IK BEN IK

Ik voel me vaak onzeker en twijfel
dan aan mezelf. Zou ik het wel goed doen, of wat zal een ander ervan vinden?
Gelukkig begin ik daar steeds meer los van te komen, omdat ik weet dat ik er
mag zijn, ik ben Gods kind. Hij heeft mij gemaakt zoals ik ben en dat is het
belangrijkste. Ik mag op Hem vertrouwen. Hij is mijn Vader en ik ben zijn kind.
Hij houdt van mij met al mijn rare, gekke, lieve en mooie trekjes

Uit: Zo dichtbij

03-10-2010 om 16:04 geschreven door lucky  

Loof Hem om zijn oneindige grootheid.

Deze psalm sluit de Psalmen schitterend
af. Allerlei instrumenten worden ingezet om God te prijzen. Om zijn daden en om
zijn grootheid te bezingen. God houdt van mensen in wie Hij zijn eigen adem
heeft geblazen, mensen die deze adem gebruiken om Hem te prijzen. Hondervijftig
psalmen lang hebben we kunnen lezen over moeiten, gebeden, uitreddingen en
lofzangen, maar aan het eind van de Psalmen vallen alle moeiten weg en blijft
er alleen lofprijzing over: 'Alles wat adem heeft, loof de HEER. Die laatste
regel is nog geen volledige werkelijkheid. Heel veel mensen gebruiken hun adem
nog voor allerlei verkeerde woorden en daden. Er worden wapens gemaakt, volken
haten elkaar, oorlogen zijn op allerlei plaatsen in de wereld aan de gang, al
wordt er in het nieuws meestal over gezwegen.

Toch zijn er op deze zondag grotere en kleinere groepen
mensen die God willen prijzen en in gedachten vooruitlopen op de vrede die er
straks op aarde zal zijn. Die vrede komt er niet door onze inspanningen, maar
door Jezus Christus, de Koning van alle koningen. De mensenzoon zal komen,
omstraald door luister en in gezelschap van alle engelen. Daarom vieren wij de
maaltijd van de Heer totdat Hij zo terugkomt. Wij kijken terug naar Hem en
herinneren elkaar aan wie Hij is en wat Hij deed, doet en zal doen. Jezus
Christus en de Vader worden vandaag op oneindig veel plekken in de wereld
geprezen. Loof God!'

03-10-2010 om 08:00 geschreven door lucky  

Psalmen

1

1 Gelukkig
de mens

die
niet meegaat met wie kwaad doen,

die
de weg van zondaars niet betreedt,

bij
spotters niet aan tafel zit,

2 maar
vreugde vindt in de wet van de HEER

en zich verdiept in zijn wet, dag en
nacht.

3 Hij
zal zijn als een boom,

geplant
aan stromend water.

Op
tijd draagt hij vrucht,

zijn
bladeren verdorren niet.

Alles wat hij doet komt tot bloei.

4 Zo
niet de wettelozen!

Zij
zijn als kaf

dat verwaait in de wind.

5 Wettelozen
houden niet stand waar recht heerst,

zondaars
niet in de kring van de rechtvaardigen.

6 De
HEER beschermt de weg van de
rechtvaardigen,

de weg van de wettelozen loopt dood.

De HEER beschermt de weg van de rechtvaardigen.

