2.6 Lokale tijdgenoten

In de databank van de stam Martens bevinden zich ook sommige personen uit de XVIe eeuw waarvan de afstammelingen later deel uit maken van de stam Martens. Enkele voorbeelden ter illustratie.

2.6.1. Kwartierstaat van Carel Martens (1766 – 1837)

Uit de in het eerste hoofdstuk als illustratie weergegeven kwartierstaat van Carel Martens (in hoofdstamlijn van Pieter Martens) blijkt dat van zijn 14 (of 16 met dubbeltelling) betovergrootouders er 11 zijn waarvan één of twee generaties vroeger geïdentificeerd zijn, dus waarvan de oud-ouders en eventueel de oud-

grootouders teruggevonden werden. Dit brengt ons meteen bij een aantal voorouders uit de XVIe eeuw die eveneens bijgedragen hebben tot de stam Martens. Van sommigen is bovendien hun geboorte- of overlijdensplaats gekend.

Voorouders van Maria Rosa Sutterman(1771-1850)

Baudewijn Maenhoudt(°1607), burgemeester van de Heerlijkheid Hansbeke en zijn vrouw Livina Van Heyste, voorouders van de echtgenote van Carel Martens, zijn net na het einde van de XVIe eeuw te plaatsen.

Overgrootouders van Judocus Martens (1686 –1725)

De voorouders van Guilliame Martens (°1628), afkomstig uit Lovendegem, Merendree, Hansbeke en Bellem(Pieter, Jacob, Jan en Stoffel) worden verder uitvoeriger besproken. Naast de stamlijn Martens zorgt ook Livina Claeys, de echtgenote van Jacob Martens,voor een dubbele band met streekgenoten uit de XVIe eeuw, namelijk door haar vader Marten en door haar schoonvader Lauwerijn Van Renterghem uit Hansbeke, de vader van haar tweede echtgenoot Joos Van Renterghem.

Pieter Steyaert(Bellem) en Livina De Wispelaere (Bellem) zijn de bij het einde van de XVIe eeuw geboren ouders van Joanna Steyaert, vaderlijke grootmoeder van Judocus.

Joos Maenhout is de vader van Gheeraert Maenhout(Hansbeke) en de moederlijke grootvader van stamvader Judocus Martens.

Joos De Pestele is de vader van Maria De Pestele, een grootmoeder aan moeders zijde van Judocus Martens.

Overgrootouders van Petronilla Lamme (1694–1720)

Gheert Lamme, grootvader van Jan Lamme (+ 1676) en overgrootvader van Petronilla is wellicht pas bij het begin van de XVIIe eeuw geboren. De familienamen Lamme rn Van Vynckt komen reeds voor op een novaalbrief van Hansbeke anno 1597.

Jacob Van Vinckt(Hansbeke), vader van Petrus(°1629), grootvader van Pieternella (° 1662) en overgrootvader van Petronilla Lamme zag wellicht het levenslicht tijdens de laatste jaren van de XVIe eeuw.

Geert De Brabanter(Hansbeke) is als vader van Livina(°1637) een overgrootvader van Petronilla Lamme aan moeders zijde.

Overgrootouders van Olivier De Brauwer (1678–1724)

Joos De Brauwer (Hansbeke), vader van Jan (°1600 Hansbeke)en grootvader van Joos (°1629) groeide op tijdens de XVIe eeuw.

Jan Van Renterghem (Nevele), vader van Lieven (°1601) en grootvader van Judoca (°1639) is een XVIe eeuwse betovergrootvader van Maria Francisca De Brauwer (°1724).

Lieven Loontiens (Nevele), vader van Anna(°1600) en grootvader van Judoca Van Renterghem werd volwassen in de XVIe eeuw.

Overgrootouders van Petronella Bogaert (1701–1760)

Gheert Lamme is tevens grootvader van Anna Lamme (°1659) en overgrootvader aan moeders zijde van Petronella Bogaert.

Met het echtpaar Pieter Bogaert – Van de Kerckhove kunnen de overgrootouders van Maria Francisca De Brauwers eind XVIe of begin XVIIe eeuw gesitueerd worden te Nevele.

Personen in parenteel van Pieter BOGAERT

I.1 M BOGAERT, Pieter Nevele

I.2 V Van de KERCKHOVE, M.

II.1 M BOGAERT, Christoffel 14-02-1655 Nevele 03-01-1721 Hansbeke

II.2 V LAMME, Anna 1659 23-04-1706 Hansbeke

III.2 V BOGAERT, Petronella 08-01-1701 Hansbeke 25-05-1760

III.1 M De BRAUWER, Olivier 04-05-1678 Nevele 23-03-1724 Hansbeke

IV.2 V De BRAUWER, Maria F. 22-04-1724 Hansbeke 19-06-1806 Hansbeke

IV.1 M MARTENS, Joannes 25-03-1719 Hansbeke 23-01-1801 Hansbeke

III.3 M LAMBRECHT, Gillis 1692 11-02-1783 Hansbeke

Bij het einde van de XVIe eeuw waren de roots voor de stam Martens derhalve naast de gemeenten Lovendegem, Merendree en Hansbeke ook nog te vinden in Bellem en Nevele, dus alles binnen een straal van minder dan 10 kilometer rondom Hansbeke.

2.6.2. Andere stamlijnen tot XVIe eeuw

De stamlijn van Jacob werd niet enkel doorgetrokken door zijn zoon Pieter, en verder naar Judocus, maar ook zijn zonen Jan en Geeraart huwden en hadden schoonouders of grootouders van schoonkinderen die teruggaan tot de XVIe eeuw.

Jan Martens (°Hansbeke 1590)

Door zijn huwelijk met Barbelken Speeckaert (°Nevele 1594) legde Jan de binding naar zijn Nevelse schoonouders Jan Speeckaert en Barbara Braus. Na zijn tweede huwelijk met Elisabeth Rijckaert, kreeg hij met Arent Rijckaert een nieuwe schoonvader uit de XVIe eeuw. Zijn dochter Sara(1617-1692) huwt met Joos Sutterman, zoon van de XVIe eeuwse Hansbekenaren Jan Sutterman en Cathelijne Vanderstraten, en legt zo met de families Sutterman en Lamme de basis voor een terugkoppeling naar de stam Martens tijdens de XVIIIe eeuw.

Zijn dochter Suzanne Martens (°Hansbeke 1624) huwde met de herbergier Frans Vande Putte(°Hansbeke 1625). Ook Joos Vande Putte, grootvader van Frans en vader van Gheraart (°Hansbeke 1600), is volledig in de XVIe eeuw opgegroeid. Een andere dochter Francisca (°Hansbeke 1631) huwt met Jacques Braet (°Hansbeke 1628), zoon van Janneken Tuytschaver (wiens Vleeschelicke conversatie in de XVIIe eeuw aan bod komt) en Gherolf Braet (herbergier in wethuis Hove te Hansbeke ), waarvan de ouders Jacques Braet en Adrianneken Van Ackere in de XVIe eeuw leefden.

Geeraart Martens (°Hansbeke 1607)

De uit zijn huwelijk met Philippa De Meyere geboren dochter Clausijntjen laat toe via haar echtgenoot Baudewijn Maenhout op te klimmen tot de XVIe eeuw. Na het overlijden van Clausijntjen Martens, en nauwelijks 4 maand na het overlijden van zijn tweede vrouw Maria De Muynck, trouwde hij op 29-1-1667 te Hansbeke voor de derde keer met Petra Braet, dochter van Gillis Braet en Maria Claeys. Haar grootouders Jan Braet( schipper) en Joanna Vande Walle leefden in de XVIe eeuw.

De familienaam De Meyere (Joos en Pieter), dus mogelijks de vader van Philippa, komt reeds voor in een novaalbrief van Hansbeke anno 1597.

Sara Martens (°Hansbeke 1617)

24-07-2007 om 11:46 geschreven door Laurent Martens

2.5 Hoofdstamlijn

Jacob Martens ( ° Merendree (?) ca 1560 - + Hansbeke 09-1618 ) zv Jan

Baljuw van de prochie en heerlickhede van Hansbeke

Jacob Martens, zoon van Jan en kleinzoon van Stoffel, wordt in de officiële stukken praktisch altijd als Jacques Martens vermeld, en soms wel Jacques of Jacoq Martins. Deze variante schrijfwijze van familienamen is niet zo verwonderlijk als men bedenkt dat namen meestal voortgaande op de uitspraak werden geschreven en ook wegens het voorkomen van de franse vorm Martin. In een doopakte van één van zijn kleinkinderen wordt hij als Jacoq vermeld. Klaarblijkelijk hield hij het doorgaans bij de roepnaam Jacob, zoals hij ook wel in de wandel en door familie werd aangesproken. Officiële documenten ondertekende hijzelf met Jacob Martens. Ondermeer onder een akte van 31-1-1612(10), waarin hij als Jacques Martins wordt vermeld, komt zijn handtekening Jacob Martens voor, geschreven met een scherpe vederpen in fijne lettertjes met enkele zwierige omhalen, doch duidelijk leesbaar. Dit laat wel vermoeden dat hij gemakkelijk en vlot schreef.

Tijdens de XVIe en de XVIIe eeuw was er binnen de stam Martens blijkbaar een familietraditie voor de voornamen Jan en Jacob. Na Jan, zoon van Stoffel en na Jacob, zoon van Jan tijdens de XVIe eeuw, volgen opnieuw Jan (1590 – 1646) en Jacob (1613 – 1627) beiden zonen van Jacob met Livina Claeys. De laatste Jan heeft met zijn echtgenote Barbara Speeckaert opnieuw een zoon Jacques (1618 – 1678) die uit zijn huwelijk met Joanna Coppens zijn twee oudste zonen opnieuw Joannes of Jan (°1659) en Jacob(°1664) noemde. Pieter Martens (1602 – 1653), tweede zoon van Jacob en Livina en tevens stamvader, kreeg uit zijn huwelijk met Tanneken Steyaert eveneens een zoon Jan(°1644), die dan weer een zoon Joannes Martens(°1671) kreeg uit zijn huwelijk met Adrianneken Spiessens.

De preciese geboortedatum en plaats (Merendree of Hansbeke?) van Jacob zullen niet kunnen achterhaald worden vermits de oudste parochiale registers van Hansbeke slechts dateren van 1624. Toch kunnen enige afleidingen gemaakt worden uit de overlijdensakte van zijn zoon Pieter die op 8-7-1673, in de ouderdom van 70 jaar, overleed te Bellem. Pieter wordt er vernoemd als zoon van Jacobi et Livina Claeys en er zou eveneens uit blijken dat Jacob voor of omstreeks 1583 huwde met Livina of Vijntje Claeys (°ca 1563 + Hansbeke 25-12-1637), dochter van Marten Claeys. Er zijn geen aanduidingen dat Jacob voordien al zou getrouwd geweest zijn. Neemt men aan dat Jacob huwde bij een leeftijd van minstens 25 jaar, dan kan zijn geboortejaar voor of omstreeks 1560 gesitueerd worden, toen Filips II aan de macht was en zeker voor de Beeldenstorm. Zijn vader Jan zou overleden zijn toen Jacob minstens 15 jaar of ouder was.

De laatste decennia van de XVIe eeuw waren voor onze streken zeer rampzalig. Jarenlang sloeg de bevolking op de vlucht ingevolge de oorlogstroebelen en plundertochten. Is Jacob ook op de vlucht geweest? In 1573 werd de kerk te Hansbeke geplunderd. In 1578 had Hansbeke samen met Ursel een eigen Calvinistische predikant.

Het blijft een open vraag waar Jacques Martens, ook na zijn huwelijk met Livina Claeys, zich aanvankelijk vestigde. Hij werd in het ferieboek van Hansbeke, daterend 1589 – 1604, slechts in 1601 voor het eerst vermeld, wanneer hij voor de vierschaar de eed aflegde als schepen van de heerlijkheid. Vermits zijn oudste zoon Jan reeds in 1590 te Hansbeke geboren werd, is het waarschijnlijk dat Jacques en Livina zich daar na hun huwelijk hebben gevestigd.

Philomenakapel te Hansbeke in XXe eeuw

Jacob Martens en Vijntjen Claeys woonden te Hansbeke op het neerhof van het heerlijke kasteel aan de Grote beek langs de strate commende vande Leye naer de kercke. Het betreft het huidig pachtgoed aan de Philomenakapel in de Vaartstraat tegenover de alombekende herberg (thans restaurant) Het oud gemeentehuis, eertijds schepenhuis van de heerlijkheid van Hansbeke. Dit aloude casteelgoet tegenover de taveerne Hove was het foncier van theerschip, ghehauden vande leenhove vande burchgrave(y) van Gendt en omvatte ruim 30 bunder zaailand, meers, bos en water. Jacob Martens en Vijntjen Claeys runden het landbouwbedrijf met een drietal paarden en hielden een uitgebreide veestapel, varkens en een kudde schapen. Ze hadden ook een brouwerij.

In de herberg Hove, gelegen tegenover het middeleeuws kasteel van Hansbeke, vergaderde de schepenbank van de heerlijkheid en het leenhof. Het leenhof (een rechtbank samengesteld uit leenmannen van de heer die één of meerdere lenen bezaten) was bevoegd om recht te spreken in aangelegenheden of betwistingen tussen leenmannen. De herbergnaam Hove verwees ongetwijfeld naar de plaats waar de vazallen, deel uitmakend van het leenhof, zitting hielden.

