Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
24-02-2007
HET OPEN VERHAAL
HET OPEN VERHAAL
De Heer Jezus heeft het verhaal verteld dat meestal de gelijkenis van de verloren zoon genoemd wordt.
We weten wel dat niet die zoon de hoofdrolspeler uit dat verhaal is, en ook niet de eigengerechtige oudste zoon, maar de vader: 'Toen hij nu nog veraf was, zag zijn vader hem.' De vader zag, hoewel hij nog ver weg was, dat het de zoon was naar wie hij alle dagen had uitgekeken.
Het lijkt of het verhaal niet helemaal af is. Want de oudste zoon, die zich zo verongelijkt voelde en zo'n goeie dunk van zichzelf had, wilde niet naar binnen gaan. Wat gaat hij nou uiteindelijk doen? Komt hij binnen of blijft hij koppig buiten staan? Het staat er niet. Waarom niet?
Omdat jij, die het zo goed met jezelf hebt getroffen, die zoveel succes hebt en zo geslaagd bent in het leven, en dat zelf ook zo goed weet en waardeert, omdat jíj die vraag voor jezelf moet beantwoorden.
God geve het! - door van je voetstuk af te stappen en naar binnen te gaan, om daar naast je broer, je zuster, je weet wel wie, te gaan zitten!
Ik heb mij dikwijls afgevraagd wat er gebeurt als de God die van mij houdt, komt om mij te ontmoeten. Wat gaat er in Hem om als Hij vraagt: 'Henry, waar ben je?' - en ik ben er niet? Ik merkte ook in mij eigen leven: ik houd mijn stille tijd, niet om een relatie tot stand te brengen, maar omdat ik die relatie reeds heb en ernaar verlang Hem in mijn stille tijd te ontmoeten. Ik wil tijd met Hem doorbrengen, en die samen doorgebrachte tijd verrijkt en verdiept de relatie die ik met Hem heb.
Veel mensen zeggen: 'Voor mij is het een hele strijd tijd alleen met God door te brengen.' Als u ook met dit probleem te kampen hebt, wil ik u een voorstel doen: maak het tot een prioriteit in uw leven om Hem met heel uw hart te leren liefhebben. Houd uw stille tijd omdat u Hem kent en liefhebt, en niet uit plichtsgevoel of om iets over Hem te ervaren. U zult het verschil merken in uw leven.
Als wij in de kerk zijn opgegroeid en doordrenkt zijn met bijbelse leer, lopen we het risico dat we zo gewend zijn aan alle onderdelen van de leer dat die ons niet meer kunnen verbazen. Voor de omstanders van de Heer Jezus was dat anders. Veel discipelen hadden Hem verlaten, een deel van zijn familie geloofde niet in Hem. Dat had alles te maken met zijn pretenties: dat alles wat Hij deed en zei rechtstreeks uit de hemel kwam. Het is goed om eens stil te staan bij dat heel bijzondere. Laten we ons maar verbazen over de leer van Jezus, laten we die maar diep tot ons laten doordringen!
Ongeveer dertig jaar lang hadden de broers en zussen van de Heer Jezus Hem al gekend. Al die tijd hadden ze Hem dagelijks meegemaakt. Maar dat was geen garantie voor geloof. Daarvoor moesten ze ieder individueel een persoonlijke keus maken. Wij kunnen tientallen jaren in de kerk komen, het evangelie horen, gelovigen (goede en minder goede) om ons heen zien, braaf in de sporen lopen waardoor wij geaccepteerd worden. Maar dat is nog geen geloof. Het draait ook bij ons om dat éne: de persoonlijke keus voor Jezus. Ook na soms tientallen jaren is het daarvoor niet te laat.
Veel volgelingen verlaten de Heer Jezus. Als ze meditatieopdrachten hadden gekregen, of strenge regels in het kader van een verbond, ja, dan zouden ze Jezus wel willen volgen. Maar nu Jezus niets anders vraagt dan in Hem te geloven en zich dagelijks met Hem te verbinden, nee, nu zijn ze teleurgesteld en gaan ze op zoek naar een religie die meer bij hun persoonlijke ideeën past. Slechts een paar volgelingen herkennen de échte genade in de woorden van de Heer. Dít zijn woorden van eeuwig leven. Bij déze Heer willen ze horen!
Als jij zonder compromis het evangelie aanneemt en het toepast in je leven, dan begin je aan een enorm groots, geestelijk avontuur. Als je de brandende liefde voelt en de vrijheid ervaart die het evangelie jou geeft, dan kun je niet langer zwijgen.
Gisteren is voorbij. Wat overblijft, is vandaag - tot de dag dat je zult sterven. Wat ga jij doen met jouw resterende tijd?
