Gegroet ! Ik was vandaag naar de uitvaart van Gabriël Groeninck, een jongen van amper 16 jaar, overleden ten gevolge van een verkeersongeval. Het moge een troost zijn dat er zoveel mensen deze buitengewoon, mooi verzorgde dienst bijwoonden. Het was een piëteitsvolle eucharistieviering voorgegaan door Deken Jan Van Raemdonck en de Principaal van het St.Catharina college. 4 leraars Kathleen De Waele, Vera Vanderstraeten, Frederika Schollaert en Thomas Meert, zongen ingetogen (subliem) de byzantijnse mis. Tussen de gebeden hoorden wij lievelingsmuziek van Gabriël : "Boulevard of Broken Dreams,"Time of Your life" en "Wake Me Up When September Ends" uit Green Day, "Stairway to Heaven Lord of the Rings uit zijn favoriete films. Ze werden begeleid door orgelist Luc Ooghe die ook het aandoenlijke "Elle l' aimait si tentrement" speelde op doedelzak. Toen een nichtje emotioneel een afscheidswoord las werd het veel mensen te machtig. Toen de heer Rogge namens de school sprak werd ons duidelijk dat Gabriël èèn van die witte raven is . Hij sprak van Gabriël als "EEN ZEKERHEID" voor leraars en leerlingen, een "Brilliante geest". Hij die naast zijn schitterende studie van Grieks-Latijnse nog zoveel andere dingen brilliant deed, schrijven (boeken, gedichten. Natuurliehebber met oog voor alles dat hem omringde op zijn tochten met vrienden. Het werd een emotioneel afscheid, voor de vele aanwezigen.
Twintig geleden schreef ik een gedicht toen een jongen,een vriend van mijn kinderen, omkwam eveneens in een verkeersongeval, het past evengoed voor Gabriêl .
Wanneer je 16 bent kan je niet klaar zijn om te sterven. Ook niet als dat leven je zoveel heeft gegeven.
Je moest nog iedere dag een stukje verder weven. Datgene dat is afgewerkt is maar een deel van 't leven. Het goud tot draad gesponnen,lag klaar om te verwerken. Het leven dat je was begonnen zou zich niet tot "alledaags" beperken.
Het beeld van "genieten" dat jij ons gaf, gaat niet mee met jou in 'tgraf. Wij zullen je blijven noemen als toonbeeld van : hoe de jeugd van nù ... ook zijn kan.
Jouw dood heeft mij weer iets geleerd: Als droefheid ons verteert is het vaak dàn dat men echte waarden vindt en dat men vooraleer te klagen zich eerst bezint.
Gegroet! Het is een paar maanden geleden dat ik mijn blog bezocht maar ik ben klaar om de draad weer op te nemen. Mijn boek is klaar en licht nu in handen van de illustrator. De laatste maanden van ieder jaar heb ik het altijd enorm druk met zingen, repetities (4koren) ,nu ook de afscheidsplechtigheid van Deken Rudy Van Acker, aanstelling van Deken Jan Van Raemdonck, Kerstvieringen in de hoofdkerk en in Nederboelare. En dan waren er de gewone vieringen en de uitvaarten kortom een drukke kerkgang! Met "de Fall" een optreden in "deMaretak" met "Café Chantant" we gingen in verschillende rusthuizen kerstliederen zingen en daar zijn we nog tot volgende week mee bezig. Kortom een drukke maar zàlige tijd voor mij!!!!! Tussendoor nog een voordracht hier en daar, ik voel mij goed, ik voel mij goed.
Nu is het tijd om iedereen te danken die (tevergeefs) mijn blog bezocht, sorry dat ik op weg was naar kerst! Maar het doet mij eveneens goed dat er zoveel mensen waren die aan mij bleven denken. Ook onderweg vroeg men waar ik uithing. Fijn !!! Ik wens aan iedereen een Zalig en Gelukkig Nieuwjaar en ik doe dat zoals ieder jaar met een paar bedenkingen:
Donkere economische wolken Stormachtige financiële winden. IJselijke politieke temperaturen Lege bankconto's Volle waardeloze portefeuilles.