De kinderen van Jacob worden geboren tijdens de overgangsjaren van de XVIe naar de XVIIe eeuw:

Jan Martens(1590–1646),echtgenoot van Barbara Speeckaert 1594-1636) en van Elisabeth Rijckaert (+1640)

Pieter Martens(1602 – 1653) stamvader, echtgenoot van Anna (Tanneken) Steyaert

(+1640)

Geeraert Martens(1609 – 1678), echtgenoot van Phillipa De Meyere (+1670)

Livina (Vijntje) Martens(°1611), echtgenote van Arendt Van Wassenhove

Jacques Martens(1613 – 1627)

Guilliame Martens (°1614)

Christoffel Martens

Joanna(Janneke) Martens, echtgenote van Marten Rootsaert

(zie vervolg XVIIe eeuw)

24-07-2007 om 11:44 geschreven door Laurent Martens

2.4 Hoofdstamlijn

Jan Martens ( + Merendree ca 1575 ) zv Stoffel

Schepen van de heerlijkheid en vierschaar van Merendree

Van Jan Martens, of ook Jan Martins fs Christoffel zijn geen gegevens nopens geboortedatum en plaats(Lovendegem of Merendree ?) bekend.

Wel is bekend dat hij in zijn eigen hofstede woonde, 300 roeden groot, op de wijk Velde te Merendree. Hij was verder eigenaar van 27 gemeten zaailand, 8 gemeten meers en 2 gemeten bos. Naast deze eigendommen met een gezamenlijke oppervlakte van circa 17 hectaren, die hijzelf bewerkte of gebruikte, pachtte hij bovendien van Pieter De Meyere een stede met land en meers ter grootte van 1500 roeden(2), van de weduwe van Gillis Van Hulle een partij land van 700 roeden(3), alsook nog vier verschillende partijen land, meers of bos samen 1182 roeden groot, onderscheidelijk toebehorend aan Margriete Meyers, Gheerolf en Vijnken Van Hulle (4). Voor die tijd baatte hij dus een groot landbouwbedrijf uit van circa 22 hectaren, alle gelegen op de wijk Velde(5).

In 1566 maakte hij de beeldenstorm mee, maar blijkbaar bleef hij het Spaanse gezag trouw.

Jan was schepen van de heerlijkheid en vierschaar van Merendree(6) en trad in 1571 en 1573 zelfs op als collecteur van de XXe penningen(5 % op de verkoop van onroerend goed, als Spaanse oorlogsbelasting ingesteld door Alva),samen met Pieter Dobbelaere, meier, en Marten De Clercq, eveneens schepen.

In de bewaard gebleven penningkohieren van Merendree, daterend van 1571 en 1573, werd hij zelf tussen de besitters ende ghebruyckers als één van de zwaar getroffen belastingplichtigen vermeld.

Hij overleed omstreeks 1575 te Merendree(7), dus net voor Alexander Farnese landvoogd werd,en nadat de Hertog van Alva teruggekeerd was naar Spanje. Zijn overlijdensjaar situeert zich met zekerheid tussen 1573, jaar dat hij nog vermeld wordt als collecteur, en 1577 dit is het jaartal van een penningkohier van Merendree waarbij de tauxatie van voornoemde bezittingen op naam van de weduwe Jan Martens werd ingeschreven(8).

In het Registre terrier de Hansbeke, vermoedelijk van 1575, vindt men: Gillis Van Heyste haudt in pachte van Jan Martens (200) roeden lants liggende velt ackere, jaerelickx omme de somme van (vijf schellyngen grooten). Of het hier dezelfde Jan Martens betreft is onzeker, maar vermits zijn zoon Jacob zich enkele jaren later te Hansbeke vestigde, behoort dit tot de mogelijkheden.

Op 9-2-1585 werd in de Staten van Goed van Merendree (9) het volgende genoteerd: Christoffel Martens fs Jans neemt de rent van 20 sch. gr. tsjaers ten zijne laste van de hoirs van wijlent Joos de Meyere over coop van grond… bezet op hofstede te Merendree Velde. Deze Christoffel Martens zou een te Merendree gebleven zoon van Jan kunnen zijn en dus een broer van de Hansbeekse ba ljuw Jacob Martens. Met zijn eerste echtgenote Margriete s Brunen kreeg Christoffel zeker drie kinderen (Christoffel, Beth echtgenote van Pieter Van Steenberghe, en Lievientken) en wellicht nog een oudere zoon Jan, genaamd naar diens grootvader.

24-07-2007 om 11:41 geschreven door Laurent Martens

2.1 Hoofdstamlijn XVIe eeuw

Stoffel Martens ( ° ca 1494 + na 1554 )

Over de voorvader Stoffel of Christoffel is weinig bekend. Hij werd omstreeks 1494 geboren (dat jaar overleed Hans Memling te Brugge en werd Amerika ontdekt door Christoffel Colombus) en woonde te Lovendegem.

Hij is overleden na 1554. In dat jaar getuigde hij immers nog voor de Raad van Vlaanderen in een rechtsgeding tussen Dieryck Clays, eiser, en Jan Ryckaert, Pieter Snouck en de erven van Matteus Van Deynse, verweerders. Hij verklaarde dat hij omstreeks 1535 aanwezig was in de herberg Het Schild van Bourgondië te Lovendegem, toen Jooris Huevinck en Jossijne Vande Zijpe twee bunders land verkochten aan Jan Kerckaert, zijn zwager(1).

Niets is geweten omtrent de echtgenote van Stoffel en de samenstelling van zijn gezin is evenmin bekend. Was Jan Kerckaert gehuwd met een zus of met een schoonzus van Stoffel? Enkel zoon Jan kon opgevolgd worden.

24-07-2007 om 11:37 geschreven door Laurent Martens

2.1 Zoektocht naar stamvaders

Toen Albert Martens in 1969 “Stam Martens, Mededelingsblad van de families Martens en aanverwanten” opstartte, tijdschrift waarmee hij de afstammelingen van de gemeenschappelijke stamvader Petrus-Francies Martens (1810-1900) poogde te bereiken, was zijn opzoekwerk reeds opgeklommen tot Pieter Martens (+1653), oud-grootvader van voormelde Petrus Martens. Vermits de parochiale registers van Bellem slechts vanaf 1616, en deze van Hansbeke slechts vanaf 1624 werden bijgehouden, werd Pieter als het voorlopig eindpunt aangegeven.In zijn zoektocht naar vroegere stamvaders dienden andere bronnen te worden aangesproken, zoals staten van goed, wettelijke passeringen e.a..

In september 1970(Stam Martens, vol. 2, nr 1, pp 4-8) begeleidde hij zijn lezers in zijn speurtocht naar een vroegere stamvader, namelijk Jacques Martens(+ Hansbeke, 1618).

1. 27^ste van de Laumaent (27 januari) 1624 trouwt Pieter Martens voor pastoor J. Mares te Bellem met Tanneken (Anna) Steyaert. De trouwakte in het parochiaal register is in het Middelnederlands gesteld en luidt woordelijk: 27 van Lau 1624 trouden bij mij, pasteur, Pieter Martens ende Tanneken Steyaert, present Jan Martens ende Stoffel Martens ende andere. Uit deze zeer korte huwelijksakte blijkt geenszins of Jan en Stoffel broers of ooms waren van Pieter. Wel is het waarschijnlijk dat het twee broers waren.

2. In het archieffonds van de parochie Bellem wordt een rentebrief gevonden, gedateerd 13 februari 1629, gesloten voor de Eersaeme Pieter Van Kerrebrouck, Bailliu, Joos Van Speybroeck, Burchmeestere, Marten Rootsaert ende Joos Dobbelaere, Schepenen van de Heerlijckhede ende Vierschaere van de prochie van Bellem ende Schuervelt waaruit blijkt dat een zekere Baudewijn Denijs en Philippus De Crock, kerckmeestere van Bellem een lening hebben aangegaan van 16 pond grootten bij een zekere Pieter Martens en diensvolgens aan Pieter een rente dienden te betalen van 20 schellingen ’s jaars. Deze Pieter Martens wordt in deze akte vermeld als zoon van Jacques(Jacobus of Jacob). Hiermee is niet bewezen dat het om dezelfde Pieter Martens gaat die in 1624 in Bellem huwde, maar wel staat vast dat de vader van deze “renteheffer” of geldschieter Jacques Martens was.

3. Volgens het parochiaal overlijdensregister van Bellem overleed op 8 juli 1653 een Pieter Martens, zoon van Jacobus en Livina Claeys. In deze akte werd noch de ouderdom noch de eventuele vrouw van Pieter vernoemd, zodat het nog niet met zekerheid was bewezen dat het om dezelfde Pieter, vermeld in één van de vorige akten, ging. Nochtans werd hier opnieuw de naam van Jacobus Martens vernoemd zodat de verwantschap tussen een zoon Pieter en een vader Jacques nogmaals werd onderlijnd.

4. In het archieffonds van Hansbeke bevindt zich een verkoopakte, gepasseerd op 18 maart 1620 voor Lieven Van Kerrebrouck, Bailliu, Joos De Meyere ende Jan Van Hulle, Schepenen van de Heerlijckhede ende Vierschaere van de prochie van Hansbeke waaruit blijkt dat Joos Van Renterghem, fs Lauwerijn en Livina Claeys zijn echtgenote, tevoren weduwe van Jacques Martens, in zijn leven Bailliu van Hansbeke, aan Jan Martens, zoon van de voornoemde Jacques, een partij land van drie honderd roeden grootte gelegen op de wijk Zande verkocht hadden.

Uit de gegevens van deze en vorige akten kunnen reeds belangrijke en vaststaande conclusies worden getrokken:

Jacques Martens, eertijds bailliu van Hansbeke, was gehuwd met Livina Claeys en blijkbaar voor 1620 gestorven aangezien dezelfde Livina Claeys, vermeld als zijn weduwe, voor 18 maart 1620, datum van de laatstgenoemde akte, hertrouwd was met Joos Van Renterghem. Vermelde Jan Martens was de zoon van Jacques en Livina Claeys, terwijl Joos Van Renterghem zijn stiefvader was. Jan kocht dus een partij land aan zijn moeder en zijn stiefvader. De in Bellem op 8 juli 1653 overleden Pieter Martens, zoon van Jacques en Livina Claeys, was dus een broer van de voornoemde Jan Martens. Het stond echter nog niet tenvolle vast dat de vermelde in Bellem gehuwde Pieter Martens de broer was van Jan en eveneens de zoon was van Jacques en Livina Claeys, maar de reeds verzamelde gegevens wijzen toch in die richting (cfr huwelijksakte met getuige Jan Martens).

5. Het bewijs hieromtrent werd uiteindelijk gevonden in de doopakte van Vijntjen (Livina) Martens, oudste dochter en eerste kind van de in Bellem gehuwde Pieter Martens en Tanneken Steyaert, die te Bellem werd geboren op 19 maart 1625. Haar peter was Joos Van Renterghem, en het werd dus meteen duidelijk dat deze de stiefvader was van haar vader Pieter Martens.

Samenvattend: Jacques Martens, gehuwd met Livina Claeys, bailliu van Hansbeke, had een zoon Jan en een zoon Pieter. Deze Pieter huwde te Bellem met Tanneken Steyaert op 27 januari 1624, toen zijn vader reeds overleden was, en stierf te Bellem op 8 juli 1653. Livina Claeys hertrouwde blijkbaar te Hansbeke, voor begin 1620, met Joos Van Renterghem, stiefvader van Jan en Pieter en peter van het eerste kindje van Pieter, namelijk Vijntjen, geboren te Bellem op 19 maart 1625.

24-07-2007 om 11:35 geschreven door Laurent Martens

Hoofdstuk 2 Zestiende eeuw

Van Lovendegem en Merendree naar Hansbeke

2.1. Historisch kader

De gekende roots van de stam Martens gaan terug tot het einde van de XVe eeuw. Het Bourgondisch tijdperk(1406-1482) was net achter de rug en de Habsburgers(1482-1794) waren aan de macht. Terwijl de stamvaders van het begin van de XVIe tot het einde van de XXe eeuw gevestigd bleven te Bellem en vooral Hansbeke, zullen tijdens de woelige XVIe eeuw de opeenvolgende stamvaders Stoffel, Jan, Jacob en Pieter Martens achtereenvolgens de gemeenten Lovendegem, Merendree, Hansbeke en Bellem als verblijfplaats kiezen. Wellicht is deze plaatselijke mobiliteit niet los te zien van de politieke gebeurtenissen tijdens de XVIe eeuw.

De XVIe eeuw betekent vooral Spaanse voogdij, godsdienstoorlogen en reformatie, maar ook Europese ontdekkingsreizen, Europese slavenhandel, kolonisatie van Latijns-Amerika en het einde van het Inca-rijk.

2.1.1. Spaanse voogdij : kerk en staat

Enkele namen volstaan:

Ferdinand II bijgenaamd de Katholieke (1452-1516),

Koning van Aragon (1479- 1516). Hij wist vooral zijn rijk uit te bouwen door huwelijken van hemzelf en van zijn kinderen.