Vandaag beginnen we weer vooraan in het boek van de Psalmen. Deze
eerste psalm snijdt meteen een onderwerp van levensbelang aan: welke weg
bewandelen wij in ons leven? Er worden ons twee mogelijkheden voorgesteld. De
ene weg is de weg van de wettelozen, van hen die God niet willen dienen. Het is
een weg die we vaker tegenkomen in de Psalmen. Een weg die er in eerste
instantie aantrekkelijk uitziet. Maar op de lange termijn is het een
doodlopende weg. Hij eindigt ver weg van God. Van degenen die daarop wandelen,
wordt net zo veel teruggevonden als kaf dat in de wind verwaaitDe andere weg is
de weg van God. Om daarop te komen, is allereerst een keuze nodig. We moeten
ervoor kiezen om ons leven toe te vertrouwen aan God. We moeten pleiten op het
sterven en opstaan van de Heer Jezus, die ons bevrijdt van onze zonden. Hiermee
staan we aan het begin van onze weg met God. Maar daarmee zijn we er nog niet.
Uit het eerste vers blijkt, dat ook dan er nog steeds de verleiding is om de
weg van God te verlaten en een graantje mee te pikken van die andere weg. Deze
verleiding overwinnen we niet door er maar zo hard mogelijk tegen te vechten.
Het krachtige hulpmiddel om ons in het goede spoor te houden, staat in vers 2:
ons leven lang intensief bezig zijn met het Woord van God. Niet zo af en toe
eens een stukje lezen, maar 'dag en nacht' het Woord op ons in laten werken.
Een actief omgaan met de Bijbel houdt ons op de juiste weg. We staan dan stevig
als een boom en kunnen vrucht dragen voor God. Zelfs in tijden van moeite en
zorgen blijven we door dat Woord fris en veerkrachtig. Als we zo geworteld zijn
in de Bijbel, geeft de dagtekst ons de fantastische belofte dat God zelf onze
weg beschermt. Daarmee kunnen we veilig op pad. Een goede reis!.

02-10-2010 om 08:03 geschreven door lucky  

HET MOOIE MASKER VAN DE ZONDE

 

Een van de geniepigste
aspecten van zonde is dat ze de neiging heeft een mooi masker op te zetten. De
kerkvader Augustinus schreef al in zijn boek 'Belijdenissen': 'De luiheid noemt
zich vaak rust, maar welke rust is de echte rust? Dat is toch de rust in de
Heer? De overdaad laat zich graag verzadiging of overvloed noemen, maar de
volheid en de onuitputtelijke rijkdom aan onvergankelijk genoegen bent U. De
verkwisting wil graag in de schaduw staan van de vrijgevigheid, maar de
vrijgevigste schenker van alles wat goed is, bent U.' Je zou nog vele andere
voorbeelden hieraan toe kunnen voegen: roddelen laat zich graag het bespreken
van mensen noemen, kwaad spreken over mensen laat zich graag een rechtvaardig
oordeel noemen, seksuele zonde laat zich graag natuurlijke noodzakelijkheid
noemen, en jaloezie laat zich graag een verlangen naar gerechtigheid noemen.
Laat u echter niet voor de gek houden, maar laat u leiden door de Geest die
toont wat waarheid is en hoe u werkelijk God kunt dienen

01-10-2010 om 07:38 geschreven door lucky  

JE BENT GEEN TOEVAL

Dat je
bestaat is geen toeval. Je bent geen ongelukje of vergissing. Het was God zelf,
die je vormde in de buik van je moeder en jou uitkoos, lang voor de
grondlegging van de wereld. Volgens Psalm 139 ontsnappen wij geen moment aan
zijn aandacht en is Hij met al onze wegen bekend.

Toch kunnen
we ons soms zo hopeloos in de steek gelaten voelen. Misschien is het de
eenzaamheid die in je nek hijgt, het verdriet dat je overmant of de angst die
de lucht uit je longen perst. Juist dan mag je ervan overtuigd zijn dat God een
plan met je leven heeft en je niet in de steek zal laten. Hij weet wat je kwelt
en Hij zal je verlossen.

Dezelfde
Heer die ons uitkoos vóór de grondlegging van de wereld, is met onze wanhoop
bekend. Lees Jesaja 53 maar eens. Volgens het hoofdstuk was Jezus een man die
iedere schoonheid miste, die veracht en gemeden werd; een man die het lijden
kende en met ziekte vertrouwd was. In het Nieuwe Testament lezen we dat Hij
tijdens zijn leven op aarde onder tranen en met luide stem gesmeekt heeft tot Hem
die Hem kon redden van de dood. Ook lezen we dat Jezus' ziel zeer bedroefd was,
tot stervens toeAls het leven te zwaar lijkt te worden, denk dan aan de woorden
van David: 'Ik loof U voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat U gemaakt hebt. Doorgrond mij, God, en ken mijn hart,
peil mij en weet wat mij kwelt...' Hij kent onze gevoelens, hopeloosheid en
pijn.

