Gisteravond kwamen nog 2 Nederlandse dames op de camping in Thale aan. Zij waren uit Arnhem vertrokken en fietsen ook naar Berlijn.
De eerste 2 fietsuren waren nog dikwijls in het woud, maar je merkte dat je naar de uitlopers van de Harz toe fietste. Meer om meer ruimde het woud plaats voor enorme graan-, tarwe- en maïsvelden.
De kleine dorpskernen zijn heel charmant aangelegd, de ene al wat mooier dan de andere., Je treft er ook nog veel kasseiwegen aan. Kleine vierkantjes, de grote zoals bij ons maar ook rechthoekige en onregelmatige vormen. Soms voelde ik mij op het parcours van Parijs - Roubaix.
Halverwege de rit moest ik gans rond de Concordia See (foto), een kunstmatig meer waar steenontginning word gedaan.
Volgens mijn fietskaart heb ik van hier uit nog 246 km tot de Brandenburger Tor in Berlijn te fietsen .
Nu zit ik op eem eenvoudige camping "Schifferklause" aan de oevers van de Saale. Prachtige omgeving en ver van alle verkeer .
Vertrek: 7.15 Aankomst: 15.30 Afstand: 80,14 km Gemiddelde: 14,03 km/u Tijd: 5u 42' Totaal: 850,35 km
Vandaag alle kleuren van de regenboog gezien. Dan nog liever de Pyreneeën dan hier de Harz, ja man! Nu waren er echt een pak kuitenbijters tussen zoala in de Vlaamse Ardennen: schakelen en nog eens schakelen. Daar bovenop komt dat de meeste boswegen die de R1 vormen onverhard zijn en meestal met losse kiezel . Nog een geluk dat ik Schwalbe-banden heb of ik was hier al een paar keer lekgereden.. Een alternatief was de Bundesstrasse (N-weg) te nemen, maar die heeft hier geen pechstrook, laat staan een paralel fietspad en gezien de Pinksteruittocht...
Bij mijn vertrek in Wolfshagen ging ik ontbijten in een Rewe (een soort Spar-winkel) en kreeg er zelfs gratis koffie.
Na een uurtje fietsen kwam de regen ten tonele. Gauw de Gore-Tex aangedaan en verder. 't Was maar een uurtje nat zodat ik snel weer gewoon kon fietsen.
Halverwege reed ik waar vroeger het "IJzeren Gordijn" stond, de scheiding tussen Oost- en West-Duitsland (zie foto). Aan de oude gebouwen merk je nog de povere afwerking maar voor de rest (infrastructuur e.d.) kan je hier niet meer zien dat hier 23 jaar geleden de DDR was.
De laatste 2 fietsuren begon het weer goed te gieten maar, God zij dank, de laatste 10 km kwam plots de zon door het wolkendek, genoeg om mijn Gore-Tex al rijdend te laten drogen .
Onderweg was ik bij Goslar in een mooie bakkerij met zitplaatsen binnengestapt en je kon er ook wat eten. Ik nam 2 volkorenbroodjes met kaas en een grote tas koffie: slechts 3,90 Euro !!! En tussen de broodjes 4 sneetjes kaas, wat tomaaty, ei en wat mosterd .
Omdat de winkels 2 dagen gesloten zijn, deed ik hier mijn inkopen in Thale. 1 kilo bananen voor 0,39 Euro. Bij ons heb je voor die prijs slechts 1 banaan.
Hier op de camping in Thale is het nu BBQ, lekkere Thüringer bratwurst.
Gisteravond kwam er op de camping in Höxter nog een fietsend koppel uit Australië aan. Ze vlogen tot Paris CDG (ken ik nog van een recent verleden ), vandaar naar Charlevilles-Mézières, de Maasvallei, Nederland tot in Groningen en zo naar de Weser af tot hier. Dus, ik ben niet de enige "zot" op deze wereld .
Ook kwam ik nog in gesprek met een man uit Herzele (bij Zottegem), die hier op de camping is en daarna richting Moezel ging omdat er rond Cochem tijdens het Pinkster-WE een deel van de oever verkeersvrij is.
