Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Leef je in vrede met heel je familie en met alle mensen? Of heb je ruzie? Is er iemand die je heeft pijn gedaan , of gekwets heeft tot in het diepste van je ziel? Misschien je eigen man of vrouw? Je eigen kind misschien? Dan is een wonde open in je binneste! Ik ga iets vragen wat misschien moeilijk is.... Schenk vergiffenis! Zeg niet "ah neen dat is onmogelijk" Ik heb voor die ander alles overgehad, alles gegeven! Vergiffenis, neen dat gaat niet! Vergiffenis is een mooi kerstgeschenk, jij ook kan wel eens vergiffenis nodig hebben! In vergiffenis gaan alle wonden toe en ...bloeit er terug LIEFDE !!!
Lang geleden maar ben nog maar eens in mijn pen gekropen :
Een goed mens zijn in in feite het enige belangrijke in deze wereld! Maar wie interesseert het , goedheid,eenvoud, vriendelijk zijn? Deze dingen zijn helemaal uit de mode, je hoort hier en daar wel roepen over een nieuwe wereld,een nieuwe maatschappij. De grote wereld heeft alleen oog voor grote dingen,dingen die opvallen; carrière,eer, fortuin. Er wordt gevraagd naar je titel, je diploma of je ambitie. Men vraagt zo min mogelijk naar menselijke gevoelens zoals medelijden, begrip, zorg voor anderen. De computer houdt geen rekening met het hart. Goede mensen hebben geen macht. De anonieme groten der aarde handelen nog altijd alsof de goederen van de aarde hun eigendom zijn. Laat je daardoor vooral niet ontmoedigen!!!! Word een goed, een héél goed mens dan wordt dat kleine stukje wereld waar je zelf in leeft en werkt , toch al een beter stukje leven da's al heel veel waard!!!! Prullemieke
Elk jaar nu met kerst denken we aan mama die vandaag 3 jaar geleden overleed, en op 23 december 2003 werd begraven vlak voor kerstmis. Sinds ze er niet meer is , is het kerstfeest voor ons nooit hetzelfde meer ...we missen haar zo hard allemaal. Een van haar kleinkinderen schreef : " je woont nu boven de wolken je ben nu niet meer ziek s'avonds kijken we naar de sterren iedere ster een traan voor ons verdriet, we staan dan stilletjes met je te praten want je vergeten kunnen we niet....
Vele jaren geleden, toen de winters nog echt koud waren en de mensen arm en hongerig, was er een klein jongetje dat zich af vroeg: "Wat zal ik mijn moeder voor kerstmis vragen ?" Er waren heel veel dingen die hij wilde - een speelgoedpaard, een hoepel, een pop. Zijn lijst was eindeloos. En, zoals zoveel kinderen doen rond deze tijd van het jaar, legde hij zijn lijst in een klomp bij het haardvuur.
Op eerste kerstdag werd hij al vroeg wakker. Hij rende naar de woonkamer om te zien welke spannende cadeaus er voor hem waren achtergelaten. Maar op de plaats waar hij een doos vol met al de gevraagde dingen verwachtte, zag hij alleen een roos. Een Kerstroos.
In tranen ging hij naar zijn grootvader en vertelde hem zijn grief. De oude man luisterde naar zijn kleinzoon en stelde hem op zijn gemak. "Het is een erg mooie roos jongen, zorg er maar goed voor."
"Maar er zijn genoeg rozen in de tuin," antwoordde het jongetje " en er waren nog zoveel dingen die ik graag wilde."
Zijn grootvader kon hem niet van de prachtige en unieke schoonheid van het ongevraagde cadeau overtuigen. En zo stopte het jongetje de roos in een donker doosje, waar de roos, zonder water en licht, weldra verwelkte.
Vele maanden later vond de moeder van het jongetje het doosje met de dode roos. Zij plaatste de roos voorzichtig naast het tuinhuisje. Toen het einde van het jaar weer naderde, kwam de plant als een wonder weer tot leven. Hij kreeg wortels en na een tijdje ook weer groene en rode blaadjes. Het jongetje vond de plant en herinnerde zich die ongelukkige kerst. Hij ging naar zijn grootvader, die nu ernstig ziek was en vertelde hem dat de kerstroos weer tot leven was gekomen.
"Ja, jij had veel verdriet die kerst." zei zijn grootvader. "Die Kerstroos was zo speciaal omdat hij verzorging nodig had". De grootste liefde, is die liefde die uit vrije wil gegeven wordt. Het is de liefde die van het cadeau zelf komt, de liefde die niet gekocht kan worden en je niet kan verkopen."
Het was in de nacht dat Jezus geboren werd. In de stal, hoog boven op zolder zat een gewoon bruin vogeltje op haar nestje.
Er waaide een ijzig koude wind door de tochtige stal en Maria was bang dat de baby het niet warm genoeg zou hebben. Jozef maakte een klein vuur, maar het was niet voldoende om de stal te verwarmen.
Het bruine vogeltje, hoog in haar warme nestje op zolder, keek toe. Ze wist dat dit kindje heel speciaal was. Ze vloog naar beneden, ging bij het vuur zitten en fladderde met haar vleugels, net zo lang tot het vuur hoog en warm oplaaide. Het vogeltje zat zo dicht op het vuur dat de veertjes van haar borst helemaal rood werden. Het kon haar niet deren en zo bleef ze de hele nacht doorfladderen om de baby warm te houden.
Sinds die nacht is de borst van het vogeltje rood gebleven en wordt zij roodborstje genoemd. Het herinnert ons aan de liefde en toewijding die zij voor het kindje Jezus had.