Wees je
ervan bewust dat je niet op je eigen gevoelens of ervaring hoeft te vertrouwen,
maar alleen op de God die doden opwekt. Zijn hand ligt op je, Hij omsluit je
van achter en van voren. Hij heeft je lief met een onvoorstelbare liefde, voor
eeuwig. Hij is niet ver weg, maar woont in je hart en staat altijd gereed om je
te troosten. Wend je vandaag tot Hem.

Laten we
afsluiten met Filippenzen 4:5-7:

'De Heer is
nabij. Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank Hem in
al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw
hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.'

Christian Nolles

30-09-2010 om 08:03 geschreven door lucky  

Ik wou dat de hemel een gsm had, dan kon
ik je stem nog eens horen. Ik heb aan jou gedacht vandaag, niks nieuws. ik
dacht aan jou gisteren en gebruik vaak je naam. Het enige dat ik bezit zijn
onze herinneringen en de foto's. God heeft je in zijn armen, maar ik draag je
in mijn hart!

29-09-2010 om 07:26 geschreven door lucky  

DE
KALENDER ALS PREDIKER

Is het
u wel opgevallen hoe dun de kalender alweer wordt? Elk blaadje dat u afscheurt
betekent dat er weer een dag voorbij is die nooit weer terugkeert. Is het
weleens tot u doorgedrongen dat zo'n simpele kalender u op deze manier een heel
belangrijke waarheid predikt? Elk afgescheurd blaadje wil zeggen dat uw leven
met één dag verkort is. Uw onsterfelijke ziel is weer één dag dichter bij de
oneindige eeuwigheid gekomen. En waar zult u de eeuwigheid doorbrengen?

'Eens
moeten mensen sterven en daarna volgt het oordeel. Net zo zeker is het dat
Christus, die eenmaal is geofferd om de zonden van velen te dragen, voor een
tweede maal zal verschijnen om te redden wie Hem verwachten' (Hebreeën 9:27,28).

Bij welke groep mensen hoort u? Bij
hen aan wie het beschikt is eenmaal te sterven en daarna het oordeel, of bij
hen die de Heer Jezus verwachten tot behoudenis? Er is geen tussengroep. Het is
óf het eeuwige leven óf het eeuwig oordeel!

28-09-2010 om 08:56 geschreven door lucky  

ZOALS EEN ARM

Zoals
een arm, vertroostend om mij heen,

zo
teder ligt uw liefde om mijn leven.

Ben
ik soms moe of moederziel alleen

op
smalle paden en langs steile wegen

en is mijn hart zo hard gelijk een steen,

U
streelt mij zacht - uw vingers zijn een zegen.

Zoals
een arm, zo vriendelijk en zacht

hebt
U uw liefde om mij heen geslagen;

altijd
als ik geen morgen meer verwacht

vraagt
U vandaag het nog met U te wagen.

Mijn
God, al moet ik door de langste nacht,

U
zult mij in uw armen dragen!

- Onbekend

26-09-2010 om 16:42 geschreven door lucky  

DE BLAADJES VALLEN

Het is nu echt herfst!

Bij dit seizoen heb ik
altijd gemengde gevoelens. Zo mooi, al die kleuren van de bomen. Ik vind het
prachtig om te zien en het is elke dag anders.

Toch is het een beetje
een treurig seizoen, het verval van de zomer eigenlijk.

Voorlopig geen zicht op
nieuwe blaadjes en zonnige terrasjes. Dat wordt dus binnenzitten of warm
gekleed naar buiten.

Afgelopen weekend reden
we door de polders en er waren enkele bomen die nog wel blaadjes hadden. 't Was
net alsof ze er nog niet aan toe leken te zijn om die laatste bruine, eigenlijk
al dode, blaadjes te laten gaan. Nog even wachten... mag het nog even wachten?

Je weet hoe het verder
gaat. Ze zullen afvallen. Storm en regen zullen het afmaken. De winter is in
aantocht en in die tijd lijkt alles stil te staanHeb je dat ook weleens, dat je
iets moeilijk los kunt laten? Want je weet wat je hebt en je weet niet wat
ervoor terug zal komen. Zelfs die laatste bruine blaadjes, de restjes van wat
er was, lijken nog de moeite waard om vast te houden.

