Heb je dat ook na een verre reis of vakantie, dat je blij bent weer zonder ongelukken en andere schokkende dingen veilig thuis te zijn gekomen. Het had ook heel anders, slechter kunnen gaan.

In feite kan het elke dag heel anders gaan. We staan daar allemaal niet altijd bij stil. Het is zelfs zo dat vele mensen in hun hang naar welvaart, geluk en plezier maken nergens bij stilstaan. Ze "jagen" door de dagen, weken, maanden en jaren, op weg naar het vermeende geluk, het grote genieten alsof hun tijd oneindig is. De vergankelijkheid krijgt geen plaats en een plotseling overlijden dat overkomt alleen anderen.

Een cynische vraag dringt zich op, of men nu jaren lang aan het bed of aan huis gebonden is door ziekte of wanneer de dood plotseling toeslaat: wat heb je aan geld en goederen, wat aan die top job? Moet dat nu heel onze levensverwachting zijn? Welvaart, rijkdom, genot en zo voort, of zou er een hoger doel zijn?

Prediker getuigde al dat hij ervaren heeft dat het eindeloos vermoeiend was om je hart te zetten op wijsheid, geld en goed. Het is najagen van wind, ijdelheid, ook wel leegheid genoemd. En hij kon het weten; Salomo, die onmetelijk rijk, succesvol en wijs was, is die Prediker. Paulus houdt, wijs geworden in het geloof, alle wereldse dingen voor vuilnis. Het is waardeloos; je kunt er ook niets van meenemen als je overlijdt. In Psalm 90 wordt ons de volgende bede onderwezen. Leer ons zo onze dagen tellen dat wij een wijs hart bekomen. Anders gezegd: leer ons Heer nu te beseffen hoe kort ons leven is zodat we nu U vinden en niet pas op latere leeftijd. We mogen best tegen God zeggen dat we graag leven hier op aarde. Maar ook ons uur komt ooit als Jezus niet voor die tijd terug komt. Wat zou het mooi zijn om altijd de zekerheid te hebben: dat is Gods tijd. Het uur waarin de woorden werkelijkheid worden die U hebt gesproken Heer Jezus. "Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven" (Joh.11:25). We mogen in Zijn hemels koninkrijk binnen-gaan want Hij heeft de dood overwonnen. Als we in Hem geloven en vrede met God hebben dan zijn we levenden tot in eeuwigheid. Jezus zelf heeft het gezegd in de bijbel: Ik ben de weg, de waarheid en het leven. En in Johannes 3: 18: Wie in de Zoon gelooft ( Jezus) wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft is reeds veroordeeld. Ja, je hoort het goed: levend ben je eigenlijk al dood zonder geloof in Hem.

Wat is nu vrede met God. Dat is de diepe ervaring dat we door alles heen, ook moeite en lijden, gedragen worden. Het is een vrede tegen al het zichtbare in. Een vrede in het hart geworteld, die van binnen naar buiten stroomt en die daarin gelegd wordt door God, onze Schepper als we Jezus Christus, Zijn Zoon aangenomen hebben als Heer over ons leven. Het is ook de erfenis van Jezus Christus aan ons. Hij heeft gezegd: vrede geef ik u; Mijn vrede laat Ik u, niet zoals de wereld die geeft (Joh. 14:27).

Ken je die vrede, die geborgenheid in God ? Als dat niet zo is, dan mag je je daar voor openstellen. Neem Jezus Christus aan als je Verlosser. Hij is warmte, licht, vreugde en hoop. Een Vriend die ons nooit in de steek laat als anderen het af laten weten. Hij is altijd bereid ons weer overeind te helpen. Jezus is de enige bron van blijvende blijdschap; niets uit dit aardse leven kan daar tegenop.

Daarom gaat het in dit leven maar om één zaak: welke relatie heb je met God en met Zijn Zoon Jezus Christus. We kunnen ons suf werken voor de kerk, de gemeente, ja ook hier voor de com en goede doelen. We kunnen nog zoveel geven. Wat hebben we voor op de wereld ? Er zijn mensen die niets geloven en die zich volkomen in een club of vereniging storten en daaraan al hun vrije tijd geven. Er zijn er ook die rijkelijk geven aan allerlei goede doelen. Wat we doen is alleen van waarde als God ons op die weg leidt en wij het doen in afhankelijkheid van Hem en uit liefde voor Hem.

Laten we God volkomen vertrouwen en Hem toestaan ons te leiden in ons aardse leven zoals Hij dat nodig acht zodat we zullen worden zoals Hij dat graag ziet: beelddragers van zijn Zoon Jezus Christus.

Tot slot een geschiedenis in het kort.

In 1874 gingen de vrouw en de vier kinderen van de Amerikaanse advocaat Spafford per boot van New York naar Frankrijk. Plotseling kraakte het schip aan alle kanten. Het was in aanvaring gekomen met een ander schip en het begon te zinken. Mevrouw Spafford knielde met haar kinderen neer en gaf hen over aan de zorg van de Heer. Zij alleen werd uiteindelijk gered en toen ze in Cardiff aan land kwam telegrafeerde ze direct naar huis:" Ik alleen gered". Enige tijd na deze verschrikkelijke gebeurtenis schreef Oratio Spafford het volgende lied, dat velen in de wereld troost heeft bracht.

’t Zij vreugde mijn deel is, of smart mij verteert,

En stormwind en nacht mij verschrikt,

Gij hebt mij Mijn Heiland te roemen geleerd:

’t Is mij goed wat mijn God mij beschikt

Uw deel, hoeveel zwaarder is ’t hier niet geweest,

Hoe spande niet satan zijn strik !

En ziende op Uw kruis roemt in mij ook mijn geest;

’t Is mij goed wat mijn God mij beschikt

Heer, laat in mijn sterven Uw troost mij nabij

Dat mij dan Uw liefde verkwikt

Dan dank ik, hoe bang mij de doodsstrijd ook zij:

’t Is mij goed wat mijn God mij beschikt.

Auteur: herman