Wij zullen verzadigd worden met het

goede van uw huis.

                                 Psalm 65:5

Davld begint deze Psalm met 'U komt stilheid toe'.

Een mooi begin - ook voor het jaar 2007. Stil zijn voor

God!

Maar kunnen we dat nog - écht stil zijn? En dan luiste-

ren naar wat Hij ons wil zeggen? Dat valt niet mee. We

hebben veel aan ons hoofd. En in ons gebed hebben we

God veel te vertellen en te vragen. We willen aan Hem

vertellen wat ons bezighoudt en wat we nodig denken

te hebben. We willen bidden voor de mensen in nood.

Allemaal heel goed! God verlangt naar mensen die hun

leven met Hem willen delen. Maar mag God ook nog

aan het woord komen? Als we Hem willen horen, dan

moeten we leren stil te zijn. God wil graag tot ons spreken. Hi| doet dat op veel

  manieren. De Allerhoogste 'spreekt' tot ons in de

  schepping. De zon, de maan, de sterren, de aarde en

  alles wat daarop leeft en groeit; het is het werk van

  zi|n handen. In al deze dingen kunnen we iets van de

  heerlijkheid van God zien en bewonderen. Sta eens

  stil, kijk om u heen en wees u van deze dingen bewust.

  Luister naar God - Hij spreekt. Davld deed dit ook en

  schreef een danklied voor Gods rl)ke zegen. In vers 10

 zegt hij: 'U bezoekt het land en verleent het overvloed,

  U maakt het zeer rijk. De beek Gods is vol water, U

  bereidt hun koren. Ja, zo bereidt U alles.' Voor mensen

- die zo om zich heen kijken, schittert alles in het licht

  van Gods aangezicht. Maar onze Schepper spreekt op

  veel meer manieren. Hi| doet dat ook door de Bijbel

  - zi|n Woord. Wanneer wl| daarin lezen, is God aan het

 woord. Dan moeten we Ieren stil te zijn. God is immers

  aan het woord. Wellicht begrepen we niet alles, maar

 God vraagt ook niet van ons alles te begrepen. Hij wil

 dat we Hem vertrouwen. Ook voor het jaar dat voor

 ons ligt...

02-01-2007 om 12:05 geschreven door lucky  

02-01-2007 om 00:00 geschreven door lucky  

31-12-2006 om 19:31 geschreven door lucky  

Ik heb geleerd tevreden te zijn

met de omstandigheden waarin

Ik ben.                     F11.4:11

OUDE JAARSDAG

Weel een jaar voorbij. Was het voor u een goed

of een slecht jaar? En als we dan antwoorden

dat het een 'goed' jaar was - of een 'slecht jaar -

waar meten we dat dan aan af? Waar denken we

dan aan; aan ons geluksgevoel,óf aan ons geld of

onze gezondheid? Misschien zijn wij wel te veel

geneigd om onze jaren (of dagen) in te delen in

goede en minder goede dagen. We zouden ons

'welbevinden' niet te afhankelijk moeten maken

van de dagen waarop het ons meezat, of de

dagen dat het ons tegenzat.

Op een zonnewijzer heb ik eens de woorden

gelezen: Ik tel alleen de zonnige uren. Er zijn

mensen die dat ook doen. Het zijn doorgaans

heel tevreden mensen

Paulus gaat nog een stapje verder. Toen hij de

brief aan de Filippiërs schreef, was'hij in Rome

in gevangenschap. De apostel was oud geworden

en zijn doorn in het vlees (wat dat dan ook pre-

cies was) zal hem nog pijn hebben gedaan. Het

werk dat hij altijd zo graag deed voor de Heer

kon hij niet meer doen. Anderen hadden dit van

hem overgenomen. Nota bene met de bedoeling

om zijn gevangenschap te verzwaren (Fil. 1:17).

Toch was de apostel niet depressief. Integendeel!

Toen hij terugkeek naar het jaar dat achter hem

lag, was hij vervuld met vrede en blijdschap, en

was hij niet bezorgd voor de toekomst. Paulus

telde niet zozeer alleen maar de 'zonnige uren',

de dagen dat hij jong, gezond en sterk was en

niet gevangen, nee, hij zag op Christus! Dat was

zijn geheim; dat telde. De apostel had dankzij

deze houding geleerd tevreden te zijn met de

omstandigheden waarin God hem had gebracht.