Keizer Karel V

De in 1500 in het Gentse Prinsenhof geboren kleinzoon van Ferdinand II. erfde Bourgondië(inclusief de Nederlanden) en Spanje, verkreeg Oostenrijk, Hongarije en Bohemen door troonsopvolgingen en zwaaide ook de plak in Latijns-Amerika. Vlaanderen werd uit het Franse leenverbond losgemaakt en bij de Bourgondische kreiz gevoegd. De Zeventien Nederlandse provincies werden verenigd. Gent kwam in 1539 in opstand tegen Karel V maar werd in 1540 flink afgestraft. De Sint Baafsabdij werd afgeschaft en Karel V liet de romaans-gothische kerk en de aanpalende kloostergebouwen afbreken.

Filips II

Zoon van Karel V. Hij was van 1555 tot 1598 heerser over een enorm groot gebied, verspreid over de hele wereld.De Beeldenstorm (1566), de Pacificatie van Gent (1576) en de Calvinistische republiek te Gent (1577-1584) situeren zich in die periode. Alva en Farnese hielden het Graafschap Vlaanderen in bedwang en Vlaanderen verloor zijn eigen identiteit. De Tachtigjarige oorlog was vooral tegen hem gericht.

Landvoogden van de Nederlanden

Margaretha van Parma (1522-1586)

De te Oudenaarde geboren onwettige dochter van Karel V en Joanna van der Gheynst

werd landvoogdes van de Nederlanden(1559-1567). Haar zoon Alexander Farnese, uit een tweede huwelijk, werd landvoogd en militair overste van de Nederlanden.

De Beeldenstorm in de Nederlanden begon op 10-8-1566 in Steenvoorde (nu Frans-Vlaanderen). Op 22-8-1566 had de Beeldenstorm plaats de Gent en werd er voltooid in minder dan 24 uren . Nadien zetten sommige beeldenstormers hun vernielend werk verder in de omliggende gemeenten, tot Deinze toe.

Hertog van Alva (1507-1582)

Na de Beeldenstorm werd Alva in 1567 naar de Nederlanden gestuurd om de opstandige beweging te onderdrukken. Hij liet de graven van Egmont en Horne terechtstellen (1568), wat leidde tot de Opstand der Nederlanden (Tachtigjarige Oorlog) en uiteindelijk tot de afscheiding van de noordelijke gewesten van het Spaanse Rijk.

Hij poogde zonder veel succes volgende belastingen te heffen :

- de honderdste penning (1% ineens op alle bezit)

- de twintigste penning (5% over de verkoop van onroerend goed)

- de tiende penning (10% over de verkoop van alle waren)

Alexander Farnese (1545-1592)

Farnese werd landvoogd van de Nederlanden in 1578. Hij zorgde voor reconciliatie van de Zuidelijke Nederlanden en dreef een wig tussen katholieken en calvinisten. Het traktaat van Atrecht(1579) bracht verzoening met Filips II en hij beloofde de terugtrekking van vreemde troepen uit de Nederlanden .

In 1584 kwam Gent onder kontrole van Farnese (na een calvinistisch bestuur van 1 november 1577 tot 17 september 1584) en in 1585 viel Antwerpen (laatste bolwerk van de Verenigde Provincies in het Zuiden) in Spaanse handen tot 1700. De Scheldemonding werd geblokkeerd door het Noorden, met alle economische gevolgen.

In de tweede helft van de XVIe eeuw vluchtten tienduizenden calvinisten uit de ontwrichte zuidelijke provincies naar de noordelijke Nederlanden, soms langs Engeland of Duitsland. Voor het Noorden leidde dit tot de Gouden Eeuw, maar het zuiden leed zwaar onder het verlies van mensen, kennis, handelsrelaties en kapitaal.

Willem van Oranje ( 1533-1584 )

Na de Beeldenstorm werd hij bemiddelaar tussen de regering en de opstandelingen .

De Pacificatie van Gent (8-11-1576) kwam er als vergelijk tussen enerzijds de afgevaardigden van de Staten-Generaal van de niet-opstandige gewesten in Nederland en anderzijds Willem van Oranje en de Staten van Holland en Zeeland. Dit behelsde ondermeer de verdrijving van de Spaanse soldaten, de uitsluitende erkenning van het calvinisme in Holland en Zeeland en het verbod in de vijftien andere gewesten iets te ondernemen tegen het katholicisme.

Albrecht (1559-1621 )

De kleinzoon van Karel V werd in 1595 gouverneur van de Zuidelijke Nederlanden te Brussel. In 1598 trouwde hij na dispensatie met Isabella, dochter van Filips II.

Door de Akte van Afstand(6-5-1598) droeg Filips II de souvereiniteit van de Nederlanden over aan Albrecht en Isabella(met terugkeer indien zij kinderloos blijven). Na het overlijden van Albrecht wordt Isabella landvoogdes van de onder Spaanse souvereiniteit teruggekeerde Zuidelijke Nederlanden.

2.1.2 Kunst , kultuur en wetenschap

De woelige XVIe eeuw belette niet dit enkele “groten” uit de geschiedenis van kunst en kultuur precies toen hun levenswerk creëerden:

Copernicus (1473-1543)

Grondlegger van de moderne astronomie

Michel Angelo (1475-1564)

Italiaanse beeldhouwer, schilder, architect en dichter

Pierre de Ronsard (1524-1585)

Frans dichter

El Greco (1541-1614)

Spaans schilder van Griekse afkomst

Cervantes (1547-1616)

Spaans schrijver van wereldfaam

William Shakespear (1564-1616)

Engels acteur, dichter en toneelschrijver

Desiderius Erasmus(1469-1536)

Humanist, ‘Lof der zotheid’

Andreas Vesalius (1514-1564)

Grondlegger van de anatomie

Verder nog in dezelfde eeuw: Leonardo da Vinci, Machiavelli, Montaigne en Dürer. In Rome werd de Sint-Pieters Kerk gebouwd. Ook in de Zuidelijke Nederlanden hebben enkele personen geschiedenis gemaakt, zoals de Aalstenaar Dirk Martens(1446-1534) en de te Brussel overleden Pieter Breughel de Oudere(1525-1569). Dirk Martens bracht de boekdrukkunst binnen in de Zuidelijke Nederlanden. Na zich in Venetië in de boekdrukkunst te hebben bekwaamd, realiseerde hij te Aalst, Antwerpen en Leuven circa 250 drukken.

Pieter Breughel had slechts een korte artistieke loopbaan en er zijn zowat 50 schilderijen van hem bekend. Als geniaal meester heeft hij verschillende kunstenaargeneraties beïnvloed, zelfs toen Rubens de Vlaamse schilderkunst naar een nieuw hoogtepunt voerde.

In Gent kwamen meerdere bouwwerken tot stand tijdens de XVIe eeuw. De Sint-Baafskathedraal kreeg de westtoren(1462-1534), alsook het schip en de transkapellen(1533-1560). De Sint-Martinuskerk van Ekkergem kreeg haar huidige slanke spits en werd verbouwd tot een laatgotische hallenkerk(1502-1509). De laatgotische Sint-Michielskerk werd gebouwd(15^de-16^de eeuw). Na de Gentse opstand van 1539 schafte Karel V de Sint-Baafsabdij af en liet de romaans-gotische kerk en een gedeelte van de aanpalende kloostergebouwen afbreken. In het Pand, vanaf 1240 gebouwd als dominikanenklooster, werd na de Pacificatie van Gent(1576) door de calvinisten een theologische fakulteit opgericht, tot hieraan in 1584 door de Spaanse legers een einde werd gemaakt,toen Gent zich moest overgeven aan Alexander Farnese.

2.1.3. Lokale besturen

Heerlijkheid

In de middeleeuwen, en ook nog later tot aan de Franse revolutie, verstond men onder “heerlijkheid” of “ heerlijckheit” een grondgebied dat onderworpen was aan het gezag van een door aanzien en bezit gekwalificeerd persoon, de “heer der Heerlijkheid”, die veelal tot de adel of het ridderschap behoorde. De heer oefende op eigen naam binnen de heerlijkheid overheidsgezag uit, met name de rechtspraak, en verder kon de heer bepaalde belastingen ten eigen bate innen.

Dit overheidsgezag had de heer in leen van de landvorst, de graaf of de hertog.De rechtsverhouding tussen heer en landvoogd werd door het leenrecht bepaald. De inwoners van een heerlijkheid stonden onder het direct en publiekrechterlijk overheidsgezag van een heer die a.h.w. een vorst in miniatuur was. Een heerlijkheid kon een allodium of vrij eigen goed zijn. In dit geval was de heer van niemand afhankelijk, er was geen enkele feodale band. Wanneer de heerlijkheid een leen was had de heer zijn heerlijkheid niet in volle bezit. Elke heer kon een stuk van zijn gebied zelf in leen geven.

Men kan de heerlijkheid ook domaniaal bekijken. Het deel van de heerlijkheid dat de heer zelf in eigendom had werd het foncier genoemd.Dit kon bijvoorbeeld een grote hoeve zijn. De heerlijkheid bestond verder uit rentegronden of cijnsgronden. Deze gronden waren in het bezit van talrijke rentehouders die jaarlijks aan hun heer een bepaalde cijns moesten betalen.

De heerlijkheid had ook een eigen bestuur. De heer stelde hiervoor een baljuw aan. Het woord baljuw is ontleend aan het middenlatijnse balivus of bajulivus dit is hofmeester en landvoogd, van het Latijn bajulus dit is drager.Reeds in de XIIe eeuw treft men in Vlaanderen baljuws (baillis) aan. De functie bleef soms vele generaties in dezelfde familie. Als voorzitter van de Hoge Vierschaar was de baljuw openbaar aanklager en uitvoerder van het vonnis. Hij behandelde de kriminele zaken meestal in eerste instantie.

Naast de baljuw benoemde de heer ook schepenen, die samen de schepenbank vormden en die de rechtspraak hielpen uitoefenen. Krachtens bijzondere volmacht van de heer kon de baljuw ook schepenen benoemen. Voor de schepenen gebeurden ook alle wettelijke passeringen, zoals overdracht van cijnsgrond, akten betreffende erfenis, staten van goed, enz.

Om recht te spreken binnen de heerlijkheid vergaderde de schepenbank, in ghebannen wettelicke vierschare, onder toezicht en voorzitterschap van de baljuw. De baljuw fungeerde als openbaar aanklager en de schepenen oordeelden en spraken het vonnis uit, eventueel na raadpleging van rechtsgeleerden. Na vaststelling of aangifte van een overtreding of misdrijf werd op last van de baljuw causa officii een informatie preparatoire gehouden, een omstandig getuigenverhoor of vooronderzoek. Als het een zaak betrof waarin twee partijen( heesscher en verweerder) tegenover elkaar stonden die op een procureur of pleitbezorger beroep deden, werd meestal op verzoek van één van de partijen een enquest opgemaakt. De opgeroepen getuigen moesten alsdan antwoorden op een vooraf nauwkeurig opgestelde vragenlijst, etiquet of itendit, over het verloop van de feiten.

Deze getuigenverhoren, die door de wethouders gehouden en door de griffier van de heerlijkheid opgeschreven werden, verschaffen interessante gegevens over onze voorouders en het vroegere volksleven. In “Mensen van Vlees en Bloed – Hansbeke 1619-1791 “ put Albert Martens ruim uit deze bronnen.

Heerlijkheid Hansbeke

De oorspronkelijke leenhouders van de heerlijkheid van Hansbeke droegen de naam van het dorp. In het midden van de twaalfde eeuw ging de heerlijkheid over aan Allaart van Steelant, ridder, heer van Steelant, Wachtebeke en Zeveneken, die gehuwd was met een dochter van de heer van Hansbeke. Na de van Steelant’s werd de heerlijkheid achtereenvolgens gehouden door leden van de families van Gistel, van Halewijn, van Akspoele, de Waele, van der Cameren ,van Nieuwenhuysen,le Quien de Guernoval en van de Woestijne(bron : F. De Potter en J. Broeckaert “Geschiedenis van de gemeenten van de provincie Oost-Vlaanderen “). Hansbeke hing toen af van het leenhof der burggraven van Gent.

Als een heerlijkheid van leenhouder veranderde, moest de nieuwe leenman een rapport ende denombrement van leene aan zijn leenheer voorleggen.In zo een document werden uitvoerig de rechten opgesomd, die aan de heerlijkheid verbonden waren. Volgens het denombrement, overgelegd in het begin van de zestiende eeuw door ridder Willem de Waele, heer van Axpoele en Hansbeke, zat de baljuw te Hansbeke ieder jaar een (jaer)waerhede voor, een openbare volksvergadering waarop alle meerderjarige leenplichtigen van de heerlijkheid, zowel afsetenen als opsetenen, verplicht waren te verschijnen om de overtredingen die aan het gerecht onbekend gebleven waren bekend te maken. Hij hield tijdens het jaar ook nog drie gaudaghen of algemene volksvergaderingen teneinde verholen vergrijpen te ontdekken, en bovendien zoveel (dach)waerhede als voor het onderzoek van gepleegde misdaden nodig was.

Het denombrement, overgelegd in het begin van de zestiende eeuw door Willem de Waele, ridder, heer van Akspoele en Hansbeke, gaf een gedetailleerde opsomming van de inkomsten en van de voorrechten van de heer, alsmede een summiere beschrijving van het territorium en het foncier van de heerlijkheid van Hansbeke. De heerlijkheid van Hansbeke hing af van het leenhof der Burchtgraverij van Gent te Heusden. Ze strekte zich uit over het grootste deel van de prochie Hansbeke en had enclaves in diverse andere prochien namelijk in Sint-Maria-Leerne, Sint-Martens-Leerne, Deurle, Waregem, Bachte, Deinze, Meigem, Aarsele, Kanegem en Ruiselede. Anderzijds behoorden delen van de gemeente Hansbeke tot de heerlijkheden van Vinderhoute(zoals de herberg Huis van Vinderhoute), Zomergem, Merendree en Bellem.

