Standbeeld van Romain samen met zijn vrouw Yvonne Delcour voor de Minardschouwburg te Gent ter gelegenheid van Romain Royal in 2005.
Jullie zullen wel begrepen hebben dat ik een van de gelukkigen was die zich een "Beer van Romain" moegt noemen. Dat wilde zeggen dat ik, plus mijn negen collaga's, vast in zijn gezelschap acteerden. Dat was toen in de jaren '80 de top voor een amateur in het Gentse maar ook in de omstreken en Vlaanderen. Ik kende Romain en zijn gezelschap, omdat ik er een achtal jaren geleden, zes maand was ingevallen voor een zieke acteur en het contact is altijd gebleven. Op een avond kreeg ik een telefoontje, dat ik verwacht werd in de Minardschouwburg voor een gesprek met Romain. Hij vroeg mij om een acteur (Louis Mortier) te vervangen, die om gezondheidsredenen definitief moest stoppen. Maar daar kwam natuurlijk bij, dat ik niets anders meer kon doen, want het was spelen van de Gense Feesten (juli) tot eind april (het volgend jaar) alle vrijdagen, zaterdagen en zondagen en ook op feestagen. Wij speelden zo'n 150 voorstellingen per seizoen. Wij zijn echter niet in schoonheid kunnen eindigen dankzij de "politiek". Maar daar later meer over. De Minard moest gerenoveerd worden en dat zou 3 jaar in beslag nemen, dus Romain moest er uit, maar hij kreeg een zaal van de stad aangeboden, die in een grotere vervallen toestand stond dan de Minard. Ondanks petities van de Gentenaars die zo een uniek gezelschap niet wilde verliezen werd de schouwburg toch gesloten. Romain kon het niet begrijpen en werd ziek en sloot zich op. Dan op 1 december 1994 werd de Minardschouwburg terug geopend voor het volkstoneel, door De Beren samen met Pierke pierlala.'s Middags tijdens de laatste repetitie kwam men ons zeggen de Romain overleden was. Wij hebben 's avonds voor 300 toeschouwers het beste van onszelf gegeven als oden aan Romain Deconinck. Het was lastig maar Romain zou het zo gewild hebben. Nu nog 12 jaar later word er in Gent nog getreurd om het verdwijnen van Romain en zijn gezelschap. Romain werd dan ook gekozen tot "Grootste Gentenaar" door de Gentenaars als dat geen erkenning is van het volk.
