Uit de profeet Maleachi
3, 1-4 + 23-24xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zo spreekt de
Heer God:
'Let op, Ik zal mijn bode zenden; hij zal de weg voor mij effenen. Opeens zal
hij naar zijn tempel komen, de Heer naar wie jullie uitzien, de engel van het
verbond naar wie jullie verlangen. Komen zal hij zegt de Heer van de hemelse
machten.
Wie zal die dag kunnen doorstaan? Wie zal overeind blijven wanneer Hij
verschijnt? Hij is als het vuur van een smid, als het loog van een wolwasser.
Hij zal zitting houden als iemand die zilver smelt en het zuivert; de zonen van
Levi zal Hij zuiveren en zeven als goud en zilver, en dan zullen ze op de
juiste wijze offeren aan de Heer. De offers van Juda en Jeruzalem zullen de
Heer met vreugde vervullen, zoals in vroeger jaren, zoals in de dagen van
weleer.
Voordat de dag van de Heer aanbreekt, die groot is en ontzagwekkend, stuur Ik
jullie de profeet Elia, en hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met
hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders. Anders zou Ik het land
volledig moeten vernietigen.
De profeet Maleachi
spreekt over de komst van een gezant: Elia zal komen voordat de grote en
verschrikkelijke dag van de Heer aanbreekt. Hij zal de echte eredienst
herstellen. Jezus zal in zijn prediking verklaren dat Elia reeds teruggekomen
is in de persoon van Johannes de Doper.
Uit
het evangelie volgens Lucas
1, 57-66
Toen de dag van
haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld.
Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest,
en ze verheugden zich samen met haar.
Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias
noemen, naar zijn vader.
Maar zijn moeder zei: Nee, Johannes zal hij heten!
Ze zeiden tegen haar: Er is niemand in je familie die zo heet.
Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen.
Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: Johannes is zijn naam.
Iedereen was verbaasd.
En meteen werd de verlamming van zijn mond en zijn tong ongedaan gemaakt, en
hij begon te spreken en loofde God.
Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea
werden deze gebeurtenissen besproken.
Ieder die het hoorde bleef erover nadenken, en vroeg zich af: Hoe zal het
verder gaan met dit kind? Want de machtige hand van de Heer beschermde hem.
Bij de geboorte van Johannes de Doper valt de persoon van vader
Zacharias sterk op. Hij geeft de naam. Het geven van een naam was immers een
belangrijk moment, omdat door de naam ook de opdracht of de roeping van het
kind werd aangeduid. Johannes betekent: God is genadig.
Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel
het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken.
Wat er in de dagen voor, tijdens en na de geboorte van
Christus gebeurde, bracht de wereld in beweging. Men zag, men hoorde, men
praatte. Alsof God in deze korte tijdspanne het hart en en het denken van de
mensen persoonlijk kwam aanraken en beroeren.
Hoe bevrucht de aanwezigheid en de werking van God ons
denken ?
En welke gevolgen heeft dit voor ons zijn ?
Vooreerst is het goed veel over God en zijn handelen na
te denken. Aan wat denken wij wanneer wij door de straat lopen, met wat zijn we
bezig wanneer we op de tram zitten, naar wat zijn we gericht tijdens het
fietsen,...
Niet dat we ons altijd moeten wentelen in de meest vrome gedachten... Maar toch
is het mogelijk al wat we zien, horen en waaraan we denken, te vullen met het
besef dat God bestaat en met de mensheid iets wil doen.
Het is goed, al stappend (bij wijze van spreken), bezig
te zijn, na te denken, over de grote wereldproblemen, er een visie rond te
bouwen, en wel vanuit de transcendente werkelijkheid dat God onder ons woont.
Dit laatste geeft ons denken en de visie die we bouwen een heel bepaalde kleur.
Het is echt niet fout over de politieke situatie van ons land na te denken
vanuit het besef dat God het beste met ons land voorheeft. Ook voor de politiek
zijn evangelische waarden als eenheid, vrede, broederschap, delen met de
armen,... zaken die van fundamenteel belang zijn.
Of neem de problemen rond de zogenaamde klimaatsverandering. Laten we dit
bekijken vanuit het feit dat God schepper is van de aarde, en ons
medeverantwoordelijk heeft gemaakt respectvol met dit gebeuren om te gaan.
Of de armoede in de wereld... laten we hierover nadenken vanuit de oproep van
het evangelie waar de Heer vraagt te delen met wie minder heeft... Hoe komt het
toch dat wij zo rijk zijn terwijl men aan de andere kant van de wereld dikwijls
's morgens niet weet of men 's avonds eten zal hebben... Wat denkt God
hierover? Wat kunnen de wereldleiders hieraan doen? Welke keuzes kunnen of
moeten gemaakt worden? Wat kunnen wij persoonlijk doen?
Studio Brussel doet het op haar manier met Music for lifeVerder is het is goed
het 'goede gesprek' met elkaar te houden. Geen platte cafépraat, maar die
woorden (ja, mag ook in het café !)met elkaar uitwisselen die ons de juiste
vragen doen stellen, die ons in verwondering brengen voor het transcendente,
die ons aanzetten tot meer bezinning en een bepaalde wijze van doen...
En ja... laat ons als christen ook bidden. Het dagelijks
tijd maken voor gebed is van wezenlijk belang voor het ontdekken van ons
diepste zelf en wat God met ons voorheeft. In het gebed verheffen we ons hele
zijn naar God, zoeken we zijn aanschijn met de blik van het innerlijk. Het is
je toewenden naar Hem, het is het heilige 'Gij' zeggen.
Door met regelmaat te bidden en biddend in het leven te staan, wordt ons
geweten langzamerhand datgene, wat het volgens zijn ware wezen moet zijn: Gods
levende stem in ons.
Zo stellen we God niet enkel aanwezig in ons eigen
leven, maar brengen Hem ook, sterker dan we vermoeden, tegenwoordig in de grote
wereld rondom ons.
|