Warandepark in Brussel, voor de Wetstraat 16, zou bestaan ???
Het monument van de Holocaust is indrukwekkend. Honderden asgrijze gigantische betonblokken, de ene wat hoger of breder dan de andere, deden mij kippenvel krijgen. De inval van het zonlicht maakte het contrat nog schrilliger.
Vandaag ging ik naar het doel van deze fietsreis: mijn oudste broer is hier in 1943 gestorven, amper 2 jaar jong. Mijn ouders moesten van NS-regime als dwangarbeiders bij Siemens gaan werken. Franz, hun eerste kindje, is hier geboren. Ik had een lang gesprek met een vriendelijke vrouw van de betreffende dienst, deze nam alle gegevens op en een professor gaat contact opnemen met de stad en het land omdat zijzelf, gezien de privacy-wet, geen inzage hebben. De vrouw gaf me nog veel kans dat de kleine grafzerk nog bestaat omdat Berlijn zoveel groenzone heeft en er haast geen begraafplaatsen zijn omgewoeld.
Na dit gesprek weer met de S-Bahn naar de Warschauer Platz waar de East Side Gallery staat: een 1,3 km lange strook van de Muur met wondermooie "muurschilderijen". Nu ben ik aan de oever van de Spree een broodje aan het eten.
Gisterenavond, na de tent te plaatsen, mijn gewoon gaan douchen en het laatste van mijn noodrantsoen gegeten: een doos corned-beef. Ik had geen moed meer om nu nog de stad in te trekken. Mijn pijp was ver uit...
Het tentstation is eigenlijk een afgedankt openlucht zwembad. In het lege bad zijn nu skaters bezig of kan men basketbal spelen. De omkleedkamers dienen nu als sanitaire ruimte en de kleine tribune aan het zwembad is de bistro .
In zijn geheel voel ik me hier wat zoals in Dranouter Folf festival: gemoedelijk, alternatief, God schiep de dag en titten kroop erdoor .
Deze voormiddag ook mijn treinkaart voor mezelf en de fiets gekocht. Maandag van hier naar Hamm. Het Hauptbahnhof is een mierennest van treinsporen op 5 niveau's! Zo'n groot station heb ik nog nooit gezien.
Nu met de regionale trein naar Potsdam met een dagticket (6,80 Euro). Ik mag er overal mee reizen: trein, tram, bus, U- en S-bahn. Berlijn heeft enorm veel bossen en is, zoals Münster, een voorbeeld voor fietskultuur .
Toen ik in Potsdam de pracht en praal zag van de paleizen is mijn bescheiden mening dat de Duitse en Franse koningen en keizers destijds hebben gewedijverd om het mooiste, grootste, imposantste te bouwen. Ik heb Versailles gezien, maar hier is het nog wat anders. Op een 2-tal km afstand staat het ene na het andere paleis...
En ja Sonia, Brigitta en Reginald, na meer dan 30 jaar staat hij hier voor mijn neus: de Berliner Weisse mit Schuss. Santé .
Vertrek: 7.15 Aankomst: 18.30 Afstand: 150,33 km Gemiddelde: 16,54 km/u Tijd: 9u 04' Totaal: 1211,53 km
Gisterenavond op de camping nog een leuke babbel gehad met een koppel uit Rumst, die er met de caravan staan en fietslussen rond de Elbe deden.
Bij het verrek uit Wittenberge dacht ik om, indien mogelijk, door te rijden tot de camping in Berlijn. Ik zou dan naar de paleizen en kastelen in Potsdam met de S-Bahn gaan.
Na 20 km kwam ik het eerste geopend restaurantje tegen langs de weg tegen en er een lekker "Bauerfrühstück" gegeten: een omelet met blokjes hesp en spek, gebakken schijfjes aardappelen, tomaat, gemengde salade en zelf ingelegde augurken. Mjam, mjam , we konden er weer tegen.
Een bloem die in Vlaanderen haast is uitgestorven, de korenbloem (foto). Hier meet hopen langs de velden.
Onderweg kwam ik door Brück, ook door Vlaamse inwijkelingen gesticht en verwijst naar Brugge. De Gentenaars zijn wijselijk in Gent gebleven .
