Vandaag weerom een lange vaardig (64 km). We zijn nu al 235 km ver op het Mittelland kanaal ( ongeveer 50 m. Breed en 4 m. Diep) en krijgen nu slechts onze eerste sluis te verwerken (Verval 15 m) Het is een sterk stukje engineering om over een dergelijke lengte geen niveau verschillen nodig te hebben: het resulteert wel in aquaducten, een kanaal dat soms vele meters boven de omgeving uitsteekt en tevens soms door uitgegraven heuvels loopt. Spijtig dat het concept alle uitzicht blokkeert: de beide oevers worden gevormd door hoge dijken die beplant zijn met bomen en struiken, waardoor je als het ware tussen twee groene muren vaart.
Het zeer goed uitgerust haventje ( Hoffmannstadt) waar we overnachten biedt slechts plaats aan vier van onze zes boten zodat er twee buiten op kanaal moeten overnachten.
Voor de rest geen klagen: volop zon, 28 gr. en een vleugje wind! Morgen wordt het 30...
Vandaag wat vroeger opstaan, want niet alleen moeten we 75 km naar Hannover afleggen, maar ook de groep die gisteren verder gevaren is nog inhalen. Onderweg de vaarkaarten nog eens nagekeken en eerst dan valt ons op dat de doorvaarhoogte van de gekozen haven slechts 4meter is, waar we normaal 4,25 m nodig hebben. Op zich geen probleem aangezien we door een en ander af te breken onze hoogte kunnen verminderen tot 3,3 m, ware het niet dat een van de ritsen van de ( nieuwe) buiskap geblokkeerd zat waardoor de oefening heel wat moeilijker werd.
Na wat gesakker de zaak toch klaar gekregen, en toen bleken de gegevens op de vaarkaart verkeerd: de brug was 6 m hoog! Het heeft ons niet belet om na het aanleggen in de ( onbemande) club cantine een biertje te drinken, wat je betaald door 1 € in een sigarenkistje te steken dat samen met de drankjes in de frigo staat.
Er doen zich ook enkele probleempjes voor: een van de boten heeft een lek aan een diesel leiding, wat niet onder controle schijnt te geraken, en een schipperse heeft een ontstoken tand, wat naar we hopen verholpen is na haar bezoek aan de lokale tandarts die vakkundig (?) de zaak uitgeboord heeft en een supersterk antibiotica en een supersterke pijnstiller heeft voorgeschreven.
Vandaag varen we naar Minden. Niet zo ver (34 km), maar er moet gewassen en gestreken worden. De meeste havens beschikken over 1 wasmachine met een cyclustijd van 2,5uur. Dus kunnen er hooguit nog twee wasbeurten na aankomst gebeuren. We verkiezen daarom om te stoppen in Minden waar twee proffessionele Miele machines beschikbaar zijn, en waar we ons dus eens kunnen laten gaan!
Daarenboven wordt ons (twee schepen van onze vloot: de rest is verder gevaren en had geen behoefte aan een waspauze) een mooie ligplaats toegewezen en voelen we ons in deze gezellige haven in vacantie sfeer.
Het weer is perfect, volop zon en 24 gr. Waardoor we ook de boot met veel plezier een poetsbeurt geven.
Nog het vermelden waard: het sanitaire blok is top! Inloop regen douche, veel plaats en perfect onderhouden omgeving!
Vandaag weer een lang stuk, en zonder sluizen. Het is weekend en dat laat zich voelen aan het aantal vrachtvaarders die we tegenkomen: aanzienlijk minder dan in de week.
Rond de middag aangekomen in Bad Essen. Er was nog plaats in de haven (maximaal 40 boten), en we konden goed afmeren in de jonge haven met alle comfort, electra, water en toiletgebouw. Gelukkig waren we vroeg, want om 14u00 lag de hele zaak vol en werden nieuwe boten geweigerd.
Het stadje is een ex kuuroord, en dat zie je aan de gebouwen: veel vakwerk huizen in goede staat, statische gebouwen die herinneren aan de vervlogen geschiedenis, en veel winkels die inspelen op de behoefte van de moderne toerist. Tevens een paar supermarkten in de onmiddelijke omgeving van de haven, en de pret (ijsroom en een drankje) kan niet op.
OPMERKELIJK: Het is de eerste keer dat we in duitsland wifi hebben!!!! Monique blij, want nu kan ze een aantal afleveringen van thuis bijbenen!
Vandaag wordt het weer een lang traject: 54 km en een sluis. De beide oevers van het kanaal zijn begroeid met enkele rijen bomen, waardoor er niet veel te zien is van de omgeving. Als er dan al eens een opening is krijgen we een mooie omgeving te zien van weilanden en grote boerderijen.
