VANLERBERGHE, J., Een mens op de vlucht. De klapdeur van onze gastvrijheid. Roeselare, Roularta/Globe, 2002. 220 pp. – ISBN 90 5466 769 9
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In de publieke opinie wordt steeds meer de nadruk gelegd op maatregelen om zoveel mogelijk asielzoekers te weigeren en terug te sturen. De traumatische verhalen van sommige asielzoekers halen echter zeer zelden de pers. Zowat 10 procent van hen wordt uiteindelijk, soms na jaren, erkend als vluchteling. De anderen krijgen een negatieve boodschap. Deze scheidingslijn loopt nogal eens langs onbegrijpelijke kronkels en menselijk falen.

Aan de hand van indringende en authentieke verhalen van gevluchte mensen uit een grote verscheidenheid van landen, schetst dit boek de complexe problematiek van het vluchtelingenbeleid in ons land. Elk verhaal wordt telkens gevolgd door een overzicht van de geschiedenis en gebeurtenissen in het land van herkomst van de verteller.

In een tweede deel gaat de auteur in op het thema van de vluchtelingen en het internationale en Belgische vluchtelingenbeleid in de twintigste eeuw. De verschillende betrokken instanties worden kort gesitueerd.

Een aangrijpend boek door de persoonlijke verhalen. Bij het lezen ervan ga je toch de sores binnen onze samenleving relativeren. Als mensen vluchten doen ze dat echt niet voor hun plezier. Daar gaan vaak jaren van ellende en bedreiging aan vooraf. Als ze dan uiteindelijk hier komen worden ze ook vaak niet begrepen, letterlijk noch figuurlijk. Jammer dat dit door velen niet wordt gezien. Toch hanteert de auteur geen beschuldigende toon ten aanzien van het beleid.

De duiding van de verhalen tegen een algemene achtergrond werkt verruimend.

Het boek leest vlot, en men hoeft het niet in één keer door te nemen om de draad te kunnen blijven volgen.