Dag 9 : 02/07 : Alta - Tromso : De terugreis is begonnen
Om zes uur uit dee veren. Het wordt een gewoonte voor mij! We konden genieten van een goede nachtrust. De kamer was goed te verduisteren, waardoor ons bioritme niet al teveel gestoord werd door de middernachtzon. Nog even wat gesleur met pak en zak naar de garage.
Wat een drukte in de ontbijtzaal. We staan aan te schuiven aan de koffietafel en met een klein beetje ochtendhumeur, werkt dat al snel op de zenuwen. Naast mij zitten twee Talinse vrouwen. Gezien ik het Talins niet ken en zij blijkbaar niets anders, blijft het bij wat vriendelijk goeidag zeggen. Bij de receptie krijgen we 30€ compenstie voor het ontbreken van de roomservice van de dag voordien in de kamer van Sven en Jean-Pierre. Ik vergeet enkele prachtige aanzichtkaarten van de Poolnacht en haar natuur.
We vertrekken om 9u uit Alta en de provincie Finmark. We maken snel km in de eerste uren. Eerst rijden we nog een stukje noordwaarts langs de Altafjorden. Daarna draait de E6 in Zuidwestelijke richting via de Langfjord.
Het is opvallend warm vandaag: 21°C! Al vlug moet het winddicht vestje eruit bij de eerste stop.
We cruisen langs de prachtige baai van de Langfjorden verder over de E6. Wat een pareltje van natuurschoon hier; hoog opreizende bergen met nog pakken sneeuw op hun flanken en toppen. Langs vele beken dondert het water naar beneden en verraadt de snel inslaande dooi. De fjord glinstert in het ochtendlicht. We passeren nu en dan idyllische vissersdorpjes. Bootjes liggen aan het ponton, vissershuisjes in hun typische kleuren, daarachter het rimpelend water van de fjord. Verderop op de flanken her en der verspreid, de vakantiehuizen in alle rust. Wie zou hier geen zomerhuis willen? Hier en daar ook rustige campings tussen het groen. De belangrijkste activiteit zijn de talloze 'eilandjes' van viskweek in de fjord; grote cirkelvormige kweekmanden zijn er aan elkaar geclusterd tot eilanden.
Het is zondag en er is ook in Noorwegen geen kat op baan. Er zijn al weinig koffieshops, laat staan één die zou open zijn op zondagmorgen. Op een prachtig uitzichtpunt geraken we aan de praat met twee Nederlandse koppels op reis door Scandinavië met de camper. Ze hadden er al 4500km opzitten. ik sprak over de moedige fietsers met pak en zak, deden ze dat ook, door Hongarije en Tsechië. Op hun leeftijd, een eind in de zestig; respect! In Djupvik verlaten we eigenlijk de Noorse Zee en rijden in zuidelijke richting via de boorden van de Kafjord - Lyngen.
Door het nemen van twee ferry's verlaten we de E6 om in westelijke richting via de 91 naar Tromso te rijden. Vóór de middag hebben weer geluk met het bereiken van de veerboot van Lyngen na 214km de Kafjorden over te steken. We vinden niemand in het betaalkantoor en op die manier wordt het de goedkoopste overtocht, die een 40min duurt. Tijd genoeg om foto's van alle natuurpracht ten maken. Met die temperaturen zal de sneeuw snel wegsmelten. Is terug een voorrecht die we hebben tegenover de reigers later op het jaar.
We verlaten de ferry voor nog eens 22km tot de volgende ferry van Ullsfjorden. Hoog opreizende bergen omsluiten de nauwe fjord. Prachtige wilde bloemen aan de kant van het nauwe baantje. We hadden even gewacht aan de kant van de weg bij het uitrijden van de ferry. Dus moesten we alle wagens, motorhomes en bussen inhalen met de GS. Dat vlotte vrij goed en na 20km stonden we weer vooraan in het rijtje wachtend op de aankomende ferry. Een kwartier veder en haasten we ons naar de moto's met de mond vol van een broodje en Cola van 10€.
Nu het laatste stukje van 49km tot Tromse. Tromse, de hoofdplaats van de pronvicie Troms, wordt ook wel het Parijs van het noorden genoemd. Het grootste deel van de stad ligt in feite op een eiland, Tromsoya en bereikbaar via een brug; de Tromsebrug over de Tromsesundet. Hoewel het op 70° noorderbreedte ligt, op dezelfde geografische hoogte van Alaska en Siberië, is het klimaat gunstig beïnvloed als eiland. Niet zo koud in de winter, maar wel heel sneeuwrijk.
In het Clarion Collection Hotel nemen we onze intrek. We bezoeken het havetje en nemen wat foto's. Om 18u vertrekt een cruiseschip Gurtigruten.
Er rest ons te weinig tijd om op ontdekking te gaan in deze stad van 60.000 inwoners en op zoek te gaan naar de vergelijkingen met Parijs.