Ook de heerlijkheid ter Elst (wellicht basis van naamgeving Goed ter Elst dat gedurende twee eeuwen door de stam Martens uitgebaat werd) was een leen binnen de parochie Hansbeke.

Het foncier of kerngebied van de heerlijkheid bestond uit een hofstede met zaailand, meers, bos en water en een taveerne voor het hof. De totale oppervlakte ervan bedroeg in het eerste kwart van de zestiende eeuw omtrent 33 bunder en 200 roeden of 44 ha. De genoemde hofstede was het vanouds bekende kasteelgoed, gelegen aan de grote beek langs de strate commende van de Lye naer de kercke, nu aan de huidige Philomenakapel in de Vaartstraat. De kwestieuse taveerne was de er tegenoverstaande herberg, eertijds Hove genoemd en sedert de negentiende eeuw bekend als Het oud gemeentehuis (nu het gelijknamig restaurant). Op dit kasteelgoed stond het aloude kasteel van de heer, binnen zijn eigen omwalling.

Volgens de kronieken werd dit heerlijke kasteel in 1381 door de opstandige Gentenaars vernietigd. In 1452, tijdens de hardnekkige opstand van de Gentenaars tegen Philip de Goede, werd het andermaal verwoest en uitgebrand. In het quohier van alle de onroerlicke goedinghen binnen Hansbeke (Rijksarchief Gent, fonds Nevele, register 1182), daterend 1575, werden de bezittingen van de heer van Hansbeke omschreven als een steenhuys staande op een bewaelde moete groot metten walle rontomme 100 roeden, benevens een pachtgoed met den huyse daerop staende “ met bijhorende partijen ter grootte van 29 bunder, en een herberghe genaempt thoeve ende de brauwerye daerneffens.

De Heer van Hansbeke mocht binnen de grenzen van zijn heerlijkheid zekere overheidsrechten uitoefenen, in het bijzonder het recht van justitie en het recht tot het innen van heerlijke renten. Deze renten bestonden uit renten in natura, geldelijke renten en herendiensten.Bovendien bezat hij talrijke voorrechten.

Het gezag van de heer van Hansbeke werd binnen zijn heerlijkheid uitgeoefend door een baljuw, een meier en een schepenbank, samengesteld uit zeven schepenen die de vierschaar of de wet uitmaakten. De baljuw was de voornaamste ambtenaar van de heerlijkheid als plaatsvervanger van de heer wiens belangen hij moest vrijwaren en behartigen. Hij werd door de heer aangesteld voor een onbepaalde termijn en moest aan hem de eed van trouw en dienstvaardigheid afleggen. Deze eed legde hij af voor de schepenbank waarna hij zijn functie mocht waarnemen. Hij droeg verantwoordelijkheid in het algemeen bestuur van de heerlijkheid, maar vooral de zorg voor de rechtspraak. Hij moest de misdadigheid beteugelen door de delinquenten te vervolgen. Als voorzitter van de vierschaar vervulde hij tegelijk de rol van openbare aanklager en van de uitvoerder van het vonnis.Bij afwezigheid van de baljuw werd deze occasioneel vervangen door de officier van de heerlijkheid.

Alle jaren zat de baljuw te Hansbeke een algemene vergadering van de leenplichtigen voor. Bovendien hield hij jaarlijks nog 3 andere gaudagen of bijzondere zittingen, en zoveel dagwaarheden als voor het onderzoek van de gepleegde misdrijven en overtredingen nodig was. Door F. De Potter en J. Broeckaert, aangevuld door Albert Martens, werd een lijst van baljuws van de heerlijkheid Hansbeke samengesteld. De eerste uit de lijst betreft Nicolaes Gaudissaubois(1554, 1583-1586), en vervolgens Pieter Gaudissaubois(1601). Deze laatste wordt opgevolgd door stamvader Jacques Martens(1602-1618) en later door diens zoon Jan Martens (1629-1631) . De laatste baljuw van Hansbeke was Antoon van Maldeghem(1788).

Het Land van Nevele tijdens de Gentse Calvinistische Republiek (1578-1584)

24-07-2007 om 11:32 geschreven door Laurent Martens

1.6 Bronnen

Dujardin, G. (1967)

Martens, Mertens, Maartens, Maerten, Maartense en varianten . Verspreiding en frequentie.

Leuven : Mededelingen van de Vereniging voor Naamkunde.

Fod – Economie (2003)
Familienamen 2001

Voornamen 2001

Genealogie voor beginners (2004)

http://listserver.ufsia.ac.be/genealogy

Lijst van publicaties van VVF Meetjesland (2004)

Vlaamse Vereniging voor Familiekunde , Meetjesland.

Lindemans, Jan
Hoe maak ik mijn stamboom op.

Martens, Albert (1969-1995)

Heem- en familiekundige bijdragen in chronologische volgorde van Albert Martens

Land van Nevele 27/1

Martens, Albert (1969-1972)

Stam Martens

Mededelingsblad voor de families Martens en aanverwanten.

Jg. 1 (1969-1970) nr 1, 2, 3, 4

Jg. 2 (1970-1971) nr 1, 2, 3, 4

Jg. 3 (1971-1972) nr 1, 2

Martens, Albert (1998)

Over Sint-Martinus en de familienaam Martens

De Levensboom, Jg 11, nr 1, pp5-17

Martens, Albert (2002)

Mengelingen uit de oude parochieregisters van Hansbeke 1624-1796

Hansbeke : een uitgave van oud-Hansbeke.

Martens, Albert (2003)

Mensen van Vlees en Bloed. Hansbeke 1619 – 1791.

Hansbeke : een uitgave van oud-Hansbeke.

Op zoek naar peetjes en meetjes (2004)

Handleiding voor familiekunde in het Meetjesland.

Vlaamse Vereniging Familiekunde – Meetjesland. Vlaamse Erfgoeddag.

Roelstraete, Johan (1992)

Handleiding voor genealogisch onderzoek in Vlaanderen.

Roeselare : Vlaamse Vereniging Familiekunde.

Roelstraete, Johan (2003)

Van steekkaart tot familiegeschiedenis

Vlaamse stam – Tijdschrift voor Familiekunde 39/4.

Verlinden, C. e.a. (1959- )

24-07-2007 om 11:29 geschreven door Laurent Martens

1.6 Waarden ,prijzen en maten

Bij elke generatie zullen, aan de hand van documenten, een aantal betekenisvolle gebeurtenissen uit het leven van de voorouders Martens weergegeven worden. Hierbij zullen de gehanteerde maten, munten, prijzen en lonen van de betrokken periode gebruikt worden. Enkele algemene aanduidingen kunnen de vergelijking vergemakkelijken. Hiervoor wordt ondermeer verwezen naar Verlinden C. e.a.(1959).

Maten

Als oppervlaktematen worden vooral het gemet en de roede gehanteerd. Hierbij geldt:

1 gemet = 300 roeden = 44a 56ca

1 roede = 14,8548 m2

1 hectare = 673 roeden

1 bunder = 1,34 ha = 3 gemeten

Bij de inhoudsmaten kan wel enige verwarring optreden .

Voor de handel in de streek van Gent en Deinze stelt Verlinden het volgende :

1 mud = 6 zakken = 12 halsters = 48 meukers of vaten

De korenmaat in Deinze stelt 1 halster = 60, 8 liter ( elders wordt ook 52,82 à 53,65 liter als inhoud vermeld ).

Bij de havermaat in Deinze is 1 halster = 76,1 liter .

Van de XIVe tot de XIXe eeuw zou voor Eeklo gelden dat 1 zak = 108,33 liter en als gewichtsmaat geldt 1 pond = 433,2 gram

Tijdens de achttiende eeuw wordt bij de handel met Brusselse markten de Brusselse razier of sister gehanteerd, wat overeenstemt met circa 49 liter . Zestig razier in Brussel zou overeenstemmen met 28 zakken in Gent, of ongeveer 3.000 liter.

Geld

Van de XVe tot de XVIIIe eeuw, in het bijzonder na 1453 , geldt 1 stuiver = 2 groten Vlaams = 3 deniers Brabant.

Verder geldt 1 pond groten Vlaams (of 1 pond parisis) = 20 schellingen groten Vlaams = 240 deniers of penningen groten Vlaams = 480 obool = 96 poit

In de XIXe eeuw is 1 Nederlandse gulden = 100 centen = 2, 1164 Franse of Belgische frank

= 23,333 stuivers

= 46,666 groten Vlaams

Lonen

Voor een inzicht in de loonevolutie moet er mee rekening gehouden worden dat na de graancrisis van 1556-1557 de lonen stapsgewijs werden aangepast aan de levensduurte.

Voor ongeschoolde arbeid in het Brugse werd voor 1558 2 groten Vlaams per dag betaald(al dan niet aangevuld met 1 of 2 maaltijden). In 1559 – 1562 was de vergoeding gestegen tot 5 à 6 groten per dag, terwijl voor de periode 1595 - 1602 20 tot 24 groten per dag vermeld worden in de statistieken.

Voor land- en tuinarbeiders in het Gentse tijdens de periode 1511 - 1539 vindt men 4 à 5 groten Vlaams per dag in de statistieken, bedrag dat in 1538 - 1559 gestegen is tot 6 groten Vlaams.

Tijdens de tweede helft van de XVIe eeuw stijgt het loon voor ongeschoolde arbeid in het Gentse van 4 naar 12 groten Vlaams per dag. Tijdens de XVIIe eeuw wordt dit 20 à 24 groten Vlaams. Statistieken voor de tweede helft van de XVIIIe eeuw en voor de periode 1795 – 1852 geven 20 tot 28 groten Vlaams aan.

Graanprijzen

Vermits een groot deel van de uitgaven betrekking had op brood , zijn de graanprijzen een belangrijke maatstaf voor de levensduurte .

De prijs van rogge op de markten van Gent en Deinze werd van de XVIe tot de XVIIIe eeuw uitgedrukt in groten Vlaams per halster ( 60 liter ?) . De statistieken wijzen op zeer onstabiele prijzen . Over de periode 1557 –1581 schommelt de prijs tussen 30 en 72 groten Vlaams of 0,5 tot ruim 1 groten per liter , toen de lonen in de buurt van 6 groten per dag noteerden . Tijdens de jaren 1582 –1586 stijgt de prijs van 91 tot 288 groten Vlaams of tussen 1,5 en 4,5 groten per liter , bij lonen in de buurt van 10 groten per dag . Van 1588 tot 1593 vinden we terug prijzen tussen 30 en 72 groten Vlaams per halster , terwijl over de periode 1594 –1700 opnieuw sterke schommelingen tussen 50 en 232 groten genoteerd worden . Van 1701 tot 1792 bewegen de roggeprijzen tussen 50 en 100 groten, gevolgd door een sterke prijsstijging tussen 142 en 210 groten Vlaams per halster voor 1793-1795, zijnde 2,5 tot 3,5 groten per liter, bij lonen tussen 20 en 28 groten per werkdag.

Vanaf 1800 worden de tarweprijzen uitgedrukt in F/100 liter ( waarbij 1 F overeenstemt met ongeveer 23 groten Vlaams ):

1800 – 1816 16 tot 26 F/l ( of 4,5 groten per liter )

1817 – 1818 30 tot 40 F/l

1819 – 1845 minder dan 20 F/l

1846 - 1869 20 tot 30 F/l

1870 - 1898 15 tot 30 F/l ( minimum 14 – 18 F/l voor 1893 – 1897 )

Pachtprijzen

Pachtprijzen geven een maatstaf aan voor de vergoeding van de grondeigenaars, in dit in vergelijking met de lonen en de graanprijzen. Zij worden uitgedrukt in groten Vlaams per 100 roeden en zijn dus te vermenigvuldigen met 6,73 om tot een pachtprijs per hectare en per jaar te komen.

Volgende statistieken hebben betrekking op Meigem (Deinze)en Lotenhulle (Aalter) :

1605 minder dan 50 groten Vlaams / 100 roeden

1611 – 1674 80 – 150 groten Vlaams

1700 – 1729 stijging met 20 %

1800 – 1850 40 tot 60 groten Vlaams

24-07-2007 om 11:23 geschreven door Laurent Martens

1.5 Enkele begrippen

Bloedverwantschap

Bloedverwantschap is de verbondenheid tussen personen die hetzij van elkaar afstammen(d.i. in rechte lijn) hetzij uit eenzelfde stam geboren zijn (d.i. in zijlijn). In navolgend schema is aangegeven dat ouders en grootouders van een individu de stijgende en de kinderen en kleinkinderen de dalende rechte lijn vormen.

Graad van bloedverwantschap volgens burgerlijk recht

Bloedverwanten in zijlinies zijn o.a. broers en zussen en hun kinderen of kleinkinderen. Om de graad van verwantschap tussen personen ‘in rechte lijn’ te berekenen telt men het aantal geboortes tussen deze personen. Zo is de verwantschap tussen een individu en zijn of haar grootouders van de 2^e graad. Volgens het burgerlijk wetboek wordt de graad van bloedverwantschap ‘in zijlinie‘ bepaald door het aantal geboortes tussen de ene bloedverwant en de naaste gemeenschappelijke voorouders, vermeerderd met het aantal geboorten tussen de stamouders en de andere bloedverwant. Zo is de verwantschap tussen een persoon en zijn volle neef van de derde graad en tussen een persoon en oudtantes van de 4^e graad.

