Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
In mijn droom had ik een interview met Jezus. Jezus zei: Je hebt vragen te stellen. Ik vroeg: Hebt U tijd voor mij? Natuurlijk zei Hij Ik heb de eeuwigheid en meer voor jou! In liefde spreek ik tot mijn kinderen, vraag me alles!
Ik vroeg Hem: Wat denkt U van ons? Mensen bedoel ik. Jezus glimlachte, maar ik dacht dat ik tranen in Zijn ogen zag opwellen. Hij sprak: Mijn hart huilt om de mensen. De Vader heeft alles gegeven voor zijn kinderen, maar zoveel weigeren zijn liefde. Ze hebben dorst, maar ze drinken niet. Ze hebben honger, maar ze eten niet. Ze zijn uitgeput, maar ze rusten niet
Jezus nam mij bij de hand zodat ik zelf de littekens kon voelen. Hij troostte me aangezien ik huilde
Maar Heer, hoe worden we vol? Hoe kennen we de liefde van de Vader? Jezus antwoordde: Ik ben het brood om te eten, Ik ben het water voor eeuwige verfrissing, Ik ben de weg, de waarheid en het leven! Ik ben bij je, roep Mij aan!
Een zendeling-arts had veertig jaar van zijn leven doorgebracht met zijn bediening in de primitieve dorpen van Afrika. Ten slotte besloot hij met pensioen te gaan. Hij liet van tevoren per telegram weten dat hij per schip terugkeerde en gaf de datum en tijd van zijn aankomst op.
Terwijl hij de Atlantische Oceaan overvoer dacht hij terug aan al de jaren die hij had doorgebracht met het helpen genezen van de mensen in Afrika, zowel lichamelijk als geestelijk. Toen gingen zijn gedachten snel vooruit naar de geweldige thuiskomst die in Amerika op hem wachtte omdat hij in al die veertig jaar niet thuis was geweest.
Terwijl het schip de haven binnenliep, bonsde het hart van de man van trots toen hij het welkom zag dat ze bereid hadden. Een grote menigte mensen was bij elkaar gekomen en op het spandoek stond: "Welkom thuis." Toen stapte de man van het schip en ging het dek op en wachtte op een staande ovatie, zijn hart zonk hem in de schoenen. Plotseling besefte hij dat de mensen niet samengekomen waren om hem hulde te bewijzen maar een filmster die aan boord van hetzelfde schip was.
Hij wachtte vol angst en het brak zijn hart. Er was niemand gekomen om hem te verwelkomen. Terwijl de menigte uit elkaar ging, bleef de man alleen achter en wachtte. Toen hij naar de hemel keek, sprak hij deze woorden: "O God, was het teveel gevraagd dat één persoon -maar één persoon- hier zou zijn om me te verwelkomen nadat ik al die jaren van mijn leven aan mijn medemens gegeven heb?"
In de stilte van zijn hart leek hij de stem van God tot hem horen fluisteren: "Je bent nog niet thuis. Wanneer je thuis bij Mij komt, zul je verwelkomd worden."
En een ieder, die huizen of broeders of zusters of vader of moeder of kinderen of akkers heeft prijsgegeven om Mijn naam, zal vele malen meer terugontvangen en het eeuwige leven erven.
Mattheüs 19:29
DE GODSDIENST VAN TALLEYRAND Het agnosticisme is een wijsgerige theorie volgens welke het niet mogelijk is iets te weten van God. Talleyrand, een aanhanger van deze leer, wilde een nieuwe godsdienst stichten. Maar dit lukte niet zo goed; hij kreeg weinig aanhang voor zijn nieuwe ideeën. Hij vroeg de koning van Frankrijk om raad. Waar zou het aan liggen dat zijn godsdienst het niet zo goed deed? Het antwoord van de koning was: `Ga heen, laat u kruisigen en sta op de derde dag op uit de doden. Dan zal men u geloven.' Dit antwoord geeft aan waarom elk door de mensen bedachte godsdienst wel moet falen. Het volbrachte werk aan het kruis, de dood en opstanding van de Heer jezus zijn het fundament van het christelijk geloof. Elke poging tot namaak is gedoemd te mislukken. Onze Heiland heeft veel waardevolle dingen gezegd, maar daar bleef het niet bij. Hij stierf voor onze zonden en Hij is opgestaan uit het graf tot onze rechtvaardigmaking.