Een gelovig man verhuisde van een ruime

woning met een grote tuin naar een klein huisje

met maar een paar vierkante meter tuin. Wan-

neer bezoekers hem zeiden dat hij nu wel een

erg kleine tuin had, zei hij: 'Jullie letten alleen

maar op de lengte en de breedte van de tuin, je

moet eens zien hoe hoog hij is.'

31-12-2006 om 19:18 geschreven door lucky  

                  KARAKTER.

Karakter, heeft een wijs mens eens gezegd, is

wat we doen wanneer er niemand toekijkt. Het

is niet hetzelfde als reputatie - dat is wat andere

mensen van ons denken. Het is niet hetzelfde

als succes of prestaties. Karakter is niet wat we

gedaan hebben, maar wat we zijn! (...) Maar

hoe geweldig uw karakter ook is, het zal nooit

geweldig genoeg zijn om er Gods goedkeuring

mee te verdienen. U kunt met uw karakter Gods

aandacht niet trekken, of uw hemelse krediet

vergroten. Hoe belangrijk karakter ook is, het

is niet een middel om verlossing te verdienen.

Verlossing is niet te verdienen - zelfs niet door

moed of discipline, visie of uithoudingsvermo-

gen, hard werken of goed. gedrag. Verlossing is

een geschenk van de hemelse Vader aan ons.

Het heeft Hem alles gekost - de dood van zijn

geliefde Zoon. Het kost ons niets.

Bill Hybels

uit 'Wie je bent als niemand kijkt'

30-12-2006 om 10:00 geschreven door lucky  

  Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd.

Een rabbi zei tegen een atheïst: 'Morgen zal ik

God aan jou laten zien.' Waarop de man, die

niet in het bestaan van God geloofde, zei: 'Dat

kun )lj niet, want God bestaat niet.' De mannen

spraken met elkaar af om elkaar de volgende dag

te ontmoetten in een bos, waar de rabbi zijn

belofte zou inlossen. Toen beide mannen de vol-

gende dag op een open plek in het bos stonden,

zei de rabbi: 'Kijk maar omhoog, naar de zon.'

De man keek omhoog, maar begon meteen met

zijn ogen te knipperen en beschermde deze met

zijn handen. 'Ik kan niet in de zon kijken', zei

de atheïst. Waarop de rabbi zei: 'Hoe kan ik jou

God laten zien, wanneer je nog niet eens in staat

bent om in de zon te kijken?

Geen mens kan zonder bescherming voor zijn

ogen in de zon kijken. Zo kan ook niemand

God zien. De heerlijkheid van God is zo groot

en overweldigend, dat we dat niet zouden kun-

nen verdragen. Onze God is een verterend vuur

en niemand ^an Hem zien en blijven leven. En

tóch heeft de Allerhoogste het mogelijk gemaakt

om Hem te ontmoeten. Het Woord is vlees

geworden - God is mens geworden. De Heer

29-12-2006 om 10:08 geschreven door lucky  

Allen die het hoorden, verwon-

derden zich.

                                 Luk. 2:17

Wanneer was het voor het laatst dat u zich

enthousiast over iets hebt verwonderd? Velen

van ons zijn onder de indruk van bijvoorbeeld

de medische wetenschap. Er is heel veel moge-

lijk op dat gebied, de ontwikkelingen staan niet

stil. Wie deze vooruitgang enigszins volgt, kan

van de ene verbazing in de andere vallen. Maar

óp den duur raken we er aan gewend. Een mens

is in staat om aan veel dingen te wennen. Wie

vlak bij voorbijrazende treinen woont, hoort

de treinen op den duur niet meer - je raakt er

aan gewend. Het verhaal van de geboorte van

de Heer Jezus; Maria, Jozef, de herders enz., we

raken er aan gewend. Zijn we nog in staat om

ons te verwonderen?

