Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
03-02-2007
IK BEN DE DEUR
IK BEN DE DEUR
Als we spreken over een herder, dan denken we waarschijnlijk aan de man die vroeger bij ons op de heide de schapen hoedde, terwijl hij een kous breidde en zich maar weinig om de schapen hoefde te bekommeren. Daar had hij zijn hond voor. Maar het leven van de herder waarover de Bijbel spreekt, is totaal anders. Ik ben bepaalde stukken uit de Bijbel pas goed gaan begrijpen, nadat ik het leven van de herder in het nabije Oosten van dichtbij heb gezien. Hierbij denk ik aan mijn oude vriend Mahmoed, een herder zoals die in Psalm 23 wordt bezongen. Hij was een echte herder, bereid tot een strijd op leven en dood om zijn dieren te beschermen. Hij was niet iemand die de schapen hoedt alleen om geld en geen werkelijke liefde heeft voor de schapen. Een huurling denkt er niet aan om zijn leven op het spel te zetten voor de schapen; hij vlucht als er gevaar dreigt, omdat hij dit werk niet van harte doet. Een goede herder zet zijn leven in voor de schapen. Hij neemt de nodige voorzorgsmaatregelen om het gevaar zo gering mogelijk te maken. Als bijvoorbeeld de schaapskooi gebouwd zou zijn van losse stenen, zou hij bij aanraking gemakkelijk in kunnen storten. Het enige zwakke punt van de 'vesting' waarin de dieren worden ondergebracht, is de opening waardoor de schapen naar binnen komen. Vaak ontbreekt daar zelfs een deur. Om ook van deze kant bescherming te geven, gaat de herder zelf in de deuropening liggen. Niets of niemand kan daarom naar binnen of naar buiten gaan zonder hem te storen. Hij fungeert dus zelf als deur. Met zijn eigen lichaam stelt hij zich borg voor de schapen. Nu begrijp ik ook wat de Heer Jezus bedoelt als Hij zegt: 'Ik ben de deur.' Dit beeld moet de mensen uit zijn tijd hebben aangesproken. Natuurlijk, zo gaat het! Een goede herder heeft letterlijk alles voor zijn schapen over. Hij zorgt er ook voor dat het de schapen aan niets ontbreekt. Bij voorkeur zoekt hij naar jong, mals gras. Maar als de dieren niet voldoende te eten hebben gehad, dan richt hij voor de dieren nog een maaltijd aan. Hij legt dan voedsel voor de schapen op een ronde steen. Ik zag mijn vriend Mahmoed dit doen in een tijd dat er weinig gras groeide.
Gelukkig zijn we als we kunnen zeggen: 'De Here is mijn herder, mij ontbreekt niets...' (Psalm 23).
Zo bekend als in deze eeuw de naam van Billy Graham is geworden, zo bekend was in de negentiende eeuw de naam van Moody. Tijdens een van de samenkomsten van Moody stelde een predikant de vraag: `Mr. Moody, zou u zo goed willen zijn om ons eens mee te delen wat nu eigenlijk uw geloofsbelijdenis is?' Het was namelijk bekend dat Moody in zijn prediking zich vrijwel nooit uitliet over de verschillende geloofsbelijdenissen die de mensen in de loop van de eeuwen hebben opgesteld. Hij predikte alleen maar Jezus Christus als de Redder van zondaren en hij riep de mensen op zich tot God te bekeren. Daarom was iedereen nieuwsgierig wat Moody op deze vraag zou antwoorden. Het antwoord van Moody was: 'Zeker zal ik die aan u mededelen. Hij is al in druk verschenen.' Op de vraag waar dan een gedrukt exemplaar van zijn geloofsbelijdenis te krijgen was, antwoordde hij: `Mijn geloofsbelijdenis kunt u verkrijgen bij Jesaja in hoofdstuk drieënvijftig.' Wij willen het nut van de verschillende geloofsbelijdenissen die opgesteld zijn om bepaalde dwaalleringen te bestrijden, niet ontkennen. Maar niets kan het levende Woord van God vervangen.