God wil ons soms iets
nieuws geven en dat kan pas wanneer we loslaten wat we in onze handen hebben.

Zoiets als de
graankorrel die de grond in moet om te sterven. Vervolgens brengt hij
meervoudig vrucht voort.

Of zoals de ranken aan
de wijnstok, die gesnoeid worden opdat er meer vrucht zal zijn. Of die worden
weggehaald omdat ze geen vrucht droegen.

Allebei
pijnlijke processen die in eerste instantie helemaal niet leuk zijn, maar als
doel hebben om verbetering te brengen. Het getuigt van nieuwe dingen, hoop en
zekerheid dat er iets goeds uit voort zal komen. Het is als de hoop die in ons
leeft.

25-09-2010 om 13:55 geschreven door lucky  

VERSPILLING?

Als zoon van een rijke
zakenman en erfgenaam van de Borden Milk Company, had William Borden genoegen
kunnen nemen met een financieel onafhankelijk, gemakkelijk leven. In plaats
daarvan koos hij ervoor zijn leven en zijn geld in Christus en zijn koninkrijk te
steken.

Toen William in 1904 de
middelbare school had afgerond, zond zijn vader hem op een cruise rond de
wereld. Omdat zijn hart brak bij het zien van de geestelijke nood van de mensen
die hij ontmoette, wijdde William zijn leven aan het dienen van Jezus Christus
als zendeling.

Hij besteedde zijn jaren
op Yale om het Woord van God onder de knie te krijgen en de mensen in zijn
omgeving te bereiken met het evangelie van Christus. Ten slotte kwam het moment
dat hij naar het zendingsveld zou gaan. Op weg naar China voer hij eerst naar
Egypte, waar hij hersenvliesontsteking kreeg en nog geen maand later stierf. Net
zoals met Maria van Betanië, zouden sommigen van William Borden zeggen: 'Wat
een verspilling.' Maar het feit dat William zijn leven opofferde, heeft een
enorme oogst van rechtvaardigheid voortgebracht. Geïnspireerd door zijn
oprechte toewijding aan Christus, zijn talloze jongemannen opgestaan om zijn
plaats op de zendingsvelden van de wereld in te nemen.

Williams toewijding aan
de Heer heeft geresulteerd in een levensstijl van offervaardig geven. Bij de
opening van zijn testament werd ontdekt dat hij zijn hele fortuin van meer dan
een miljoen dollar had bestemd voor de zaak van Christus, naast de duizenden
dollars die hij al tijdens zijn korte leven had weggegeven.

Na zijn dood werden de volgende
drie zinnen gevonden in het schutblad van Williams Bijbel: No reserves. No retreats. No
regrets. (Geen voorbehoud. Geen terugtrekken. Geen spijt.)

24-09-2010 om 07:57 geschreven door lucky  

HOE
BESTEEDT U UW LEVEN?

Iemand
heeft eens berekend hoe een leven van 70 jaar ongeveer wordt doorgebracht.

Hier
volgt de schatting:

Slapen
23 jaar

Werken
16 jaar

Tv-kijken
8 jaar

Eten 6
jaar

Reizen
6 jaar

Ontspanning
4,5 jaar

Ziekte
4 jaar

Kleden
2 jaar

Godsdienst
0,5 jaar

----------

Totaal
70,0 jaar

Ontnuchterend
hè, om zo voor ons te zien dat we het grootste gedeelte van ons leven slapend
doorbrengen. En wij maar denken dat wij zo belangrijk zijn!

Laten we het gebed van Mozes uit Psalm
90:12 maar tot het onze maken: 'Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs
hart bekomen.'

23-09-2010 om 11:48 geschreven door lucky  

Na de verlossing
komt de kwestie van ons dagelijks leven, en dat is het punt waarop de meesten
van ons falen.

L. Palau

Uit:
Jij bent een rots

22-09-2010 om 06:34 geschreven door lucky  

EEN LEERDICHT UIT DE 17E EEUW

Het is verwonderlijk, hoe druk zich
velen maken

omtrent hun lichaam en huishoudelijke
zaken;

terwijl op dat wat waarde heeft niet
wordt gelet,

en daarop niet met ernst het harte wordt
gezet.