Weet je waarom God wacht met zijn terugkomst op aarde? Petrus zegt in zijn tweede brief dat God ons nog de tijd wil geven om aan andere mensen het bevrijdende evangelie bekend te maken. God kan het simpelweg niet verdragen dat er nog mensen Hem afwijzen en daardoor regelrecht de afgrond in rennen. Jij bent zijn heilig instrument! Kun je dan nog langer passief in een kerkbank zitten? Of wegvluchten achter de tv? Kom met enthousiasme in beweging en geef gehoor aan Gods opdracht om mensen te winnen voor zijn Koninkrijk!
Natuurlijk had Israël het tijdens de uittocht uit Egypte niet zo ervaren. Ze hadden dorst, ze waren gefrustreerd geraakt door onverwachte tegenvallers, door de hitte van de dag en de kou van de nacht. In zulke omstandigheden kun je steeds minder hebben van de mensen om je heen, je raakt steeds sneller geïrriteerd. U weet wel hoe dat gaat. Uiteindelijk was hun frustratie ook naar God doorgebroken: is de Heer eigenlijk wel met ons?
Het was een toets van God geweest. Niet een proef om het volk over te halen tot zondigen. Maar een test om zichtbaar te laten worden wat er in hun hart was. In moeilijke situaties blijkt ons karakter!
God wil zo graag dat zijn kinderen Hem in staat stellen om voor hen te zorgen. Hij wil geven, helpen, troosten. Het probleem dat wij vaak ervaren, zit dan ook niet in het karakter van God, maar in dat van ons. Willen wij wel ontvangen? Willen wij wel geholpen worden, getroost worden? Net als bij de Israëlieten zit ons karakter ons soms danig in de weg. Te trots om ons ongelijk toe te geven. Te hoogmoedig om ons voor God te vernederen. Te hardnekkig om getroost te worden. Te vasthoudend om gecorrigeerd te kunnen worden. Alle trekjes die in de geschiedenis van Israël blijken, zijn ook zichtbaar in de geschiedenis van de kerk. En de meeste ook in de geschiedenissen van individuele christenen.
God moet ook in zijn handelen met ons waarschijnlijk regelmatig verzuchten: 'Och, dat mijn volk naar Mij luisterde...' (vers 14). Gelukkig is het nooit te laat om ons naar Hem toe te keren, om bij Hem te schuilen. Want zijn karakter is liefde en trouw, en Hij verandert niet.
Een blind jongetje stond tussen andere jongens te vliegeren. Een kennis wilde hem wat plagen en zei tegen hem: 'Waar is je vlieger? Je weet niet eens of hij hoog in de lucht zit, of ergens op de grond ligt.''Jawel, dat weet ik wel, hij zit hoog in de lucht.' 'Hoe weet je dat, je kunt hem toch niet zien?' 'Nee, maar ik voel het aan het trekken van de vlieger aan het touw.'Het jongetje kon zijn vlieger niet zien, toch was hij ervan overtuigd dat de vlieger hoog in de lucht zat. Dit is een mooi voorbeeld van geloven. Geloven in de Bijbel is zeker weten, hoewel je het niet ziet. 'Het geloof is de zekerheid van wat men hoopt en de overtuiging van wat men niet ziet' (Hebr. 11:1). Wij geloven omdat we weten dat wat God zegt, waar is. In het geloof ligt dus zekerheid. De Here Jezus zei tegen Thomas: 'Omdat je Mij hebt gezien, heb je geloofd? Gelukkig zij die niet gezien en toch geloofd hebben' (Joh. 20:31).
De schappen van onze westerse 'godsdienstsupermarkt' zijn goed gevuld. Boeddha, Ghandhi, Mohammed en Jezus staan naast elkaar op dezelfde plank. Er is voor elk wat wils en alles is wáár - niet waar? Kies maar uit. En tegenover de stellingen waar Reiki, Wicca en Yoga staan, vindt u een vergaarbak van allerlei alternatieve geneeswijzen. Het is ook mogelijk je eigen 'geloof' samen te stellen. Je neemt wat van de Bijbel, de Koran en wat van de geschriften van Bhagwan - en ziedaar, je hebt je eigen religie. Jouw waarheid! Het enige waar je op moet letten is: je moet je er goed bij voelen. De supermarkt is zeer klantvriendelijk. Pas er voor op dat je allerlei 'waarheden' niet tegen elkaar uit speelt. Dat heeft geen zin. Elke tegenstrijdigheid is schijn: paradoxaal! En wanneer het over God gaat, dan hebben we het uiteindelijk allemaal over dezelfde god - of niet?
