Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
07-01-2006
Christus moet centraal staan
Het Laatste Avondmaal, circa 1495-1498 [da Vinci] Deze compositie is een goed voorbeeld om stabiliteit en evenwicht uit te drukken: het schilderij is één en al symmetrie. De jezusfiguur neemt de centrale plaats in en de apostelen zijn per drie rond hem gerangschikt. Het perspectief is zo opgebouwd dat het verdwijnpunt zich net achter het hoofd van Jezus bevindt. Christus zelf is een gelijkbenige driehoek. Ook wordt hier de psychologische dramatiek uitgebeeld van het religieus tafereel: het is dat ene moment waarop Jezus zegt: ,Eén van jullie zal mij verraden.' De leerlingen reageren verontwaardigd en verwonderd.
CHRISTUS MOET CENTRAAL STAAN Een bekend schilderij van Leonardo da Vinci is 'Het Laatste Avondmaal'. De kunstenaar had al zijn talent erin gelegd. Toen hij het schilderij klaar had, nodigde hij enkele vrienden uit om het te bekijken en te beoordelen. De vrienden kwamen op de afgesproken tijd in het atelier en bewonderden het prachtige schilderij. Wat de vrienden bijzonder opviel, was de avondmaalsbeker. Ook op deze beker had da Vinci zijn uiterste best gedaan. Alle aandacht van de vrienden was voor die beker: 'Wat een prachtige beker!' 'Zo'n mooie beker hebben we nog nooit gezien!' Zo ging het een tijdje door. De kunstenaar hoorde dit zwijgend aan. Na een poosje nam hij een kwast, doopte die in een pot met zwarte verf en streek de verf over de beker en toen was de beker opeens een gewone, alledaagse beker geworden. Waarom deed hij dit? Niet de schoonheid van de beker, maar de schoonheid van Christus moest centraal staan. Dit geldt ook voor ons. Wij houden ons vaak bezig met allerlei bijkomstigheden. Ook tijdens de viering van het avondmaal moeten we niet denken aan allerlei details, maar alle aandacht moet vallen op de Here Jezus, op wie Hij is en op wat Hij gedaan heeft. Hij moet in alle dingen de eerste plaats innemen.
Als een blad van de boom valt weet hij niet waar hij terecht komt. Gedragen door de wind is hij stuurloos en is hij over geleverd aan de grillen van de wind. Hij kan alle kanten opgaan maar hij heeft er zelf geen controle over en hij kan ook geen invloed er op uit oefenen en heeft geen idee wat er gebeuren zal.
Best eng he? Zou het ook zo zijn met een leven zonder God?
Dat je je leven leeft zoals jij denkt dat het goed is en dat het je allemaal prima bevalt en dat het "lot" je leven bepaalt. En dat het leven eigenlijk niet meer is als een blad waarvan de wind bepaalt waar het de grond zal raken, en dat het dan zijn eindbestemming is, zijn doel, zijn "lot".
Wat is dan het verschil als je christen ben?
Ik denk dat als je christen bent en je Jezus hebt binnen gelaten in je leven, en ontdekt dat Hij de weg is, de waarheid en het leven, dat je dan niet zoals een blad gedragen word door de wind maar gedragen word door Zijn rechterhand. En dat Hij dan je leven beinvloed en jou leid naar jouw bestemming, en dat is niet een eindbestemming, nee dat is het zeker niet.
Dat Hij juist een plan heeft met jou, een doel. Hij leid jouw leven naar een hogere dimensie, waar wij nu geen weet van hebben. Want alleen Hij weet wat Hij voor plannen met jou heeft.
En ben je dan net als een blad stuurloos en moet je maar afwachten waar je terecht komt? Ik denk van niet, nee Hij wil juist dat wij zelf het initiatief nemen en op pad gaan in ons leven waar Hij ons zend. En Hij dwingt je niet, nee Hij geeft alleen maar aan wat het beste voor jou is. En als jij op Hem durft te vertrouwen zal Hij je dragen met Zijn rechterhand en zet Hij je op de juiste weg die naar eeuwigheid zal leiden, de beloning. Hij wil dat wij naar eer en geweten bepalen hoe wij moeten omgaan met het geschenk dat Hij ons gegeven heeft, namelijk het leven.
Kunnen wij dat?