De Latijnse kerk daarentegen bepaalt de graad van bloedverwantschap ‘in zijlinie’ door het aantal geboortes tussen de gemeenschappelijke stamouders en de verst van hen verwijderde bloedverwant. Hierbij zijn een individu en een achternicht verwant in de 3^e graad. Volgens het kerkelijk recht zijn rechtzweers (kinderen van broers of zussen) verwant in de tweede graad, en anderzweers (kleinkinderen van broers of zussen) verwant in de derde graad.

Graad van bloedverwantschap volgens kerkelijk recht

Kwartierstaat

Ieder kind, de jongste of eerste parentatie, wordt geboren uit een vader en een moeder die tot de vorige of de tweede parentatie behoren. Deze ouders zijn op hun beurt geboren uit een vader en een moeder, behorend tot de derde parentatie . Het betreft de paternele grootouders en de maternele grootouders. Deze 4 (2 tot de tweede macht) grootouders hebben ouders die tot de vierde parentatie behoren, zodat een kind reeds 8(of 2 tot de derde macht) overgrootouders heeft. Men kan aldus doorgaan. De verzameling van al deze voorouders noemt men de voorouderstafel of de kwartierstaat van het kind, de kwartierdrager. Synomiem is voorouderstafel (zoals in het Frans tableau d’ascendance of in het Duits Ahnentafel). In een kwartierstaat met 5 parentaties vindt men de naam van het kind, van 2 ouders, van 4 grootouders, van 8 overgrootouders en van 16 betovergrootouders. Verder zijn er theoretisch 32 oud-ouders, 64 oud-grootouders, 128 oud-overgrootouders en 256 oud-betovergrootouders. In de vijftiende parentatie(generatie van Stoffel Martens) zijn er voor de eerste parentatie(bvb Simon Martens) theoretisch 16.384 voorouders van Simon. In werkelijkheid zijn er beduidend minder, zeker bij de honkvaste familie Martens, omdat bij sommige huwelijken nogal eens gemeenschappelijke voorouders te vinden zijn of omdat soms iemand met een achternichtje trouwde. Wanneer een aantal voorouderparen herhaaldelijk voor komt spreken we van kwartierherhaling.

In de kwartierstaat van 15 parentaties van Simon Martens komen theoretisch in totaal 39.767 personen voor. Onderstaande tabel illustreert dit.

In de kwartierstaat van Carel Martens (parentatie nr 7) kan vastgesteld worden dat zijn vader Jan en zijn moeder Maria Francisca De Brauwer gemeenschappelijke voorouders hebben, namelijk Jan Lamme en Livina De Meyere. Dit zijn de ouders van Jan Lamme en van Anna Lamme. Deze broer en zus zijn respectievelijk een grootvader van Jan Martens en een grootmoeder van Maria Francisca De Brauwer. Jan Martens moet zijn grootvader Jan aan moeders zijde nog goed gekend hebben vermits hij reeds 21 jaar oud was toen zijn grootvader Jan Lamme overleed. Daarentegen was de grootmoeder aan moeders zijde van Maria Francisca reeds 18 jaar gestorven toen Maria Francisca geboren werd. Jan Martens en Maria Francisca De Brauwer huwden op 08-02-1744, toen grootvader Jan Lamme reeds 4 jaar overleden was. Diens dochter Petronella Lamme, moeder van Jan Martens, was reeds een jaar na de geboorte van Jan Martens overleden, nauwelijks 26 jaar oud. De vader van Maria Francisca was één maand voor haar geboorte overleden.

Onderstaande kwartierstaat illustreert dat Petronilla Lamme en Petronella Bogaert nichten van elkaar waren en dat hun respectieve zoon Joannes Martens en dochter Maria Francisca De Brauwer op 8 februari 1744 met elkaar in het huwelijk traden, bijna een eeuw nadat hun overgrootouders Jan Lamme en Livina De Meyere op 2 september 1648 trouwden.

Kwartierstaat van Carel Martens ( ° 12-01-1766 + 26-12-1837 )

Parenteel en genealogie

De parenteel(of in het Frans généalogie descendante cognatique) is de meest uitgebreide vorm. Hierin worden alle nakomelingen, zowel in mannelijke als in vrouwelijke lijn, opgenomen. Het ouderpaar waarvan we uitgaan noemen we de parentes. De generaties na hen worden ook filiaties genoemd. De kinderen van de parentes vormen dus de eerste filiatie, de kleinkinderen de tweede filiatie, enz…

In het PRO-GEN programma zijn 643 personen opgenomen uit het onvolledig parenteel van Stoffel Martens. De genealogie van dezelfde Stoffel, waarbij alleen de naamdragers en hun partner zijn opgenomen, behelst slechts 185 personen.

Voor Emiel Martens, zoon van Petrus-Francies en betovergrootvader van Simon, omvat het parenteel 52 personen, terwijl de genealogie van Emiel Martens slechts 16 personen behelst, verdeeld over 5 generaties.

Personen in genealogie van Emiel MARTENS

      Naam        Geboortedatum Geboorteplaats

I.1 M MARTENS, Emiel 22-05-1871 Hansbeke

I.2 V MESTDAGH, Emma 17-03-1878 Landegem

II.2 V MARTENS, Rachel 12-12-1901 Hansbeke

II.1 M Van COUTER, Hilaire 17-03-1896 Zwevezele

II.3 M MARTENS, Marcel 18-09-1903 Hansbeke

II.4 V De WAELE, Maria 22-02-1906 Nevele

III.1 M MARTENS, Carlos 23-11-1931 Hansbeke

III.2 V BRUGGEMAN, Anna 21-07-1935 Aalter

IV.2 V MARTENS, Frances 19-08-1959 Aalter

IV.1 M NACKAERT, Patrick

IV.4 V MARTENS, Fabienne 30-06-1962 Aalter

IV.3 M De SCHEPPER, Koen

III.3 V HANDEKIJN, Rita 21-06-1939

III.5 V MARTENS, Arlette 18-03-1933 Hansbeke

III.4 M BRUGGEMAN, Julien 27-12-1928 Ruiselede

III.6 M MARTENS, Laurent R.E. 23-01-1938 Hansbeke

III.7 V De BACKER, Josette C.G. 21-09-1937 Oostakker

IV.5 M MARTENS, David K.M. 25-06-1963 Ames,Iowa,USA

IV.6 V Van Der HAEGEN, Ann 10-09-1964 Zottegem

V.1 V MARTENS, Louise 07-05-1998 Gent

IV.7 M MARTENS, Karl R.L. 16-12-1965 Gent

IV.8 V CORNELIS, Lieve 30-06-1966 Diksmuide

V.2 V MARTENS, Mira 05-07-1996 Gent

V.3 M MARTENS, Simon 20-11-1997 Gent

V.4 M MARTENS, Tuur 24-05-2002 Gent

V.5 M MARTENS, Fil 24-05-2002 Gent

II.6 V MARTENS, Mireilla 03-02-1913 Hansbeke

II.5 M VANNIEUWENBURG, Julien 11-04-1905 Landegem

In deze lijst genealogie komen enkel personen voor die de naam Martens dragen of die gehuwd zijn met een man of vrouw die de naam Martens draagt, dit in tegenstelling tot lijsten parenteel waarin alle afstammelingen van een persoon worden opgenomen.

Voorouderreeks van stamhouder

Een voorouderreeks vermeldt de namen van de mannelijke voorouders(dus hier Martens) in rechte lijn, samen met de echtgenote. Jan Martens, zoon van Jacob en broer van Pieter, is eveneens een mannelijke voorvader maar niet in rechte lijn met de naam Martens.

Voorouderreeks van Mira, Simon , Fil en Tuur Martens

Stoffel Martens

° Lovendegem ca 1494

+ na 1554

Jan Martens

+ Merendree ca 1575

Jacob Martens                     Livina Claeys fa Marten

+ Hansbeke xx-09-1618              + Hansbeke 25-12-1637

                 x 1585

Pieter Martens                    Anna Steyaert

° Hansbeke 1602                    fa Willem en Livina Rijckaert

+ Bellem 07-07-1653                 + Bellem 14-10-1665

                 x Bellem 27-01-1624

Willem Martens                    Joanna Steyaert

° Bellem 31-05-1628                fa Pieter en Livina De Wispelaere

+ Bellem 24-02-1708                 ° Bellem 20-03-1631

                                    + Bellem 26-08-1702

                 x Bellem

Jan Martens                       Joanna Maenhout

° Bellem 03-12-1656                fa Geeraert en Maria De Pestele

+ Bellem 18-11-1729                 ° Hansbeke 25-11-1657

                                    + Bellem 17-10-1691

                 x Bellem 14-03-1682

Joos Martens                      Pieternella Lamme

° Bellem 09-11-1886                fa Jan en Pieternella Van Vynckt

+ Hansbeke 26-05-1725               + Hansbeke 27-09-1720

                  x Hansbeke 02-03-1715

Jan Martens                        Maria Francisca De Brauwer

° Hansbeke 25-03-1719               fa Olivier en Pieternella Bogaert

+ Hansbeke 23-01-1801                ° Hansbeke 22-04-1724

                                     + Hansbeke 19-06-1806

                  x Hansbeke 08-02-1744

Carel Martens                      Maria Rosa Sutterman

° Hansbeke 12-01-1766               fa Boudewijn en Joanna De Pauw

+ Hansbeke 26-12-1837                ° Hansbeke 12-01-1771

                                     + Hansbeke 14-09-1850

                  x Hansbeke 22-04-1807

Petrus Martens                     Eugenie Coddens

° Hansbeke 04-03-1810               fa Jan Baptiste en Amelia De Zutter

+ Hansbeke 30-01-1900                ° Bellem 29-09-1836

                                     + Hansbeke 18-10-1898

                  x Hansbeke 28-01-1864

Emiel Martens                     Emma Mestdagh

° Hansbeke 25-05-1871              fa Constant en Rosalia Cathoir

+ Hansbeke 09-05-1955               ° Merendree 17-03-1878

                                     + Hansbeke 30-05-1964

                  x Hansbeke 14-02-1901

Marcel Martens                    Maria De Waele

° Hansbeke 18-09-1903              fa Charel en Virginia Hanssens

+ Hansbeke 23-05-1889              ° Nevele 22-02-1906

                                   + Hansbeke 21-06-1997

                  x Hansbeke 30-12-1930

Laurent Martens                   Josette De Backer

° Hansbeke 23-01-1938              fa Karel en Marie De Clercq

                                   ° Oostakker 21-09-1937

                  x Hansbeke 19-08-1962

Karl Martens                      Lieve Cornelis

° Gent 16-12-1965                  fa Robert en Paula Vanheste

                                   ° Diksmuide 30-06-1966

                  x Gent

24-07-2007 om 11:19 geschreven door Laurent Martens

1.4 Historisch kader

De vijf eeuwen die door de geschiedenis van de stam Martens overbrugd worden, overbruggen eveneens een merkwaardige periode uit onze geschiedenis. Stoffel(° Lovendegem 1494) was een tijdgenoot van Keizer Karel(°Gent 1500) in wiens rijk de zon nooit onderging, terwijl Fil en Tuur (°Gent 2002) geboren werden toen de Europese Unie uitbreiding nam tot 25 lidstaten en de discussie voor de uitbreiding met Roemenie, Bulgarije en vooral Turkije hoog op de politieke agenda stond.

De opeenvolgende generaties Martens hebben ervaren hoe buitenlandse mogendheden hier hun zegje kwamen doen. De zestiende en de zeventiende eeuw worden gekenmerkt door de Spaanse invloed en de aanwezigheid van Spaanse troepen. De godsdiensttroebelen situeren zich in de tweede helft van de zestiende eeuw. De XVII Provinciën, of de Habsburgse Nederlanden, waren zeer belangrijk midden de XVIe eeuw. De opstand tegen Spanje in 1568 betekende het begin van het einde voor de XVII Provinciën. In 1566 namen de Calvinisten het roer over in Gent. Amper zes jaar later kreeg Gent weer de katholieke zegen. Verder zijn 1604 en 1648 (Vrede van Munster, einde van de oorlog) belangrijke data voor de huidige grens tussen Nederland en België.

Het Oostenrijkse leger is in onze contreien bij het begin van de achttiende eeuw.

Het Frans Bewind vangt aan in 1792. Wij krijgen bezoek van het Franse leger(1795) en het leger van Napoleon (1801) maar deze episode eindigt in 1815 met de Slag van Waterloo.

De Hollandse tijd overbrugt de periode 1815-1830, jaar van de Belgische onafhankelijkheid. Toch krijgen wij nog twee keer (1914-1918 en 1940-1944) het Duitse leger op bezoek , gevolgd door een korte periode, vanaf 10 september 1944, met de geallieerde troepen(vooral uit Polen, Canada, USA). Europa krijgt eindelijk zijn start in 1958.

24-07-2007 om 11:03 geschreven door Laurent Martens

1.3 Vlaamse familiegeschiedenis

Oude familiepapieren

De eigen familiekring is veelal het vertrekpunt voor een ontdekkingstocht in de familiegeschiedenis en het opbouwen van een stamboom: oude familiepapieren die ergens vergeten liggen in verborgen laden en vergeten rommelkasten, oude kerkboeken en notaboekje of een papierkoffer op zolder. Vooral in huizen of boerderijen die door meerdere generaties van hetzelfde geslacht werden bewoond kan de zolder een conservatorium zijn van oude afgedankte familiestukken.

