Droom is't leven, anders niet; 'tGlijt voorbij gelijk een vliet, Die langs steyle boorden schiet, Zonder ooyt te keeren. (uit gedicht Air van Jan Luyken).
Het
einde van de bouw van een van de grootste bezienswaardigheden van
Spanje, de Sagrada Familia van Antoni Gaudi, komt eindelijk in zicht.
De basiliek in Barcelona moet tussen 2026 en 2028 af zijn, ruim
honderdveertig jaar na het leggen van de eerste steen. Dat heeft de
voorzitter van het comité dat toeziet op de bouw van de Sagrada Familia
gezegd, zo meldt de Volkskrant.
Van de zes torens in het
ontwerp van Gaudi die nog niet af zijn, zijn er vijf al in aanbouw. De
constructie van de laatste toren moet nog beginnen. Deze wordt
honderdzeventig meter hoog en krijgt een lift naar het dak.
Gaudi woonde op het bouwterrein van de Sagrada Familia toen hij in 1926
door een tram werd overreden. Enkele dagen later overleed de 73-jarige
architect in een ziekenhuis. Hij wist dat de bouw van de kerk lang zou
duren. Hij zou ooit gezegd hebben dat zijn opdrachtgever, God, geen
haast had.
Het bouwwerk is vorig jaar, nadat het dak was toegevoegd, door Paus
Benedictus XVI tot basiliek gewijd. De aannemer hoopt het werk bij de
honderdste herdenking van Gaudi's dood af te hebben. (kve)
De Dode Zee was vandaag het toneel van een massale naaktshoot. De
wereldberoemde Amerikaanse fotograaf Spencer Tunick legt op een strand
duizend blote Israëliërs vast voor zijn nieuwste project 'Naked Sea'.
Wereldwonder Met
de fotoshoot, die bij zonsopgang werd gehouden, brengt Tunick de
Israëlische campagne onder de aandacht die ervoor moet zorgen dat het
meer wordt erkend als een van de zeven wereldwonderen. Hierover is in
november een internetstemming.
Sodom en Gomorra Orthodox-joodse
rabbijnen en politici hebben tegen het initiatief geprotesteerd,
vanwege de "Sodom en Gomorra-achtige aard" van de foto's van Tunick.
De lokale autoriteiten hebben ermee gedreigd de politie in te schakelen. De shoot zou aanstootgevend zijn voor omwonenden.
Tunick
is vooral bekend door zijn foto's van grote aantallen naakte mensen in
de natuur en in steden als Amsterdam, New York en Londen. In 2007 wist
hij maar liefst 18.000 naakte mensen bijeen te krijgen in Mexico-Stad.
De fotograaf vindt dat zijn shoots een barometer zijn voor de vrijheid, openheid en rechten in een land. (afp/lb)
In 2001 werden de WTC-torens weggevaagd, tien jaar later
begint het 'Memorial' op Ground Zero vorm te krijgen. Centraal bevinden
zich twee grote vierkante waterpartijen met op de randen de namen van
alle slachtoffers van de aanslagen op 9/11. De vijvers kregen een
symbolische plaats, namelijk daar waar vroeger de 'Twin Towers'
stonden.
Het najaar is de ideale periode voor een wandelvakantie. In veel
streken is het dan minder warm en de natuur tooit zich met een
buitengewoon kleurenpalet. Wie het allermooiste wil zien, reist naar
Wales dat niet alleen bekoort met een onvoorstelbare natuurpracht maar
de wandelaar eveneens verwent met tal van bezienswaardigheden langs
bewegwijzerde paden, met leuke verblijfplaatsen en met een rijke
gastronomie.
Eigenlijk kun je stellen dat Wales één groot natuurgebied is waarvan
grote delen ook beschermd zijn zoals het Snowdonia National Park en het
Brecon Beacons National Park. De kust is ronduit fascinerend met
schitterende zandstranden, steile rotsklippen en daartussen
schilderachtige vissersdorpen en stadjes waar je de typisch Welshe sfeer
kunt proeven. Het binnenland imponeert met duizend meter hoge bergen,
rivieren die zich een weg banen door groene, bosrijke dalen en
uitgestrekte weidegronden met tienduizenden schapen.
Bewegwijzerde paden Het
najaar in Wales schenkt de natuurliefhebber milde temperaturen en niet
zelden zijn de maanden september en oktober ook droog. De wandelaar kan
alle kanten op want er is een gigantisch netwerk van bewegwijzerde
paden. Je kan kiezen uit korte, makkelijke wandelingen, dagtrips en
lange afstandspaden die Wales van noord naar zuid en van oost naar west
doorkruisen.