Mijn voedsel is, dat Ik de wil doe van Hem die Mij heeft gezonden.
Mijn voedsel is, dat Ik de wil doe van Hem die Mij heeft gezonden.
Op het moment dat de Heer deze woorden uitsprak, was Hij in zijn gedachten met heel andere dingen bezig dan de discipelen. Hij zag het werk van God met de vrouw en de vele Samaritanen die door haar getuigenis bezig waren naar Hem toe te komen. Hij deed hiermee de wil van de Vader, en dat was ook het verlangen van heel zijn hart. Hoewel Hij vast, net als de discipelen, hongerig geweest zal zijn, verlangde Hij veel meer naar het doen van de wil van zijn Vader dan naar aards voedsel. Is dat niet een belangrijke les, ook voor ons?
Aanbidding: wat een merkwaardig onderwerp van gesprek bij de ontmoeting van de Heer met een Samaritaanse vrouw. Wij hadden dat misschien eerder een passend onderwerp gevonden voor het gesprek met de theoloog Nikodemus. Maar aanbidding is niet iets voor een bepaalde geestelijke elite, integendeel. God wil ons niet alleen verlossen van onze zondenschuld, maar Hij wil ons ook aanbidders van Hemzelf maken. Verlossing is niet het doel, maar het middel om van ons mensen te maken die de Vader kennen en genieten van zijn liefde, en die Hem aanbidden om Wie Hij is. Natuurlijk is het goed om onze hemelse Vader te danken voor aardse zegeningen, maar eigenlijk verlangt Hij naar zoveel meer van ons.
Waarom moest dat eigenlijk? Veel vrome Joden maakten een omweg langs het Overjordaanse om juist maar niet door Samaria te hoeven gaan. Maar de gedachten van de Heer zijn heel anders. Hij wijst geen mensen af op grond van ras of huidskleur of andere vooroordelen. Integendeel: de Heer Jezus heeft aandacht voor ieder mens. Daarom moest Hij door Samaria gaan.
Op het heetst van de dag gaat Hij vermoeid en dorstig bij de put zitten. Heel zachtmoedig begint Hij het gesprek met een eenzame vrouw, die vanwege haar zondige leven het contact met haar dorpsgenoten vermijdt. Hij schaamt Zich niet haar om water te vragen, want Hij weet van haar dorst en de droge woestijn in haar leven, en van het feit dat Hij haar het 'levende water' mag geven.
Graag willen wij Run4Jesuseen sportief evenement, dat dit jaar op zondag 27 mei 2007 plaats zal vinden, onder uw aandacht brengen.
Voorgeschiedenis
Zes jaar geleden namen Christenen uit Leuven voor het eerst deel aan de 20 KM door Brussel, een internationale loopwedstrijd met jaarlijks 25.000 deelnemers. Zij hadden geen grote sportieve aspiraties, maar hadden wel het voornemen om tijdens het lopen door Brussel te bidden voor de voortgang van het evangelie in Europa en in ons land. Zij wilden zo een getuigenis zijn en zij droegen een Jesus T-shirt zodat de mensen achter ons, tijdens de bijna 2 uur lange loop, met Zijn naam geconfronteerd werden.
Het is een ontnuchterend feit dat tegenwoordig Jezus voor een grote groep jonge mensen een nobele onbekende is en dat voor vele anderen de naam Jezus een taboe is of zelfs aversie oproept. Hun betrachting was en is dan ook om de naam van Jezus tijdens dit evenement bekend te maken op een sportieve, niet agressieve manier. Men zou dit kunnen zien als pre-evangelisatie.