Trouwboekjes van ouders of grootouders kunnen een eerste bron van inlichtingen zijn. Hierin vindt men de namen van de gehuwden, van hun respectievelijke ouders, van de kinderen, alsook de data van het huwelijk, geboorte en eventueel overlijden. Doodsprentjes of bidprentjes worden al eens gevonden in oude afgediende kerkboeken of in een oude doos. Zij leveren allerlei bijzonderheden op over bekende of niet vermoede familieleden, met hun juiste namen, hun levensloop, hun geboorte- en sterfdatum, hun lidmaatschap van sommige verenigingen en de openbare ambten die zij bekleed hebben.

Doodsbrieven zijn nog belangrijker. Ze geven de juiste samenstelling en toestand van een familiale groep op een bepaald ogenblik. Bij oude papieren in een schuif of op zolder kan allerlei informatie ontdekt worden die iets leert over het karakter of de bekommernissen, over de werkkring of het gemoedsleven van iemand uit het voorgeslacht: brieven nopens familie-aangelegenheden, brieven over geldzaken, liefdesbrieven, oude nieuwjaarsbrieven, soldatenbrieven,rekeningen, kwijtbrieven van pachttermijnen , aanslagbiljetten van de ontvanger, certificaten, schoolschrijfboeken, erekaarten en bulletins allerhande.

Een oud familieboek, wellicht een onooglijk schriftje, kan boeiende informatie bevatten. Wellicht noteerde een huisvader zorgvuldig al wat hij van belang achtte voor zijn gezin en zijn bedrijf: geboorten en sterften in de familie, gebeurtenissen op het erf, in het dorp, in het land, over oorlogen en opeisingen, mislukte oogst, pachtvoorwaarden, ontvangsten en uitgaven, enz.

Notariële akten en kavelbrieven nopens scheiding en verdeling der goederen worden vaak beter bewaard. Het zijn officiële stukken die voor het vaststellen van verwantschap en afstamming een wettelijk erkende bewijskracht bezitten. Zij geven uitvoerige bijzonderheden over de maatschappelijke stand en het bezit van de familie.

In gebouwen, het familiehuis, de hofstede en stallen kan wellicht ergens op een balk, in de ankers of op een hoeksteen een jaartal (bvb. 1753 in Goed ter Elst) gevonden worden.

Parochiale registers

Voor de officiële registers van de Burgerlijke Stand in voege kwamen bestonden er alleen parochiale registers van dopen, sterfgevallen en huwelijken, ingevuld en regelmatig bijgehouden door de parochiegeestelijken. De oudste parochieregisters vinden we in Frankrijk en Noord-Italië. Het oudste Frans register komt uit Givry in Bourgondië en dateert van 1334. Het oudste register in België dateert van 1482 en betreft St Goedele in Brussel.

In Vlaanderen zijn de burgerlijke parochies ontstaan vanaf de veertiende eeuw. Voor de verdeling van de belastingen werd de heer van de heerlijkheid waarop de kerk stond verantwoordelijk gesteld voor de hele parochie. Deze heerlijkheid werd de dorpsheerlijkheid en de heer van deze heerlijkheid ging als dorpsheer een groter aanzien genieten dan de heren van de andere heerlijkheden. Zijn bevoegdheid beperkte zich vooral tot het fiscale. Op die manier ontstonden een aantal documenten die we als voorlopers van de documenten uit de latere gemeentearchieven kunnen beschouwen: landboeken, pointingen en zettingen, penningkohieren. Sommige rekeningen van de baljuws zijn vanaf de dertiende eeuw bewaard.

Reeds in de XV^e eeuw werden bisschoppelijke richtlijnen gegeven betreffende het registreren van doopsels(Nantes 1411, Doornik 1481, Kamerijk 1550). Het Concilie van Trente(1545-1563) vaardigde(tijdens de 24^ste zitting van 11 november 1563) voor het eerst algemene maatregelen uit die de pastoors verplichtten tot het bijhouden van een doop- en huwelijksregister. Deze verplichting werd in de Catechismus Romanus, uitgegeven te Rome in 1566 en bestemd voor pastoors en zielezorgers, nauwkeuriger omschreven. De provinciale concilies(Mechelen 1570, Leuven 1574 en Mechelen 1607) gaven vervolgens concrete en bindende instructies voor alle bisdommen van de Mechelse kerkprovincie.De diocesane synoden, gehouden in elk bisdom afzonderlijk, bevestigden deze instructies.

De aantekeningen geschiedden in het Latijn, uitgenomen in de alleroudste registers die in het Nederlands werden ingevuld. Ze zijn neergeschreven in een oud schrift dat met verloop van tijd naar onze eigen schrijfwijze evolueert.

Ook burgerlijke overheden vaardigden in de XVI^e eeuw een aantal onderrichtingen uit. In de Nederlanden bevolen de aartshertogen Albrecht en Isabella(door artikel 20 van het Eeuwig Edict van 12 juli 1611) het aanleggen door de schepenbanken van een dubbel van de parochiale registers en de bewaring ervan in hun archief. De instructies tot het bijhouden van parochieregisters werden echter door de parochiepriesters slechts schoorvoetend opgevolgd. Voor het Vlaamse land zijn relatief weinig doop-, huwelijks- en overlijdensregisters bewaard gebleven. Ofwel werden zij niet opgemaakt, ofwel gingen zij verloren. De oudste parochieregisters dateren meestal uit de eerste decennia van de XVII^e eeuw.

Er zijn parochies, vooral in de steden, waar reeds aantekeningen voorhanden zijn uit het einde van de zestiende eeuw. Voor vele andere beginnen ze pas tegen het einde van het eerste kwartaal van de zeventiende eeuw, met de aanstelling van bijvoorbeeld een nieuwe pastoor. In het begin werden de registers op vrij uiteenlopende en onvolledige wijze gehouden. Later, op aandringen van de landdekens, kwam een meer uniforme formulering van de akten tot stand. Er zijn ongelukkig veel van deze oude parochiale registers verloren geraakt, door brand of plundering, door het teken des tijds, maar nog meer door latere slordigheid.

Bij het in gebruik komen van de officiële registers van de Burgerlijke stand , dus tot aan het begin van het Franse tijdvak, werden de parochiale registers door het burgerlijk bestuur opgeëist. Deze parochieregisters berusten thans op sommige gemeentehuizen maar meestal in de gebouwen van het Rijksarchief in verschillende steden.

De aantekeningen in de oude parochieregisters zijn niet zo volledig als deze in de moderne Burgerlijke stand. Het hing een beetje af van de pastoor, onderpastoor of koster die de boeken hield. In sommige overlijdensregisters werd de leeftijd van de overledene vermeld, soms de naam van de huwelijkspartner of de vader als het om een kind of een ongehuwde ging. Bij een doop werd meestal de vader en de moeder en de geboortedatum medegedeeld.Andere inlichtingen of bijzonderheden zijn uiteraard opgave van de peter en de meter van de dopeling. Het was een oud gebruik de naaste verwanten daarvoor aan te spreken, dus in de eerste plaats de grootouders van de dopeling, zo ze nog in leven waren, daarna ooms en tantes, één van elke zijde. Van deze aanduidingen kan men dankbaar gebruik maken om de opéénvolgende geslachten aan elkaar de schakelen. Hetzelfde kan gezegd worden van de huwelijksgetuigen.

Van de oude parochieregisters bestaan alfabetische tafels, meestal opgemaakt door de burgerlijke overheid, die het opzoeken heel wat vergemakkelijken.

Het eerste parochieregister van Hansbeke werd aangelegd vanaf 1624: eerste doopakte op 10 maart, eerste huwelijksakte op 16 april en eerste overlijdensakte van 15 maart 1624. De laatste ondertrouw in de oude parochieregisters dateert van 19 juli 1796, waarna de registers ingevolge een besluit van 17 juli 1796 overgedragen werden aan de administratie centraele van het Departement der Schelde der Fransche republique(zie Albert Martens in MENGELINGEN uit de oude parochieregisters van Hansbeke 1624-1796, een uitgave van Oud-Hansbeke). Hierin zijn ook de namen van ‘kerklijken’ vermeld, dit zijn personen die binnen het kerkgebouw werden begraven. Een aantal leden en verwanten van de stam Martens komen hierbij voor.

Registers Burgerlijke stand

In de zestiende eeuw vaardigden de burgerlijke overheden een aantal verordeningen uit. In de Nederlanden bevolen de aarthertogen Albrecht en Isabella, door het artikel 20 van het Eeuwig Edict van 12 juli 1611, het aanleggen door de schepenbanken van een dubbel van de parochiale registers en de bewaring ervan in hun archief. Omdat het edict veelal niet werd uitgevoerd legde Karel van Lorreinen in 1752 het artikel 20 van het edict opnieuw op.

Na de Franse Revolutie werd in Frankrijk de Burgerlijke stand ingericht bij decreet van 20-25 september 1792. Vanaf 14 november 1794(nog voor de annexatie op 1 october 1795 van ons land bij Frankrijk)dienden de gemeenten registers van de burgerlijke stand aan te leggen. De invoering van de Burgerlijke Stand werd naderhand bekrachtigd door het decreet van 17 juni 1796(29 prairial an IV). Vanaf dan was enkel de ambtenaar van de Burgerlijke Stand bevoegd om geboorte-, huwelijks- en overlijdensakten op te maken. De vroegere parochieregisters moesten bij de gemeentelijke diensten ingeleverd worden. Dit betekende evenwel niet dat de parochiale geestelijkheid verbod kreeg om eigen parochieregisters bij te houden, maar de parochiale registers verloren hun bewijskracht inzake burgerlijk recht.

De aantekeningen in de registers van de Burgerlijke Stand geschieden overal op uniforme wijze en geven een volledig bericht over de aangegeven feiten. Aldus bij een huwelijk: leeftijd of geboortedatum, plaats van herkomst en ouders van de gehuwden. Ook bij overlijden moet leeftijd en herkomst vermeld worden. Om opzoekingen te vergemakkelijken worden jaarlijkse of tienjaarlijkse alfabetische naamlijsten aangelegd, met verwijzing naar het volgnummer van de akten. Deze akten zijn in Vlaanderen in het Nederlands, doch werden tijdens het Frans tijdvak in het Frans opgesteld. In het Frans tijdvak werden bovendien de data volgens de Republikeinse kalender weergegeven. Op veel gemeenten zijn deze registers nog in een behoorlijke staat en veilig opgeborgen.

Archief van een landelijke schepengriffie

Schepenbrieven zijn losse originelen of gebundelde minuten betreffende allerlei wettelijke private verhandelingen, die toen voor de schepenbank werden verleden en thans veelal voor een notaris geschieden zoals akten van verkoop of renten, geldbeleggingen, borgstellingen, “contracten” en “wettelijcke passeeringhen” van allerlei aard, “lotinghen” of “kavelinghen”, scheiding en verdeling van goed tussen erfgenamen, enz. Het aanéénschakelen van de generaties wordt vergemakkelijkt door het feit dat in deze schepenbrieven bijna altijd de naam van de vader en meestal ook van de moeder van de betrokken persoon vermeld wordt.

Staeten van goederen zijn inventarissen opgemaakt bij een sterfhuis, waarin de namen van de erfgenamen van de overleden persoon en al de nog levende kinderen met hun leeftijd, eventueel de voogden , en verder omstandig het hele bezit , roerend en onroerend, van het gezin opgegeven worden. Met zulke inventarissen kan men een beeld vormen van het dagelijks leven van de voorouders.

Akten van weeserije betreffen de aanstelling van voogden over minderjarigen, die het bezit van deze kinderen beheren, meestal onder toezicht van de schepenen. In de rekeningen, die door de voogden voorgelegd moesten worden, vindt men onder de uitgaven allerlei gemoedelijke en suggestieve details aangaande verpleging, voeding, kleding, huisvesting en onderwijs van de kinderen.

Gemeenterekeningen zijn eersterangs documenten voor de gemeentegeschiedenis, waarin ook verrassende bijzonderheden worden aangetroffen over allerlei personen, vooral wanneer deze een openbaar ambt bekleed hebben.

Oude kadasterboeken en kaarten zijn kostbare archiefstukken betreffende de plaatsnaamkunde maar ook voor de familiegeschiedenis, aangezien op deze kaarten de hofsteden zijn afgebeeld, terwijl met behulp van de ‘liggers’ het bezit aan land van een gezin kan opgespoord worden.

Bedeboeken zijn lijsten van alle inwoners van een gemeente, met hun ‘aanslag’ in de te betalen belastingen berekend op het aantal bunder land en stuks vee die zij

bezaten of gebruikten. Deze bron levert dus welkome gegevens omtrent de maatschappelijke status.

Cynsboeken zijn registers waarin de cijnspachten, verschuldigd aan hertog, graaf of aan een plaatselijke heer of aan een geestelijke inrichting, opgetekend staan.

Leenboeken zijn boeken betreffende het vererven van een leengoed, waarin men zoals in de cijnsboeken gegevens kan vinden over de aaneenschakeling van de oudere generaties.