Doordat ik naar het Tentstation aan het hoofdstation moest zijn, heb ik al heel wat dingen voorbij gefietst zoals de Brandenburger Tor, de Rijksdag, de Siegesaüle. Maar doordat de tijd begon te dringen heb ik nog geen foto's van hier. Ik blijf hier nog tot zondag.
Straks 1 (?) Berliner Weise mit Schuss, en 't zal smaken. ICH BIN EIN BERLINER. YES, WE CAN .
Deze stad werd voor het eerst in 1174 in een oorkonde vermeld als "Witteburg" door het werk van VLAAMSE inwijkelingen. Ook het natuurgebied ten noorden, waar ik morgen zal door fietsen, is hier getuige van. Het heet "Hohen Fläming". Dit kwam trouwens al eens in een uitzending van "Vlaanderen vakantieland" (VRT).
De Altstadt ademt geschiedenis en religie uit, tevens eenvoud. Moest Luther dat bij ons hebben durven te verwoorden, was hij op de brandstapel geëindigd, denk ik. Er zit nu nog steeds veel logica in zijn theorie: nu nog stromen duizenden Euro's naar het Vaticaan. Waarom? De 3de of 4de wereld kennen (of willen ze niet) ze niet.
'k #en tijdens een regenbui in een kapperssalon gaan schuilen bij Heidelinde om mijn snor wat bij te laten knippen, kwestie om er in Berlijn "deftig" uit te zien en niet de spaghettisaus van de vorige dag te proeven .
In het midden van een stadspark was de groendienst bezig een ereplantsoen, waarschijnlijk van het vroegere Volksleger, aan het snoeien. Ik veronderstel dit omdat er in het midden een soort eeuwige vlam staat, weliswaar uitgedoofd, dus eigenlijk niet eeuwig . Toen ik aan de arbeiders vroeg om er een foto te mogen nemen (het plantsoen is afgesloten) was het antwoord : "Nein, nein !!!" Angst voor hun eigen geschiedenis...
Toch nog een foto kunnen nemen van hun vroegere glorie: een Trabant. De stinkende en dampende 2-Taktauto.
Morgen naar Potsdam, waar ik ook een dag blijf, alleen al voor het Schloss Sans Sousis . En daar ruikt men reeds Berlijn.
Vertrek: 7.30 Aankomst: 15.30 Afstand: 106,55 km Gemiddelde: 16,5 km/u Totaal: 1061,20 km
Vandaag 2de Pinksterdag. En uit voorzorg had ik nog wat noodrantsoen. Maar ben ik toch een "gelukzak" . Amper 3/4 u gefietst kwam ik in Cörmigk, een dorpje van misschien 500 zielen. Ik zie er kraampjes langs de dorpsweg staan en dacht aan een markt of 2de-handsverkoop. Ik stopte aan de bakkerij en daar was het te doen: links van de bakkerij staat een oud molengebouw, vroeger aangedreven door een watermolen maar nu door een electrische molen. En ieder jaar met Pinksteren zijn het "Mühlenfeste". 2 broodjes met kaas en een kop koffie voor 3 Euro, wat later in Dessau kostte me dit 7,60 Euro.
De heuvels waren weg en ook de wegen waren in betere staat, al is er in iedere dorpskom nog altijd een kasseistrook. Je merkt het ook aan mijn gemiddelde dat het vlotter ging.
Onderweg, in Elsnigk, was een koppel ooievaars aan het broeden.
Ter hoogte van de stad Dessau kwam ik aan mijn 1000ste km . Voorbij deze vrij grote stad begint het "Biosphärenreservat Mittelelbe", een natuurreservaat aan de Elbe. Het was weer door de bossen fietsen maar deze keer op mooie fietspaden tussen moerassen, meanders en zijtakken van de Elbe.
Nu ben ik op een camping aan de Elbe, aan de andere oever direct voor Lutherstadt Wittenberg. Op 31 oktober 1517 gaf de theoloog Martin Luther hier zijn thesis over de wanpraktijken van de handel in aflaten binnen de katholieke kerk, tevens het begin van het protestantisme. Ik neem hier een dagje extra om deze stad te bezoeken.
