Gegroet! Vorige maandag lag alles onder sneeuw! een donsdeken ! en uitgerekend die namiddag moest ik naar het kasteel van Nederboelare. In het uitgestrekte domein ligt het rusthuis "De Baronie". Reeds enkele jaren is er een nieuw gebouw met alle mogelijke accomodatie voor een "rustige oude dag" Het is traditie dat ik twee maal per jaar een namiddag animatie verzorgde samen met een pianist en soms met een violist. Ik zong op verzoek de geliefkoosde liederen ( operette, weense melodieën, oude franse liedjes en meezingers van kort na de "Grote" en de Tweede wereldoorlog. Nu had ik voorgesteld of het "de Fall" koor eens kon meekomen want wij hadden onlangs een "café Chantant" gegeven in de "Maretak" en we konden dat daar ook brengen. Enthousiaste reactie van de directie en ook in het koor. Dus allen daarheen. Wij waren met 18 , er zijn nog altijd mensen die werken en dus moesten afhaken. Bijna hadden wij allemaal moeten afhaken want de straten lagen er spekglad bij ! De schoonheid van de dreef die naar het kasteel gaat deed ons alle gladheid ,vallen, beenbreuken en schrik vergeten!!! Een must voor iedereen! We hadden zelfs schaatsende het kasteel kunnen bereiken. De eenden deden dat ook. gelukkig hield de wagen een klare kijk op de gladde weg en die bracht ons tegen minimumsnelheid veilig ter plekke. Wij werden al op applaus ontvangen vooraleer we één noot gezongen hadden. De zaal zat vol al moesten toch enkele mensen die op bezoek zouden komen zich verontschuldigen de autowegen zaten namelijk ook vol!! We zongen om te starten een paar engelstalige weliswaar zeer bekende liedjes maar het was pas bij de nederlandstalige meezingers dat er hier en daar versterking opdaagde . Er was zelfs een dame die ons al na het vierde nummer om verzoekjes vroeg : Zij zong voör en wij moesten maar invallen. Dat ze turnoefeningen krijgen als therapie ondervonden we want er werd flink met de handen en armen gezwaaid. En dan weer altijd het applaus. !!mensen wat doet het goed te zien dat die mensen genieten van zoiets. Het meeste succes kregen onze frantalige liedjes uit de zéér oude doos, want die liedjes kennen ze allemààl nog . Beste lezer ga af en toe eens op bezoek in de rusthuizen, er zullen zeker mensen zijn die je kent, je hoeft niet te gaan zingen daarom. Ga gewoon eens LUISTEREN. Begroet ze met de glimlach , met een knuffel maar ......behandel ze niet als kinderen. Vergeet niet dat ze dat niet zijn! De open haard zorgde mee voor de gezelligheid.De ambiance, de muziek, het publiek maar zeker ook het glas (of twee?) schuimwijn. We zagen veel blije gezichten......maar ook andere. Verdeelde gevoelens gingen door mijn hoofd toen ik weer de dreef doorreed het was er nog altijd spekglad. Ik moest ook denken aan een gedichtje dat ik jaren geleden schreef:
"Gezond van lichaam en geest" Zo hou ik van het leven het meest. Is mijn "geest in de war" en mijn " lichaam in pijn" Dan zal de dood voor mij welkom zijn. Fran.