Wat is waarheid? Bestaat er wel zoiets als 'waarheid'? Volgens Jezus wel. Hij waagde het te zeggen dat Hijzelf de waarheid is. Sommigen vinden dat elitair, intolerant, onverdraagzaam. Maar wie de Evangeliën leest, kan Jezus zoiets niet verwijten. Integendeel! Hij verdroeg hoeren, tollenaars, zondaars, at met hen en veroordeelde hen niet. Hij heeft gezegd: 'Ik ben niet gekomen om de wereld te oordelen, maar om haar te redden.' Jezus nam geen blad voor de mond. Wat goed was, noemde Hij goed en wat slecht was, noemde Hij slecht. Wie er ook voor Hem stond. Dat werd overigens uiteindelijk wel zijn dood.
Maar iedereen die Hem ontmoette, voelde wel aan dat zijn maatstaf ongewoon zuiver was en zijn woorden oprecht. Zo had nog nooit iemand gesproken! Waarheid was bij Hem geen kille wet. Waarheid werd verweven met liefde. Toch is het onmogelijk de brandende fakkel van de waarheid in een dichte menigte van mensen uit te dragen, zonder schroeiplekken te veroorzaken aan baarden of kleren. Vooral de gezetelde 'godsdienstige' mens stoorde zich aan Jezus' uitspraken. Kruisig Hem! Wie denkt Hij wie Hij is?
Jezus is de weg, de waarheid en het leven! Niemand komt tot God, tenzij door Hem!
Als ik wist dat ik je voor het laatst in slaap zag vallen, zou ik je nog beter instoppen en de Heer vragen of Hij de wacht wil houden.
Als ik wist dat ik je voor het laatst de deur zag uitgaan, zou ik je een knuffel en een zoen geven en je terugroepen om er nog één te geven.
Als ik wist dat het voor het laatst was, zou ik nog wel wat tijd hebben om te zeggen dat ik van je houd, i.p.v. aan te nemen dat je dat wel weet.
Als ik wist dat het voor het laatst was, zou ik de dag met jou willen beleven, i.p.v. te denken er komen vast nog een heleboel dagen, dus wacht nog maar even.
Een vergissing kunnen we toch altijd nog compenseren en we krijgen toch altijd een kans om ervan te leren ?
Ik houd van je kunnen we toch altijd nog zeggen ?
De kans om te vragen Kan ik helpen? dient zich toch nog vaak genoeg aan ?
Maar als ik er naast zit en vandaag de laatste dag is, wil ik graag zeggen hoeveel ik van je houd en hoe dankbaar ik ben dat ik je kennen mag.
Niemand, jong of oud, weet of hij morgen nog leeft.
Vandaag is misschien je laatste kans om je geliefde in je armen te nemen....
Dus waarom zou je tot morgen wachten ?
Doe het gewoon vandaag !
Want als vandaag de laatste dag is, zul je het jezelf nooit vergeven, dat je geen tijd had voor een glimlach, knuffel of zoen, en dat je het te druk had voor wat iemands laatste wens bleek te zijn.
Neem je dierbaren dus vandaag in je armen, fluister in hun oor en zeg hoeveel je van hen houdt en dat je hen altijd zult koesteren.
Neem de tijd om te zeggen Het spijt me,Wil je me vergeven,Dank jeof
Het geeft niet.
En als inderdaad een keer vandaag de laatste dag is, dan hoef je niet terug te kijken met spijt of verdriet.
In een kudde schapen zijn sterke en zwakke dieren; oude schapen en lammeren. Hoe moeten ze geleid worden? De herder past zich aan bij de zwakke schapen. Die hebben de meeste zorg nodig. Zo is het ook in de Gemeente van God. Allen zijn schapen van de goede Herder. Hij zorgt voor hen en leidt ze in goede weiden. Hij deelt deze zorg met de aardse herders die Hij in de Gemeente gegeven heeft. Iedere christen die zijn Heer en Herder wil dienen, kan van Hem leren. Hij is nederig en zachtmoedig en heeft veel geduld. Bent u christen en wilt u in de Gemeente van God dienen? De grote Herder wil u zeker helpen om anderen tot zegen te zijn. U kunt dienen met de gaven die Hij u door zijn Geest gegeven heeft. Veel hangt af van de manier waarop u die gaven uitoefent. Van de grote Herder lezen we in Jesaja 40: 'Hij zal als een herder zijn kudde weiden; in zijn arm de lammeren vergaderen en ze in zijn schoot dragen; de zogenden zal Hij zachtkens leiden.' Paulus spoort de gelovigen aan om de kleinmoedigen te vertroosten, de zwakken te ondersteunen en lankmoedig te zijn jegens allen.
Hele volksstammen zij tegenwoordig op dieet. Er wordt nauwkeurig gerekend: hoeveel calorieën, hoeveel koolhydraten, hoeveel vezels, hoeveel mineralen. Het zou prachtig zijn als wij dezelfde zorgvuldigheid zouden opbrengen om eens na te denken waarmee wij onze harten en onze zielen voeden. Want iedereen snapt dat zulk voedsel veel belangrijker is dan wat wij met onze monden eten. Welke dingen zien wij, welke dingen horen wij, wat lezen wij? Aan welke dingen denken wij en waaraan besteden wij aandacht en tijd? Welk dieet heeft onze ziel?