Terwijl ik het klad van huidig dagverslag aan het schrijven was, kreeg ik het aan de stok met de campinguitbaatster. Ik mocht hier mijn was niet uithangen . Ik had namelijk een koord tussen 2 bomen gespant en die moest weg. Ik kon wel het wasrek benutten. Ja, man, vóór 1989 hadden ze hier anders niet zoveel noten op hun zang, die "Ossies".
Gisteravond kwamen nog 2 Nederlandse dames op de camping in Thale aan. Zij waren uit Arnhem vertrokken en fietsen ook naar Berlijn.
De eerste 2 fietsuren waren nog dikwijls in het woud, maar je merkte dat je naar de uitlopers van de Harz toe fietste. Meer om meer ruimde het woud plaats voor enorme graan-, tarwe- en maïsvelden.
De kleine dorpskernen zijn heel charmant aangelegd, de ene al wat mooier dan de andere., Je treft er ook nog veel kasseiwegen aan. Kleine vierkantjes, de grote zoals bij ons maar ook rechthoekige en onregelmatige vormen. Soms voelde ik mij op het parcours van Parijs - Roubaix.
Halverwege de rit moest ik gans rond de Concordia See (foto), een kunstmatig meer waar steenontginning word gedaan.
Volgens mijn fietskaart heb ik van hier uit nog 246 km tot de Brandenburger Tor in Berlijn te fietsen .
Nu zit ik op eem eenvoudige camping "Schifferklause" aan de oevers van de Saale. Prachtige omgeving en ver van alle verkeer .
Vertrek: 7.15 Aankomst: 15.30 Afstand: 80,14 km Gemiddelde: 14,03 km/u Tijd: 5u 42' Totaal: 850,35 km
Vandaag alle kleuren van de regenboog gezien. Dan nog liever de Pyreneeën dan hier de Harz, ja man! Nu waren er echt een pak kuitenbijters tussen zoala in de Vlaamse Ardennen: schakelen en nog eens schakelen. Daar bovenop komt dat de meeste boswegen die de R1 vormen onverhard zijn en meestal met losse kiezel . Nog een geluk dat ik Schwalbe-banden heb of ik was hier al een paar keer lekgereden.. Een alternatief was de Bundesstrasse (N-weg) te nemen, maar die heeft hier geen pechstrook, laat staan een paralel fietspad en gezien de Pinksteruittocht...
Bij mijn vertrek in Wolfshagen ging ik ontbijten in een Rewe (een soort Spar-winkel) en kreeg er zelfs gratis koffie.
Na een uurtje fietsen kwam de regen ten tonele. Gauw de Gore-Tex aangedaan en verder. 't Was maar een uurtje nat zodat ik snel weer gewoon kon fietsen.
Halverwege reed ik waar vroeger het "IJzeren Gordijn" stond, de scheiding tussen Oost- en West-Duitsland (zie foto). Aan de oude gebouwen merk je nog de povere afwerking maar voor de rest (infrastructuur e.d.) kan je hier niet meer zien dat hier 23 jaar geleden de DDR was.
De laatste 2 fietsuren begon het weer goed te gieten maar, God zij dank, de laatste 10 km kwam plots de zon door het wolkendek, genoeg om mijn Gore-Tex al rijdend te laten drogen .
Onderweg was ik bij Goslar in een mooie bakkerij met zitplaatsen binnengestapt en je kon er ook wat eten. Ik nam 2 volkorenbroodjes met kaas en een grote tas koffie: slechts 3,90 Euro !!! En tussen de broodjes 4 sneetjes kaas, wat tomaaty, ei en wat mosterd .
Omdat de winkels 2 dagen gesloten zijn, deed ik hier mijn inkopen in Thale. 1 kilo bananen voor 0,39 Euro. Bij ons heb je voor die prijs slechts 1 banaan.
Hier op de camping in Thale is het nu BBQ, lekkere Thüringer bratwurst.
Gisteravond kwam er op de camping in Höxter nog een fietsend koppel uit Australië aan. Ze vlogen tot Paris CDG (ken ik nog van een recent verleden ), vandaar naar Charlevilles-Mézières, de Maasvallei, Nederland tot in Groningen en zo naar de Weser af tot hier. Dus, ik ben niet de enige "zot" op deze wereld .