Kunnen wij wat wij lezen in de bijbel, Zijn woord, Zijn handleiding voor ons, ook in de praktijk brengen? Als ik naar mezelf kijk moet ik zeggen dat ik dat niet altijd kan. Ik probeer het ontzettend hard, en ik verzet me tegen alles wat Zijn naam geen eer aan doet. Maar wat is het soms een gevecht, en wat is het soms ontzettend moeilijk. Maar wat ben ik telkens weer blij als een kind als ik weer overwin en dat ik dan omhoog kan kijken en zeggen: "ik draag mijn leven op aan U Heer, ik vertrouw op U, omdat ik weet dat U mij draagt met Uw rechterhand"
Waar staat de vis voor? Die staat voor: I(esous) Jezus Ch(ristos) Christus Th(eou) Gods U(ios) Zoon S(oter) Verlosser
ICHTHUS dat is grieks voor vis. Waarschijnlijk is men hierbij uitgegaan van de naam die de Here Jezus gaf aan zijn volgelingen: "Vissers van mensen." Deze vis zwemt naar links en men las in het woord de aanduiding van de Here Jezus: JEZUS CHRISTUS GODS ZOON VERLOSSER
HET ICHTUS-SYMBOOL
Je ziet ze steeds meer. Ik heb het over de visjes op autos, caravans, fietsen, koffers, als reversspeldjes of hangertjes. Velen dragen dit teken. Je ziet ze over de hele wereld! Hoe komt dat??
Het heeft alles te maken met de vroeg christelijke tijd. Nadat de eerste christengemeente was ontstaan, trokken Jezus volgelingen erop uit om de blijde boodschap van Jezus Christus te verkondigen. Hun belijdenis was kort en bondig: JEZUS IS HEER.
Dit was aanstootgevend voor de Romeinse keizers, die deze titel voor zichzelf opeisten. Maar omdat christenen weigerden de keizer als Heer te erkennen, ontstonden er al vroeg vervolgingen. Toen bijvoorbeeld de stad Rome in het jaar 64 werd geteisterd door een grote brand, schoof keizer Nero de schuld op de christenen, die hij daarop fel liet vervolgen. Als reactie gingen de gelovigen in de anonimiteit en kwam men samen op eenzame plaatsen: in onderaardse grotten (catacomben), in slecht toegankelijke bossen, op eenzame stranden en dergelijke.
Om elkaar te herkennen en ook om elkaar te kunnen vinden werd al spoedig een symbool gebruikt: het teken van de ichtus, dat is vis in het Grieks. Waarschijnlijk is men hierbij uitgegaan van de naam, die de Heer Jezus Christus gaf aan zijn volgelingen: Vissers van mensen. De vis zwemt van links naar rechts en men las: I C H T U S. I(esous) = Jezus Ch(ristos) = Christus Th(eou) = Gods U(ios) = Zoon S(oter) = Verlosser Nu zijn er wereldwijd honderdduizenden christenen, die dit symbool als herkenningsteken gebruiken om aan te geven dat ook zij bij die groep horen, die geloven in Jezus Christus, Gods Zoon en Verlosser van deze wereld.
Verlossing; dát is het grote thema van de bijbel: alle mensen zijn zondaars, maar ze kunnen door het geloof in Jezus Christus verlost worden. Voor hun zonden betaalde Hij met Zijn bloed, dat Hij zon 2000 jaar geleden tijdens de zes uur durende kruisiging vrijwillig gaf. Zo groot was de zondeschuld, dat voor God slechts een onberispelijk offer voldoende was. God gaf hiervoor Zijn enige Zoon uit liefde voor u en mij. Onbegrijpelijk, maar echt waar!!!
Als een mens verlost moet worden, betekent dit, dat hij gevangen zit. Een macht, die sterker is dan de mens zelf, houdt hem vast. Dat is de macht van de zonde, leert de bijbel. De mensheid wordt in zijn wurgende greep gehouden en wordt gevoerd naar de eeuwige dood.
Gelukkig heeft Jezus daar verandering in gebracht. Hij heeft de prijs betaald om de mensen van de zondemacht te verlossen. De prijs was Zijn kostbaar bloed. Daarmee verloste Hij allen die in Hem geloven. Geen mens was daartoe in staat; Gods Zoon moest daarvoor zelf naar deze aarde komen.
Jezus Christus, Gods Zoon is dus met recht de Verlosser (Ichtus)
Misschien spreken deze woorden u aan, misschien lijdt u onder die zonden. Misschien voelt u zich leeg van binnen en verlangt u naar een nieuw leven? Weet dan dat er verlossing mogelijk is door het geloof in Jezus Christus. U hoeft slechts uw zondeschuld te erkennen en aan Hem te vertellen. Vraag Hem om vergeving en verlossing.
Jezus Christus maakt u echt vrij!!! Hij geeft nieuw leven, een leven tot in eeuwigheid!