Gisteren het Teutoburger Wald door, vandaag het merendeel door de Harz. Ons Zoniënwoud is daartegen niet groter als mijn stadstuintje .
Vanuit Höxter volgde ik de Weseroever tot in Holzminden. Daar mijn ontbijt genomen en eens de Weser achter mij begonnen de heuvels. De zon verdook zich achter stapelwolken om er na de middag toch door te komen.
Wie Duitsland kent, weet dat er langs de meeste kleine wegen fruitbomen allerhande staan. Hierbij een foto om Sonia te laten watertanden: haar lievelingsfruit, kersen. Met kilo's .
Wat in Knokke niet mogelijk is, plant men hier in een Nationaal Park: windmolens, tientallen. Mijnheer de graaf wou er niet van weten, zelfs 7 km voor "zijn" strand zouden ze storen. Ik fietste er hier werkelijk langs en die draaien gewoon, een wasmachine thuis maakt meer lawaai. Leve Greenpeace .
Vandaag aangekomen in Wolfshagen, waar ik in '75 of '76 3 weken dagelijks heen moest om de militairen op het terrein te bevoorraden met post (GSM bestond nog niet), eten en wisselstukken. Het was het grootste Nato-maneuver: Bleu Fox.
Zoals jullie op de foto met de fietslandkaart kunt zien, is het hier een en al bos.
Vertrek: 6.45 Aankomst: 15.35 Afstand: 88,17 km Gemiddelde: 14,65 km/u Totaal: 656,5 km
Het was een dag om van te snoepen . Wel vrij koud deze morgen, amper 9 gr. Dus lange broek aan en vest met lange mouwen, good bye Nivea. Trouwens, waar ik deze nacht heb geslapen was vroeger een "poststation", waar de paarden werden gewisseld aan de postkoets.
Vanaf het begin van de rit waren er steigingen, geen enkele was onmenselijk, maar de meeste waren vrij onregelmatig, dus mijn dérailleurke heeft ze, behalve nr. 7 en 8 gezien de bagage, allemaal gezien.
In Hövelriege kwam ik een landloper tegen, en op 50 m voordat ik hem ging voorbijsteken, deed deze zijn broek af om zijn GROTE behoefte te doen, midden op de oprit van een villa à la Knokke of St-Martens-Latem. Ja, man, die bewoners zullen een Kärcher kunnen gebruiken .
Bij Hiddessen was ik slechts 5 km van het Hermannsdenkmal. Het was wel uit mijn weg maar wou het toch nog eens bezoeken. De laatste 1,5 km waren met de bagage té steil. Heb mijn fiets in een afgelegen veld achtergelaten tussen balen hooi en verder te voet gegaan. Spijtig genoeg kan ik jullie nu geen foto's hiervan tonen want mijn Samsung-etje kreeg kuren: hij herkende zijn eigen camera niet meer. Zeker 10-tal heropgestart, batterij in en uit, SIM-kaart in en uit, Micro SD-kaartje in en uit, njet . Gelukkig heb ik nog een Canon-camera mee met hoge resolutie en heb genoeg foto's genomen met deze, maar kan ze pas bij terugkeer op mijn blog zetten. Het gedenkmonument is 54 m hoog en werd van 1838 tot 1875 gebouwd als herinnering aan de overwinning van de Germanen op de Romeinse legioenen in het Teutoburger Wald in het jaar 9 na Chr.
Tijdens mijn "middagpauze" toch nog een paar keer mijn Samsung proberen op te starten, en kijk, het beeste werd weer wakker . Oef, want no Samsung, no blog . Ik zat reeds met een noodplan in mijn hoofd om mijn kladversie naar het werk van Jill te faxen en zij via mijn laptop op mijn blog te plaatsen.
Voor de artilleristen onder mijn blog-bezoekers: ik zat maar een paar km van Brakel verwijderd.
Nu ben ik op de Wesercamping in Höxter, op 100m van de oever van de Weser. Morgen waarschijnlijk tot Seesen.