Het ene woord: waarom? je roept het alle dagen, waarin je 't licht niet ziet door zoveel bange vragen. Je weet dat God er is, dat Hij je troost wil geven, maar vaak is het zo stil, zo eenzaam in je leven. Het ene woord: waarom? schreeuw je soms luid naar boven in dagen van verdriet, als't zwaar is te geloven in 'n liefdevolle God, die kent je vele zorgen, een Trooster die je schraagt vandaag en ook weer morgen. Het ene woord: waarom? dat hoort zo bij het leven. Het is naast vreugd en smart tot één patroon verweven. Maar God geeft kracht naar kruis, Hij zal je veilig leiden en elke dag voor jou in 's levens loopgraaf strijden! Het ene woord: waarom? zal eens gewis verdwijnen. Er komt een nieuwe dag, waarin de zon blijft schijnen. Dan mag je die je mist in heerlijkheid aanschouwen en op die zekerheid, blijf daar maar op vertrouwen
Weer een nieuwe dag! Iemand heeft eens gezegd: `Leef zo alsof elke dag je laatste was!' Zou dit de houding zijn die God van ons vraagt? Als we bij die gedachte leven, bestaat het gevaar dat we angstig en krampachtig gaan leven. Zou het niet beter zijn elke nieuwe morgen te begroeten met het gebed: `Heer, leer mij zo te leven alsof deze dag mijn eerste is!' Als we zo leven, leven we in dankbare verwondering.
We moeten niet denken dat God ons aan het eind van deze dag zal vragen of we klaar zijn gekomen met alles wat we ons hadden voorgenomen te doen. Hij zal ook niet letten op de veelheid van onze prestaties, of op wat we bereikt hebben. Dat doen wij zelf wel vaak. Dat is kennelijk iets menselijks. Wij vragen ons aan het eind van de dag vaak geërgerd af: `Wat heb ik vandaag nu eigenlijk gepresteerd?' God ziet niet naar uiterlijke dingen. God ziet het hart van de mens aan. Veel mensen zijn ongelukkig als de taak die ze verricht hebben, hun ontvalt. Beseffen we wel dat we eigenlijk onszelf zoeken bij al onze werkzaamheden? We mogen, vol vertrouwen, elke nieuwe morgen in zijn hand leggen en Hem bidden om wijsheid en kracht om tot eer van Hem te leven.
Vreemd,
dat 100 Euro zo veel lijkt als je naar de kerk gaat,
maar zo weinig als je ermee gaat shoppen.
Vreemd,
hoe lang het duurt God een uur te dienen,
maar hoe snel 60 minuten voetbal omgaan.
Vreemd,
hoe lang een paar uren in de kerk zijn,
en hoe kort ze zijn, als je een film kijkt.
Vreemd,
dat we niet weten wat we bidden moeten,
maar dat we onze vriend altijd wel wat te vertellen hebben.
Vreemd,
dat het zo spannend is als de voetbalwedstrijd in de verlenging gaat,
en hoe we zuchtend op ons horloge kijken als de kerkdienst langer duurt dan anders.
Vreemd,
hoe moeilijk het is om een hoofdstuk uit de Bijbel te lezen,
maar hoe makkelijk het is om 100 bladzijden van een bestseller te verslinden.
Vreemd,
hoe mensen bij een concert dolgraag de voorste plaats willen,
en zich in de kerk om een achterste plaats verdringen.
Vreemd,
dat we 2 tot 3 weken nodig hebben om een kerkelijke aangelegenheid
in ons plan te brengen, maar een andere aangelegenheid op het laatste moment beslist kan worden.
Vreemd,
hoe moeilijk het is voor de mensen om het Goede Nieuws te vertellen,
maar hoe makkelijk het is om de laatste roddels verder te vertellen.
Vreemd,
dat we de krant geloven,
maar twijfelen aan wat de Bijbel zegt.
Vreemd,
dat zich grappen snel over internet verspreiden,
maar als iemand begint nieuws dat God verheerlijkt te verzenden, denken mensen wel twee keer na of ze het wel door zullen sturen.
Vreemd, of niet?
Lach je?
Denk je na?
Verspreid het goede nieuws en geef God de eer, want Hij is goed!
Vreemd,
hoeveel mensen uit jouw adresboek dit verhaal niet ontvangen,
omdat jij niet zeker bent of ze dit wel zullen waarderen.
Vreemd?
Treurig !!
Merkwaardig,
hoe makkelijk mensen God verloochenen en zich erover
verwonderen waarom de wereld naar de hel gaat.
Merkwaardig,
dat wij kunnen geloven wat er in de krant staat
maar twijfelen aan de Bijbel.
Merkwaardig,
dat iedereen in de hemel komen wil
en dan ook maar aanneemt dat ze niet hoeven te geloven, te denken, te zeggen en te doen wat er in de Bijbel staat.
Merkwaardig,
hoe iemand zeggen kan: "Ik geloof in God", maar
desondanks ook nog de duivel (die,ook in God "gelooft") volgt.