Ook kwam ik nog in gesprek met een man uit Herzele (bij Zottegem), die hier op de camping is en daarna richting Moezel ging omdat er rond Cochem tijdens het Pinkster-WE een deel van de oever verkeersvrij is.
Gisteren het Teutoburger Wald door, vandaag het merendeel door de Harz. Ons Zoniënwoud is daartegen niet groter als mijn stadstuintje .
Vanuit Höxter volgde ik de Weseroever tot in Holzminden. Daar mijn ontbijt genomen en eens de Weser achter mij begonnen de heuvels. De zon verdook zich achter stapelwolken om er na de middag toch door te komen.
Wie Duitsland kent, weet dat er langs de meeste kleine wegen fruitbomen allerhande staan. Hierbij een foto om Sonia te laten watertanden: haar lievelingsfruit, kersen. Met kilo's .
Wat in Knokke niet mogelijk is, plant men hier in een Nationaal Park: windmolens, tientallen. Mijnheer de graaf wou er niet van weten, zelfs 7 km voor "zijn" strand zouden ze storen. Ik fietste er hier werkelijk langs en die draaien gewoon, een wasmachine thuis maakt meer lawaai. Leve Greenpeace .
Vandaag aangekomen in Wolfshagen, waar ik in '75 of '76 3 weken dagelijks heen moest om de militairen op het terrein te bevoorraden met post (GSM bestond nog niet), eten en wisselstukken. Het was het grootste Nato-maneuver: Bleu Fox.
Zoals jullie op de foto met de fietslandkaart kunt zien, is het hier een en al bos.
Vertrek: 6.45 Aankomst: 15.35 Afstand: 88,17 km Gemiddelde: 14,65 km/u Totaal: 656,5 km
Het was een dag om van te snoepen . Wel vrij koud deze morgen, amper 9 gr. Dus lange broek aan en vest met lange mouwen, good bye Nivea. Trouwens, waar ik deze nacht heb geslapen was vroeger een "poststation", waar de paarden werden gewisseld aan de postkoets.
Vanaf het begin van de rit waren er steigingen, geen enkele was onmenselijk, maar de meeste waren vrij onregelmatig, dus mijn dérailleurke heeft ze, behalve nr. 7 en 8 gezien de bagage, allemaal gezien.
In Hövelriege kwam ik een landloper tegen, en op 50 m voordat ik hem ging voorbijsteken, deed deze zijn broek af om zijn GROTE behoefte te doen, midden op de oprit van een villa à la Knokke of St-Martens-Latem. Ja, man, die bewoners zullen een Kärcher kunnen gebruiken .
Bij Hiddessen was ik slechts 5 km van het Hermannsdenkmal. Het was wel uit mijn weg maar wou het toch nog eens bezoeken. De laatste 1,5 km waren met de bagage té steil. Heb mijn fiets in een afgelegen veld achtergelaten tussen balen hooi en verder te voet gegaan. Spijtig genoeg kan ik jullie nu geen foto's hiervan tonen want mijn Samsung-etje kreeg kuren: hij herkende zijn eigen camera niet meer. Zeker 10-tal heropgestart, batterij in en uit, SIM-kaart in en uit, Micro SD-kaartje in en uit, njet . Gelukkig heb ik nog een Canon-camera mee met hoge resolutie en heb genoeg foto's genomen met deze, maar kan ze pas bij terugkeer op mijn blog zetten. Het gedenkmonument is 54 m hoog en werd van 1838 tot 1875 gebouwd als herinnering aan de overwinning van de Germanen op de Romeinse legioenen in het Teutoburger Wald in het jaar 9 na Chr.
Tijdens mijn "middagpauze" toch nog een paar keer mijn Samsung proberen op te starten, en kijk, het beeste werd weer wakker . Oef, want no Samsung, no blog . Ik zat reeds met een noodplan in mijn hoofd om mijn kladversie naar het werk van Jill te faxen en zij via mijn laptop op mijn blog te plaatsen.
Voor de artilleristen onder mijn blog-bezoekers: ik zat maar een paar km van Brakel verwijderd.
Nu ben ik op de Wesercamping in Höxter, op 100m van de oever van de Weser. Morgen waarschijnlijk tot Seesen.