Vertrek: 6.15u Aankomst: 14.50u Afstand: 108,85 km Gemiddelde: 16,34 km/u Tijd: 6u 39' Totaal: 568,33 km
Waar ik de twee rustdagen en de fietsdagen voordien prachtig weer had, kreeg ik vandaag haast heel de dag de volle laag aan regen. De tent kon ik nog net tussen 2 buien in opbergen, maar eens onderweg was het dweilen met de kraan open. Daardoor heb ik ook wat minder foto's kunnen nemen, en spijtig genoeg kwam ik door mooie steden zoals Warendorf en Gütersloh. Bij deze laatste kwam ik ook nog voorbij een Britse kazerne.
Na de middag kwamen er wat meer opklaringen zodat ik weer op een droog moment mijn tent kon opstellen in camping Jägerkrug in Stukenbrock. Tot nu de goedkoopste camping: 7,10 Euro, en heel zuiver sanitair.
Mijn maag was aan het grommen en heb intussen al 2 dozen tonijn binnen. Straks nog een pizza of iets dergelijks.
Ik voel heel goed dat er nu een nieuwe ketting op de fiets staat . Morgen waarschijnlijk naar Höxter, bij de (ex-) militairen een begrip voor de maneuvers.
Met bus 8 richting Wolbeck vertrokken en zoals ik reeds schreef: Duitsers zijn géén Spanjaarden, mijn fiets was namelijk af . Enkel de ketting was door het overslaan geforceerd en zo kwam het tot de breuk van een schakel . Met 29 kwam ik ervan af. Ook vond hij dat ik mijn gebruikelijk smeermiddel, WD - 40, beter niet verder zou gebruiken. De fietssenmaker is een "oude" rat in zijn vak en ik kan hem bijtreden. WD-40 is iets universeel. Nu heb ik een spray voor MTB en Motocrossers, speciaal voor water, stof en zand .
Nu terug in de camping waar ik mijn was aan het doen ben en nog eens op de landkaart lezen wat er morgen op het menu staat: Stukenbrock, voor mijn kinderen Jill & Jody een bekende naam, want ze gingen er met de Belgische school in Werl (D) nog op schoolreis naar het Safaripark.
't Is nu heerlijk weer, de grijze wolken zijn weg, 26 gr., meer moet dat niet zijn .
Waarvoor wij, Vlamingen, toch altijd in kunnen zijn, hé: een Parijs koppel kwam met de mobilhome aan de camping en de receptioniste kon ze niet te woord staan. Dus heb ik maar mijn beste Frans en Duits op tafel gebracht en plots verstond iedereen iedereen .
In de stad nog wat eten gekocht: tonijnsla, tonijn in eigen nat, bananen en vitaminendrank.
Onder het Hauptbahnhof eens gaan kijken naar de fietsenstalling. 3500 plaatsen zijn er, en deze parking bestaat reeds meer dan 10 jaar! Er staat een echte fietswinkel met herstellers. Je kan er zelfs je fiets op milieuvriendelijke wijze laten kuisen.
Van aan het station ging ik te voet langs mooie dreven naar de plantentuin van de Uni. Voor deze tuin staat een imposant kasteel, genre Versailles. Het was nog in bezit van de keizers Maximilian en Wilhelm maar is nu het rectoraat van de Uni, wat anders dan het Gents gedrocht .
De plantentuin was prachtig. Op sommige plekken waande men zich bij Ici Paris XL , zo'n geurenpalet.
Vandaag is het grijs weer, maar nog steeds droog. Deze nacht was er lichte regen. Men geeft 27 gr. Straks met de bus naar Wolbeck (8 km) mijn fiets afhalen .
Ben zojuist bij de Polizei geweest om te vernemen hoeveel inwoners Münster telt: circa 260.000. Dus heel vergelijkbaar met Gent (240.000), maar voor fietsers is het hier een paradijs op aarde .
Eén ongeluk komt nooit alleen, zegt de volksmond... Deze morgen verliet ik de camping om langs de rivier Werse naar de fietsenmaker 5 km verderop te rijden. Op 2 km van mijn bestemming breekt een schakel van mijn ketting die er pas 500 km op staat Waarschijnlijk zal het overslaan gisteren haar geen deugd hebben gedaan. Morgennamiddag is hij af
Met een dagpas (4,20 ) ben ik nu met een zeer comfortabele bus en vriendelijke bediening naar de stad. 't Is een erg fietsvriendelijke stad, wat reeds in mijn kaartenmap beschreven stond zie ik nu in 't echt. In België is er nog veel werk aan de winkel, met stroken rood te verven lok je namelijk geen fietsers. Op ieder belangrijk kruispunt staan wegwijzers voor fietsers. Veel mogelijkheden zoals bewaakte parking met laadpalen voor electrofietsen, luchtpomp, reparatiedienst e.d.