We komen aan in de Marina Recke, waar wonderlijk genoeg nog plaats is voor zes boten. Alleen staat er een redelijk grote dwarsstroom door passerende boten wat het aanleggen fors bemoeilijkt. Het resultaat is dan ook een serieuze kras op een van onze boten.
Het is warm (27 c°) en we organizeren een mega barbeque: lekker eten, lekker drinken en goeie retro muziek van Ida met haar spotify abbonement. Laat maar (zeer) voldaan gaan slapen.
Donderdag 13 juni: we nemen een dagje verlof, en vandaag wordt er niet gevaren. Munster is een stad met een gevuld verleden, en de gebouwen in het centrum tonen dit ook. Historische verdragen zijn hier onderhandeld en getekend door de europese landen.
In de voormiddag wordt er weer proviand aangesleurd, en in de namiddag wordt een bezoek aan de stad gepland. Het weer is ook prima, en het bezoek is dan ook zeer aangenaam.
Voor de geinteresseerden: Ida, die ook met Henk en hun schip deel uit maken van onze groep houdt een reisverslag bij dat kan geraadpleegd worden via volgende link:
Vandaag varen we over het Dortmund-Ems-Kanal. We vertrekken met de zon, maar spoedig wordt het nevelig en bewolkt. Er zijn tot Munster (41 km.!) geen sluizen, ondanks het glooiende landschap. Het kanaal ligt soms meters boven de omgeving, wat mooie vergezichten van velden en boerderijen oplevert, en soms vaar je tussen beboste hellingen. Een aangename route, ware het niet dat na enkele uren de lucht helemaal dicht trekt en het begint te regenen. De regen gaat over in zware buien, en zal aanhouden tot we in Munster zijn.
Onderweg was het even opletten geblazen: een verkeersbord vermeldde een doorvaarhoogte van 4.25 m, alhoewel de kaarten 4.50 vermelden. Mijn hoogte is 4.25, dus snelheid op nul en Monique buiten in de regen op uitkijk. Gelukkig geen probleem (20 cm over), en Monique nat. Dat zelfde scenario zal zich nog een tweede maal voordoen.
Henk had minder geluk: zijn toplicht is afgerukt, maar gelukkig niet in het water beland.
Het aanmeren in Munster gebeurde tijdens een hevige regenbui, dus iedereen nat deze keer.
De aanlegplaats is alleen voor ons: geen ander schip te zien. Willy heeft ons goed geplaats: tegenover een italiaans restaurant waar we s'avonds lekker zijn gaan eten.
Vandaag vertrekken we later: er moet eerst proviand en drinken aangesleurd worden. Aangezien er een mooie supermarkt voor de aanlegplaats is, wordt dit geen al te grote klus.
Om 12u30 maken we los om 30 km met 4 sluizen, met een groot verval, af te leggen. Het landschap is erg industrieel.
We kunnen bijna altijd achter een binnenvaartschip mee in de sluis, en om 18 uur zijn we aan onze stopplaats voor vandaag aangekomen. Er ligt een binnenschip op de plaats voorzien voor jachten, en dus zijn wij dan maar op de plaats voor beroepsvaart aangemeerd. Een politie boot bekijkt ons een tijdje, maar is uiteindelijk verder gevaren zonder opmerlingen.
De stemming is goed, en dus worden zetels en tafel aan wal gebracht zodat we in de zon kunnen aperitieven.
We verlaten Emmerich met mooi weer en weinig of geen wind. Eens op de Rijn wordt het weer opboksen tegen de sroming, die 4 km/u weghaalt van onze snelheid. Het is tweede pinksterdag en dat vertaalt zich in beperkt beroeps verkeer. Op de marifoon is er een kleine oorlog begonnen tussen een zeilclub die een regatta gestart is op de Rijn, en enkele beroepsschippers die het niet zien zitten om door een veld wegens weinig wind haast onbestuurbare zeilboten te varen.
Er moet 44 km gevaren worden, en met 8 km/u wordt het een lange tocht. het landschap is eentonig: moeilijk wakker te blijven!
In Wesel kunnen we dan van de Rijn weg naar het Wesel-Datteln kanaal, om na 27 km en twee sluizen aan te meren in Dorsten, vlak voor een groot shopping center. s'avonds nog een wandeling door het dorp, en in een hevige regenbui terug naar de boot...
Wat een verschil met gisteren! Hel blauwe hemel, bijna geen wind en niet veel vrachtverkeer op de anders zo drukke Maas. Dus een aangename tocht richting Nijmegen, met als toemaatje een openstaande sluis die ons zonder aanschuiven op de Waal deponeerde.