Archieven van centrale publiekrechtelijke instellingen

De Raad van Vlaanderen

Dit hoger gerechtshof werd gesticht in 1386 en bestond oorspronkelijk uit twee onderdelen: een gerechtshof en een rekenkamer. De Raad van Vlaanderen was het hoogste gerechtshof van Vlaanderen, met residenties op meerdere plaatsen, maar van 1498 definitief in Gent.

Het hoogste gerechthof voor het Graafschap Vlaanderen was bevoegd voor:

-de zogenaamde voorbehouden gevallen(bvb majesteitsschennis, valsmunterij, aantasting van vorstelijke rechten of domeinen, door ambtenaren of edellieden gepleegde misdrijven, oproer, enz.)

-de geschillen tussen steden, kasselrijen en heerlijkheden, onderling of met particulieren.

24-07-2007 om 11:01 geschreven door Laurent Martens

1.2 Familienaam Martens

Hoewel het grootste gedeelte van de hier beschreven familiegeschiedenis zich afspeelt in de gemeenten Hansbeke (thans Nevele) en Bellem (thans Aalter) dient de oorsprong en betekenis van de familienaam Martens uiteraard in een ruimer kader geplaatst te worden.

‘ ie wille weten wie ghi syt ende waer ghi vaerde toendertijd ‘

Van naam naar familienaam

De naam van het geslacht voert terug tot de verre tijden toen alhier de familienamen gevestigd geraakten en leert iets over de oorsprong zelf van het geslacht. De bijnaam, d.i. de tweede naam, die iemand ter onderscheiding bij zijn doopnaam of voornaam krijgt, kwam in deze streken reeds in de twaalfde eeuw in gebruik . Het duurde echter geruime tijd alvorens deze bijnamen werden overgenomen door de volgende generaties en tenslotte familienamen werden.

Bijnamen welke het gemakkelijkst als familienaam werden overgenomen waren deze ontleend aan de plaats waar een geslacht, waarvan een tak zich elders vestigde, eertijds woonde. Zo bijvoorbeeld betekent de familienaam Van Brussel dat de familie vroeger in Brussel heeft gewoond. De bijnamen die het laatst werden aangenomen, alhoewel de patroniemen reeds bestonden bij de oude Germanen, waren de vadersnamen afgeleid van de doopnamen van de vader. Zo noemde men Jan de zoon van Pieter Jan van Pieter of kortweg Jan Pieters.

Ook de familienaam Martens behoort tot de reeks vadersnamen . Zo werd Jan van Martinus (Maerten of Marten) Jan Martin, Jan Maertens of Jan Martens. In “Over Sint-Martinus en de familienaam Martens “ , gepubliceerd in De Levensboom, bespreekt Albert Martens zowel Sint-Martinus als de familienaam Martens. De mansnaam Martinus is de latijnse verkleinvorm van Martius, hetgeen betekent ‘ van Mars’ of ‘ aan Mars gewijd ‘, de god van de oorlog, zoals ook de naam van de maand maart.

Deze mansnaam is buitengewoon beroemd en heeft deze roem te danken aan Sint Maarten , geboren te Sabaria in de Hongaarse provincie Pannonia omstreeks 316 (volgens sommigen 336), waarschijnlijk als zoon van een heidens romeins krijgstribuun. Hij was vijf jaar toen hij in Pavia belandde. Op 18 jaar liet hij zich dopen. Nadat hij in 361 een kloostergemeenschap stichtte nabij Poitiers, werd hij circa 371 bisschop van Tours en stichtte hij er de abdij van Marmoutier aan de Loire. Hij overleed in 397 en is er begraven in de Sint-Maartensbasiliek. Wie kent niet het verhaaltje van Sint-Maarten, die aan de stadspoort te Amiens met zijn zwaard een deel van zijn mantel afsneed en aan een schamel geklede bedelaar schonk? Zijn feest wordt gevierd op 11 november. Reeds onder Clovis werd hij tot beschermheilige van het Frankische rijk gekozen. Hij was bijzonder populair in Frankrijk, alsook in de omliggende landen. In Frankrijk werd hij zelfs als een soort nationale heilige aangezien, waardoor de naam Martin en de plaatsnaam Saint-Martin er zeer verspreid werd. In Frankrijk is hij schutspatroon van meer dan 4000 kerken . In België zijn 336 kerken aan hem toegewijd, waarvan 117 in Vlaanderen. In Oost-Vlaanderen alleen reeds zijn meer dan 40 parochiekerken aan hem toegewijd.

De middeleeuwse vorm van Maarten was Ma(e)rtin, die we herkennen in de aanhef Wapene Martijn ‘ wee Maarten’ bij Jacob van Maerlant. Aangezien in Reinaert de aap Mertijn of Maarten heette, was dat in de 16^de eeuw voldoende om al de Lutheranen voor aap of martiko uit te schelden. In Vlaanderen wordt Sint-Maarten door zijn vrijgevigheid in sommige streken, bijvoorbeeld in Ieper, Mechelen en Aalst, nog gevierd als kinderheilige in plaats van of naast Sinterklaas. De Sint-Maartensstoeten op Sint-Maartensavond , waarin kinderen met lantaarns van uitgeholde bieten liepen, bestaan bijna niet meer, maar wellicht heeft halloween deze rol overgenomen. Zo is Ardooie hierop nog een uitzondering. De populariteit van Sint-Maarten in de Lage Landen blijkt ook uit de plaatsnamen: Sint-Maarten(Noord-Holland),Sint-Maartensdijk(Zeeland),Sint-Maartens-Voeren(Limburg), Sint-Martens-Latem,Sint-Martens-Leerne,Sint-Martens-Lierde(Oost-Vlaanderen),Sint-Martens-Bodegem en Sint-Martens-Lennik(Vlaams-Brabant).

Ons verre voorgeslacht heeft blijkbaar een bijzondere verering gehad voor Sint Maarten zodat zijn naam vermoedelijk door opeenvolgende generaties als doopnaam aan een zoon werd gegeven waaruit tenslotte de familienaam Martens is ontstaan. In het Kortrijkse komt de familienaam Martin voor in de dertiende eeuw en in de eerste helft van de veertiende eeuw vindt men er de varianten Maertine, Maertins en Maertin. Hoe hierbij de uitdrukking ‘de pijp aan Maarten geven’ ontstaan is, is ons niet bekend.

De verst bekende stamvader Stoffel Martens was een tijdgenoot van de Aalstenaar Dirk Martens (1446-1532), die bij ons het eerst de boekdrukkunst heeft toegepast.

Spreiding

In een artikel Martens, Mertens, Maartens, Maerten, Maartense en varianten . Verspreiding en frequentie, in 1967 gepubliceerd in “Mededelingen van de Vereniging voor Naamkunde” te Leuven deelt de auteur G. Dujardin de resultaten mee van zijn opzoekingen naar het voorkomen en de spreiding van de voornoemde familienamen in België en Nederland, op basis van geraadpleegde telefoonboeken. Toen was slechts 10% van de bevolking aangesloten, en waren de aangeslotenen niet representatief voor de ganse bevolking, maar toch kunnen enkele tendensen afgeleid worden.

Hierbij vallen volgende grote kerngebieden op:

Martens : oostelijk West-Vlaanderen, westelijk Oost-Vlaanderen, noordoostelijk Oost-Vlaanderen, centraal Belgisch Limburg, en verspreid over geheel Nederland met uitzondering van Noord-Brabant en gedeeltelijk Nederlands-Limburg.

Maertens : centraal West-Vlaanderen.

Maartens: met lage frequentie verspreid over het zuiden van Nederland , vooral in de steden.

Mertens : (zuid-)oostelijk Oost-Vlaanderen, Noord-Brabant, Antwerpen en Brabant, westelijk Belgisch-Limburg en gedeeltelijk Nederlands-Limburg.

Meertens : zuidelijk Nederlands-Limburg en Groningen.

Van de telefoonabonnees met deze namen woonden er 36% in Nederland , 58% in Vlaanderen en Brussel en 6% in Wallonië. Bij de Nederlandse abonnees zijn Martens (66%) overwegend in aantal, terwijl Mertens(21%) en Meertens(10%) nog eniger mate aanwezig zijn, en Maertens en Maartens eerder zeldzaam zijn. Bij de abonnees in België treft men vooral Mertens (56%) aan, gevolgd door Martens(21%) en verder Maertens en Maartens (10%). In Vlaanderen en Brussel enerzijds en Wallonië anderzijds liggen de frequentieverhoudingen dicht bij het totaal Belgisch perspectief. Met weinig kans op vergissing is het mogelijk te zeggen vanwaar binnen het Nederlands taalgebied een Martens of een Mertens vandaan komt : “ zeg me wie ge zijt en ik zal je zeggen waar je woont “. Binnen Vlaanderen wonen er 51% van de Mertens in Antwerpen of Limburg en 36% in Brussel. De familienaam Martens is verspreid over alle telefoondistricten, zij het met 27% in Oost-Vlaanderen en een iets lager percentage in Antwerpen en Limburg samen. Van Maertens en Maartens vinden we er 63% in West-Vlaanderen. In een aansluitend artikel stelt J. Goossens eveneens vast dat in het Zuidnederlands gebied Maertens de West-Vlaamse vorm is, Martens de Oost-Vlaamse en Limburgse vorm is, terwijl Mertens vooral in Antwerpen (Zuid-Brabant) te vinden is.

Recenter publiceert de Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie lijsten met de meest voorkomende familienamen , en dit zowel voor België als voor het Vlaams Gewest , het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Binnen de top 100 lijsten voor 2001 komen zowel voor België als voor Vlaanderen Peeters (met 33.113 en 29.324) en Janssens (met 30.113 en 26.701) op de eerste en de tweede plaats , telkens gevolgd door Maes en Jacobs. De naam Mertens staat met 18.699 op de vijfde plaats in België, met 15.253 op de zesde plaats in Vlaanderen , met 1.074 op vijf in Brussel en met 2.372 op plaats acht en zeventig in Wallonië . Martens staat op plaats achttien (met 11.171) in België, op vijftien(met 9.907) in Vlaanderen, op negentig in(met 333) in Brussel en komt niet voor in de top 100 voor Wallonië . Maertens komt in geen enkele top 100 voor, terwijl Martin (9.075) goed is voor plaats één en dertig in België en in Wallonië zelfs plaats drie bekleed (met 6.942). Indien voor Vlaanderen de namen Martens, Mertens en Martin worden samengevoegd(met 26.387), komen zij op de derde plaats, net na Peeters en Janssens. Zowel voor België als voor Brussel komt dit drietal(met respectievelijk 38.945 en 2.213) op de eerste plaats, telkens voor Peeters en Janssens.

In 2005 leverde een opvraging van telefoonabonnees in Belgie 20.194 abonnees op met de naam Martens(5.248), Mertens(8.368), Martin(4.486), Maertens(1575) en verder Maerten, Merten en Martins. Samen is dit beduidend meer dan Peeters(15.053). Binnen de 12 gemeenten van het Meetjesland bekleedt volgens de Federale Dienst Economie de naam Martens de tweede plaats, na Claeys. In 5 van deze 12 gemeenten komt de naam in de top 5 : plaats 2 in Nevele(inclusief Hansbeke) na Claeys, plaats 3 in Aalter (inclusief Bellem) na Claeys en De Meyer, plaats 3 in Waarschoot na Claeys en Pauwels, plaats 4 in Lovendegem(oorsprong van Stoffel) na Claeys, Goethals en De Meyer en plaats 5 in Zomergem. Deze top-5 gemeenten grenzen aan elkaar.

24-07-2007 om 10:58 geschreven door Laurent Martens

Hoofdstuk 1 Inleiding

Wie, wat, waar, wanneer, waarom

1.1 Voorwoord

Het op schrift zetten van de familiegeschiedenis van de ‘Stam Martens’, vanaf de oudst bekende stamvader Stoffel Martens, geboren aan het einde van de vijftiende eeuw, tot Fil en Tuur Martens, geboren bij het begin van de één en twintigste eeuw, wil meer zijn dan het weergeven van een stamboom met geboorte-, huwelijks- en overlijdensdata . Het registreren waar en wanneer onze voorouders geboren, gehuwd en gestorven zijn, is tevens en vooral het kader waarin nagegaan wordt hoe zij gewoond, gewerkt en geleefd hebben, hoe zij hun akkers hebben bebouwd of aan de kost gekomen zijn, wat hun sociale contacten waren, welke rol zij vervulden in de plaatselijke gemeenschap en hoe zij zich aanpasten aan wijzigende bewindvoerders . Vooral ook geeft het ons inzichten inzake hun treurnis om een jonge in het kraambed gestorven vrouw, hun machteloosheid tegen ziekte en hoe zij soms hun kinderen naar het kerkhof moesten droegen.

De geschiedenis van de familie Martens is een levend stuk werkelijkheid die ons toelaat in concreto klaarder te zien in vijf eeuwen ontwikkelingsgeschiedenis van een stukje Vlaanderen, het Meetjesland en in het bijzonder de dorpen Hansbeke en Bellem en enkele aangrenzende dorpen uit Het Land van Nevele : voorspoed en tegenslag, welstand en armoede, verdienstelijke personen en gewone mensen, ergens een zwart schaap, families die de storm des tijds trotseerden met ‘ups en downs’ en andere die uitweken of uitstierven.