Offa's Dyke Path Een zeer
afwisselende lange afstandsroute is Offa's Dyke Path. Onderweg passeer
je historische stadjes, kastelen, abdijen en tal van tekens die
verwijzen naar vroegere bewoning. Langs de 285 km lange route zijn er
voldoende bevoorradingsplaatsen en er is ook een Offa's Dyke Centre met
een interactieve tentoonstelling die je alles vertelt over de streek en
zijn bewoners. Wandelen kun je afwisselen met allerlei bezoeken en
belevenissen die ook de jongeren zullen boeien zoals een ritje met de
stoomtrein van de Llangollen Railway.
Glyndwr's Way Nog meer wandelplezier kun je beleven langs de Glyndwr's Way,
in 2000 erkend als een 'National Trail'. De naam komt van de volksheld
Owain Glyndwrs die tijdens de 15de eeuw leefde in Midden Wales. De route
is 217 km lang en je hebt er 9 dagen voor nodig maar uiteraard kun je
ook stukken van het wandelpad lopen. Hoe dan ook is deze wandeltocht een
kennismaking met het zeer gevarieerde landschap van Wales en
daarenboven kan de route ook gecombineerd worden met Offa's Dyke Path.
Lake Vyrnwy Wales
is beslist ook een reisbestemming voor families en er zijn heel wat
wandelmogelijkheden langs paden die men bestempelt als 'gently family
walks'. Tijdens de herfstvakantie kun je bijvoorbeeld rond Lake Vyrnwy
of door de Wye Valley wandelen ophet grensgebied met Engeland.
Met de boot kan je aanmeren op de eilanden rond La Maddalena, in het uiterste noorden van Sardinië.
Sardinië is rijk aan fascinerende kuststroken. De Costa Smeralda in
het noorden is vooral de speeltuin van de jetset, maar het op één na
grootste eiland van de Middellandse Zee heeft nog andere adembenemende
stukken kust die zeker zo mooi zijn. Bovendien sta je overal in geen
tijd midden in het groene en nog ongerepte platteland.
Pastelkleurige gevels weerspiegelen in het water aan de kade van Bosa.
Een typisch verlaten kerkje in het binnenland.
Het charmante stadje La Maddalena is perfect voor een daguitstap.
Vanuit Porto Cervo rijd je in slechts tien minuten naar het prachtige Liscia-meer.
Grand Hotel Smeraldo Beach
De Costa Smeralda, of de smaragdkust, heeft haar naam zeker niet
gestolen. Prachtige stranden en baaien met helder ondiep water, van
elkaar afgescheiden door geelbruine rotspartijen die een eind in zee
uitwaaieren. Dit lijken de Seychellen wel. Tot in het begin van de jaren
60 was de 55 km lange Costa Smeralda in het noorden nog puur en
ongeschonden. Maar onder aanvoering van de steenrijke prins Aga Kahn
verrees hier een soort Sardijns Saint Tropez, waarop rijken, jetsetters
en beroemdheden afkwamen als bijen op een pot stroop.
Vissersbootjes
hebben hier al lang plaats geruimd voor dure jachten. Dé pleisterplaats
voor 'rich and famous' is Porto Cervo, een imitatie van een mediterraan
dorp met witte gevels en geplaveide straatjes. Alleen worden de
steegjes niet afgeboord met slagers en pizzeria's, maar peperdure
winkels van Versace, Prada en Gucci. We hielden het bij een spumante van
12 euro en speurden vergeefs naar een bekend gezicht. Maar aan de
bolides die voor het Grand Hotel Porto Cervo staan te zien, waren ze er
wel.
Heb je het gehad met al die pracht en praal, rij dan tien
minuten landinwaarts en je baadt in een groen decor met rotsen als
dinohoofden, afgeronde bergtoppen op de achtergrond en nauwelijks
huizen. Na een halfuur ligt het Liscia-meer voor je te glinsteren. Aan
de oevers één hotel, Valkarana, met aan de achterdeur een slingerend nog
actief spoorweggetje. In omringende dorpjes als Aggius, Arzachena,
Telti of San Antonio di Gallura kost een cappuccino of cola geen 2 euro
en boek je een kamer in een 'agriturismo'. Bij de boer dus, op het
platteland.
Terug aan de kust maak je een wijde boog rond Porto
Cervo en neem je vanuit Palau de ferry naar de Archipelago della
Maddalena, het nationale water- en eilandenpark. De archipel bestaat uit
zeven grotere en talrijke kleinere eilanden en ligt in de Straat van
Bonifacio tussen Corsica en Sardinië. Het belangrijkste eiland is La
Maddalena, dat via een brug verbonden is met Caprera. Beide eilandjes
hebben hotels, campings, restaurants, bars en winkels.
