Wie vooruit wil kijken naar zijn nageslacht, moet ook achteruitkijken naar zijn voorgeslacht.
Edmund Burke
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen. Mijn geboorte-dorp is Lummen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Stamboom maken van de familie, bidprentjes verzamelen en reizen..
Ik ben gehuwd met André in 1965. Samen hebben we 2 lieve dochters en schoonzonen en 5 schatten van kleinkinderen. (2 meisjes Lieze en Marie en 3 jongens Jannes, Jesse en Nico) Ik hou van gezellig samenzijn met familie en vrienden.
Dit kasteel werd in de loop der tijden bewoond door de meest illustere families van de streek, waaronder Jan-Lodewijk van Elderen, prinsbisschop van Luik 1688 tot 1694. Dit kasteel is een amalgaam van diverse bouwstijlen en ontstond rond een middeleeuws donjon uit 1429. De huiskapel is gotisch. Het kasteel bevat belangrijke delen in Maaslandse renaissancestijl (1649) en in classicistische stijl (1784).
Het uitgestrekte domein heeft een oppervlakte van 300 ha . In opdracht van ridder de Fabribeckers de Cortils et Grace werd in de 19de eeuw een veldkapel gebouwd . De O.L.V. Sterkapel ligt ten noordoosten van het kasteel en is ermee verbonden door een haagbeukendreef. Het kasteel is bewoond door ridder de Fabribeckers de Cortils et Grace en zijn familie. Het kasteel zelf wordt niet bezocht. Nabij het kasteel worden aan de bezoekers plaatselijke legenden verteld.
In zijn lange geschiedenis hebben er zeer vele verbouwingen plaatsgevonden. Het kasteel bevat belangrijke delen in Maaslandse renaissance stijl (1649) en in classicistische stijl (1784). Het omringende domein heeft een oppervlakte van ruim 300 ha. Het kasteel werd in de loop der tijden bewoond door de meest illustere families van de streek, waaronder Jan-Lodewijk ven Elderen, die prins-bisschop van Luik was van 1688 tot 1694.
Het kasteel Loye is een authentieke waterburcht met slotgracht en restanten van een ophaalbrug, een grote langgerekte kasteelhoeve met poortgebouw, duiventil, bakhuis, koetshuis met typische rondboogpoorten. Momenteel woont de familie de Fabribeckers de Cortils et Grâce in het kasteel. In de loop der tijden werd het goed door de meest illustere families van de streek bewoond. De meest bekende eigenaar was Jan-Lodewijk van Elderen die prinsbisschop van Luik was van 1688 tot 1694. Het kasteelgebouw werd opgebouwd rond een (intussen reeds verdwenen) middeleeuwse donjon uit 1429. Het heeft talrijke verbouwingen ondergaan en is dan ook een merkwaardig amalgaam van diverse bouwstijlen geworden. De huiskapel aan de achterzijde is gotisch. Belangrijke delen zijn in Maaslandse Renaissancestijl met de typische speklagen (1649) en in classicistische stijl (1784). De twee vensters links aan de oostkant zijn geschilderd in plaats van echt (trompe loeils) om luxetaks op vensteroppervlakte te ontwijken. Het kasteel is gelegen op een aangesloten domein van ca. 300 ha dat een waardevol natuurgebied met belangrijke loofbos- en vijverpartijen behelst en zeldzame plant- en diersoorten (o.a. paddestoelen) herbergt.
Het maakt niet uit wat je gedaan hebt voor jezelf of voor de mensheid. Wanneer je niet terug kunt kijken op het geven van liefde en aandacht aan je eigen familie, wat heb je dan werkelijk bereikt? Lee Iacocca
Lummen heeft verschillende prachtige kastelen die ik graag even wil in beeld brengen.
