In een vorig recept beloofde ik te vertellen wat ik met het gekookte soepvlees deed. Was er nu geen vervolg geweest dan zat ik daarmee verveeld, want je beloften vervullen geest een goed gemoed en een gerust geweten doet goed!
Ik maak het vlees, dat al eens heeft gediend voor de bouillon, heel, heel fijn in dat handige elektrische ding van mij. Ik voeg daarbij peterselie, bieslook, salie, ook een paar sjalotjes, alles fijn gemalen, daarvoor druk ik ook op een paar knopjes. Ik maak, dit keer zonder apparaat, een mayonaise, die door een flinke lepel mosterd de naam krijgt van Dijonaise.
Als aperitiefhapje, of 's avonds op een broodje, in een tuinstoel met een glas Steenbrugge voor je. Geen oester, kaviaar of foie-gras die zo smaakt als je dit "second -hand" gerecht met Minne hebt klaargemaakt.