Het huis moet zijn gemeubeld naar de
laatste smaak,

en ondertussen ligt hun arme ziel nog
braak.

Zijn buitenzijde ook moet zeer veel
schoons vertonen,

terwijl daar binnen soms zonde en
wellust tronen.

Hun lichaam is versierd met allerhande
tooi,

aan allerhande ellende is nog hun hart
ten prooi.

Geen enkel smetje moet op 't kleed te
vinden zijn,

hun leven is echter bezoedeld en onrein.

Hoe keurig en hoe kies zijn velen op het
eten,

maar die hun ziel kan voeden wordt
helemaal vergeten!

Wat nodig is voor 't lijf, wordt zeer
geacht,

maar om het Levende Brood in 't minste
niet gedacht.

Van buiten is dus alles keurig, net en
fijn,

van binnen is het vol... van dodelijk
venijn.

John Bunyan (1628-1688)

21-09-2010 om 10:42 geschreven door lucky  

WAT IS JE BAND MET HEM?

Er zijn mensen die zeggen: 'Ik geloof in God, Hij is heel
belangrijk voor mij. En ik geloof in Jezus; ik ben zo dankbaar voor wat Hij
voor mij gedaan heeft!' Als je dan vraagt of ze wel eens de Bijbel lezen, dan
komt er een weifelend antwoord: 'In de kerk. Soms lees ik een psalm, als ik het
moeilijk heb.'

Stel, iemand zegt tegen je: 'Ik vind jou heel belangrijk in mijn
leven. Ja, ik houd zelfs van jou! Maar ik ben verder niet echt in je
geïnteresseerd. Ik hoef niet per se te weten wie je precies bent en wat je me
allemaal wilt vertellen. Als je me een brief schrijft, dan zal ik die
waarschijnlijk niet lezen. O, wil je me dan iets belangrijks vertellen? Ja, eh,
daar heb ik gewoon geen tijd voor.' Zou zo'n persoon tot je persoonlijke
vrienden behoren? Is het een goede bekende met wie je twee keer per jaar
afspreekt? Of blijft het een vage kennis?

Misschien vind je het een beetje pijnlijk, maar dat is exact wat
wij doen als wij niet geïnteresseerd zijn in wat God ons wil vertellen door
zijn Woord.

God maakt geen onderscheid des persoons. Als jij een kind van
God bent geworden, dan ben je dat. Daar verandert niets aan. Maar kun je je
voorstellen dat God aan sommige kinderen meer van Zichzelf toevertrouwt dan aan
andere? Niet omdat Hij Zichzelf niet aan al zijn kinderen wil laten zien. Nee,
Hij houdt van elk kind en wil erg graag een diepe persoonlijke relatie met elk
kind opbouwen. Maar niet ieder kind wil Hém echt leren kennen en daar moeite
voor doen. Wat mist zo'n kind veel!

20-09-2010 om 11:38 geschreven door lucky  

DE BLAADJES
VALLEN

Het is nu
echt herfst!

Bij dit
seizoen heb ik altijd gemengde gevoelens. Zo mooi, al die kleuren van de bomen.
Ik vind het prachtig om te zien en het is elke dag anders.

Toch is het
een beetje een treurig seizoen, het verval van de zomer eigenlijk.

Voorlopig
geen zicht op nieuwe blaadjes en zonnige terrasjes. Dat wordt dus binnenzitten
of warm gekleed naar buiten.

Afgelopen
weekend reden we door de polders en er waren enkele bomen die nog wel blaadjes
hadden. 't Was net alsof ze er nog niet aan toe leken te zijn om die laatste
bruine, eigenlijk al dode, blaadjes te laten gaan. Nog even wachten... mag het
nog even wachten?

Je weet hoe
het verder gaat. Ze zullen afvallen. Storm en regen zullen het afmaken. De
winter is in aantocht en in die tijd lijkt alles stil te staan.

Heb je dat
ook weleens, dat je iets moeilijk los kunt laten? Want je weet wat je hebt en
je weet niet wat ervoor terug zal komen. Zelfs die laatste bruine blaadjes, de
restjes van wat er was, lijken nog de moeite waard om vast te houden.

God wil ons
soms iets nieuws geven en dat kan pas wanneer we loslaten wat we in onze handen
hebben.