De herders hebben gehoord dat Christus de Heer

geboren is m de stad van David. Ook hebben ze

gehoord dat het kindje in doeken gewikkeld

zou zijn, liggend in een kribbe. En dat wat ze

gehoord hebben, nemen ze voor waar aan. Ze

zijn enthousiast geworden en willen het alle-

maal met eigen ogen gaan bekijken. Precies zoals

het hun is voorspeld, zo is het. De Allerhoogste

ligt als een kleine baby in een kribbe, gewikkeld

in doeken. De hele schepping zou haar adem in

moeten houden: de Eeuwige stapt in de tijd en

bindt Zich aan de beperkingen van het mense-

lijke bestaan. Paulus schrijft jaren later: 'Want

u kent de genade van onze Heer Jezus Chris-

tus, dat Hij, terwijl Hij rijk was, ter wille van

u arm is geworden, opdat u door zijn armoede

rijk zou worden' (2 Kor. 8:9). De schaapherders

zijn diep onder de indruk en zij vertellen het

aan iedereen die het maar horen wil: Wees niet

bang, maar blij, u is heden een Heiland gebo-

ren, die Christus de Heer is. Zijn wij nog tot

verwondering te bewegen - tot aanbidding? De

hemel kan niet zwijgen bij de wereldschokkende

gebeurtenis van de geboorte van de Zoon van

God. Een machtig spreekkoor van engelen zegt

in die nacht: Heerlijkheid zij God in de hoogste

hemelen, en vrede op aarde, in mensen van zijn

welbehagen.

28-12-2006 om 08:39 geschreven door lucky  

God stelt Zich heel kwetsbaar en afhankelijk

op: de Schepper wordt mens! En God begint als

mens zoals we allemaal zijn begonnen; klein en

broos. Als baby! Liggend in de kribbe is de Heer

Jezus helemaal afhankelijk van de zorg van zijn

moeder Maria. Toch is Hij tegelijkertijd de Aller-

hoogste God. Het is bijna niet te geloven, maar

voor mensen die het wél geloven is het uiterst

kostbaar. De Heer Jezus is God ! Hij is gekomen

voor alle mensen. Jaren later wordt de Heer

Jezus geconfronteerd met het ongeloof van

veel mensen. Dan is Hij blij met die mensen die

wilden worden als 'de kleine kinderen'. De Heer

zegt dan: 'Ik prijs U, Vader, Heer van de hemel

en van de aarde, dat U deze dingen voor wijzen

en verstandigen hebt verborgen en ze aan kleine

kinderen hebt geopenbaard' (Matth. 11:25). Wij

moeten worden als 'kleine kinderen'. Niet onbe-

zonnen en onvolwassen, maar ontvankelijk,

open, toegankelijk. Van al onze 'grote mensen

hoogmoed en betweterigheid' worden we wan-

hopig en raken we uit ons evenwicht. De Heer

Jezus zegt: 'Komt tot Mij, allen die vermoeid en

belast bent, en Ik zal u rust geven. Neemt mijn

juk op u en leert van Mij, want Ik ben zacht-

moedig en nederig van hart, en u zult rust vin-

den voor uw zielen; want mijn juk is zacht en

mijn last is licht'(Matth. 11:28-30).

26-12-2006 om 09:11 geschreven door lucky  

Zij baarde haar eerstgeboren

zoon.

                                  Luk. 2:7

Veel mensen lezen het elk jaar weer: het evan-

gelie van Lukas, hoofdstuk twee: de geboorte

van de Heer Jezus. Een heel ongewoon verhaal,

wat heel gewoon is geworden, wat ons heel

vertrouwd in de oren klinkt. Maar het is niet

alledaags dat een maagd zwanger is. Onmogelijk

zelfs! Maar bij God is het mogelijk, vóór Hem is

niets te wonderlijk. Veel mensen vinden het een

dwaas verhaal, de maagdelijke geboorte van de

Heer Jezus. Dat moet je niet letterlijk nemen,

niet serieus. Maar God heeft deze 'dwaasheid'

uitgekozen om zijn Zoon geboren te laten wor-

den. Paulus schrijft in l Kor. 1:25 dat het 'dwa-

ze' en het 'zwakke' van God wijzer en sterker is

dan de mensen.