We gaan eten tegen 19u, het is treug het beperkte, maar dit maal lekker buffet van de Clarion Collection groep. Patrick vond zijn gading in de stukken vlees van onbekende origine en nieuwe 'pattatten'
Ieder van ons bekend de eerste tekenen van vermoeidheid na een week, wat resulteert in een enkel pintje in de bar. We speculeren nog wat over het weer. Gezien het overtrokken is, zouden we morgen misschien een regendag kunnen hebben. Ook de gedragingen van 'de ekster' wijzen in die zin. Slaapwel
Goed geslapen deze nacht. Reeds wakker om 6u en begonnen om alles in te pakken. Heb eens geteld: Helm, tanktas, grote reiszak, gele bag met vanalles - onder de noemer ETEN, gele bag met kledij en dan nog de binnentassen van de zijkoffers. ook een tweepersoonsbed en Patrick, die het geluk heeft de hele reis bij mij te mogen slapen, lag nog in zijn éénpersoonsbed.
Een eerste regenvlaag toen we alles naar de moto's brachten. Ik had pijnin mijn heup deze morgen. Een infiltratie gekregen net voor afreis, om de eerste ongemakken van slijtage aan de heup te vergeten. Het gewenste effect om de de lichte hinder te doen vergeten was er niet. Integendeel, meer pijn. Zou er een zenuw geraakt zijn bij het geven van de injectie? In ieder geval, de maten zagen dat ik mankte en duidelijk last had.
We vertrokken rond 9u richting Kiel met halverwege een doortocht door Hamburg. Zondagmorgen in Duitsland is zoals bij ons: nauwelijks verkeer, een vroege jogger en verlaten dorpjes in de Duitse deelstaat Niedersachsen. Zeker een groene regio, maar vooral zeer verzorgde pittoreske dorpjes, tussenin boerderijen van dezefde keurigheid. Het was bijna middag toen we de eerste koffiestop konden maken, wegens niets open. Op een terras ons eerste koffiestop. Patrick had net als ik een procam geïnstalleerd en wat experimenteren met de eerste filmpjes bracht wat animo.
Na de stop richtinf Hamburg niet veel verder. We doorkruisten zowat het hele havengebied: indrukweekend die haven. Kades, kranen, spoorwegen, bruggen en nu en dan een vlaag op ons dak. Dan door het centrum, waar we een broodje aten om dan over de autobahn naar Kiel te rijden. Op het terras hadden we gehoord van een groot Harley-treffen in Hamburg van wel 50.000 deelnemers! En inderdaad her en der in de stad zagen we blinkende bolides en hun berijders al even kleurrijk. Een blinkende showmoto. Onze GS-werkpaarden vielen minder op in hestadsbeeld. Overal wegenwerken, eigenlijk een heel nieuwe autosnelweg waarvan de helft al in gebruik.
Rond 15u arriveren we aan de kade in Kiel, waar de veerboot van Stena Lines op ons lag te wachten. Na wat wachten konden we met een aantal collega-motards dek 3 van het schipn konden binnenrijden, allemaal achter mekaar geparkeerd en zelf vast te binden. We logeren op dek 9 in een hele krappe binnencabine. Om claustrofobie van te krijgen. Een mens mag er niet aan denken als zo'n mastodont kapseist. Op een bovendek drinken we iets en hangt er een gemoedelijk sfeertje met muzie en een goede zanger. De pintjes volgen vlot en we kunnen genieten van mooie Noorse mama met haar dochter en 4 Vikings die van het Harley-treffen kwamen. Om 17u45 komt het gevaarte i in beweging. Om 20u30 pas kunnen we eten, maar zolang pinten drinken houden we niet vol. Dus besluiten we om het restaurant al om 18u30 binnen te glippen. Na het eten blijven we in de baar hangen, mede door de goede muziek. iedereen valt als een blok in slaap en hebben geen last van de soms voelbare deining.
Een zonnige aankomst in Goteborg! Terwijl we ontbijten vaart de veerboot naar zijn bestemming en hebben we tijd om met pak en zak naar dek 3 te gaan. Aan het ontbijt hadden we het nog over het feit van de avond voordien: Aan boord werden wel lustig dataroamingkosten aangerekend! Jean Pierre zal het geweten hebben. We rijden buiten de boot en vertrekken voor 460km. Eerst een 150km autosnelweg in Zweden richting Oslo. We slaan af en krijgen al snel heerlijk bochtige wegen in een aangenaam landschap met een half-bewolkt weertje. Norway? Here we come. Wat moet je meer hebben als motard? Onderweg slaan we wat drank in (not alcoholic!!) en nemen wat mee om onderweg te picknicken. Ondertussen zijn we de grens met Norway voorbij. Onze eerste kennismaking met het land van bestemming. We eten ergens onderweg. De maximumsnelheid in Noorwegen is op gewone wegen 80km/u en minder. Na de middag komen we politie tegen die controle doet op de snelheid in de anere richting! We zijn gewaarschuwd. Overal controle en de bochtige wegen maken plaats voor grote wegen. En geen enkele noor die de snelheidslimieten aan zijn laars lapt! Dat wil wat zeggen. We houden ons koest en cruisen rustig verder richting Lillehammer. Al bij de stops merken we dat het Noorse volkje niet van de vriendelijkste zijn Norse Noren dus. We komen aan rond 19u in verzorgd hotel. We drinken wat voor we aan tafel gaan. Voor 4 pintjes betalen we -omgerekend - 36€! Het water zou zowaar weer beginnen te smaken! slaapwel.