Zoiets als
de graankorrel die de grond in moet om te sterven. Vervolgens brengt hij
meervoudig vrucht voort.

Of zoals de
ranken aan de wijnstok, die gesnoeid worden opdat er meer vrucht zal zijn. Of
die worden weggehaald omdat ze geen vrucht droegen.

Allebei pijnlijke processen die in
eerste instantie helemaal niet leuk zijn, maar als doel hebben om verbetering
te brengen. Het getuigt van nieuwe dingen, hoop en zekerheid dat er iets goeds
uit voort zal komen. Het is als de hoop die in ons leeft.

18-09-2010 om 13:59 geschreven door lucky  

DOOR DE BIJBEL TE LEZEN ONTDEK JE:

- Wie God is, wie Jezus is en de heilige Geest. (Lucas 24:25-27,44-45; Johannes 14:7,23-26)

- Wie je zelf bent. En wie je bent dankzij Jezus. (Romeinen 7:14-25; Galaten 2:19-20; Johannes 1:12)

- Wie je vertrouwen kunt en waarom. Dat helpt je Gods Woord serieus te nemen. (Numeri 23:19)

- De waarheid die boven alles uitstijgt. Wie is de Waarheid? (Johannes 17:17; 8:31-32; Romeinen 1:16-17)

- Hoe je wijs kunt worden. Deze wijsheid heb je nodig. Hierdoor groei je in ontzag

voor God. (Spreuken 9:10; 2 Timoteüs 3:14-17)

- Dat je dingen mag toetsen die op je af komen. Wat is waar, wat niet? (Filippenzen 1:9-11; Handelingen 17:11; 1 Korintiërs 10:23e.v.)

- Hoe je met wijsheid antwoord kunt geven op vragen van anderen. (Kolossenzen 4:2-6)

- Dat je met God mag praten, en hoe! Al de verschillende gebeden die beschreven

staan, zijn als voorbeeld gegeven. (Matteüs 6:9-13; Romeinen 8:26-27; Efeziërs 6:18)

- De vele beloften die God geeft. (Jozua 23:14; Psalm 119:50; 2 Korintiërs 1:19-22; Hebreeën 11:13-16)

- Dat je God mag aanbidden op die manier waar Hij blij mee is. (Johannes 4:23-24)

- Hoe je kunt groeien in je geloof. Je leven gaat vrucht dragen door en voor God.

(Johannes 15:5; Filippenzen 3:10-14; 2 Petrus 3:13-18)

- Hoe je meer en meer op Hem kunt gaan lijken. (Romeinen 8:29; 12:2; Kolossenzen 3:5-17)

- Vreugde in mooie en moeilijke omstandigheden, vrede in de storm. (Romeinen 12:12; 15:13; Filippenzen 4:4-7; Johannes 14:27)

- Hoe je stand kunt houden in een geestelijke strijd. Je leert je 'zwaard' te gebruiken en om te gaan met situaties waarin je op je christen-zijn aangesproken wordt. (Efeziërs 6:10-18)

- Hoe je kunt omgaan met tegenwerking en situaties waarin mensen je om je geloof het leven moeilijk maken. (Matteüs 10:16-42)

- Hoe je stevig op je benen kunt blijven staan. En hoe je, als je staat, waakzaam kunt blijven zodat je toch niet onderuitgeschoffeld zult worden door Gods tegenstander. (1 Korintiërs 10:12-13)

- Hoe je sterk kunt staan in stormachtige tijden. Je vertrouwen op en in God zal daardoor groeien. (2 Kronieken 16:9a; Psalm 9:10-11; Romeinen 5:3-5; 8:31-39)

- Hoe je de tijden kunt leren herkennen - ook met het oog op de toekomst. (Daniël 2:20-22; Handelingen 17:24-26; Matteüs 24; Efeziërs 1:7-10; 1 Tessalonicenzen 5:1-11; 2 Timoteüs 3; Openbaring 14:12-13; 17:9)

Er zijn nog veel meer redenen om de Bijbel te lezen. Hoeveel redenen er ook zijn, uiteindelijk gaat het erom wat jijzelf doet. Dat kan niemand voor jou bepalen.