Vertrek: 6.15u Aankomst: 14.50u Afstand: 108,85 km Gemiddelde: 16,34 km/u Tijd: 6u 39' Totaal: 568,33 km
Waar ik de twee rustdagen en de fietsdagen voordien prachtig weer had, kreeg ik vandaag haast heel de dag de volle laag aan regen. De tent kon ik nog net tussen 2 buien in opbergen, maar eens onderweg was het dweilen met de kraan open. Daardoor heb ik ook wat minder foto's kunnen nemen, en spijtig genoeg kwam ik door mooie steden zoals Warendorf en Gütersloh. Bij deze laatste kwam ik ook nog voorbij een Britse kazerne.
Na de middag kwamen er wat meer opklaringen zodat ik weer op een droog moment mijn tent kon opstellen in camping Jägerkrug in Stukenbrock. Tot nu de goedkoopste camping: 7,10 Euro, en heel zuiver sanitair.
Mijn maag was aan het grommen en heb intussen al 2 dozen tonijn binnen. Straks nog een pizza of iets dergelijks.
Ik voel heel goed dat er nu een nieuwe ketting op de fiets staat . Morgen waarschijnlijk naar Höxter, bij de (ex-) militairen een begrip voor de maneuvers.
Met bus 8 richting Wolbeck vertrokken en zoals ik reeds schreef: Duitsers zijn géén Spanjaarden, mijn fiets was namelijk af . Enkel de ketting was door het overslaan geforceerd en zo kwam het tot de breuk van een schakel . Met 29 kwam ik ervan af. Ook vond hij dat ik mijn gebruikelijk smeermiddel, WD - 40, beter niet verder zou gebruiken. De fietssenmaker is een "oude" rat in zijn vak en ik kan hem bijtreden. WD-40 is iets universeel. Nu heb ik een spray voor MTB en Motocrossers, speciaal voor water, stof en zand .
Nu terug in de camping waar ik mijn was aan het doen ben en nog eens op de landkaart lezen wat er morgen op het menu staat: Stukenbrock, voor mijn kinderen Jill & Jody een bekende naam, want ze gingen er met de Belgische school in Werl (D) nog op schoolreis naar het Safaripark.
't Is nu heerlijk weer, de grijze wolken zijn weg, 26 gr., meer moet dat niet zijn .
Waarvoor wij, Vlamingen, toch altijd in kunnen zijn, hé: een Parijs koppel kwam met de mobilhome aan de camping en de receptioniste kon ze niet te woord staan. Dus heb ik maar mijn beste Frans en Duits op tafel gebracht en plots verstond iedereen iedereen .
In de stad nog wat eten gekocht: tonijnsla, tonijn in eigen nat, bananen en vitaminendrank.
Onder het Hauptbahnhof eens gaan kijken naar de fietsenstalling. 3500 plaatsen zijn er, en deze parking bestaat reeds meer dan 10 jaar! Er staat een echte fietswinkel met herstellers. Je kan er zelfs je fiets op milieuvriendelijke wijze laten kuisen.
Van aan het station ging ik te voet langs mooie dreven naar de plantentuin van de Uni. Voor deze tuin staat een imposant kasteel, genre Versailles. Het was nog in bezit van de keizers Maximilian en Wilhelm maar is nu het rectoraat van de Uni, wat anders dan het Gents gedrocht .
De plantentuin was prachtig. Op sommige plekken waande men zich bij Ici Paris XL , zo'n geurenpalet.
Vandaag is het grijs weer, maar nog steeds droog. Deze nacht was er lichte regen. Men geeft 27 gr. Straks met de bus naar Wolbeck (8 km) mijn fiets afhalen .
Ben zojuist bij de Polizei geweest om te vernemen hoeveel inwoners Münster telt: circa 260.000. Dus heel vergelijkbaar met Gent (240.000), maar voor fietsers is het hier een paradijs op aarde .