De eerste aanzet en de belangrijkste inspiratie-bron voor dit werk, waarvan dankbaar kon gebruik gemaakt worden, gaat terug tot de initiële opzoekingen van Albert Martens tijdens de periode 1969-1971 en beschreven in 3 jaargangen en 10 nummers van de publicatie Stam Martens (Mededelingsblad voor de families Martens en aanverwanten) gevolgd door een bijna continue en uitgebreide reeks boeiende artikels in meerdere heemkundige tijdschriften en door meerdere publikaties met Oud-Hansbeke.

Daarnaast is er de geboorte van vijf kleinkinderen , met name Mira (° 1996), Simon (°1997), Louise (°1998), Fil (°2002) en Tuur Martens(°2002) die samen de belangrijkste stimulans vormden om deze kennis over te dragen aan de toekomstige generaties.

Tenslotte leek het mij een zinvolle nieuwe uitdaging na 1 oktober 2003, toen ik emeritus werd van de Universiteit Gent en ook een aantal andere nationale en internationale opdrachten beëindigd werden, om de vrijgekomen tijd anders in te vullen, temeer de ontwikkelingen inzake informatie-technologie dit werk aantrekkelijker maakten, om alles nu eens op een rij kunnen te zetten.

24-07-2007 om 10:56 geschreven door Laurent Martens

i

INHOUD

Hoofdstuk 1 : Inleiding 1

Wie, wat, waar, wanneer, waarom

1.1 Voorwoord 1

1.2 Familienaam Martens 3

1.3 Vlaamse familiegeschiedenis 6

1.4 Historisch kader 10

1.5 Enkele begrippen 11

1.6 Waarden, prijzen en maten 17

1.7 Bronnen 19

Hoofdstuk 2 : Zestiende eeuw 21

van Lovendegem en Merendree naar Hansbeke

2.1 Historisch kader 21

2.2 Zoektocht naar stamvaders 27

2.3 Hoofdstamlijn XVIe eeuw : Stoffel Martens (°ca 1494 + na 1554) 29

2.4 Hoofdstamlijn Jan Martens (+ ca 1575) zv Stoffel 30

Schepen van de heerlijkheid en vierschaar van Merendree

2.5 Hoofdstamlijn Jacob Martens (1560-1618) zv Jan 31

Baljuw van de prochie en heerlickhede van Hansbeke

2.6 Lokale tijdgenoten

2.6.1 Kwartierstaat van Carel Martens (1766-1837) 34

2.6.2 Andere stamlijnen tot XVIe eeuw 35

2.7 Bronnen 37

2.8 Archieven

Hoofdstuk 3 : Zeventiende eeuw 39

Hansbeke en Bellem

3.1 Historisch kader 40

3.2 Hoofdstamlijn Jacob Martens (1560-1618) vervolg 45

Baljuw vande Hove, Heerlichhede ende Vierschaere van Hansbeke

3.3 Hoofdstamlijn Pieter Martens (1602-1653) zv Jacob 55

3.4 Andere afstammelingen van Jacob Martens 58

3.4.1 Jan Martens (1590-1646) baljuw van de heerlijkheid Hansbeke 59

3.4.2 Afstammelingen van Jan Martens 65

3.4.3 Gheeraert Martens (1609-1678) zv Jacob 76

3.5 Hoofdstamlijn Guilliame Martens (1628-1708) zv Pieter 82

Burgemeester van de prochie ende baronije van Bellem ende Schuervelt

3.6 Andere afstammelingen van Pieter Martens en hun generatiegenoten 89

3.6.1 Vijntjen Martens (1625-1666) 90

3.6.2 Janneken Martens (1633-1673) 90

3.6.3 Pieter Martens (1636-1677) 91

3.6.4 Jan Martens (1644-1709) 91

3.6.5 Generatie V in parenteel van Stoffel Martens – kleinkinderen van Jacob 100

3.7 Hoofdstamlijn Joannes Martens (1656-1729) zv Guilliame 103

3.8 Andere tijdgenoten uit XVIIe eeuw

3.8.1 Voorouders hoofdstam Martens uit de XVIIe eeuw 109

3.8.2 Generatie VI in parenteel van Stoffel Martens – achterkleinkinderen van Jacob 111

3.8.3 Voorouders uit stamlijn De Backer in de XVIIe eeuw 113

3.9 Bijlagen

Bijlage 3.1 Verdwenen kasteel te Hansbeke 116

Bijlage 3.2 Openbare verkoping door erfgenamen van Jacob Martens en Livina Claeys 118

Bijlage 3.3 Hansbeekse herbergen in aanverwante families tijdens de XVIIe eeuw 121

Bijlage 3.4 Afstammelingen van Stoffel Martens in XVIIe eeuw 125

3.10 Bronnen 128

3.11 Archieven 131

ii

Hoofdstuk 4 : Achttiende eeuw 135

Bellem en terug naar Hansbeke

4.1 Historisch kader 135

4.2 Hoofdstamlijn Joannes Martens (1656-1729) vervolg 149

Burgemeester en grondeigenaar te Bellem

4.3 Hoofdstamlijn Judocus Martens (1686-1725) zv Jan 152

4.4 Andere afstammelingen van Jan Martens en hun generatiegenoten 159

4.4.1 Guilliame Martens (1682-1753) 160

4.4.2 Jacobus Martens (1687-1767) 161

4.4.3 Francies Martens (1702-1740) 162

4.4.4 Carolus Martens (1704-1770) 167

4.4.5 Generatie VII in parenteel van Stoffel Martens – generatiegenoten van Judocus 168

4.5 Hoofdstamlijn Joannes Martens (1719-1801) zv Judocus 169

4.6 Andere afstammelingen van Judocus Martens en generatiegenoten van Joannes

4.6.1 Joanna Martens (1716-1784) begijn 176

4.6.2 Francies Martens (1723-1783) 180

4.6.3 Generatie XVIII uit parenteel van Stoffel - generatiegenoten van Joannes 181

4.7 Andere afstammelingen van Joannes Martens

4.7.1 Regina Petronella Martens (1746-1830) 184

4.7.2 Jacobus Joannes Martens (1748-1794) 185

4.7.3 Norbertina Martens (1751-1821) 192

4.7.4 Joanna Petronilla Martens (1752-1831) 193

4.7.5 Maria Petronilla Martens (154-178) 194

4.8 Andere tijdgenoten uit de XVIIIe eeuw

4.8.1 Afstammelingen van stamlijnen Martens 195

4.8.2 Voorouders verwante families van stam Martens in XIXe eeuw 199

4.8.3 Familie De Backer 201

4.9 Bijlagen

Bijlage 4.1 Analfabetisme te Hansbeke 204

Bijlage 4.2 De Vlaamse landbouw van de XVIe tot de XVIIIe eeuw 208

Bijlage 4.3 Families Ledeganck, Martens en Van Vynckt 210

Bijlage 4.4 Families Braet te Hansbeke 214

Bijlage 4.5 Overzicht XVIIIe eeuw met afstammelingen Jan Martens en Joos Maenhout 218

Bijlage 4.6 Familie Sutterman te Hansbeke in XVIIIe eeuw 221

4.10 Bronnen 224

4.11 Archieven 227

Alfabetische personenlijst (hoofstukken 1 tot 4) 229

Hoofdstuk 5 : Negentiende eeuw 237

van heerlijkheid naar gemeente Hansbeke

5.1 Historisch kader 237

5.2 Hoofdstamlijn Carel Martens (1766-1837) zv Jan 249

5.3 Hoofdstamlijn Petrus-Francies Martens (1810-1900) zv Carel 257

5.4 Andere afstammelingen van Carel Martens

5.4.1 Eugenie Martens (1808-1845) 272

5.4.2 Joannes-Francies Martens (1814-1867) 275

5.5 Andere tijdgenoten uit de XIXe eeuw

5.5.1 Afstammelingen van andere stamlijnen Martens en aanverwanten 276

5.5.2 Voorouders verwant aan familie Martens in XXe eeuw 279

5.5.3 Familie De Backer 291

5.6 Bijlagen

Bijlage 5.1 Hansbeke in de crisisjaren 1830-1845 293

Bijlage 5.2 Generatie IX in parenteel van Stoffel Martens 295

Bijlage 5.3 Overzicht XIXe eeuw met afstammelingen van Carel Martens 296

Bijlage 5.4 Generatie X in parenteel van Stoffel Martens 298

Bijlage 5.5 Akte van verdeling van onroerende goederen Petrus Martens 300

5.7 Bronnen 307

5.8 Archieven 309

iii

Hoofdstuk 6 : Twintigste eeuw 311

Hansbeke en de diaspora

6.1 Historisch kader 311

6.2 Hoofdstamlijn Emiel Martens (1871-1955) zv Petrus -Francies 316

6.3 Maria Philomena Martens (1864-1950) dv Petrus-Francies 329

6.4 Petrus-Joannes Martens (1867-1920) zv Petrus en afstammelingen

6.4.1 Petrus-Joannes Martens (1867-1920) zv Petrus-Francies 335

6.4.2 Maurice Martens (1888-1940) zv Petrus-Joannes 337

6.4.3 Adèle Martens (1891-1948) dv Petrus-Joannes 346

6.4.4 Bertha Martens (1892-1969) dv Petrus-Joannes 347

6.5 Emma Martens (1869-1946) dv Petrus-Francies 350

6.6 Charles Martens (1873-1901) zv Petrus-Francies 353

6.7 Irma Martens (1875-1943) dv Petrus-Francies 359

6.8 René Martens (1877-1960) zv Petrus-Francies 361

6.9 Hoofdstamlijn Marcel Martens (1903-1989) zv Emiel 368

6.10 Andere afstammelingen van Emiel Martens

6.10.1 Rachel Martens (1901-1988) 386

6.10.2 Mireilla Martens (°1913) 390

6.11Afstammelingen van Marcel Martens 392

6.11.1 Carlos Martens (°1931) 393

6.11.2 Arlette Martens (°1933) 394

6.11.3 Laurent Martens (°1938) 395

6.11.4 Generatiegenoten van Carlos, Arlette en Laurent Martens 395

6.12 Voorouders aanverwanten van familie Martens 397

6.12.1 Familie Charles De Backer en Marie De Clercq 397

6.12.2 Familie Robert Cornelis en Paula Vanheste 398

6.13 Bijlagen

Bijlage 6.1 Afstammelingen in XXe eeuw van Petrus Martens 400

Bijlage 6.2 Generatie XI in parenteel van Stoffel Martens 407

Bijlage 6.3 Het Sint Jorishof te Gent 408

Bijlage 6.4 Afscheidsrede bij het graf van Aimé Van Daele 409

Bijlage 6.5 Generatie XII in parenteel van Stoffel Martens 410

Bijlage 6.6 Parenteel van Edward Hanssens en Clementine Van Heule 411

Bijlage 6.7 Parenteel van Francies De Waele en Monica Ledeganck 412

Bijlage 6.8 Voorouders van Carlos, Arlette en Laurent Martens 414

Bijlage 6.9 Generatie XIII in parenteel van Stoffel Martens 416

6.14 Bronnen 419

Hoofdstuk 7 : Eenentwintigste eeuw 423

Quo vadis ?

7.1 Hoofdstamlijn Laurent Martens (°1938) zv Marcel 423

7.2 David Martens (°1963) zv Laurent 443

7.3 Karl Martens (°1965) zv Laurent 453

7.4 Louise Martens (°1998) dv David 465

7.5 Mira Martens (°1996) dv Karl 470

7.6 Simon Martens (°1997) zv Karl 474

7.7 Fil Martens (°2002) zv Karl 477

7.8 Tuur Martens (°2002) zv Karl 479

7.9 Bijlagen

Bijlage 7.1 cv Laurent Martens in Liber Memorialis 481

Bijlage 7.2 Liber Amicorum 2003 483

Bijlage 7.3 Generatie XIV in parenteel van Stoffel Martens 486

Bijlage 7.4 Generaties XV en XVI in parenteel van Stoffel Martens 489

7.10 Bronnen 491

iv

Hoofdstuk 8 : Synthese 493

van vijf eeuwen familie Martens

8.1 Voorouders van huidige jongeren

8.1.1 Van waar komen de voorouders 493

8.1.2 Meervoudige familierelaties bij voorouders 496

8.1.3 Enkele familiekenmerken van deze voorouders 498

8.2 Afstammelingen van Stoffel Martens

8.2.1 Informatie in gegevensbank 506

8.2.2 Ruimtelijke spreiding 507

8.2.3 Levensduur van afstammelingen 510

8.2.4 Snelle tweede huwelijken 511

8.3 Enkele activiteiten bij voorouders, afstammelingen en aanverwanten

8.3.1 Politieke activiteiten 512

8.3.2 Politie en justitie 515

8.3.3 Godsdienst en kerk 518

8.3.4 Landbouwers en grondeigenaars 521

8.3.5 Brouwers, herbergiers, hoteluitbaters en andere beroepen 526

8.3.6 Scholing en geletterdheid 529

8.3.7 Taalgebruik en namen 531

8.4 Bijlagen

Bijlage 8.1 Voorouders van Mira, Simon, Fil en Tuur Martens 535

Bijlage 8.2 Cirkeldiagrammen kwartierstaat Mira, Simon, Fil en Tuur Martens 538

Bijlage 8.3 Personen met familienaam Martens in parenteel van Stoffel Martens 543

Bijlage 8.4 Familienamen van aanverwanten 546

24-07-2007 om 10:53 geschreven door Laurent Martens

                            Laurent  Martens                                              

Vijf eeuwen familie Martens

23-07-2007 om 00:00 geschreven door Laurent Martens