Hun T-shirts vermelden Run4Jesus.be , een internet adres dus,waarop nieuwsgierigen anoniem informatie kunnen krijgen. De naam zelf is wat dubbelzinnig: Run4Jesus: loop je voor Jezus? of ben je op de vlucht voor Hem?Vanaf de tweede editie hebben de lopers van het eerste uur dit initiatief wat willen opentrekken. Voor hen was de deelname een zeer gezegende ervaring. Alleen beseften zij dat hun groepje te klein was om echt op te vallen in die massa van duizenden lopers. Hoe meer lopers, hoe groter het getuigenis.
Het CPC vzw (Nederlandstaligen) en MEB (Franstaligen) hebben hun schouders onder dit initiatief gezet en de voorbije edities hadden zij een 40-tal lopers. Ook werd aan dit initiatief een sponsoringactie gekoppeldten voordele van het CPC en MEB, zodat ook mensen vanuit de plaatselijke kerken betrokken kunnen zijn en hun lopers kunnen bemoedigen en steunen. We hebben gemerkt dat dit project vooral de jeugd aanspreekt. Het lopen is immers niet alleen een sportieve uitdaging maar tegelijk ook een geestelijk getuigenis.
Editie 2007
Inmiddels zijn wij aan de voorbereiding begonnen van de editie 2007 en wij dromen er natuurlijk opnieuw van om een groot aantal lopers aan de startlijn te krijgen op de laatste zondag van mei (27 mei 2007). Dit jaar heeft de werkgroep er voor gekozen om de website volledig te restylen en aantrekkelijker te maken. Op de website wordt het evangelie op een éénvoudige wijze toegelicht en wordt er ook een link voorzien naar christelijke organisaties en plaatselijke kerken. We hopen dat de vernieuwde website (www.run4jesus.be) beschikbaar zal zijn vanaf 1 maart 2007.
Wij willen eveneens zoveel mogelijk bijbelgetrouwe kerken bereiken. Alles start natuurlijk met het enthousiast bekendmaken van Run4Jesus in de plaatselijke kerken. Dit gebeurt door de zogenaamde captains. Dit zijn lopers die het op zich nemen om het initiatief voor te stellen in hun kerk, jongeren en andere lopers aan te spreken en aan te moedigen om (samen) te trainen en zich voor te bereiden op de 20 km door Brussel (trainingsschemas vindt men ook op de website: http://www.20kmdebruxelles.be/20km/set_nl.htm )
Uiteraard hadden wij ook graag uw gemeente aan dit initiatief zien deelnemen. Daarom onze vraag aan u of u achter dit initiatief wil staan en in uw gemeente Run4Jesus wil aanbevelen. U zou de naam en adres (liefst e-mail) van een captain aan ons kunnen opgeven. Als wij beschikken over de gegevens van de captain dan nemen wij contact met hem/haar op om verdere praktische informatie te geven.
Namens de CPC-werkgroep bedankt voor uw betrokkenheid en deelname.
Het zal voor Johannes de Doper niet gemakkelijk geweest zijn om zijn eigen dienst, als voorloper van de Messias, langzaam tot een einde te zien komen. Hij ziet de heerlijkheid van de Heer Jezus, de geliefde Zoon van de Vader, aan Wie de Vader alles in handen had gegeven. Hij wist dat dit zo het plan van God was: de Heer Jezus moest meer, en hij minder worden. Zo moet het ook zijn in ons leven en in ons hart: hoe meer plaats de Heer Jezus daarin gaat innemen, des te minder belangrijk worden wij zelf. Dat is niet erg, integendeel, het is juist Gods bedoeling.
BAF-team: Blessed Attic Fun is een christelijke jeugdwerking met de officiële naam C.J.W.OndertDak. Een samenwerking tussen de evangelische gemeentes Kuurne en de Pottenbakker uit Kortrijk.