Eén ongeluk komt nooit alleen, zegt de volksmond... Deze morgen verliet ik de camping om langs de rivier Werse naar de fietsenmaker 5 km verderop te rijden. Op 2 km van mijn bestemming breekt een schakel van mijn ketting die er pas 500 km op staat Waarschijnlijk zal het overslaan gisteren haar geen deugd hebben gedaan. Morgennamiddag is hij af
Met een dagpas (4,20 ) ben ik nu met een zeer comfortabele bus en vriendelijke bediening naar de stad. 't Is een erg fietsvriendelijke stad, wat reeds in mijn kaartenmap beschreven stond zie ik nu in 't echt. In België is er nog veel werk aan de winkel, met stroken rood te verven lok je namelijk geen fietsers. Op ieder belangrijk kruispunt staan wegwijzers voor fietsers. Veel mogelijkheden zoals bewaakte parking met laadpalen voor electrofietsen, luchtpomp, reparatiedienst e.d.
Ook veel en mooie voetgangerszone in de Altstadt. Het weer is erg zwoel. 's Nachts soms regen met onweer.
Dank voor alle reacties op mijn blog, maar door het meestal trage netwerk en het kleine toetsenbord is het mij onmogelijk jullie persoonlijk te antwoorden.
Eerst een beetje rond gaan neuzen wat er in de omgeving van de camping te bespeuren valt. Ook kreeg ik van de camping een adres van een fietsenmaker buiten de stad, in Wolbeck, werkelijk in 't hol van Pluto.
Daar ben ik heen geweest en wonder boven wonder, de uitbater zat buiten zijn bloemen aan het verzorgen. Na een babbel beloofde hij mij dat de fiets dinsdag af zou zijn. En vermits Duitsers geen Spanjaarden zijn zal het wel dinsdag zijn.
Juist om de hoek is er ook een Mongools restaurant met heel schappelijke prijzen. Daar ga ik deze avond heen. Het moet niet steeds muesli of visconserven zijn .
Vertrek: 7.50 Aankomst: 11.30 Afstand: 41,71 km Gemiddelde: 15,46 km/u Tijd: 2u 41' Totaal: 459,48 km
Deze nacht had ik omstreeks 4u een gratis klank- en lichtspel: een hevig onweer, gevolgd door regen. De binnenzijde van mijn tent was eerder verlichting van de "Carré" . Maar bij het cerises du jour (krieken van de dag ) was het al gedaan.
De boer en boerin gaan bedanken en wij op naar Münster. De heuveltjes (van Erika ???) begonnen meer en meer in het landschap te komen en dan plots, brute pech!
Mijn ketting schoot uit het kleinste kamwiel vooraan. Na veel gesukkel kreeg ik het ding toch weer aan de praat, wat fijn gesleutel aan de 2 stelschroefjes en wat extra olie en dan maar voorzichtig aanzetten. Maar ik voelde dat het niet goed ging komen.
Ondertussen was ik in Havixbeck, een 20 km van Münster. Daar een hotel-restaurant gevonden om eerst mijn handen grondig te wassen. Ik zag er eerder uit als DDT van "De Kampioenen" (Zal 't gaan, ja ?) Na de was ein deftiges Deutsches Frühstück. Njam, njam
Na het ontbijt ben ik dan maar wijselijk op de Bundesstrasse (N-weg) gebleven i.p.v. bos in, bos uit. Zo had ik ook een beter fietspad met minder steigingen.
De camping ligt langs de oostkant van Münster, zodat ik eerst de stad door moest. Zo zag ik al een paar fietswinkels waar ik morgen mijn fiets ga binnen brengen voor reparatie. Tijdens het onderhoud ga ik de stad bezoeken.
Deze morgen stilletjes de camping verlaten want de meesten sliepen nog.
Tussen Doetinchem en Winterswijk ging ik over de IJssel (foto), beter bekend van het grote meer. Hier was het maar een rivier zoals de Nete bij ons.
Na0Winterswijk was ik direct aan de Nederlands - Duitse grens in Vreden. En je merkte het goed aan het verkeer: meer Duitse dan Nederlandse nummerplaten en file om naar een mega-supermarkt à la Makro te gaan in Winterswijk.
Voorbij Vreden vond ik dan toch een WiFi-connectie zodat ik mijn verslag van gisteren kon intikken tijdens mijn "middagpauze". 't Duurt wel 1 uurtje op zo'n klein klaviertje, hoor. En sorry voor de eventuele fouten, maar mijn middenvinger is soms té dik en heb daar soms meer last mee dan met mijn achterwerk op mijn zadel .