God heeft in het hart van elk mens het verlangen naar Hemzelf gelegd (Handelingen 17:27; Psalm 19:1-5; Romeinen 1:20-21). Maar het is aan iedereen persoonlijk om daarop in te gaan en God te zoeken.

Uit: Zo dichtbij

17-09-2010 om 08:37 geschreven door lucky  

BIZAR

Vaak heb ik me vaak afgevraagd waar mijn leven nu eigenlijk voor dient en wat er van deze wereld terecht zal komen. Soms vroeg ik me deze dingen af wanneer alles me voor de wind ging en ik heerlijk op mijn lauweren lag te rusten. Dan droomde ik mooie dromen. Verontrustender was het als deze vragen op mij af kwamen wanneer ik me overweldigd voelde door pijn en verdriet. Door angst en onzekerheid of door somberheid over wat ik allemaal om me heen zag gebeuren. Juist op zulke momenten had ik behoefte aan antwoorden, aan Gods perspectief. Ik heb geleerd de antwoorden in de Bijbel te zoeken. Dat alleen geeft rust.

Ik vind het wel heel bizar dat ik voor alles tijd heb, behalve als ik stille tijd wil houden. Dat ik met gemak een soapserie kan bekijken of een domme film. Maar een halfuur met God, dat vind ik dan knap als mij dat is 'gelukt'. Ik vind dat beschamend ten opzichte van mijn Schepper en ik doe mijn best... maar val zo vaak weer terug! Het is een wonder dat Hij mij wil als zijn kind!

Uit: Zo dichtbij

16-09-2010 om 12:10 geschreven door lucky  

BESEFFEN DAT...

Beseffen dat Jezus opgestaan is; dat de dood overwonnen is... ook voor mij! Dit besef geeft me steeds weer kracht. Soms zijn er lastige momenten waarbij het verleden opspeelt en dan kijk ik naar het kruis dat in mijn kamer hangt. Dankzij Jezus' opstanding is er nieuw leven voor mij, hou ik mezelf dan voor. En dat besef maakt dat ik gemakkelijker oude moeiten los kan laten, omdat ik me wil uitstrekken naar het nieuwe dat God voor mij bedoeld heeft. Overwinning in plaats van verdriet!

15-09-2010 om 07:38 geschreven door lucky  

DAVID

Daar zat hij dan. Op zijn troon. Te midden van alle luxe en comfort die hij zich maar wensen kon. Macht genoeg. Aandacht genoeg. Afleiding genoeg. En toch zei hij: 'Breng haar hier!' Uit verveling? Had hij op het verkeerde moment op het verkeerde balkon gestaan? Alle andere koningen hadden toch de strijd opgezocht? Waarom stond hij dan op zijn balkon? Was hij maar met zijn leger meegegaan. Maar ja, dat is achteraf praten...

Werd koning David het slachtoffer van zijn succes? Kon David op een gegeven moment niet goed met de zegeningen omgaan die hij van God ontvangen had?

Het leek alsof hij Gods genade en God zelf uit het oog verloor. Hij liet zich gaan. David liet zich als het ware meeslepen door een steeds groter wordende, naar beneden denderende sneeuwbal van oorzaak en gevolg: succes - luiheid, verveling en gemakzucht- egoïsme - onbeheerste wellust - ik wíl het, ik móét het hebben - zonde.

Welke zonde? Wil je het echt weten? Nou vooruit, hou je vast: overspel; manipulatie en bedrog; moord met voorbedachten rade; een medeplichtige betrekken bij moord; extra soldaten in gevaar brengen die sneuvelen; verdoezelen van zonde en doorleven alsof er niets aan de hand is; God en het volk te kijk zetten bij omringende vijanden. En de consequenties? Een gebroken, beschaamd, verdrietig en in rouw gedompeld hart. Dubbele rouw voor de vrouw met wie hij overspel pleegt. Hun zoontje sterft.

Een verloren veldslag en verlies van mensenlevens. Grote ellende, moord en doodslag in zijn familie. En God wordt door zijn vijanden belasterd. Kunnen we dan nu vol afschuw met onze vinger naar David wijzen?