"Kasteel Het Hamel"
Dit Engels park in laat-landschappelijke stijl werd in de periode 1862-1888 door senator Eugène van Willigen rond een nieuwgebouwd kasteel aangelegd, vermoedelijk naar een ontwerp van jardinier-paysagist Creten. (Het Kasteel van Willigen werd na W.O. II gesloopt. De oude hoeve met dienstgebouwen ernaast werd omgevormd tot het huidige Kasteel Het Hamel.) Het park (21 ha) bestaat uit een centraal golvend grasveld met solitaire bomen, boomgroepen, heester- en boommassieven die samen zichtassen vormen tot in de brede bosgordel. Het bevat een belangrijke collectie oude parkbomen, vaak afkomstig uit Noord-Amerika. Velen hiervan zijn intussen echtenatuurmonumenten. Bekijk zeker de fabelachtige varenbeuk met haar stamomtrek van 4,20 m en de unieke sassafras of tonic boom met bladeren van verschillende vormen, nabij de kasteeltuin. Ook bijzonder de moeite zijn de oude moerascipressen met luchtwortels langs de vijverrand en de twee reusachtige treurbeuken nabij de Groote Zaal van Kasteel Het Hamel.
Ten zuiden, achter de heuvel met een authentiek ijskeldercomplex en een romantisch paviljoen erbovenop, ligt een niervormige vijver met eiland, brugje en verderop een prachtige fontein. Langs heel wat paden en nabij het kasteel staan zuilfragmenten uit de 19de eeuw en kunstwerkjes en gedenktekens die Baron André de Moffarts zaliger er heeft laten plaatsen. Langs de westkant van het park biedt een rijkelijk versierd smeedijzeren hek toegang tot de unieke kasteeltuin van 20 are. Deze tuin met 19de serres is het oudst bewaarde deel van het park.
In dit landgoed hebben verschillende kastelen zich opgevolgd van de 14° eeuw tot vandaag. Ze werden steeds afgebroken en vervangen door nieuwe bouwwerken. Het huidige kasteel werd in 1947 opgetrokken op de resten van een 17° eeuws gebouw dat in opdracht van de Spaanse familie Zezero de Tejada gebouwd was. Het park van 42 ha bevat een bijzonder arboretum.
Het huidige kasteel uit 1947-1950 is opgetrokken in opdracht van baron de Moffarts. Het landgoed dateert reeds van voor de 14de eeuw. In de 17de eeuw werd er een schans gebouwd ter verdediging van de lokale boerenbevolking. In de 18de eeuw trok de familie Zerezo de Tejada hier een boerderij, koets-en bakhuis in Normandische stijl op. Bij de bouw van een tweede kasteel in 1860 werd het oude gebouw omgevormd tot paardenstallen. Beide gebouwen werden tijdens WO II verwoest. De tuin in Engelse stijl rond het kasteel is omstreeks 1860 heraangelegd door architect Gindra, bekend van zijn werk in Beloeil. Rond de eeuwwisseling werd het park uitgebreid door de Duitse tuinarchitect Keilig, die hiervoor samenwerkte met tuinarchitect Hermans, wiens cenotaaf (= ledig grafmonument) zich, in de beste Engelse tuintraditie, in het park naast de vijver bevindt. Het park biedt een enorme variatie aan planten en bomen, met onder meer een honderd jaar oude Sassafras albidum, één van de weinige en oudste van Limburg
Onze ouders voor het ouderlijk huis 30 jaar geleden... dus van voor 1980
Wat zouden onze ouders genoten hebben indien ze dat "familiefeest" nog eens mochten beleven !
Met z'n allen broers & zussen Maris
Nadat we elkaar onze beste wensen aanboden hebben we met z'n allen ervoor gezorgd dat tafels feestelijk gedekt werden.
Daarna was het tijd voor een aperitiefje en een gezellige babbel.
Onze familie, totaal 127 personen, waarvan er 115 aanwezig zouden zijn.
Terwijl de kinderen en kleinkinderen toekwamen
en iedereen een "Gelukkig Nieuwjaar" toewensten
kon je zien dat ze er zichtbaar van genoten elkaar weer te zien.
Er werd heel wat getoast, bijgepraat en gelachen.
Daarna gingen we aan tafel want stilaan begonnen we toch zin te krijgen in een lekkere tas koffie.... en al dat lekkers dat op de tafel geserveerd was.
Zeven zussen
Voor diegenen die er niet waren "De afwezigen... ze weten wat ze missen !"