Ook veel en mooie voetgangerszone in de Altstadt. Het weer is erg zwoel. 's Nachts soms regen met onweer.
Dank voor alle reacties op mijn blog, maar door het meestal trage netwerk en het kleine toetsenbord is het mij onmogelijk jullie persoonlijk te antwoorden.
Eerst een beetje rond gaan neuzen wat er in de omgeving van de camping te bespeuren valt. Ook kreeg ik van de camping een adres van een fietsenmaker buiten de stad, in Wolbeck, werkelijk in 't hol van Pluto.
Daar ben ik heen geweest en wonder boven wonder, de uitbater zat buiten zijn bloemen aan het verzorgen. Na een babbel beloofde hij mij dat de fiets dinsdag af zou zijn. En vermits Duitsers geen Spanjaarden zijn zal het wel dinsdag zijn.
Juist om de hoek is er ook een Mongools restaurant met heel schappelijke prijzen. Daar ga ik deze avond heen. Het moet niet steeds muesli of visconserven zijn .
Vertrek: 7.50 Aankomst: 11.30 Afstand: 41,71 km Gemiddelde: 15,46 km/u Tijd: 2u 41' Totaal: 459,48 km
Deze nacht had ik omstreeks 4u een gratis klank- en lichtspel: een hevig onweer, gevolgd door regen. De binnenzijde van mijn tent was eerder verlichting van de "Carré" . Maar bij het cerises du jour (krieken van de dag ) was het al gedaan.
De boer en boerin gaan bedanken en wij op naar Münster. De heuveltjes (van Erika ???) begonnen meer en meer in het landschap te komen en dan plots, brute pech!
Mijn ketting schoot uit het kleinste kamwiel vooraan. Na veel gesukkel kreeg ik het ding toch weer aan de praat, wat fijn gesleutel aan de 2 stelschroefjes en wat extra olie en dan maar voorzichtig aanzetten. Maar ik voelde dat het niet goed ging komen.
Ondertussen was ik in Havixbeck, een 20 km van Münster. Daar een hotel-restaurant gevonden om eerst mijn handen grondig te wassen. Ik zag er eerder uit als DDT van "De Kampioenen" (Zal 't gaan, ja ?) Na de was ein deftiges Deutsches Frühstück. Njam, njam
Na het ontbijt ben ik dan maar wijselijk op de Bundesstrasse (N-weg) gebleven i.p.v. bos in, bos uit. Zo had ik ook een beter fietspad met minder steigingen.
De camping ligt langs de oostkant van Münster, zodat ik eerst de stad door moest. Zo zag ik al een paar fietswinkels waar ik morgen mijn fiets ga binnen brengen voor reparatie. Tijdens het onderhoud ga ik de stad bezoeken.
Ik ben Luc Kluge
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is gepensioneerd militair.
Ik ben geboren op 22/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Recreatief fietsen, wandelen, koken.
In mei 2010 vertrok ik per fiets vanuit Gent naar Santiago de Compostela (E) om terug te keren tot Bilbao, Portsmouth (GB), Dover, weer per ferry naar Calais (F) en terug per fiets naar Gent.
Mijn volgende fietsreizen komen ook op deze blog.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
.
. Nog een geluk dat ik Schwalbe-banden heb of ik was hier al een paar keer lekgereden.. Een alternatief was de Bundesstrasse (N-weg) te nemen, maar die heeft hier geen pechstrook, laat staan een paralel fietspad en gezien de Pinksteruittocht...
Vertrek: 8.15 Aankomst: 17.30 Afstand: 96,52 km Gemiddelde: 15,40 km/u Tijd: 6u 15' Totaal: 417,77 km
Ik ben Luc Kluge