DEKEYSER, M., Ouder worden is een kunst. A’pen/Vianen, The house of books, 2000, 286 pp. – ISBN 90 443 0456 9xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Tien jaar geleden ging Miel Dekeyser op pensioen, om gezondheidsredenen vroeger dan hij had verwacht. Het werd het spreekwoordelijke “Zwarte Gat”. Maar na een aantal maanden wordt hij weer actief, eerst op vraag van zijn oude werkkring. Dit betekent een geleidelijke ommekeer.

De ouderdom is het onderwerp van dit boek, of beter hoe verschillende mensen die beleven en ermee omgaan. De beleving van de auteur in de eerste plaats, de lichamelijke achteruitgang, het sociale uitgerangeerd worden en zich een buitenstaander voelen. Hij gaat ook een aantal BV’s interviewen, én een aantal gewone mensen, allen over het proces van ouder worden. Hoe vermijden ze de val in het Zwarte gat? Worden ze verbitterd en geven ze de strijd op? Kennen ze het geheim van een boeiende, rijk gevulde oude dag? Verschillende mensen vertellen gevarieerde verhalen. De auteur voegt er zijn beschouwingen aan toe.

Het werd een boeiend relaas van een man die het fenomeen van de ouderdom onder ogen ziet en reflecteert op zijn eigen situatie en die van anderen. Wat mij vooral aansprak in dit boek is het realisme: geen opgeklopte zingeving aan het ouder worden, maar verder leven. Met vallen en opstaan. Zoals de meeste lotgenoten.