Gegroet! Maandag op onze Nationale feestdag ging ik naar het Te Deum in de hoofdkerk van Geraardsbergen. Zoals ieder jaar zou ik van op het doksaal meezingen. Het zijn gewoonlijk de mannen die komen zingen maar de laatste jaren gaven de meesten afwezig wegens vacantie. Daaraan weet je dan dat er ook jonge zangers zijn. Het zou dit jaar niet anders zijn dacht ik, maar ......er doken tot mijn verwondering niet minder dan vijf mannelijke zangers op! Met Herman De Geeter als orgelist en zanger konden ze mij dus best missen. Ik ben (snel ) de trap naar beneden gegaan en mij in de kerk op een "goede" plek gezet om te genieten! Het was een heel mooie bedoening in de middenbeuk: in het koor stonden zeker 15 stoelen in halfrond, vöör het altaar stond een mooie grote zevenarmige kandelaar en achteraan in de kerk begroette deken Rudy samen met priesters, in de oude mooie, met goud geborduurde kazuivels, diakens en akolieten in witte gewaden, de burgerlijke,gerechterlijke, politionele en militaire overheden en de vaandrigs .(voor deze laatsten waren de stoelen in het koor) Onder feestelijk orgelspel kwamen ze naar voor en begoetten de aanwezige leden van de parochieploegen en kerkraden van het dekenaat.(talrijk aanwezig). Die feestelijke muziek was inderdaad feestelijk : "Preludium" van Bach meesterlijk vertolkt door Herman De Geeter. De woorddienst was zoals altijd goed verzorgd met goedgekozen teksten en de "preek" was een up to date door deken Rudy die ook andersgezindten aansprak. Tussenin speelde Ewout De Geeter( kleinzoon van ) viool "Sinfonia" van Bach en hij deed dat weer zeer goed! proficat En dan werd het Te Deum gezongen! Aangekondigd in het misboekje als: op gregoriaanse wijze wordt dit eeuwenoude lof- en danklied aangeheven.
Deken Rudy en de priesters en acolieten deden de voorzang en het "Mannenkoor" zong de rest Ik heb genoten en was blij dat ik niet moest meezingen (dit is iets voor mannenstemmen of door kloosterzusters van de "oude stempel" vind ik) Het doet goed nog eens die oude mooie gezangen te horen. Die klanken passen zö goed in onze kerk in tegenstelling tot alle Boccelli's, Clouseau's en andere Bauer's. Wij hoorden ook nog een eigen werk van De Geeter , een geschreven improvisatie, Allegro van Pescetti, en natuurlijk de nationale hymne van België, de hymne van de Vlaamse gemeenschap en de hymne van de Europese gemeenschap en daar nam Ewout weer deel aan.
Aandoenlijk in deze geladen tijden!! Als Sortie speelde Herman de 1e symfonie van Vierne. Hij kreeg een staande ovatie van de niet prominente, gewone stervelingen die bleven staan als al de anderen buiten waren. Zij werden door klokgelui gevolgd op weg naar het stadhuis voor de traditionele receptie.
Bij deze spoor ik reeds de mannen van het koor aan om volgend jaar wéér het TE DEUM te zingen, zodat ik wéér kan genieten van al dat moois.!!!Groetjes van Fran.