Eens de grens over begonnen de eerste "hellingen", maar echt niet de moeite om over uit te wijden. Maar wel een prachtige natuur, ik waande mij soms in het Wickeder of Arnsberger Wald, waar we zoveel keren in hebben gewandeld toen we nog in Duitsland verbleven.
In Darfeld zag ik in de dorpskern een wegwijzer "Pension Immenhof". Vermits er geen camping in de buurt was en Münster toch nog 25 km verderop ligt, volgde ik mijn "intuïtie". Een mooi boerenhof, maar alle logeerkamers waren bezet. Toen ik vertelde dat ik een tent had, mocht ik deze in de boomgaard installeren. Douchen enz. kon ik in de boerderij.
De wind is nog steeds stevig op kop, maar zalig zomerweer. Morgen ga ik naar Münster en misschien dat ik er een dagje blijf "plakken" .
Vertrek: 7.50 Aankomst: 15.00 Afstand: 86,68 km Gemiddelde: 15,35 km/u Tijd: 5u 38' Totaal: 321,25 km
Doordat ik in de jeugdherberg in Uden geen warm eten kon bekomen, ben ik 's avonds het stadje ingetrokken en op aanraden van de herbergbeheerder ging ik naar een Mexicaans restaurant "San Juan". Ik bestelde er een steak met groenten. Ja man, buiten de côte à l'os van "Ter Doest" in Lissewege heb ik nog nooit zo'n boterzacht vlees gegeten. Er waren ook dikke frieten met paprikapoeder op. Jeroen Meus zou zeggen: "Da's af !"
Terug in de herberg keek ik nog eens naar de landkaart en besloot dan om maar niet een omweg langs de Veluwe te doen, maar rechtstreeks over Nijmegen (trouwens de oudste stad van Nederland) en rechts van Arnhem naar Doetinchem te fietsen. Deze beslissing kwam er omdat ik ook eens door Nijmegen wou gaan, waar ik met de militaire marsploeg van het 18de Bataljon Logistiek, toen nog in Werl (D) gekazerneerd,een 4-tal keer in de jaren '70 de vierdaagse heb gemarcheerd. Een unieke mars in de 2de helft van juli waarvan de aankomst nu nog steeds door de NOS word uitgezonden. Ik kreeg er kippenvel toen ik over de wegen en bruggen fietste waar ik toen marcheerde .
Ik fietste over de Waal, de Maas (liedje van Boudewijn de Groot ) en de Nederrijn, maar bij Zevenaar moest ik over deze rivier per veer en dit kost hier 0,90 , in Vlaanderen is dit gratis.
Onderweg kwam ik nogal macabere plaatsborden tegen: "Lijkweg", dan een wegwijzer met "Universitair Ziekenhuis" en direct daarboven "Crematorium". Misschien om de verplaatsingsonkosten ?
Nu ben ik op camping "De Wrange" en morgen fiets ik via Vreden Duitsland binnen. Zoals je aan het gemiddelde kan afleiden had ik een hevige oostenwind tegen, maar liever dit als regen.
Vertrek: 08.10 Aankomst: 16.40 Afstand: 117,25 km Gemiddelde: 16,85 km/u Tijd: 6u 57' Totaal: 234,57 km
Gisteravond hadden Freddy en Greta, de vrijwilligers van de jeugdherberg, lekker eten klaargemaakt: groentensoep, goulash met pasta en chocolademousse . En na zo'n fietstocht kon mijn maag dat wel verdragen.
Aan tafel zaten nog een koppel uit Kontich met hun zoon. Zij fietsten Kontich - Zoersel en de dag erna terug, maar hebben reeds de Donauroute vanaf Pasau door Oostenrijk afgefietst en 2 maal vanuit Zuid-Frankrijk naar België. We hebben veel verhalen kunnen uitwisselen, ook met Freddy. Zijn zoon woont in Schotland en is er ranger.
Vanuit Zoersel ben ik een prachtig stuk natuur doorgefietst . Bos in, bos uit, veel veldwegen, het deed me denken aan de Landes in Frankrijk verleden jaar. De naaldbomen die er zo lekker ruiken .
