Vandaag D-Day. Vandaag wordt een aanval gedaan op de Noordkaap; 4 vikings zijn er klaar voor.
Vooral Patrick is in zijn sas, want sinds vele dagen kon hij heel de nacht ronken en zijn single-bed.
We nemen snel het ontbijt, want we kunnen de bagage voor één keer achterlaten!

We vertrekken om 8u15 en verlaten Alta en passeren de luchthaven. We rijden een stukje langs de oevers van de Altafjord. Al vlug verlaten we de fjord en rijden in noordoostelijke richting een ruig en verlaten landschap in. Een dikke 100km in niemandsland. Soms afwisselend langs rivieren links en rechts rotspartijen en bergriviertjes die zich bijna horizontaal naar beneden storten in de rivierbedding. Dan vlakkere gedeelten met wijde uitzichten en her en der bedekt met sneeuw. In dit eenzame landschap kunnen we snel doorrijden. Nu en dan halen we een motorhome, een andere motard of jawel eenzame fietser in.
Hier en daar staat een soort tent of hut. Wat moet het hier zijn in de winter: de weg onberijdbaar wegens meters dikke sneeuw en voor de rest een witte barre wereld. Het voelt nu zelfs wat eng aan, bij een schitterend zonnig weertje en ongeveer 12°C.

Na een paar uur bereiken we Olderfjord en zijn we meteen aan een baai van de Noorse Zee.
Vanaf hier volgen we de kust lijn recht naar het noorden voor nog ongeveer 100km tot in Honningsvag.
Van daar nog 35km tot de Kaap.
De kustweg wordt een schitterende rit, maar evenals een gevaarlijke!!
Her en der zijn groepjes rendieren aan het grazen en steken de weg over wanneer het hun zint.
Bij één van die oversteekpassages van een groepje rendieren, kan Patrick op een haar een aanrijding vermijden. Hij ziet rendieren aan de linkerkant in de berm, net als hij passeert willen er nog een paar net overspringen. Alle remmen dicht en op een meter voor hem springt er nog éénte over. We houden even halt en Pat voelt de adrenaline door zijn keel gieren. Hier heeft hij geluk gehad.
De Noordkaap ligt eigenlijk op een eiland; Mageroya, dat vanaf het vaste land te bereiken is met een tunnel van 4km. In deze en andere tunnels, daalt de temperatuur snel naar 6-7°C en in de lange tunnels, krijg ik snel de bibber.
Eindelijk Henningsvar, een wat vuil stadje met wat kwalijke geur van ene of andere visindustrie. We stoppen hier niet en rijden door, passeren het waarschijnlijk meest noordelijke vliegveldje van Europa en zetten koers naar de Kaap, nog 35km. Het aftellen kan beginnen. Tunnels, stijgen en dalen over geërodeerde bergtoppen en soms linke bochten.
In de laatste stukken zitten een paar serieuse beklimmingen in. Naast motorhomes zijn er fietsers, beladen met bagage en klimmen als op de Ventoux. De eenzame fietser, kromgebogen over zijn fiets, allen één of andere uitdaging nastrevend. Respect! Respect!. Als we ze passeren gaat mijn duim dan ook in de hoogte om hen nog een duwtje mee te geven in hun laatste zwoegen naar de Kaap.

Maar eindelijk rond 13u, in de verte ontwaar ik een koepel. Na 3.351km op de teller van JP, bereiken we het domein van De Noordkaap.
We zijn er geraakt! Sven steekt het vuistje vooruit en we antwoorden op de uitnodiging.
We nemen rustig de tijd om foto's te nemen van de omgeving en op en rond het Noordkaap symbool: De Globe.
Het symbool voor de Noordkaap: 'de Globe', is een door Koning Oscar II van Noorwegen en Zweden in 1873 opgericht monument om het Noordelijkste punt van te markeren.

Het afgesloten park is eigenlijk niets meer dan een parking en een bezoekerscentrum op een vooruitgestoken rotspunt: het meest Noordelijke punt van Europa.
De toegang is 30€ pp. De Kaap is een beschermd natuurgebied en het bezoekerscentrum telt 3 verdiepingen en is in de rost uitgehouwen. Het telt een winkel en enkele restaurants.

De helblauwe hemel lijkt aan de horizon te verdwijnen in de al even blauwe zee. Het einde van de wereld lijkt het. De Noordpool is nog 2.150km noordelijker. Amaai, ik dacht dat we er bijna waren.
Hier in de winter staan in de koude en nacht moet een hemelsbreed verschil zijn. Maar dan trotseer je de kou voor het fabelachtige noorderlicht.

In het bezoekerscentrum nemen we de tijd om wat souvenirs te kopen en een koffie te nuttigen. Rond 14u maken we aanstalten om terug te vertrekken. In de buurt van Henningsvar tanken we en eten een broodje. Rond 18u bereiken we opnieuw ons hotel na een geslaagde dag en bereikte doel van onze reis.

De kamer van Sven en JP lagen er nog bij als bij vertrek. Geen nieuwe handdoeken, geen opgemaakt bed, in tegenstelling tot onze kamer. Dit vraagt om uitleg en compensatie. We vragen tekst en uitleg aan de receptie, waar men gewoon akte ervan neemt. Ook in het restaurant doen we een poging en beloofd de kelner ons een uitgebreider menu. Maar besluiten wijselijk om toch niet te kiezen voor al de duurdere keuzes op de kaart. Want wie weet krijgen we toch het deksel op de neus. We gaan het morgen bespreken. Naar gewoonte nog een paar pintjes na het eten en we gaan straks dromen van rendieren (Patrick hopelijk geen nachtmerrie van een rendier dat hem verplettert) en de kaap. Slaapwel