Merkwaardig,
hoe het obscene, vulgaire, gewelddadige, en occulte vrij de cyberspace passeren kan,
maar een openlijke discussie over Jezus in de scholen en werkplaatsen
onderdrukt wordt.
Merkwaardig,
dat je in vuur en vlam kan staan voor God in de kerkdienst,
maar de rest van de week een onzichtbare christen bent.
Merkwaardig,
dat ik me meer bezorgd maak over wat de mensen van mij denken,
dan wat God van mij denkt.
Merkwaardig,
hoe makkelijk mensen het vinden om God eenvoudig in de prullenmand te gooien
en zich dan afvragen waarom de wereld naar de hel gaat.
Doe met dit verhaal wat je zelf het beste vind,
denk daarbij aan het onderstaande:
JA, ik houd van God. Hij is mijn leven en mijn Redder.
Hij zorgt er elke dag voor, dat ik functioneer.
Zonder Hem was ik niets.
Zonder Hem ben ik niets,
maar met Hem kan ik alle dingen doen door Hem,
die mij sterk maakt: Christus.
Denk er dus goed over na,
ook voor hen, die niet "geloven" kan dit een belangrijke boodschap zijn
God is altijd online op het wereldwijde web bij Hem is nooit een storing en Zijn server is nooit bezet. Met God chatten is altijd mogelijk het contact is levensecht de verbinding is gelukkig draadloos ook zonder computer kun je bij Hem terecht. Hackers kunnen niet storen Gods firewall werkt altijd correct je zult hem wel zelf moeten installeren dan is jouw verbinding perfect. Gods computer zoekt heel het net af om te verbinden met jou en mij we mogen gratis downloaden en virussen zijn er niet bij. De beste programma's kun je bij Hem krijgen dan loopt je computer als een trein en mocht je harde schijf toch crashen dan is God voor jou altijd online. Hij heeft geen wachttijd en geeft goede adviezen Hij heeft zelfs een Handleiding gemaakt als je die gebruikt als leidraad voor je leven dan wordt jouw (levens)computer nooit meer gekraakt. myplaceofpeace.com
Een jonge man kwam eens bij de grote Griekse filosoof Socrates en vroeg of deze hem les kon geven in welsprekendheid. Nog voordat de filosoof bevestigend had geantwoord, begon de jonge man te spreken. Niet een paar woorden, maar er kwam een voortdurende stroom van woorden uit zijn mond. Toen Socrates eindelijk de kans kreeg ook iets te zeggen, zei hij: "Jongeman, ik moet van jou wel het dubbele tarief vragen." Verbaasd antwoordde de man: "Het dubbele tarief, waarom?" Waarop de oude wijsgeer antwoordde: "Omdat ik jou twee lessen moet leren. Eerst moet ik je leren hoe je je mond moet houden, hoe je moet zwijgen. Daarna moet ik je leren hoe je je tong moet gebruiken, hoe je moet spreken." Dit is dus eigenlijk een kunst die we allemaal moeten leren. Jakobus zegt hierover: "Indien iemand meent godsdienstig te zijn, en daarbij zijn tong niet in toom houdt, diens godsdienst is waardeloos" (Jak. 1: 26).
Dag 1
Vandaag ben ik opgepakt en bij de andere boeken en kleren op de tafel gelegd.
Ik kan wel een gat in de lucht springen: Ik ga op vakantie!
Dag 2
Iemand heeft me in een koffer gelegd. Het is hier wel erg donker en een beetje benauwd, maar dat zal niet lang duren. We gaan naar de zon!
Dag 3
Ik heb het niet best, want ik ben behoorlijk door elkaar geschud. De meest vreemde geluiden heb ik gehoord. Autos, bussen, een trein, stemmen via luidsprekers over tijden van vertrek. En toen hebben ze de koffer waar ik in zit op een band gegooid en daarna ben ik echt de kluts kwijtgeraakt. Nu hoor ik al uren lang een zacht gezoem; ik geloof dat ik vlieg!!
Dag 4
Oei, wat is het hier warm! Heerlijk! Ik lig hier echt te genieten op mn plankje in de zon. En een mooie kamer! Te gek! Ze noemen zoiets een appartement geloof ik. Alles staat erin: tv, koelkast, bankstel en ga zo maar door. En een balkon op het zuiden, met uitzicht over een prachtige blauwe zee! Het lijkt wel een sprookje zo mooi. Het liefst zou ik nu een van die Psalmen willen zingen die zo ongeveer midden tussen mijn twee kaften staan: O Heere, onze Heere, hoe heerlijk is Uw Naam op de ganse aarde! Nu ja, vanavond als ze terug zijn van het zwemmen, dan zullen ze wel een stukje uit mij lezen, om God te danken voor deze wonderlijke mooie dag ...