25-12-2006 om 01:48 geschreven door lucky  

23-12-2006 om 08:31 geschreven door lucky  

   ......VREDE......

Tweeduizend jaar geleden was het oorlog en

bezetting in Israël. Op allerlei gebied was het

pikdonker en van de belofte die God ooit had

gegeven aan Abraham, was nog niets uitgeko-

men. Na het wegzenden van het eerste mensen-

paar uit de hof van Eden leken er alleen maar

engelen met grote zwaarden te zijn die de men-

sen de toegang tot het geluk en de vrede ontzeg-

den. De Romeinse heersers regeerden met harde

hand en bloedige straffen.

En de wereld is nog niets veranderd, zeggen we.

Toch ben ik het daar niet helemaal mee eens.

Want in de diepste duisternis van het volk Israël

werd de belofte aan Abraham waar. En in die

belofte aan Abraham werden alle geslachten op

de aarde gezegend.' Opeens waren er engelen in

het veld bij de herders die de wereld aankon-

digden dat er hoop was voor deze aarde, en dat

Gods plan gestalte kreeg. We kregen de belofte

dat er vrede zou dagen. Geen engelen met oor-

delende zwaarden meer, maar een uitnodiging

om met Gods plan mee te gaan en vrede en

geluk te vinden.De vrede die was beloofd kwam niet direct.

Herodes regeerde gewoon door. Hij vervolgde

zelfs in zijn grote haat de allerkleinste kinderen

in de hoop de Vredevorst te treffen. Als we dit

even doortrekken naar vandaag, dan moeten We

constateren dat er nog steeds zoveel haat is, dat

het lijkt alsof de vrede nooit haalbaar is. Maar

de belofte blijft dat de vrede is gaan dagen, hoe

donker het ook lijkt. Door alle donkerheid en

verdriet heen wordt het Koninkrijk van de vrede

gesticht. Niet door politici of dictators, maar

door de Vredevorst Zelf.

Het rijk lijkt onzichtbaar, maar het zal ooit

openbaar worden: als, in de donkerste periode

van de geschiedenis, de wereld in al zijn voegen

kraakt.

Tweeduizend jaar geleden is de vrede gaan

'dagen'. Maar pas als Jezus regeert, zal er vrede

'heersen'. Dan komt er vrede op de manier van

de Vredevorst. Hij geeft geen enkele ruimte aan

haat en ongerechtigheid. De mensen zullen

vluchten voor de heerlijkheid van de Vredevorst,

die ooit als kind in een kribbe is gelegd.

Wat moeten wij intussen met het woord 'vrede'?

Wat moet ons bange hart met onze verliezen,

onze angst, onze onzekerheden van elke dag,

die zo vaak in schril contrast staan met de

belofte van vrede in ons hart? Vol ontzag kijken

we naar het kind in de kribbe dat zorgde dat

het zwaard van oordeel werd weggenomen. Hij

beloofde dat er vrede zou komen in het hart van

ieder die in Hem zou geloven.

Te midden van de wrede slavernij en de ellende

die dat met zich meebracht, waren er in Amerika

slaven die tot geloof kwamen. Als ze 's avonds,

moe van het harde werken (en vaak veel slagen

met de zweep), in hun slavenverblijven zaten,

zongen ze hun liederen: 'Met mijn ziel is het

goed, met mijn ziel is het goed.' Ze hadden

begrepen wat het was om de vrede in het hart

te hebben. Ze hielden zich niet bezig met gevoe-

lens van haat of wraak. Hoe het ook zou gaan,

ze wisten dat het goed was met hun ziel.

Daar ligt de basis voor de vrede. De vrede daagt.

Temidden van de slavernij van deze aarde kun-

nen we zingen dat het goed komt met ons

door de komst van Gods Zoon naar deze aarde.

21-12-2006 om 20:07 geschreven door lucky  

   HET BETREKKELIJKE VAN DE Rijkdom.