Gegroet! door mijn drukke bezigheden moet ik mijn lijntjes op het blog uitstellen tot ik een opening zie. Ik was verleden vrijdag 11juli op de uitnodiging van het Geraardsbergse stadsbestuur ingegaan om het Jazzconcert bij te wonen op het stadhuis . Twee Geraardsbergse muzikanten met wereldfaam : Marc Godfroid, trombone en Bart Van Caenegem, piano, speelden jazz van de hoogste plank. Adembenemend ! wat die mensen verwezenlijken op hun instrument, je acht het niet voor mogelijk . Wat mij het meest beviel was dat (voor mij ) de oorspronkelijke melodie altijd heel dichtbij was, ondanks " m aaaaaa ten" improvisatie. Zò moet jazz voor mij zijn! Gastspreker musicoloog Maarten Weyler, bracht op eenvoudige en boeiende wijze de carrière van Marc en Bart naar voor en gaf meteen de oorsprong en levensweg van de jazz in een notedop.Onze schepen van cultuur Guido De Padt gaf op een ludieke manier geschiedenisles over onze Vlaamse Feestdag . Bedankt Stadsbestuur het was een waardig geschenk voor ons om deze Feestdag van Vlaanderen op die manier te kunnen vieren. En ... de afwezigen hadden weer al eens ongelijk. Groetjes van Fran.
Gegroet! Ik ben gewoon om regelmatig op bezoek te gaan in rusthuizen. Dat zijn er een vijftal tegenwoordig. In een vorig leven, en daarmee bedoel ik de periode vöör mijn echtgenoot met pension ging, was ik voortdurend onderweg om in allerlei "Tehuizen", Verenigingen", Clubs" "Scholen" etc.etc.....animatie te doen met Zang en Poëzie, lezingen etc.etc....... Ik volgde overal cursussen, leerde schilderen op zijde en leerde het verder aan een paar honderd mensen. Ik heb hierover voor mijn bundel "Korte Verhalen" nog een paar mooie anekdotes . Ik hoop dat ik ze even mooi kan onder woorden alsdat ik ze beleefd heb. Nu beperk ik mij dus tot een paar rust-en verzorgingstehuizen in het Geraardsbergse. Gisteren was ik er weer op bezoek en een van de bewoners vroeg mij naar een gedicht uit "Minnestrelend" . Het boekje ligt altijd in haar berijk en ze vroeg of ik altijd de waarheid spreek in mijn boeken. Ik zei:"Meestal toch" . Maar er staat ook Ik, ben niet altijd "IK", jij bent niet altijd "JIJ" maar Zij zijn altijd "ZIJ. Het ging om het volgende gedicht:
Vriendschap _______________
Als je alleen bent zal ik je gezelschap houden.
Als je een schouder zoekt zal ik je vriend zijn.
Als je verdriet hebt zal ik je troosten.
Als je in het donker zit zal ik een lichtje zijn.
Als je niets kan zeggen zal ik je stem zijn.
Als je bang bent zal ik je beschermen.
Als je pijn hebt zal ik ze helpen dragen.
Als je iemand nodig hebt zal ik er steeds zijn voor jou.
Fran uit "Minnestrelend" 2002
Ik hoop dat ik dit mag blijven waarmaken. Groetjes van Fran.
Gegroet! Toen ik deze week het middagmaal klaar"kookte", dacht ik er aan om het recept aan jullie te bezorgen.
Konijn op ouderwetse wijze. ------------------------------
Mijn schoonma zei: " 'k wil geen konijn of 't moet van eigen bodem zijn!" Daarom at ze er met ons maar zelden mee je koopt nu eenmaal geen met pédigree! Haal het bij de slager of bij de poelier, als het jong is telt dat voor geen zier.
Nadat je ieder stukje vlees, gebruind en wel, naar zachter vuur verwees, begin je in een kom met dikke bodem,de ajuin te bruinen, voor je hem't gezelschap geeft van al wat volgt: het vlees,peper tijm,laurier, en.... een grote fles Trapiistenbier. Leg het vlees in de kom, Laat nu alles rustig staan. Onderwijl kan jij naar de kapper gaan.
Loop bij het huiswaarts gaan even bij de bloemenwinkel aan. Koop kleine roze anjers voor morgen die zullen , met wijnrode servietten, voor een warme gloed op tafel zorgen.
