FUREDI, F., Bange ouders. Opvoeden zonder zorgen. Leuven, Uitg. Van Halewijck, 2001, 216 pp. – ISBN 90 5617 363 4
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ouders zijn tegenwoordig overbezorgd om de veiligheid van hun kinderen. Furedi spreekt over paniekerig ouderschap. Die overbezorgdheid komt echter niet voort uit de concrete levensomstandigheden van de kinderen. Kinderen in onze maatschappij zijn nooit zo veilig geweest als in deze tijd.

Bijna alle factoren die het paniekerige ouderschap in de hand werken, volgen uit onopgeloste spanningen in de leefwereld van de volwassenen.

In zijn boek bespreekt Furedi deze spanningen. Centraal staat de mythe van het kwetsbare kind, dat voor het leven gedetermineerd wordt door de opvoeding. Die wordt verzorgd door ouders die eigenlijk perfect horen te zijn, aangezien zij het leven van hun kinderen zo ingrijpend kunnen bepalen. Beide factoren noemt Furedi respectievelijk de gedetermineerde kindertijd en het determinerende ouderschap. Ouders krijgen daardoor een enorme verantwoordelijkheid op hun schouders. In het besef daarvan verliezen ze hun zelfvertrouwen en zelfzekerheid als opvoeders. Dit heeft natuurlijk negatieve gevolgen voor de wijze waarop ze gezag en discipline tegenover hun kinderen hanteren.

Verder bespreekt hij de factoren die de veranderende ideeën over ouderschap de laatste decennia in deze richting hebben gestuurd. Zeer verhelderend is ook zijn uiteenzetting over hoe deze ideeën de professionele opvoedkundigen in hun greep hebben, en hoe zij de politieke beslissingen inzake opvoedings- en gezinsbeleid bepalen. Die hebben op hun beurt dan weer invloed op de ideeën over ouderschap en de wijze waarop ouders deze taak vervullen.

Het betoog van Furedi is gegrond in en ook bestemd voor de Angelsaksische landen, maar heel wat ervan is ook in onze samenleving herkenbaar. Het is kritisch, zeer goed gedocumenteerd en geïllustreerd met tal van herkenbare voorbeelden. Als socioloog bekijkt Furedi het opvoedingsfenomeen verfrissend vanuit een maatschappelijke context.

Het boek is alleen al lezenswaard omdat het fundamentele vragen oproept over opvoedingsadvies en de wijze waarop professionelen vaak denken over en omgaan met ouders en hun kinderen.