In 1943 stierf de Amerikaanse multimiljonair

John Pierpont Morgan. Hij was een wereld-

beroemt bankier en financieel expert. In zijn

Leven heeft hij enorme financiële transacties

afgesloten en ontelbare keren zijn handtekening

gezet onder documenten, waarbij het ging om

fantastisch grote bedragen. Maar bij dit alles was

er toch iets anders dat het belangrijkste voor

hem was. Zijn testament begon niet met de ver-

melding voor wie zijn rijkdommen zouden zijn,

maar met de woorden: 'Ik beveel mijn ziel in

de handen van mijn Heiland, in het volste ver-

trouwen dat Hij, die mij heeft verlost en mij in

zijn bloed heeft gewassen, mij ook onsterfelijk

voor de troon van mijn hemelse Vader zal stel-

len. Ik raad mijn kinderen aan om te blijven bij

de gezegende leer van de vergeving van zonden

door het bloed van Jezus Christus, eens en voor

altijd geschied!'

20-12-2006 om 21:53 geschreven door lucky  

Allen welkom

19-12-2006 om 21:35 geschreven door lucky  

WEEST DAN NIET BEZORGD VOOR MORGEN..

De Gemeente waartoe ik in de jaren '80 behoor-

de, had een enorme zendingsdrang. Zo is er vele

jaren voor Rusland gebeden: we baden of er een

opening voor het evangelie mocht komen en

of er een einde mocht komen aan het commu-

nisme. Toen eind 1989 het begin van de val van

het communisme mluidde, werden er al gauw

plannen gemaakt om daar te evangeliseren.

Dit werd vanuit een zustergemeente in Balti-

more geregeld. Van daaruit werd contact gezocht

met een gemeente in Finland: die wilden de

mensen uit diverse landen wel een onderdak

verschaffen, om van daaruit verder te reizen

naar Leningrad (het huidige Sint Petersburg).

Vanuit Nederland ging ik samen met een vrien-

din en een pastor. We vlogen naar Helsinki en

hadden heel wat bijbels (vooral kinderbijbels)

bij ons, plus medicijnen, want in Rusland was

nog aan alles gebrek.

We werden met nog anderen uit andere lan-

den op het vliegveld verzameld en naar diverse

adressen gebracht. Toen ik voor het avondeten

mij wat wilde opknappen, bleek mijn handtas

met al mijn papieren zoek. Dat was om wanho-

pig te worden, want ik moest ik mijn paspoort

bij me hebben.

Men belde diverse adressen op, maar niemand

had een handtas gevonden. Er bleef mij maar

één ding over: naar bed, bidden en de Bijbel

lezen. Ik sloeg tobbend mijn bijbeltje open

en wat las ik in Matth. 6:34: 'Weest dan niet

bezorgd voor morgen, want morgen zal voor

zichzelf zorgen; voor elke dag is zijn eigen

kwaad genoeg.'

Ik werd er heel rustig onder en dankte God voor

deze troost. Ik ging gerust slapen.

19-12-2006 om 07:26 geschreven door lucky  

WIE IS DE VOORNAAMSTE?.

Iemand die de. kroning van Edward VII van

Engeland bijwoonde, vertelde hoe de West-

minster Abbey volstroomde met veel adellijke

personen. Graven, gravinnen, prinsen en prin-

sessen kwamen binnen. Men lette erg op elkaar

en overal werd gebogen en gegroet. Maar toen

de koning binnenkwam, viel er een diepe stilte.

Iedereen keek alleen nog maar naar hem. Nie-

 mand lette nog op de mensen om hem heen.

 Men had alleen aandacht voor de koning.

 Zo hoort het ook te zijn bij een gelovige. De

 Heer Jezus is de Koning van de koningen en

 hoort de eerste plaats In ons leven in te nemen.

 Wl] kunnen bewondering hebben voor vrien-

 den, voor'grote mannen uit de wetenschap,

 de kunst of de maatschappij. We zien soms op

 tegen vooraanstaande gelovigen die in onze

 ogen een belangrijke positie in de gemeente

 innemen. Maar als de Heer Jezus in ons leven

 komt, zou Hij de voornaamste in ons leven

 moeten zijn. Laten we maar naar Hem kijken,

 in plaats van naar elkaar. Hij is onze lof en aan-

 bidding waard. Hij moet in alle dingen de eerste

  plaats innemen.