Het stadje
La Maddalena is een leuke daguitstap. Je kan er rondslenteren tussen de
eeuwenoude huizen, een terrasje meepikken in de vissers- of jachthaven
of uitgebreid shoppen. Wil je weten waarom er hier zoveel knappe
Italianen in uniform rondparaderen? Omdat een deel van La Maddalena
militair gebied is.
Polynesië van Italië De
eilandengroep is ook geliefd bij zeilers en wordt wel eens het Polynesië
van Italië genoemd. Het water is onwaarschijnlijk blauw, de stranden op
de 23 eilandjes soms suikerwit. Tussen de eilanden varen zeilboten - de
Velieri di Prestigio - die tot in de kleinste baaien kunnen aanmeren.
Zoals in Lover's Bay op Isola Spargi. Ruim tijd voor een zwempartij in
het heldere water, een romantische lunch op een paradijselijk strandje
of de verkenning van onbewoonde eilandjes, waarvan vele beschermd zijn.
Rond Santo Stafan met zijn geheimzinnige grottenstelsel zwemmen
karetschildpadden en op de klippen bouwt de zeldzame koraalmeeuw zijn
nest. Op Razolli mogen alleen wetenschappers komen vanwege het kwetsbare
ecosysteem. Diverse meeuwensoorten en de zeldzame Middellandse zee
stormduiker broeden hier in kolonies.
Kust van de Gieren De
noordwestkust van Sardinië ziet er helemaal anders uit dan de Costa
Smeralda. We begonnen onze kustroute in Bosa en dat bleek meteen een
voltreffer. Pastelkleurige gevels aan de kade weerspiegelen in het water
van de Temo, de enige bevaarbare Sardijnse rivier die in zee stroomt.
Laat de auto hier staan en klim via trappetjes en steegjes de
middeleeuwse wijk, de Rione Sa Costa, in. Hier zitten de vrouwen nog op
straat te borduren. Vele van hun mannen zijn goudsmid. In Bosa kan je
het aantal toeristen op één hand tellen. De Corso Vittorio Emanuele II
heeft winkels waar het interieur in geen honderd jaar is veranderd. De
palmenstraat Lungotempo de Gasperi is bezaaid met paleizen uit de 18de
en 19de eeuw.
Bosa is misschien wel het leukste stadje van
Sardinië, maar ook Alghero kon ons bekoren. Tussen beide ligt de Costa
dei Grifoni en je rijdt hier langs begroeide kliffen met af en toe een
baai met een strandje. Alghero is druk en toeristisch, met een verzorgd
historisch centrum. Eigenaardig genoeg is de kuststad meer Spaans dan
Italiaans, want vier eeuwen lang, vanaf 1354, was Alghero in Catalaanse
handen. Nog altijd spreekt 70 % van de bevolking ook Catalaans. Chef
Benito Carbonella van restaurant Al Tuguri blijkt de grote vaandeldrager
te zijn van de mediterrane en Catalaanse keuken, en schreef al diverse
kookboeken.
Een van de mooiste plekken om de zon in de zee te
zien zakken, zijn de klippen van Capo Caccia, even voorbij Alghero. Dat
je moet terugkeren in het schemerdonker, neem je er graag bij.
Heb
je nog een dagje extra, dan kan je vanuit Alghero een ommetje maken via
Sassari tot in Isola Rossa aan de noordkust. De rit gaat door een
streek met prachtige romaanse kerkjes die vaak middenin het heuvelland
staan. Het is er sereen en stil, zoals dat hoort op Sardinië.
Logeren Costa dei Grifoni: in Bainas (Bosa) vind je een landelijk hotelletje met biokeuken. Prijs op aanvraag (Italiaanse website). Agriturismo Bainas Bosa
Lago
della Liscia: in San Antonio di Gallura, hotel Valkarana (***) met
kamers in bungalowstijl aan het meer, met terras en tuin voor de deur.
Vanaf 110 euro per kamer per nacht met ontbijt. Valkarana
Costa
Smeralda: Grand Hotel Smeraldo Beach (****) aan de Costa Smeralda,
Porto Cervo op 7 km, Palau (voor de ferry) op 31 km. Mooi uitzicht op
zee en strand van Baja Sardinia. Per persoon vanaf 95 euro per nacht in
halfpension, bij Transeurope (via reisagent).
La Maddalena: Il
Gabbiano (***) aan de zuidkust van het eiland La Maddalena, met uitzicht
op zee en de eilanden Caprera, Santo Stefano en Spargi, met eigen
aanlegplaats voor gasten die een eigen zeilboot hebben. Geen luxe. Vanaf
80 euro per kamer per nacht met ontbijt. Hotel Il Gabbiano
Canada
Frankrijk 
Spanje 
Hongarije 
Belgie 
Zwitserland 
![\"Image](\"http://i42.tinypic.com/2mos85c.jpg\")