Ik kijk naar de broze hand in de mijne. De vele rimpels laten zien hoe hard ze in haar leven heeft gewerkt. De aderen die door de huid heen schijnen, geven aan dat ze al een lang leven achter zich heeft. En de mislukte poging die ze doet om in mijn hand te knijpen, bewijst dat ze erg is afgezwakt. Geen wonder ook op haar leeftijd (ze is 88) en met een ziekte die nu al bijna een half jaar duurt. Zacht streel ik haar hand. Wat moet ik zeggen? Woorden schieten hier tekort. Wat is het voor troost voor haar op dit moment om te horen dat ze zo oud is geworden? Haar einde nadert en dat doet zeer. Wat is het voor troost te zeggen dat ze een rijk leven heeft gehad? De dood komt eraan en voor wie is dat niet moeilijk? Dan zegt ze fluisterend en bijna onverstaanbaar: 'Ik ben verslagen.' Ik kijk in haar fletse ogen, waar de levensmoed uit verdwenen is. Ik zie de ingevallen wangen, de dunne lippen. Ik ben verslagen, zegt ze. Ze wil nog niet dood! Ze wil nog blijven leven. Voor haar kinderen en kleinkinderen en voor iedereen die ze kent. Ik ben verslagen! De ziekte heeft haar te pakken genomen en overwonnen. Ze heeft gevochten, maar het is niet gelukt! Plotseling weet ik woorden, belangrijke woorden om te zeggen en ik zeg ze ook: 'Nee, u hebt gewonnen! U hebt een half jaar lang van deze ziekte gewonnen, nog een half jaar bent u bij ons geweest. En nu wint u opnieuw. Van de dood. Want u gaat naar God! U bent niet verslagen.' Dan zie ik hoe er opeens een glans in de vermoeide ogen verschijnt - een glimlach rond haar tandeloze mond. 'Gewonnen', fluistert ze en ze knikt met een blij gezicht. In mijn hand voel ik iets bewegen, ze knijpt me op haar uitgeputte manier en ik voel iets door haar hand in de mijne stromen. Haar liefde voor God, haar overwinning op dit leven, haar overwinning samen met God. Ik leg mijn andere hand erover, ik sluit mijn ogen en zou willen bidden, maar vind de woorden niet. Dan herhaalt ze zacht, maar duidelijk verstaanbaar: 'Ik heb gewonnen!' En in mijn hart klinkt een gebed: 'God, laat mij hetzelfde kunnen zeggen!'
Zeker tien mannen ,,marconisten zitten in de wachtkamer van de telegraafmaatschappij.. Ze komen solliciteren op een advertentie.. tussen negen en twaalf uur s morgens moeten ze zich melden op het kantoor van de maatschapij.. Zo zitten ze te wachten,, terwijl ze een praatje maken.. De een vertelt,, waar hij momenteel werkt;; een ander maakt duidelijk,, wat hij van de nieuwe baan verwacht..En iedereen pocht dat hij zon goede radiotelegrafist is..
Als ze ruim anderhalf uur hebben gewacht en gewacht zonder dat iemand van hen was binnen geroepen;; beginnen ze te mopperen;; Een mooie boel,, hier wordt je om negen uur uitgenodigd en ondertussen loopt het al tegen elven en er is niemand die naar ons omziet..Als het er hier zo aan toe gaat,,wordt het voddenwerk.
Zo zitten ze te praten en te mopperen.. Om elf uur komt er nog een verlate sollicitant binnen.. Hij wordt met hoongelach ontvangen:: U zit hier vanavond om zeven uur nog, hoor!.
De man gaat rustig zitten; maar na enkele ogenblikken staat hij op en gaat zonder kloppen de directiekamer binnen.. Iedereen kijkt verbaasd..Na een korte tijd komt hij met een stralend gezicht naar buiten en zegt: Mijne heren,, u kunt wel naar huis gaan,, want ik ben aangenomen Ge ergert en verbaast vragen de anderen hoe dat nu toch mogelijk is..Wel mijne heren,, de zaak is heel eenvoudig:: zodra ik binnen kwam,, hoorde ik door de luidspreker in de hoek van deze kamer heel zachtjes in morsetekens
(Indien u dit sein hebt vernomen,, mag u binnen komen en wordt u aangenomen Dit bericht werd al vanaf negen uur vanmorgen over de luidspreker uitgezonden..Hebben jullie dat dan niet gehoord?? Geen van de mannen had aandachtig geluisterd.. Ieder was veel te veel vervuld geweest van zichzelf, om naar de boodschap te kunnen luisteren.. En daarom ging de betrekking aan hen voorbij.
Zo gaat het ook met het kloppen van de Heere Jezus aan de deur van je hart.. Misschien zeg ook jij : Ik heb de Heere Jezus nog nooit horen kloppen!! Als je niet aandachtig luistert hoor je hem niet. Als je te druk met jezelf,, je carrière,, je hobbys ;; enzovoorts bezig bent,,hoor je hem niet..
Misschien wil je Hem ook liever niet horen;; want je moet dan wel al het andere loslaten;; ja,, je moet dan jezelf loslaten..
Ik sta voor de deur en klop aan..Als iemand mijn stem hoort en de deur opent,, zal ik binnenkomen en we zullen samen eten,, Ik met hem en hij met Mij.. ( openbaring 3 vers 20 )
Echte vrienden zijn zeldzaam in het leven. Je kunt ze met een kaarsje zoeken. Maar bij Jezus heb je geen kaarsje nodig. hij is zelf een stralend licht. Je hoeft dat licht alleen maar te volgen en je hebt een vriend voor het leven. DAT IS ZEKER
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.