Maar daar was het alle hens aan dek: met op momenten tegenstromen van 8 km/u en een zeer rommelige rivier die de boot deed overhellen langs alle kanten moest je geconcentreerd aan het roer staan. Maar eenmaal op de Rijn werd het wat kalmer, maar de tegenstroom bleef ook daar aanzienlijk (4km/u).
Goed aangekomen in Emmerich, (16 u) en zoals altijd werd er bijgepraat over de ervaringen van de dag, een beetje aan de boot geprutst/gepoetst, en in het restaurant gereserveerd voor de avond.
Daar hadden we echter pech: volgens de uitbaatster was deze avond de drukste dag van het jaar, was alles volgeboekt, en moesten we vroeg komen eten want te laat zou het niet meer gaan: dus werd het zes uur.
Wij waren op tijd, maar een volgeboekt restaurant kregen we niet te zien en toen we om half acht nog niks te eten hadden gekregen, is Willy dan toch gaan vragen waarom we in godsnaam om zes uur aanwezig moesten zijn. Het hielp (misschien), want een beetje later werden we bediend...
Een slechte nacht gehad! De wind is in kracht toegenomen, en onze stootwillen schuurden tegen de steiger (lager wal) inclusief het bijhorend lawaai.
We willen vandaag toch naar Boxmeer, en dus gaan we op pad met een gemiddelde windsnelheid van 27 km per uur, maar met windvlagen van 70 kmpu! Dat zorgde vooral voor moeilijke momenten bij het wachten/stilliggen voor de sluizen.
Zonder verder problemen goed aangekomen in het leuke en goed beschutte haventje.
Morgen verlaten we Nederland en gaan via de Waal en de Rijn naar Emmerich/Duitsland.
Het is nu duidelijk geworden: de hartproblemen waren ernstiger dan verwacht, en onze reis compagnon kreeg te horen dat hij de komende maand al kon vergeten van met zijn boot verre reizen te ondernemen. Dit zal zeker onze planning beïnvloeden maar dat zien we later dan wel.
Ondertussen is de rest van de groep dan full speed vertrokken om zo snel mogelijk terug met ons aan te sluiten. Zij komen in Venlo aan met een krachtige wind maar met hulp van enkele buren (en links en rechts wat krassen) is het aanmeren goed verlopen.
Er is echter geen mogelijkheid om inkopen te doen in de haven, enkel het nabij gelegen dorp heeft een kleine supermarkt. Aangezien er toch een grote nood aan vooral brood was, is er 1 moedige te voet naar de bakker geweest ( Monique: 7 km wandeling) en een tweede dame die wel een fiets had is na twee uur zonder brood teruggekomen, want eerst vond ze de bakker niet, en daarna vond ze de jachthaven niet meer terug!
Maar een goede maaltijd in het restaurant van de haven maakte alles nog goed....
Op dinsdag zijn we om negen uur vertrokken uit Bocholt. De opruim werkzaamheden zijn nog niet beeindigd, en een aantal medereizigers blijven nog om verder de zaken af te werken.
Na 45 km., zes sluizen en 4 ophaalbruggen komen we om 16.00 uur aan in Roermond.
We blijven een extra dag in de haven om onze voorraden aan te vullen en te genieten van het redelijk mooie weer.
Morgen (donderdag) verkassen we naar Venlo. Niet dat het een zware tocht wordt, 25 km. en 1 sluis, maar de vooropgestelde routine is niet meer geldig: JP (Palma) is eergisteren dringend opgenomen met een vernauwde kransslagader. Bovendien vaart hij solo, zodat zijn verdere deelname aan het project een vraagteken wordt. De chirurg zal zich morgen uitspreken in een advies, dus wachten we af...
Ondertussen zullen we in afwachting van de resultaten Venlo bezoeken, en er is best wat te zien.
Maandag 27 mei is de jaarlijkse toervaart reunie gestart, ditmaal in Bocholt. Er zijn 94 boten op afgekomen, en de tijdelijk uitgebeide haven (wij liggen in een droogdok) ligt dan ook stampensvol: iedereen zal moeten wachten op zondag vooraleer er uitgevaren kan worden.
Staan deze week op het programma: bezoek aan de lokale brouwerij, begeleide dorpswandeling, kroegentocht, daguitstap fiets, boerentocht/golf, BBQ, dansavond en afsluit diner.
Het weer is, afgezien van 1 dag regen prima, en de stemming perfect!
Zondag wordt iedereen verondersteld om te vertrekken, zodat een klein aantal achterblijvers (waaronder wij) de hele boel afbreken en de omgeving opruimen.
Egens donderdag of vrijdag vertrekken we dan om zonder verdere onderbrekingen de tocht naar denemarken aan te vangen.