Het BAF-team stelt voor
Niemand ziet ons
Een toneelstuk door jongeren
Een stuk over straatkinderen boordevol dans en muziek,humor,maar ook harde realiteit... 15 vlaamse jongeren kruipen in de huid van een Braziliaans straatkind. Ze staan in de schoenen van een kind die niemand ziet staan,niemand hoort bedelen,niemand voelt stelen of niemand wil kennen...
Veerle Colle begon aan het stuk te schrijven eind 2005,toen was ze nog 17 jaar. Het begon langzaam vorm te krijgen met hulp van het hele gezin Colle en de Christengemeente 'De bourgoyen'. Uiteindelijk vond men een aantal hippe pubers die de 'cast' van NZO zouden worden. De 'Cast' is ondertussen uitgebloeid tot een échte vriendenkring. 29 april 2006 voerden ze voor het eerst 'Niemand Ziet Ons' in het Gildenhuis in melle-Vogelhoek.
De opbrengst van het stuk stopten ze echter niet in hun eigen zakken ! Bij extra op www.niemandzietons.be kun je meer lezen over het project en het toneel !
Zevoeren het stuk nog enkele malen op. Maar wij nodigen U, Uw gemeente, vrienden, familie en kennissen uit op 24 februari 2007 in het OC van Aalbeke om 20u00 omdat het echt de moeite is! Het is ontspannend en evangeliserend. Natuurlijk is het ook ideaal voor tieners en jeugd!
We hopen dat U alvast 24 februari in de agenda noteert voor NIEMAND ZIET ONS !
Contactpersonen:Kurt en Nele Bogaertsbogaertskn@hotmail.com056/724.744
Dit is een merkwaardige uitdrukking, waarmee de Heer Jezus niet alleen aanduidt 'dat' Hij zou sterven, maar ook 'hoe' Hij zou sterven. Niet door steniging, zoals in die tijd gebruikelijk was bij de Joden, maar 'verhoogd' aan een kruis. Daarmee stuurden wij Hem, de eniggeboren (dat wil zeggen: unieke) Zoon van God, als het ware terug naar God die Hem gegeven had. Je zou verwachten dat dit het absolute einde is van Gods geduld met de wereld. Maar nee, juist door geloof in deze 'verhoogde mens' is er eeuwig leven, zoals een bekend lied het zegt:
Hoe prachtig eindigt deze psalm met David, Gods knecht en de man naar zijn hart. Hij was het trouwens die de ark gezocht en naar Jeruzalem gebracht heeft. Toen Isaï van Samuël de opdracht kreeg om al zijn zonen te roepen, was hij de jongste vergeten: die was nog bij de schapen. Maar juist deze David was door God uitgekozen om zijn volk te weiden. Juist hij die wist wat het was om voor weerloze, zogende, schapen te zorgen. God zoekt namelijk geen jagers, maar herders. Hoe mooi spreekt ons dit van de Heer Jezus, de ware man naar Gods hart. De goede herder die zijn leven geeft voor de schapen en die als geen ander hen weidt en voor hen zorgt.
Als uiteindelijk God toch tot zijn doel komt met zijn volk, dan zal dat niet liggen aan de trouw van het volk, maar aan de Heer Jezus. Hoe ontrouw Gods volk ook moge zijn, Hij blijft getrouw. In Hem alleen zijn al de beloften van God 'ja en amen' tot heerlijkheid van God (2 Korintiërs 1:20).
Laten we Hem ook vandaag daarvoor loven en prijzen.
Het heeft de Heer diep geraakt: niet zijn eigen eer stond op het spel, maar de eer van God. De tempel was immers het huis van zijn Vader. 'Maak niet het huis van mijn Vader tot een huis van koophandel,' zegt Hij en jaagt alle handelaren en woekeraars weg. De tempel is een plaats van aanbidding en daar moet je geen handeltje willen drijven of jezelf willen verrijken.
De kerk, de Gemeente, is het huis van God in onze tijd. Gaat de eer van God en zijn huis ons ook ter harte of wordt ons denken en doen gedreven door commerciële motieven of eigen eer?
