Gegroet! Een taartrecept dat niet te ingewikkeld is moet in ieder kookboek zitten:
Als mijn dochter appeltaart bakt, zit ieder die dat weet, op wacht totdat ze zegt: "Vôila, ziedaar ze mag aangesneden worden, z' is klaar!"
Ze gaf dit recept reeds aan "Jan en Alleman" zodat je "Ludwina's Appeltaart" zowat overal proeven kan. Maar nergens smaakt ze als bij haar dat komt door de gezellige sfeer voorwaar. Behoor jij nu tot die mensen die het recept nog niet hebben maar het wel wensen, hier gaat het dan, mèt een tekening erbij. Dit is een geheugensteuntje, als je ouder wordt ben je daarmee blij.
Schil de appels vlijm, vlijm scherp, ik zorg altijd dat ik de afval op de composthoop werp.
Snij de appels in dobbelsteentjes als je van het goktype bent. Snij ze in kubusjes als je van het "rekenknobbel" -type bent.
Doe in een stenen kom de bloem, de suiker en de melk. Voeg de appels bij en het is met fluwelen hand dat ik dat meng. Giet de pasta in een beboterde vorm. Zet in een verwarmde oven 180° is de norm.
Als je nieuwsgierig bent: Kijk! je ziet hoe alles kleurt. Pas dan komt de garnituur van de taart aan de beurt. De lepel boter en de lepel suiker die je spaarde, mag je mengen met het eigeel, voor je kunstwerk van onschatbare waarde!
Nu moet de taart héél even onder de grill. omdat Ludwina dat voor hààr taart wil!
Maar ook omdat het veel mooier oogt als je tot slot ook nog wat "Minne" strooit!
