Als de zon niet meer zou schijnen en het licht werd uitgedaan als het maanlicht zou verdwijnen zou ik in het donker staan als de aarde niet zou draaien in het eindeloze blauw was er nog geen dag verloren want mijn wereld draait om jou
Er moet toch een plek zijn,een land of een rijk waar iedereen happy is,iedereen is gelijk er moet toch zo'n plek zijn,of dacht je van nee ik weet het niet zeker ,maar ik heb zo'n idee
Er moet toch een plek zijn,heel ver hier vandaan daar kookt nooit iets over,daar brandt nooit wat aan geen vel op de melk,geen vlieg in de thee ik weet het niet zeker,maar ik heb zo'n idee
Er moet toch een plek zijn,misschien wel heel hoog daar krijg je in het bad,nooit zeep in je oog daar is altijd plezier en papier op de plee ik weet het niet zeker,maar ik heb zo'n idee
Er moet toch een plek zijn,ver weg zeggen ze daar glijdt nooit je broek van je kleerhangertje het kan er niet tochten en er is geen tv ik weet het niet zeker maar ik heb zo'n idee
Er moet toch een plek zijn,zo kinderlijk speels daar loopt nooit de rits van je gulp uit de rails en niemand is hongerig en niemand blasé ik weet het niet zeker,maar ik heb zo'n idee
Er moet toch een plek zijn,van een ander allooi ver weg van de haat en het kleine geklooi geen roddels,geen pijn en geen ach en geen wee ik weet het niet zeker,maar ik heb zo'n idee
En als je daarboven opnieuw bent ontwaakt en je denkt,wat heb ik me sappel gemaakt dan begrijp je de sores die je hier had benée ik weet het niet zeker,maar ik heb zo'n idee
Daar is alles anders,de poen en de sex ja gaat er ook heen zonder traveller-cheques maar als er één gaat, roep je nooit 'mag ik mee, want ik weet het niet zeker,maar ik heb zo'n idee
Je hebt me pijn gedaan bent onbedoeld te ver gegaan had geen idee hoe je me raakte totaal geen besef van de fout die je maakte er is een wond en die moet helen maar laat me hierin dan wel in delen zoals we eerder steeds hebben gedaan en uiteindelijk samen verder gegaan woorden vormen het eerste begin en liefde vult de rest dan in
Hoeveel pijn kan een mens verdragen hoeveel ellende kan je doorstaan hoeveel rampen.tegenslagen hoeveel klappen kan je aan hoeveel leed kan je dragen hoe dapper moet je kunnen zijn om geen mens te laten merken dat je hart breekt van de pijn hoeveel dromen moet je laten varen hoe sterk moet je op je benen staan om je zelfvertrouwen te bewaren en je niet totaal te laten gaan hoeveel tranen moeten er vloeien voordat de allerdiepste wond is geheeld en de liefde nog een keer kan bloeien in een hart dat veel geleden heeft
Toen ik jou op de wereld bracht was je zo klein zo lief zo zacht ik keek je aan terwijl ik zei dag lieve kleine schat van mij de eerste stapjes die je deed het eerste baantje dat je gleed zo klein nog,maar vol levensdrift het staat mij in het hart gegrift het eerste boekje dat je las je zat pas in de eerste klas ik weet nog goed je puberteit blijdschap,woede,trots,en spijt maar voor mij een open boek ook al was het eind vaak zoek je groeide op,werd zelf een vrouw je geeft je liefde,hulp,en trouw nu ben ik trots maar vooral zo blij om een dochter te hebben zoals jij