Vindt u het ook zo merkwaardig dat de Heer zijn eerste wonderteken deed op een bruiloft? En wat Hij deed, had niets te maken met ziekte of narigheid, maar met de vreugde van een bruiloft: Hij veranderde daar water in wijn. De Heer Jezus wil niet alleen daar zijn waar nood, zorg, ziekte en pijn het leven moeilijk maken, maar wil ook graag daar zijn waar vreugde is. Een vreugde die we samen met Hem mogen genieten, in zijn aanwezigheid. Nodigen wij, net als dit bruidspaar, de Heer ook uit op onze feesten? Mag Hij er ook bij zijn?
In het vandaag te lezen bijbelgedeelte wordt de Zoon van God 'het Woord' genoemd. En er is niets in de schepping - niet één ding! - dat er is, zonder Hem. Alles is door Hem geschapen! Wat een machtig woord - wat een machtige God. We zien die macht ook in de Heer Jezus, wanneer Hij als mens tussen de mensen leeft. Hij sprak een woord en een vijgenboom verdorde. Hij sprak in een storm tegen de wind, en de zee en de wind gingen liggen. Hij riep tegen Lazarus, die reeds was gestorven, 'Kom naar buiten' en Lazarus kwam naar buiten. Als de Heer Jezus iets zegt, dan moeten we stil zijn en goed opletten; dan gaat er wat gebeuren...
Op de vraag van Natanaël geeft Filippus geen theologisch antwoord. Dat zou waarschijnlijk alleen maar een vruchteloze discussie hebben opgeleverd. Met de eenvoudige woorden 'Kom en zie', nodigt hij Natanaël uit om zelf naar de Heer te gaan. Als Natanaël dan in contact met de Heer komt en met verbazing naar diens woorden luistert, lijkt zijn theologische tegenwerping opeens helemaal vergeten te zijn en zegt hij: 'Rabbi, U bent de Zoon van God.'
Met hoeveel anderen is het ook niet zo gegaan, toen ze zelf de Heer hoorden spreken, bijvoorbeeld doordat iemand hen uit de Bijbel voorlas. In plaats van allerlei discussies over opvattingen en bijzaken mag 'Kom en zie' ook onze eenvoudige boodschap zijn.
De bel gaat en Paul loopt naar de deur: hij vindt het altijd leuk als er bezoek komt. Maar zijn vader is er eerder en doet open. Daar staat de buurman. Paul, die een verstandelijke beperking heeft, blijft half achter zijn vader staan. 'Dag buurman. Joh, wat kijk je zorgelijk. Is er wat aan de hand?' Buurman zucht en trekt zijn mond strak. Terwijl hij voor zich uit staart, zegt hij: 'Het is verschrikkelijk. Wij hebben vandaag te horen gekregen dat mijn vrouw kanker heeft, van een soort die niet te genezen is. De dokters hebben gezegd dat zij nog maar een paar weken te leven heeft.'
Paul heeft even staan luisteren, maar rent dan naar binnen. Vader praat nog een tijdje verder met buurman en probeert hem te bemoedigen. Als zij afscheid hebben genomen, gaat vader Paul zoeken. Hij vraagt zich af hoe hij dit het beste aan zijn zoon kan uitleggen. Eindelijk vindt hij hem op zijn slaapkamer: op zijn knieën voor zijn bed en hard huilend. Als vader dichterbij komt, hoort hij dat zijn zoon tussen zijn snikken door aan het bidden is. 'Alstublieft God, maak buurvrouw weer beter. Ik vind het zo erg voor buurman.' Vader laat zijn zoon rustig uitspreken en gaat ondertussen op het bed zitten.
