De wekker krijgt ons met enige moeite wakker rond 6u20. De nacht was terug woelig. Ik vind Patrick terug op het tapijt dicht bij de voordeur. We zien uit naar de twin beds. Vandaag staat er een tocht van 505km voor de boeg, naar ons laatste station op onze tocht naar de kaap: Alta
Bij het vertrek volgend we de E6 via de Ofotfjord, weerom een schitterende baai. We verlaten Nordland en komen in de Provincie Troms. Het weer is schitterend en er wordt nog van dat beloofd voor het komende weekend. Vanaf Setermoen volgen we het verloop van een sterk stromende rivier, met hoge toppen aan onze rechterzijde. Een eind voor Andselv verlaten we de E6 rechts en nemen zuidelijker de 87. Wederom een prachtig decor. We volgen het verloop van de Malselva, een brede rivier dat al het smeltwater afvoert. Nabij het dorpje Johkamohkki komen we terug op de E6. Nu rijden we richting Kafjorden - Lyngen. Deze fjord mondt in het noorden in de Barents Sea. De fjord biedt een schitterend zicht en de weg slingert zich langs de flank van de rotsflanken aan de ene kant en de andere kant begrensd door de fjord. De weg duikt op veel plaatsen een donkere tunnel in om weer in tevoorschijn te komen in een zonovergoten landschap. Bij 12°C voelt het echt niet koud aan. Het is al na de middag voor we iets vinden waar we halt houden; Pub Mack. Sven gaat informeren of we er iets kunnen eten. We gaan binnen in de kleine verbruikszaal. Een Aziatisch dienstertje komt zorgt voor verwarring, want eens binnen kunnen we blijkbaar niet eten. Dan naar de keuken waar moeder en kokkin ons iets gaat klaarmaken. Een lekkere zalm met rijst. We waren de enige gasten, maar aten er superlekker. Enige promotie voor hun zaak zou de omzet kunnen gebruiken. Wij weer verder.
Er is nu geen landschap meer zonder water. Overal worden bergen omringd door water. We volgen de E6 in Noordoostelijke richting naar Alta, dat we bereiken rond 18u. Het Scandic-hotel ligt aan een opvallend moderne kerk, in de vorm van een sardienendoos. Plots moest ik denken aan Patrick die nog pilchards in zijn bagage had zitten. Een noodrandsoen voor het geval we onze bivak niet zouden bereiken. We logeren op één van de hogere verdiepingen en hebben een mooi zicht op de omgeving. Gelukkig twee bedden voor de komende 2 nachten. Ik ken er één die hiermee heel gelukkig gaat zijn. We kiezen voor het bufet in het restaurant en het valt best wel mee. Onze Franse buur had meer geduld nodig.
Slaapwel.
|