Aan de luchthaven van Eindhoven was er een kartingwedstrijd en die bakskes kunnen nogal vliegen, hoor.
Eens Eindhoven voorbij was de tocht steeds naast water, hetzij kanalen, hetzij beken.
Wat Garmin over zijn GPS vertelt is wat té optimistisch. In hun beschrijving staat dat het toestel een autonomie van 30u heeft. Mijn batterijen waren op 13u leeg , en dit op spaarstand, dus met halve kracht van de LCD-verlichting. Dus mijn advies is vanaf nu: élke dag opladen.
Intussen ben ik hier in Uden in een prachtige jeugdherberg "Kersenhof" aangekomen. Het is een gerenoveerde oude boerderij met prachtige kamer. Spijtig kan je er geen warm eten bekomen, dus straks de stad in voor een spaghetti.
BTW: mijn rit van vandaag is even lang als die van gisteren. Puur toevallig.
Tot Antwerpen was het haast bekende wegen die ik vorig jaar nog affietste als voorbereiding voor Santiago.
Eens Antwerpen voorbij was het allemaal nieuw voor mij. Langs de Antwerpse Ring loopt ook een prachtig breed fietspad, vanuit het Middelheim door het Rivierenhof naar Sterckxhof. Dit jaar hebben ze dit fietspad nieuw geasfalteerd . Prachtig ! Het was eerder of ik op een snelweg reed want op de Ring was het file, dus veel "snel"-weg was er voor de auto's en vrachtwagens niet aan.
Ongeveer op 10 km van mijn bestemming had ik een leuke verrassing: in het midden van de Antwerpse Kempen kwam ik aan een oude boerderij, nu is dit een bistro. En ik herinner mij dat ik ongeveer 47 jaar (!) geleden, tesamen met de misdienaars uit Drogenbos, mijn toenmalige woonplaats, met onze onderpastoor en kapelaan van de Chiro, waar ik ook lid van was, naar hier ben geweest.
In deze boerderij heeft "De Loteling" zijn verhaal aan Hendrik Concience verteld. 't Is een prachtige Vlaamse film waarmee Jan Decleir zijn debuut als acteur deed.
Intussen ben ik hier goed geinstalleerd in de jeugdherberg, te midden van het groen . Straks wat eten en dan dodo.
Gisteravond begonnen de zenuwen parten te spelen. Was het omdat ik met mijn vorige reis naar Santiago veel betere externe communicatie had, zowel het het Venootschap en de andere fietsers die Santiago al hadden afgefietst ? Ik weet het niet. Maar alleszins moest ik een Immodium nemen of het ging vandaag niet goed komem .
Ann, een van onze beste vriendinnen, kwam mij deze morgen nog uitwuiven ;-). En vermits ik vanuit Gent richting Antwerpen moest, ben ik ook nog eens bij Jill haar werk in Destelbergen binnen gesprongen. Ik kreeg er van haar een mooi hartje van mijn kleinzoon Aerjen (4 j.) met een mooie en zelfgeschreven tekst erop. Het hartje zal steeds in mijn stuurtas meereizen . Dank je wel, lieve kapoen.
Ik ben Luc Kluge
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is gepensioneerd militair.
Ik ben geboren op 22/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Recreatief fietsen, wandelen, koken.
In mei 2010 vertrok ik per fiets vanuit Gent naar Santiago de Compostela (E) om terug te keren tot Bilbao, Portsmouth (GB), Dover, weer per ferry naar Calais (F) en terug per fiets naar Gent.
Mijn volgende fietsreizen komen ook op deze blog.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Vertrek: 6.30 Aankomst: 19.40 Afstand: 176,26 km Gemiddelde: 16,29 km/u Tijd: 10u 49' Totaal: 1540,57 km
. Ik voelde het aan: vandaag naar de eindstreep en niet ergens tot rond Roermond om nog eens een stop te doen.
. Dus maar een tandje terugschakelen i.p.v. op het grote blad te fietsen.
Vertrek: 8.15 Aankomst: 17.30 Afstand: 96,52 km Gemiddelde: 15,40 km/u Tijd: 6u 15' Totaal: 417,77 km
Ik ben Luc Kluge