18-12-2006 om 10:23 geschreven door lucky  

17-12-2006 om 18:13 geschreven door lucky  

VRIENDSCHAPPEN…

De meesten van ons hebben oppervlakkige

vrienden, kennissen en collega's die in ons leven

verschijnen en er weer uit verdwijnen. Maar als

we geluk hebben, ontwikkelen we ook een paar

hechte vriendschappen, die met het verstrijken

van de jaren steeds belangrijker voor ons wor-

den. Buiten ons gezin zijn deze mensen de VIP's

in de wereld van onze menselijke betrekkingen.

(...) Onze levens raken in belangrijk opzicht met

elkaar verweven.

De Bijbel spreekt regelmatig lovend over zulke

vriendschappen. Lees bijvoorbeeld eens Pred. 4:

9-12. Dit gedeelte zegt dat we eigenlijk allemaal

een klein groepje mensen om ons heen zouden

moeten verzamelen met wie we door het leven

kunnen wandelen - mensen die ons helpen het

opnieuw te proberen als we gefaald hebben, die

ons bemoedigen als we ontmoedigd zijn, die

onze werklast verlichten als die te zwaar gewor-

den is voor ons, die ons troosten ...

BUI Hybels

uit 'Het werkt! Bijbelse wijsheid voor dummies'

16-12-2006 om 08:38 geschreven door lucky  

U bent priester tot in eeuwig-

heid.

                                 Hebr.7:17

De Heer Jezus is onze Hogepriester! Vanuit het

Oude Testament weten wij dat 'een priester

moest offeren, onderwijs geven, bidden en zege-

nen. Dat was zijn taak. En al deze dingen doet

de Heer Jezus nu voor ons! Hij heeft Zichzelf

(op)geofferd voor ons. Ook geeft Hl; ons onder-

wijs in de Bijbel en heeft ons daarin voorgedaan

hoe wij kunnen leven tot eer van God. En Hij

bidt voor ons en zegent ons. De Heer Jezus is

altijd met ons bezig! Hij heeft zijn werk vol-

bracht op aarde, maar zijn werk gaat door in de

hemel. Niet voor enige tijd - tot in eeuwigheid.

Hij is Priester tot in eeuwigheid.

15-12-2006 om 19:57 geschreven door lucky  

BURGER OF AARTSBISSCHOP.

Laten we niet doen als de aartsbisschop die erop betrapt werd dat hij vloekte. Een eenvoudig boertje die dit toevallig hoorde, was heel verbaasd over zijn gedrag. De `geestelijke' verdedigde zich met de woorden: `Ik vloekte niet als aartsbisschop, maar als burger.' `Maar mijnheer', zei de boer `als de burger vanwege zijn zonden naar het verderf gaat, wat zaj er clan gebeuren met de aartsbisschop?'

Voor ons geldt net zo dat God niet alleen weet heeft van wat we in de kerk gezegd hebben tegen onze medegelovigen, maar ook van wat we in ons dagelijkse leven gezegd hebben tegen onze medemensen en hoe ons gedrag in de wereld geweest is, `Dus zal clan ieder van ons voor zichzelf rekenschap geven aan God.'

15-12-2006 om 06:40 geschreven door lucky  

Door geduld te hebben, verkreeg

hij de belofte..

                               Hebr. 6:15

Geduld is een schone zaak. In onze tijd, waarin

veel wensen meteen in vervulling gaan,  is

geduld bijzaak geworden. Maar in Gods wegen

is geduld noodzaak. Volhouden, en niet ophou-

den met wandelen in de werken die God bereid

heeft. Abraham, de vader van- de gelovigen, is

zo'n voorbeeld van geduld. Abraham vertrouw-

de op Gods beloften, ook al duurde het lang

voordat die in vervulling gingen. Het grote volk

dat God hem beloofd had, heeft hij met eigen

ogen nooit gezien. Toch zag Abraham in geloof

en geduld een Goddelijk vergezicht.       

God staat garant voor de vervulling van zijn

beloften aan ons. God spreekt Zichzelf niet

tegen.

14-12-2006 om 11:53 geschreven door lucky