Dag 5
Vandaag ben ik een beetje verdrietig. Nee, niet vanwege het weer ofzo. Het is nog steeds stralend zomerweer. Maar omdat nog niemand mij van mijn plankje heeft gepakt. Niemand kijkt naar mij om. Ze laten me maar liggen. Ze lachen en don spelletjes en schrijven hele puzzelboeken vol, maar je moet niet denken dat er nu eens iemand een beetje aandacht voor mij heeft. Jammer nou!!
Dag 6
Vanmorgen dacht ik even: Hoera, van daag hebben ze me nodig: het is zondag en dan gaan ze vast en zeker naar die kerk beneden in het dorp. Ik hoorde al vroeg de klokken luiden! Maar nee hoor, niets daarvan. Ze bleven allemaal urenlang op hun bed liggen. Toen dacht ik: dan zullen ze vanmiddag wel bij het eten wat uit mij lezen! Maar nee, ook dat gebeurde niet. Het lijkt wel alsof ik hier helemaal niet nodig ben. Wat ik daarvan vind? Ik vind het ondankbaar! Hebben zij misschien de zon en de zee geschapen? Een mens kan toch alleen maar echt leven als hij Gods Woord binnenlaat in het huis van zijn hart??
Dag 7
Ik lig hier nog steeds. Er ligt stof op mijn kant.
Dag 8
Vanmorgen voelde ik me opeens heel gelukkig. Iemand nam me van mn plank, blies het stof van me af, bladerde wat in me ... ik dacht: Nu gaan ze me lezen! Maar ik hoorde alleen een stem die zei: Hier heb ik het: Amos, een profeet met vier letters en de eerste is een A
Dag 9
Ik ben weer thuis. Ik lig onder de plakboeken op de televisie. Verder ligt iedereen op bed. Doodmoe van de reis. Ik kan wel huilen. Maar toch geef ik de moed niet op! NOOIT !! Want er komt een dag, waarop iemand zal ontdekken hoeveel moois er in mij verborgen zit ... !!!
Dagboek van een Bijbel
Januari:
Een drukke tijd voor mij, de meeste gezinsleden hebben het besluit genomen om mij dit jaar meer te lezen. De eerste twee weken ben ik dan aardig veel gebruikt, maar daarna hadden ze zogezegd geen tijd meer voor me.
Februari:
Deze maand was het schoonmaak. Gisteren hebben ze me afgestoft en weer op mijn plaats terug gezet. En vorige week heeft mijn eigenaar me een poosje gebruikt, omdat hij een meningsverschil had met zijn buurman en een paar teksten moest opzoeken om te bewijzen dat hij toch echt gelijk had.
Maart:
De eerste dag van deze maand heb ik het druk gehad: mijn eigenaar werd namelijk voorzitter van een vereniging en hij moest mij wel gebruiken om een toespraak voor te bereiden.
April:
Opa heeft ons deze maand een paar weken bezocht. Hij heeft mij elke dag uren op schoot gehad. Hij schijnt meer met mij op te hebben dan alle anderen van zijn familie. Ik vond het fijn.
Mei:
Ik heb een paar groene vlekken op mijn bladzijden gekregen. Ze zijn afkomstig van een paar voorjaarsbloemen die tussen mijn bladen te drogen werden gelegd
Juni:
Ik zie er uit als een verzamelalbum, want men heeft mij volgestopt met krantenknipsels, een van de meisjes gaat namelijk trouwen.
Juli:
Vandaag stopten ze me in de koffer. Ik denk dat ze op vakantie gaan. Wat zou ik graag thuis blijven! Ik weet uit ervaring dat ik minstens twee weken lang in dit donkere ding opgesloten zit.
Augustus:
Ik zit nog steeds in de koffer, ze zijn zeker vergeten mij eruit te halen.
September:
Eindelijk ben ik weer op mijn oude plekje gezet en ik heb gezelschap gekregen, boven op mij liggen twee damesbladen, een autokrant en een paar puzzelboeken en een stripboek. Ik zou wel willen dat ik evenveel gebruikt wordt als zij.
Oktober:
Van de week werd ik een paar keer even ingezien, een van de gezinsleden is namelijk ernstig ziek. Op dit moment lig ik midden op tafel. Ik denk dat de dominee straks nog op bezoek komt.
November:
Ik ben weer op mijn oude plaats terug gezet. Iemand vroeg aan de vrouw des huizes of ik een verzamelalbum was.
December:
Het gezin is volop bezig met het voorbereiden van kerstfeest. Straks zal ik weer open worden geslagen bij Lukas 2 en op oudejaarsavond ergens bij Psalm 90. Maar verder hebben ze geen belangstelling voor mij ...
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
01-02-2006 om 00:00
geschreven door 
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.