O ja? Ben jij een stuk beter? Vooruit, misschien heb je geen soldaten laten sneuvelen. Niemand vermoord. Geen feitelijk overspel gepleegd. Maar maakt dat jou zonder zonde? Maakt dat jou een stuk beter? Wat zegt Jezus in de Bergrede ook alweer over seksuele fantasieën en overspel? En over een ander in woede uitschelden en moord? (Matteüs 5). Wat zegt Jezus ook alweer tegen Farizeeën die denken dat ze beter zijn dan de op heterdaad betrapte prostituee in Johannes 8:7? 'Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen.' Zet dus je 'ik ben heiliger dan hij'-gedachte maar snel aan de kant, want we kunnen heel wat van David leren.

Wat maakte koning David dan toch zo bijzonder? Zijn knappe uiterlijk? Zijn militaire strategieën of zijn rijkdom? In de Bijbel staat veel over David geschreven, en ook hijzelf heeft menig pagina gevuld. Kennelijk is er iets bijzonders aan hem.

Was David dus volmaakt? Nee. Was hij het schoolvoorbeeld van vroomheid? Niet bepaald. Als je bang bent voor 'erge' zonden, blijf dan vooral bij hem uit de buurt. (Ook al bestaat er onderscheid tussen zonden, toch blijft een beetje meer of minder fout nog steeds fout. Of je de wet een beetje of enorm breekt, je breekt hem. Dus, zelfingenomenheid en verwaandheid: opgepast!) David had het nodige op zijn kerfstok.

En toch... David krijgt het grootste compliment dat je als mens ooit kunt krijgen. De Almachtige God noemt David 'een man naar mijn hart', omdat hij met hart en ziel aan God is toegewijd. David dient God, ook in de praktijk van zijn dagelijks leven, in de keuzes die hij maakt. Nee, hij is niet volmaakt, hij laat steken vallen. Maar God ziet zijn toegewijde hart. Hij ziet Davids oprechte liefde voor Hem.

Uit: Zo dichtbij

14-09-2010 om 08:34 geschreven door lucky  

De prijs van het leven is te hoog, in eeuwigheid niet op te brengen.

Er valt met geld heel wat te bereiken. Grote huizen en grote weelde (vers 17), voorspoed (vers 19), vermogen (vers 7,11). Maar inzicht niet. Leven allerminst. De onbelangrijke dingen van het leven zijn te koop, desnoods voor een appel en een ei. Aan de belangrijkste dingen van ons bestaan hangen dure prijskaartjes. Je wordt makkelijk misleid door de schone schijn, en dan denk je dat het hele leven binnen je bereik ligt. Niks ervan! De psalmdichter weet wel beter. Wat God vraagt voor een leven, is niet te betalen. En de wisselkoersen van Er is een boel verwarring in deze wereld over wat een mens hééft en wat hij ís. De meeste mensen houden zich vooral met de eerste vraag bezig, en krijgen geen vat op hun eigen identiteit, op wat ze in diepste wezen zijn. Daardoor blijft hun denken, zelfs heel hun leven, beperkt tot de buitenkant. Je kunt arm zijn, of je kunt rijk zijn, maar het gaat er toch werkelijk om (niet wat je bent, maar) wie je bent.

Pas aan het einde van de Bijbel worden de vragen definitief verhelderd en opgelost. Het Nieuwe Testament vertelt ons dat de Zoon van God gekomen is om zijn leven te geven als een losprijs voor velen. Dat is de prijs van ons leven. Zo hoog schat God de waarde van mensenlevens in. Het mooiste, liefste en rijkste wat Hij had, zijn eniggeboren Zoon, gaf Hij om ons te kunnen bezitten. Dat is zoals Hij al zijn schepselen het liefst wil zien: als zijn geliefde kinderen!

'Geen mens kan een ander vrijkopen (...) de prijs van het leven is te hoog, in eeuwigheid niet op te brengen' (vers 8). Maar aan het einde van de Bijbel wordt de Heer Jezus het nieuwe lied toegezongen: 'U verdient het (...) want U bent geslacht en met uw bloed hebt U voor God en mensen gekocht uit alle landen en volken, van elke stam en taal' (Openbaring 5:9).

God zijn beslissend.

12-09-2010 om 08:13 geschreven door lucky