LUMMELEN .xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gisteren kreeg ik van mijn moeder een artikel toegestuurd. Het betrof een interview met auteur Joep Schrijvers, die een voorstander is van het zogenaamde lummelen. De bedoeling van mijn moeder was duidelijk; ze heeft zich vaker bezorgd uitgelaten over mijn drukke bestaan - en gelijk heeft ze. Daarom citeer ik hier uit het betreffende interview; misschien hebt u er ook wat aan.

'Genot en vreugde horen bij de huidige economische orde. We worden voortdurend opgehitst en geprikkeld. Vraag is echter: ben je slaaf of meester van je emoties? Word je voortgedreven en opgejaagd of ben je nog in staat zelf keuzes te maken wat je wel of niet gaat doen? Kun je nog wel echt genieten?

We willen het maximale uit het leven halen. Onder het mom dat het leven een eenmalige aanbieding is en de opiatenfabriek in onze hersenen de hele tijd in bedrijf is, willen we voortdurend pieken. We willen kinderen, een baan, promotie maken, consumeren. Zelfs in de vakantie houden velen ditzelfde tempo aan: we willen er alles uithalen en zo veel mogelijk beleven. We genieten niet meer echt en rusten niet uit. Dus komen we bekaf thuis. Veel beter zou het zijn om maar wat te lummelen. Als je daar een licht schuldgevoel bij hebt - ik moet eigenlijk nog zoveel - dan ben je op de goede weg.''Dat laatste, genieten en uitrusten, schiet er tegenwoordig vaak bij in. Ook als ze op vakantie zijn, willen mensen zo veel mogelijk doen, zien, en ervaren. Omdat we in een belevenis-economie leven, hebben we namelijk voortdurend prikkels nodig. We willen overal iets bij voelen en we willen geprikkeld worden tot het ervaren van allerlei dingen. Maar wat is er met de rust gebeurd? Ga eens gewoon in de tuin zitten, kijk om je heen en rust uit. Doe je dat niet, dan blijf je voortjakkeren.

Het alternatief is ont-prikkelen. Lummel maar eens wat aan! Doe eens een week geen horloge om, en kijk wat er gebeurt. Spreek met jezelf af dat je vandaag alleen 'vage' dingen doet. Lekker lummelen brengt je namelijk in contact met de schepping. Dat creëert rust. Daarmee breng je je emoties tot bedaren, en dat geeft weer ruimte voor reflectie. En daar rust je van uit.'

Tot zover het verrassende interview in mijn moeders krant. Ik heb het allemaal met instemming gelezen. Want ja, wat zijn we tegenwoordig allemaal druk, druk, druk...  we worden voortgedreven door onze overvolle agenda, we staan onder druk om te presteren, en stress en spanning veroorzaken allerlei lichamelijke en psychische aandoeningen. Het aantal mensen dat worstelt met een depressie, een burn-out of een overspanning, is nog nooit zo hoog geweest als nu. We leven 'opgejaagd en afgemat, als schapen die geen herder hebben.'

Wat denkt u, had Abraham wel eens last had van een burn-out? Kwamen er in het grote gezin van Jakob overprikkelde (en onhandelbare) kinderen voor? Ik denk dat heel veel moderne problemen te maken hebben met onze ongezonde levensstijl...

We zijn inmiddels ver afgedwaald van het ritme in de schepping. God heeft immers op heel veel manieren rust in de schepping ingebouwd. En niet voor niets, hoor: wij hebben dat nodig! Denk maar eens aan het feit dat slaap noodzakelijk is voor een lichaam om te functioneren. Denk ook maar eens aan de graankorrel die de boer zaait; die 'rust' in de aarde tot de tijd gekomen is om te ontkiemen.

God haast niet, jakkert niet, forceert niet. Hij neemt overal de noodzakelijke tijd voor. Zelf rustte Hij ook uit, nadat Hij de schepping voltooid had - dan hebben wij toch zéker rust nodig, denkt u ook niet? Waarom denkt u anders dat Hij een rustdag instelde?

Maar nee, wij moderne mensen weten het allemaal beter: een 24/7 economie lijkt ons veel handiger. Dus we rennen maar door...

Wat een verademing om te weten dat wij geliefd zijn door de Vader, die heel goed weet hoe wij in elkaar zitten: geneigd om in alles te ver door te slaan...

Dus als u moe bent van al het gejakker en gejaag - weet dan dat er Eén is die klaar staat om uw ziel 'als een gespeend kind bij zijn moeder tot rust (én stilte!) te brengen' (Psalm 131:2) en Hij nodigt u uit:

'Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven' (Matteüs 11:28).