Weer een nieuwe dag! Iemand heeft eens gezegd: 'Leef zo alsof elke dag je laatste was!' Zou dit de houding zijn die God van ons vraagt? Als we bij die gedachte leven, bestaat het gevaar dat we angstig en krampachtig gaan leven. Zou het niet beter zijn elke nieuwe morgen te begroeten met het gebed: 'Heer, leer mij zo te leven alsof deze dag mijn eerste is!' Als we zo leven, leven we in dankbare verwondering.
We moeten niet denken dat God ons aan het eind van deze dag zal vragen of we klaar zijn gekomen met alles wat we ons hadden voorgenomen te doen. Hij zal ook niet letten op de veelheid van onze prestaties, of op wat we bereikt hebben. Dat doen wij zelf wel vaak. Dat is kennelijk iets menselijks. Wij vragen ons aan het eind van de dag vaak geërgerd af: 'Wat heb ik vandaag nu eigenlijk gepresteerd?' God ziet niet naar uiterlijke dingen. God ziet het hart van de mens aan. Veel mensen zijn ongelukkig als de taak die ze verricht hebben, hun ontvalt. Beseffen we wel dat we eigenlijk onszelf zoeken bij al onze werkzaamheden? We mogen, vol vertrouwen, elke nieuwe morgen in zijn hand leggen en Hem bidden om wijsheid en kracht om tot eer van Hem te leven.
Het verlangen om Gods goedkeuring in ons leven te verdienen is soms te sterk voor ons. We willen graag iets dóen. Werken! En dan na afloop verwachten wij van God dat Hij tegen ons zal zeggen dat Hij blij met ons is en ons waardeert, omdat we het zo goed hebben gedaan. Maar bij God is het juist omgekeerd: Hij is nú al blij met ons, waardeert ons nú al. Zonder dat wij iets hebben gedaan, maar uit genade alleen. Omdat Jezus het heeft gedaan. Wij hoeven niet te dóen, wij hoeven alleen maar te geloven.
Er is veel in dit leven om angstig van te worden. Allemaal krijgen wij te maken met stormen, met onverwachte gebeurtenissen, met onbeheersbare situaties, met ziekte of angst. Wij merken steeds weer dat we kleine en kwetsbare mensen zijn. In de angst die zijn discipelen hier meemaken, troost de Heer Jezus hen. Niet met grote, opvallende wonderen, maar met Zichzelf. Hij is erbij, ze zijn niet alleen. Zijn wij soms bang, voelen wij onze kwetsbaarheid? Hij komt dan ook bij ons, met diezelfde wonderbaarlijk troostende woorden: 'Ik ben het.'
Ja, als er wonderen zijn, dan willen de mensen wel erkennen dat Jezus een profeet is. Als ze brood krijgen, en getuige kunnen zijn van genezingen. Maar als Jezus Gods Woord spreekt, zonden openbaart, en Zichzelf laat zien in zijn Goddelijke hoedanigheid, dan kunnen ze dat niet verdragen en lopen ze weg. Is het bij ons wel écht anders? Zien wij werkelijk zijn heerlijkheid in zijn lijden? Horen wij écht Gods stem in zijn woorden? Of zijn ook wij ten diepste uit op dingen die wíj willen ontvangen?
Het moet bedreigend zijn geweest voor de farizeeën: Jezus kende hun hart, hun geheime wensen en hun diepste gedachten. En Jezus is niet bang om ze uit te spreken. Hun geheimen worden openbaar. Ook wij zouden angst kunnen hebben, want in ons hart is het niet veel beter gesteld, ook al doen we wel eens alsof. Gelukkig is Jezus niet alleen Degene die ons hart kent, maar ook Degene die vergeeft, verzoent, geneest en nieuwe kansen geeft. We hoeven geen angst te hebben om ons hart wijd voor Hem te openen!
U onderzoekt de Schriften ... die zijn het die van Mij getuigen.
U onderzoekt de Schriften ... die zijn het die van Mij getuigen.
De Heer Jezus Zelf geeft ons hier een aanwijzing hoe we de Bijbel moeten lezen: namelijk als een getuigenis van en over Hemzelf. Zo legde de Heer Jezus aan de Emmaüsgangers uit wat in de Schriften over Hem geschreven stond (Lucas 24:27). Om Hem te ontdekken in het Oude en Nieuwe Testament hebben wij het licht en de hulp van de Heilige Geest nodig. Ook heeft de verheerlijkte Heer gaven aan zijn Gemeente gegeven om de schatten uit het Woord voor ons op te delven. Laten we daar dankbaar gebruik van maken om Hem beter te leren kennen.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.