Verzorg je tafel weer tip-top sta daarvoor maar eens wat vroeger^op! Onder het tafelkleed dat je zelf haakte, leg je een voering die je ook zelf maakte. Neem deze in de kleur van de wijn die al op de tafel in een karaf moet zijn.
Terug nu naar 't gemarineerd konijn,dat na een nachtje goed doordrenkt zal zijn. Laat een uur of twee zacht (heel zacht) stoven om dit geduld zal men je later loven!
Vlees uit de kom en warm houden! afdekken! zo blijft de geur behouden. Doe bij de saus: koffie, bouillon en confituur, chocolade, hard en zwart, geeft aan de saus een smaak apart.
Ziezo alles is klaar! Nog even indikken nietwaar?
Ga nu aan tafel snel serveren en ga zelf ook degusteren. Vraag manlief dat hij de wijn ingiet en ... vergeet het vleugje "Minne " niet.
Gegroet! Ik verontschuldig mij bij de bezoekers die tevergeefs langs kwamen. Ik heb het druk met een nieuw boek zodoende moet ik hier wat inbinden! Een lezersbrief in een magazine deed mij denken aan een gedicht dat ik eind de jaren zeventig schreef:
Sweet Seventeen. _____________
Waarin mijn kind ben ik tekort geschoten dat je mij uit je wereld stoot? Waarom hou jij je hart gesloten? Waarom kan ik niet binnenkomen?
Ik zal je troosten als het moet, weet je moeders kunnen dat heel goed!
En..... al kan je dat niet zien .... Ik was ook ééns zeventien!
Gegroet! Ik heb het de laatste dagen nogal druk maar heb toch een leuk recept voor U:
Benodigdheden voor 15 personen: 1liter room; 32Ogr fijne rapé-suiker;7 eieren;Nescafé of Mokka likeur of Grand Marnier (Covinal).
PARFAIT MOKKA _________________
I. : Klop, met zwier, de room zo stijf je kan. Ook al wordt je daar kregelig van.
II.: Zeg me; zag je ooit iets mooiers dan het mengsel dat je pas maakte van suiker met eierdooiers?
III.: Nu klop je met evenveel allure als talent eiwitten met likeur, tot je tipsi bent!
Alles moet nu in een vriesvast recipiënt in de volgorde die je kent :
II in I en meng en roer !!
Dan III in ( II + I ) en mengen met bravour'.
Vliegensvlug naar de diepvries ermee en laten opstijven, een uur of twee!
Serveer in een kommetje of in een glas of nog mooier in een porceleinen Mokkatas.
Besprenkel met versgemalen koffieboon En echt succes weze je loon Als je als toemaatje een "Dentelle"-koekje geeft en als rond alles een vleugje Minne zweeft.
Gegroet! Ik moest gisteren even mijn werk hier onderbreken en ik had nog zo'n mooie avond te vertellen.
Ik ging namelijk naar een muziek special ingericht t.v.v. de werken van de paters Jozefieten in Afrika. "Sounds for Africa" .Het schoolkoor en orkest van " 't Karmelieten zijn al lang geen onbekenden voor ons, daarbij trad ook het koor op van afrikanen die in Geraardsbergen wonen. Ook hen had ik al horen zingen en ik wist dan ook wat ik ging horen en zien. Het was een zeer mooi programma: iedereen vond zijn gading. Er was koorzang, samenspel, accordeons, viool, harp, klarinet, solisten, een band, en percussie en natuurlijk de leraar maestro Luc Haelterman aan de piano. En dan het afrikaans koor: aanstekelijk!! Ritme, meeslepend enthousiasme, klederdracht !!Kortom een zeer aangename avond! alleen jammer dat het zo laat werd, het zou best nog langer mogen duren mits het een uur vroeger begon! een tip voor het volgende event.
Wij zorgen dat pater Willibrord en zijn medewerkers P.C.'s en draagbare naaimachienes kunnen verschepen naar Africa voor de vele schooltjes die ze daar in stand houden.!!Bij ons staan die afgedankte zaken waarschijnlijk in de weg voor hen is het een noodzaak. Tot wederhoren en zien!!