Hij trekt Paul naar zich toe en slaat zijn armen om hem heen, onderwijl zijn best doend om uit te leggen dat God van alle mensen houdt. En dat iedereen een keer moet sterven. En dat wie gelooft in de Heer Jezus bij God in de hemel mag wonen. Maar Paul vraagt: 'Waarom maakt God buurvrouw niet beter?' Vader kan niet echt een antwoord geven. 'God maakt soms mensen beter en soms ook niet. Wij moeten vertrouwen hebben in God. Hij weet beter dan wij wat goed is. Hij maakt geen fouten. Hij wil altijd met ons meegaan in vreugde en verdriet. Hij laat ons nooit in de steek.'
Maar het onmogelijke gebeurt: de buurvrouw geneest! De dokters staan voor een raadsel. Het gezwel is zonder enige aanleiding zich gaan terugtrekken en gaan verschrompelen. Na enige tijd wordt buurvrouw uit het ziekenhuis ontslagen. Zij is volkomen genezen verklaard.
Waarom God het gebed van Paul heeft willen verhoren en sommige andere gebeden niet, dat weet alleen God. God legt geen rekenschap af. Hij vertelt ons niet waarom Hij dingen wel of niet doet. Hij is Wie Hij is. Dat moet voor ons genoeg zijn.
Over Andreas lezen we niet veel in het Nieuwe Testament. Maar wel dit ene: dat hij anderen bij Jezus brengt. Hier zijn eigen broer Simon Petrus, in hoofdstuk 6 een kleine jongen met vijf broden en twee vissen en in hoofdstuk 12 gaat hij Jezus vertellen over Grieken die Hem wensen te zien.
Wij zijn wellicht ook geen gelovigen die erg in de schijnwerpers staan, maar laat dan toch dit ene ook van ons gezegd mogen worden: dat wij anderen dichtbij Jezus brengen. Want Hem hebben zij nodig!
Doodstil staat hij voor zich uit te staren. Net nog op één poot, nu op twee. Gespannen kijk ik toe hoe hij aan voedsel probeert te komen. Hij... onze reiger! Al een paar dagen staat hij op hetzelfde plekje aan de sloot naast ons huis. En ik was blij. Want een reiger bij de sloot betekent dat er vis of kikkers te vinden zijn, betekent dat het water van die sloot schoon genoeg is om erin te leven. Vooral blij, dat het ook een beetje aan mij ligt dat het water schoon is. Want ik woon op het platteland en ben niet aangesloten op de riolering. Al mijn afwaswater, het douchewater, alle waswater komt rechtstreeks in die sloot. Ieder voorjaar opnieuw wacht ik met spanning of er weer kikkerdril zal zijn en of er weer stekelbaarsjes rondzwemmen. Volg ik de sierlijke bewegingen van de watertorren en de vliegjes er vlak boven. Telkens let ik nauwkeurig op bij het inkopen van afwas- en wasmiddelen. Er mag niets schadelijks in zitten. Als je zo boven op de natuur woont, word je er ook extra met je neus opgedrukt. Lijkt het ook meer zin te hebben om je best te doen voor die natuur. Maar dat is natuurlijk onzin. In de stad is het net zo belangrijk. Of misschien nog wel belangrijker. Daar wonen immers veel meer mensen met veel meer afvalwater. En wie wil er niet eens dromerig uitkijken over een schitterende rivier, terwijl de vissen ringen maken op de oppervlakte... Opeens zie ik hoe de reiger zijn snavel in het water steekt en er met een visje uitkomt. Even doet het me verdriet. Dat is dan één visje minder. Maar zo is de natuur. En dat is goed. Als er tenminste evenwicht is. Voldoende vissen voor voldoende reigers. Even later vliegt hij opeens op. Onze reiger. En opnieuw ben ik onder de indruk van die prachtige, grote vogel. In dat prachtige, weidse landschap. Op deze aarde. Een geschenk van God. 'Maak er wat van', zei God, toen Hij de aarde aan de mensen gaf. Ik doe mijn best, God, ook al is het weinig. Maar... alle beetjes helpen.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.