Herinner jij je nog heel klaar die eerste dag van vorig jaar ? Toen bood ik ook mijn wensen aan en moest ik midden in de kamer staan. Het waren wensen van voorspoed en geluk, het kon niet meer stuk ! Lachen, dansen en veel plezier, daarom sta ik ook dit jaar weer hier.
Samen met jou wil ik daaraan beginnen, en we laten nog alleen maar vriendschap binnen. Geen ruzie of geweld, daar gaan we aan werken zodat heel de wereld het kan merken ! En bij de start van het volgende jaar komen wij weer bij elkaar met een andere wens in een nieuwe brief. Anders, wellicht, maar even lief ! Ik wens voor jou een gelukkig jaar maar helaas is mijn briefje nu klaar.
Hier weer samen met z'n allen om te luisteren naar de nieuwjaarsbrieven van onze kleinkinderen !!!
Nico's brief, met al z'n lieve wensen, kan je zo helemaal lezen !!!
Jannes vraagt zich af of 2008 wel een goed jaar was.... en hoopt dat 2009 nog mooier en beter zal worden !
Lieze zegt... Elk jaar zitten we weer hier met ieder jaar weer een reeks mooie wensen op papier.
Jesse had voor z'n peter Marc ook een hele mooie brief... Jammer dat ik hem hier niet kan plaatsen want z'n peter heeft dat briefje natuurlijk gekregen !
En Marie zegt tegen peter Patrick: Mogen al je wensen dit jaar in vervullig gaan !
Ja, ik weet het wel, ze blijft niet eeuwig klein !
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Wij wensen iedereen een jaar met heel veel zin !
Pluk elke dag met een lach. Met een intens gevoel als dat mag. Deel het leven met elkeen zo voel je, je niet zo alleen. Gun een ander zoete dromen dan zal het geluksgevoel ook naar jou toe komen. Wees er iets meer voor elkaar. Dat... is het beste voornemen voor dit nieuwe jaar ! Dit gevoel van geluk wensen wij u allen stuk voor stuk.
Op 7 juli 2006 stortte de toren en een deel van het schip van de kerk van Meldert in, daarom toch nog even volgende uitleg over deze oude kerk.
Deze zou dateren van 1365. De kerk was een zwarte kappelle, toegewijd aan de heilige Willebrordus. Er zijn op de toren verschillende data aangebracht die verwijzen naar herstellingswerken; men heeft kunnen vaststellen dat men de bouw van de toren begonnen is in 1666 en dat het kruis op de toren werd geplaatst in 1715. Het koor van de kerk heeft een regelmatige vorm. De vensters zijn gotisch en in het dwarsschip zijn twee grote vensters in Romaanse stijl. Het gewelf van de kerk dat als datum 1788 draagt is eveneens van Romaanse oorsprong. Het koor, het schip en de toren van de kerk werden in 1951 geklasseerd. Sedert 1973 werd gans de kerk geklasseerd en sindsdien werd de kerk gerestaureerd. Opmerkelijk is dat de fundering en de opbouw van de kerk op 1m hoogte werd opgetrokken in grote Diestse zandsteen. De verdere opbouw geschiedde in plaatselijk gebakken, kleine formaatstenen van Maaslandse oorsprong. De dakbedekking is in gewone natuurklei. In 1960 werden vele beelden uit de kerk verwijderd en werd het gestoelte verder tegen de houten beschotten geplaatst. In 1909 werden de gekleurde glasramen aangebracht. De meeste zijn giften van families of van de parochianen zelf. Het middelste venster van het koor draagt links onder het wapen van "Arrazola de Onate", dat later het gemeentewapen daterend van Meldert werd. Het orgel zou dateren van 1864. Het tabernakel is een gift van de parochianen na de oorlog van 1914-1918. De kleine klok werd in 1721 gehangen en de grote klok in 1956, daar het oorspronkelijke exemplaar door de Duitsers tijdens de tweede wereldoorlog uit de toren werd weggehaald. De twee zijaltaren zijn in Renaissancestijl.
.jpg)
Ida