Gegroet! Ik bezocht gisteren één van de kunstenaars die hun atelier openstelden in het kader van "Home Art" een gezamenlijk initiatief van enkele kunstenaars uit het Geraardsbergse. Ik vertelde er al over in een vorige rubriek op mijn blog. Ik had de kunstenaar al eerder gezien en over hem gehoord maar ik wou absoluut zijn werk zien en dààrom dus.... Ik had een paar vriendinnen, evenals ik "kunst-minaressen", gevraagd om met mij op verkenning te gaan.. Alleen al de rit naar Grimminge was een verrassing, buitengewoon- mooie streek . Veel verder dan het rusthuis in de buurt was ik in Grimminge nog niet geraakt. Het is een hiaat, ik ga zeker eens terug, te voet, om al de mooie voortuinen te "beleven". Aangekomen stond vöör het huis van Remi-Victor Van der Stockt, een beeld ingepakt met de naam "Nobody" ik wist meteen dat het goed zat! De echtgenote, een zeer charmante dame hete ons hartelijk welkom en alhoewel wij de reeds 100 en zoveelste, bezoekers waren wist ik dat het gemeend was! Zij leidde ons in de inkomhal rond tussen een aantal aquarellen en vroege werken want zoals bij de meeste schilders is de evolutie constant aanwezig . En toen kwam de kunstenaar zelf om ons via de trap en overloop naar zijn atelier te loodsen. Wat een verrassing!! ik was meteen in de ban van een werk dat ik zö zou willen meenemen , ik herkende in de twee personages een ganse leefwereld zoals mijn moeder die gekend had. En dan ieder werk dat hij toonde was een verhaal op zich, een evolutie die je zo kon volgen Kleuren, experimenten met verf en andere materialen en een paar abstracte werken die na een woordje uitleg heel duidelijk waren voor ons. Een gedicht van Marleen De Smet maakte het AF. Wij werden naar de tuin begeleid en weerom een verrassing: wij zagen een engelse tuin met "Border"!! en op de grasmat: twee werken. Speciale techniek naar beelden uit de ruimte! wij wilden meteen vanop een hoogtewerker kijken ! Indrukwekkend zou dat zijn. Bedankt Remi-Victor en echtgenote voor de gastvrijheid en de mooie momenten dat wij ondergedompeld werden door lokale KUNST.! Groetjes van Fran.
Gegroet!Ik dacht er plots aan dat ik nog een heel goed recept heb, Ik maak het vaak in de zomer, om tekens te gebruiken bij een of ander slaatje.
Vinaigrette met sherry __________________
Voor één keer spaar je een glaasje sherry voor een originele vinaigrette, In plaats van het , als naar gewoonte aan je mond te zetten, Je giet het te gepaster tijd in een bokaal of in een flacon. en je lengt de sherry aan met gevogelte-bouillon. maar ook met een flinke scheut azijn die liefst zo neutraal mogelijk moet zijn. ook nog met 3cl. maïsolie of wil je die van koolzaad proberen? In ieder geval .. je mag nu met de " Minne " jongleren. Koud of lichtjes warm mag die vinaigrette zijn. In een mooie karaf zal je er zelfs fier op zijn.....
Gegroet! Ik liep vandaag even binnen in " 't grood verzet " in Geraagsbergen. Een aanrader (nog te bezoeken volgend week-end) . Ter plaatse stellen enkele lokale kunstenaars een aantal van hun werken voor. Beeldhouwkunst,schilderkunst,grafiek, keramiek poëzie en glas. Zeer mooi opgezet!!! fraaie presentatie van woord en beeld. Deze Home Art is ook de "Kunstenaarsroute van Geraardsbergen" op wielen, door de prachtige streek! Er zijn kunstenaars die hun atelier openstellen en daar neem ik komende dagen een kijkje. Na afspraak wordt je door de kunstenaar ontvangen in "eigen huis". Fijn
. Gisteren was er de finale van de Koningin Elisabeth Wedstrijd. Allicht niet zo massaal bekeken als de Eurosong wedstrijd, maar even boeiend voor de liefhebbers , waartoe ik behoor. Mijn pronostiek lag na de Eerste al overhoop, maar de uitslag was voor elke kandidaat verdiend. Mijn voorkeur voor de Tweede plaats ging naar de Poolse Mezzo-sopraan die derde werd. Ik heb eens een aangename week televisie achter de rug ,( alhoewel de uitzendingen een stuk van mijn nachtrust kostten.) en dàt is zeer lang geleden ik erger mij al te vaak aan veel programma's maar dat zal wel aan mij liggen.
Dat "Onze " song in Belgrado geen kans kreeg in de finale, doet er niet toe. Het was niet te wijten aan de inzending noch aan de uitvoering maar aan de nationaliteit van de zangers!!! Groetjes van Fran.
Gegroet! Ik weet niet of ik dit recept al doorgaf maar plots dacht ik er aan:
Zingen in het uitvaartkoor heeft zo zijn aangename kantjes; Je krijgt een prachtverzameling van de plaatselijke "zantjes", je krijgt een uitgepreid liedrepertoire en.. zolang je zelf kan zingen sta je aan de goeie kant van de barricade! EN...... je wordt eens per jaar met een etentje bedacht, waar je de eerste keer niet te veel van verwacht, maar waar je de tweede keer met ongeduld op wacht. Hélène, lid van het koor, tovert ons telkens een culinaire delicatesse klaar. Van één daarvan kreeg ik het recept van haar. Het was eenvoudig doch lekker klaargemaakt en ik ben zeker dat het ook U uitstekend smaakt.
De gebraiseerde hesp koop je kant en klaar bij de slager. jongleer met de pepermolen hoger lager. Het vlees bak je aan in boter en in de pan. daarna stap je naar de oven met die ham. Je legt de grof gesneden groenten op en rond het vlees en nu overgiet je alles met het sprankelend nat , zonder vrees.
Lang rusten mag je echter niet, want Hélène verwacht van jou dat je alles om het kwartier met de jus overgiet!! Alles gaar? giet dan de bradjus door een zeef en in een kom met dikke bodem,. Dit is een raad die ik dikwijls geef. Laat doorkoken en giet ondertussen verse room. denk er toch aan : Hou de room in toom! Stoof de champignons met de fijngesneden sjalot, maar, onder ons, strooi er ook een flinke lepel "Minne " op Versnij het vlees en leg het op een schotel met een mooie buitenrand. Napeer de saus en schik de champignons met gulle hand.
Serveer met kroketten en ga alles op een verwarmer op tafel zetten. Als je geproefd hebt van al dat lekkers en je vindt dit het summum, dan zing je misschien stilletjes: "Ik voel mij in 't Paradisum".
Fran. uit "Koken met Minne 2 "
selder, prei,wortel,ui,verse champignons,boter, room,peper(cayenne) Champagne of schuimwijn . GEEN ZOUT.Oven 170° . gaartijs 20 min. per Kgr.
Gegroet ! Ik heb even een vrij moment op een drukke dag. Ik moet vandaag naar twee begrafenissen, moest eerst zorgen dat mijn tafelgenoten deze middag konden eten enz. enz. Ik ben vroerg opgestaan en zo kwam alles op tijd in orde. Ik vertelde reeds dat ik op twee parochies de uitvaartdienst verzorg met zingen in het koor en als soliste en soms gaan er een paar weken voorbij dat iedereen blijft leven en dan plots komt "de man met de zeis" en staan er 4 of 5 uitvaarten in mijn agenda. Deze namiddag is er ook de crematie van Chris Van Woerkom, daar moet ik niet zingen, gelukkig want ik weet dat ik het moeilijk zal hebben. Er zal natuurlijk muziek te horen zijn uit de "Passion" van Bach, en dan zal Chris in mijn hoofd weer de Evangelist-partij zingen.
Gegroet ! Het was woensdag een droef bericht. De echtgenote van Chris belde mij dat Chris was overleden , de anders zo opgewekte stem van Angèle deed mijn hart ineen krimpen, aan haar eerste woord hoorde ik het al . Noch zij noch ik konden onze tranen bedwingen en daardoor moest ik niets vragen en ook niets zeggen. Tranen spreken vele talen. Toen ik haar later ging bezoeken zwegen we ook een tijdje . Stilte spreekt ook een taal. Het kwam er op neer dat wij elk op een andere manier Chris zouden missen. Chris was opera- en concertzanger. Hij had een zéér mooie tenorstem, aangenaam om naar te luisteren en bovendien was hij een uitstekend acteur.Hij bewoog over de scène met een galanterie en charme ongeëvenaard. De laatste keer dat ik hem zag optreden was in de opera van Gent waar hij de rol van " Dr.Caius " zong in "Falstaff" van Verdi en dat is nog niet eens zoveel jaren geleden. Chris was Nederlander zong in alle talen "zonder accent" wat niet evident is.Hij heeft tientallen keren de "Evangelist" gezongen in de Mattheus Passion van Bach. Ieder jaar zong hij dit in de Carolus Boromeuskerk in Antwerpen op paaszaterdag. Wij keken daar ieder jaar naar uit. Als ik zeg dat Chris de "perfecte evangelist " was is dat omdat ik ervaring heb en een goed gehoor, maar beroepsmensen schreven het in heel wat kranten in binnen en buitenland. Chris was verbonden aan de Koninklijke Vlaamse Opera van Antwerpen,en de opera's van Gent en Enschede. Hij was oud-leraar aan de Studio Herman Teirlinck en aan de muziekacademie van Wemmel. Ik leerde Chris kennen omdat ik in de muziekacademie in Geraardsbergen solozang volgde ( late roeping) , bij zijn echtgenote Angèle Geerts (eveneens beroepszangeres - lerares). Ik heb van Chris de eerste lessen "Zangtechniek" gekregen. Vermits Angèle en Chris onafscheidelijk waren was ik met beiden bevriend geraakt. En deze twee mensen hebben mijn leven een duidelijke, in de meest positieve zin van het woord, wending gegeven .Ik heb altijd gezongen maar sedert ik "leerde" zingen ging voor mij een nieuwe wereld open.
Ik kan nog veel schrijven over Chris want hij was iemand die enorm veel wist over muziek, klassiek, opera, operette, Lieder, en het Weense muziekgebeuren door de eeuwen heen maar ook perfectionist in de lezingen die hij erover gaf. Uren kon ik naar die man luisteren en dan zegde hij tegen Angèle : "weet je......". natuurlijk wist zij, want ze waren en deden alles samen. De "Thé à deux" in "Eine kleine Konditorei" zal nooit meer hetzelfde zijn ook niet voor de mensen aan de ander tafeltjes . Ik ben een echte "Wiener fan" en met hen beleefde ik telkens een stukje Wenen als ze op bezoek kwamen. De " Mattheus Passion" eindigt met de woorden :" Wir setzen uns mit Tränen nieder und rufen Dir im Grabe zu : Ruhe, sanfte, sanfte Ruhe"......Het kunnen ook mijn woorden zijn. Fran.
( "Wij zetten ons wenend neder en roepen U toe : Rust,zachte, zachte rust!)
Gegroet! Het is wat stil op mijn blog, dat komt omdat ik zo druk ben met een heleboel andere dingen. Ik was er ook een paar dagen "uit". Vandaag was ik op "Abdijendag" naar Gistel! Fijne dag ! Een oase van rust. Een paradijs van groen. Een oord van stilte; Maar ook van vreugde, zang gebed en andere spijs voor de ziel. Ik was droef gestemd omdat één van mijn vrienden gisteren overleden is. De serene omgeving van de Abdij paste deze morgen zo goed bij mijn gedachten deze morgen Ik vertel er later meer over. Groetjes van Fran.
Gegroet! Het lange week-end was voor veel mensen een gelegenheid om "van huis" te gaan. Ook bij ons vlogen enkelen ( letterlijk en figuurlijk) buiten de stadsmuren. Een paar trokken met glijscherm, camper en hond naar het zuiden van Frankrijk, een drietal naar onze belgische kust (hun tweede thuishaven) , mijn man en onze oudste kleindochter reden met de fiets de taalgrens over en ik trok rond voor zangsessies van de ene kerk naar de andere en gisteren bekroonde een bezoek aan de Opera van Gent MIJN lang weekend.Het was een concertante van "La Sonnambula"" ( De slaapwandelaarster) van Vincenzo Bellini. Symfonisch Orkest en Koor van de Vlaamse Opera en 6 solisten . De titelrol werd gezongen door de lyrische colloratuursopraan ANNICK MASSIS. Onthou deze naam daar horen we zeker nog héél veel.van. Ze zong Bellini zoals ik het al weinig hoorde! Met frazeringen waar je kippenvel van krijgt! ik raakte al buiten adem door haar te luisteren en zij "scheen "geen enkele moeite te hebben , Hoge noten om duizelig van te worden en fiorituren "zonder eind". De slotaria eist het uiterste van de stem maar ze kwam glansrijk aan de eindmeet!!! Het zou zonde zijn moest ik van de andere zangers niets zeggen daarom toch dit: Hendrickje Van Kerckhove, jonge sopraan die ik al verscheidene keren hoorde en die steeds maar mooier klinkt, een tenor Colin Lee mooie stem voor wie zingen een plezier is en zo is het ook om naar te luisteren. De Bas die een belangrijke rol zingt is de meest aangename basstem die ik ooit hoorde ( en ik heb er tientallen gehoord) :GIORGIO GIUSEPPINI. De overige kleinere rollen Susannah Self en Nanco de Vries pasten zeer goed in het gezelschap . Ik heb genoten en geniet nu weer om het aan U te kunnen vertellen.
Ik behoor tot die mensen van wie (sommige anderen) zeggen dat ik een mooie stem heb. Ik zing zeer graag en veel. Maar ik krimp telkens ineen als ik dan denk aan die echte zangers zoals deze die ik regelmatig hoor!! maar genieten van zingen doe ik als geen ander!!!!
Gegroet! Ik had het zo druk de dagen voor het lang week-end, iedereen trok ergens naartoe, ik bleef "gezellig thuis" en ik had mijn P.C. niet onder de vingers gehad, zodat mijn mailbox overliep. Een ramp!! enfin ik overleef het wel.
Het is weldra "Moederdag" en dan wordt ik door heel mijn gezin in de bloemen gezet. Voor mij is er nog altijd de schaduw van het verlies van mijn moeder, rond deze tijd is het 30 jaar geleden maar nog zo levendig die laatste momenten. Ik schreef toen het volgende :
Afscheid van mijn "Ma" ___________________
Toen je sterven ging, nam ik je in mijn armen en poogde zö je te onttrekken aan de dood. Ik wou, jouw reeds kille lichaam nog verwarmen, maar die andere kracht was veel te groot.
In die laatste blik in je reeds uitgedoofde ogen zag ik in een flits mijn hele leven stromen. Ik zag héél veel liefde, maar ook een traan. dat was toen ikje, zonder het te willen, pijn had gedaan.
Jij kon jouw leven niet langer vasthouden, Ik kon de dood niet langer tegenhouden. Ze nam je mee, weg van mij, voor altijd. Ze nam je mee naar de eeuwigheid!
Fran. uit "Sterven met Minne".
"Moeders sterven, maar gaan niet dood" "Moeders leven in hun kinderen voort" "Zij gaan rusten bij de Heer"
Als dit waar is waarom ......doet dan het afscheid zo'n zeer.?