Musje heeft het op het idee gebracht en ik zet het dan maar op mijn blog, bedankt Musje!
Het sprookje wat in deze tijd van het jaar speelt is 'Het meisje met de zwavelstokjes', een droevig maar toch ook blij verhaal.
Op een koude Oudejaarsavond verkoopt een meisje op haar blote voetjes zwavelstokjes in de sneeuw. Het is niet druk en het meisje besluit om warm te blijven zélf de zwavelstokjes aan te steken. Als ze het 1e stokje aansteekt wordt ze lekker warm, maar al snel is het stokje uit. Bij het 2e stokje ziet ze een eetkamer waarvan de tafel gedekt is met allemaal lekkers, maar ook dit stokje gaat uit. Bij het 3e stokje zit ze onder een prachtige kerstboom, maar ook deze brandt veel te snel af. Als ze een 4e stokje aansteekt ziet ze haar overleden oma en snel steekt ze alle stokjes aan, omdat ze te bang is om haar oma niet meer te zien. Dan neemt oma haar mee en ze vliegen stralend naar boven, zó hoog, dat er geen kou, honger of angst meer bestaat.
De andere dag vinden voorbijgangers het meisje doodgevroren, maar de lach op haar gezicht geeft aan dat ze vredig is gestorven.
Heb het ergens gelezen en vond het zo vertederend dat ik het met jullie wil delen!
Voor alle ramen stonden kerstbomen, behalve voor die van het kleinste huisje. Daar stond alleen een oud vrouwtje en dat zag het papier als een grote sneeuwvlok uit de lucht dalen. Op trippelvoetjes kwam ze naar buiten. "Wat zie ik?" zei ze. Daar komt een kerstklokje uit de lucht vallen. Een echt lief klein kerstklokje! Dat is nou precies een kerstklokje voor mijn kamertje, waar het te klein is voor een boompje of voor grote klokken!" Heel voorzichtig droeg ze het klokje naar binnen en bond het met een strikje aan een takje dennegroen dat op tafel stond. En daar hangt het nu. Een klein klein klokje aan een klein takje groen in een klein kamertje. Het is het kleinste van alle klokjes, maar tegelijk is het de gelukkigste kerstklok van allemaal. Want telkens als het vrouwtje ernaar kijkt en glimlacht, dan straalt het kerstklokje van trots en glanst nog mooier dan alle zilveren vogeltjes en ballen samen. En als het vrouwtje het met haar rimpelvinger aanraakt, luidt het als een echte kerstklok.
Twee zaadjes liggen naast elkaar op een vruchtbare grond. Zegt het ene zaadje tegen het andere; Ik wil groeien! Ik wil mijn wortels diep in de grond voelen en door de aardkorst heen naar boven uitbreken.... Ik wil mijn tere knoppen uitvouwen om de komst van de lente aan te kondigen...Ik wil de warmte van de zon op mijn gezicht voelen en de zegeningen van de morgendauw op mijn blaadjes!
Het zaadje groeide.
Het tweede zaadje zei; Ik ben bang. Als ik mijn wortels naar beneden laat groeien, weet ik niet wat ik in het donker tegen zal komen. Als ik door de aardkorst heen breek, beschadig ik misschien mijn tere knoppen....En stel je voor dat ik mijn blaadjes uitrol en ze worden opgegeten door een slak. En als ik mijn bloesems open, komt er misschien een klein kind dat ze afplukt. Nee, ik kan maar beter wachten tot de kust veilig is.
Het zaadje wachtte.
Toen kwam er een scharrelkip de hoek om, op zoek naar voedsel, vond het wachtende zaadje en peuzelde het op.
De moraal van het verhaal: Wie weigert risico,s te nemen en te groeien, wordt opgeslokt door het leven.
Waarom is er zoveel verdriet op deze wereld Waarom moet een mens zoveel lijden Waarom is er jaloezie, haat en kwaad Waarom kunnen we niet gewoon gelukkig zijn In een wereld zonder pijn en verdriet. Waarom is er niet alleen liefde en geluk Waarom? Omdat we hier van leren moeten wat goed is en wat slecht. Om te weten wat liefde is, wat vals is en wat slecht Om te leren om te leven En toch waarom is dan die lijdensweg Waarom, daarom........... Daar zullen we nooit een echt antwoord op krijgen Omdat waarom en daarom altijd weer nieuwe vragen zullen opgooien ..Daarom Waarom
De Sint is pas geweest en ik stel mij de vraag hoeveel kindjes er een gsm kregen of vroegen aan de Sint. Kleindochter 1 wordt zeven sommige vriendjes in haar klas kregen al een gsm!. Als ik erover praatte met de mama of het een goed idee is kwamen we tot besluit dat enerzijds het wel handig is als je je kind kan bereiken of omgekeerd maar daar blijft het gewoonlijk niet bij, tegenwoordig zijn sommige kinderen echte cracken met pc , gsm enz, ik las in een tijdschrift dat kinderen nu ook muziek uitwisselen per gsm en wil het daarom op blog zetten omdat ik het interessant vond.
wisselen
Door: Redactie Computer Idee Uit een Brits onderzoek onder 1500 kinderen tussen de acht en dertien jaar oud blijkt dat bijna eenderde van hen muziek deelt via de mobiele telefoon. Ze gebruiken daarvoor bluetooth, een technologie waarmee steeds meer nieuwe mobieltjes zijn uitgerust. Het merendeel van de kinderen dat op deze manier muziek uitwisselt, beseft niet dat ze op deze manier copyright kunnen schenden. Het is niet zo dat ze per se níet willen betalen voor gsm-content: een kwart van hen spendeert wekelijks minimaal anderhalve euro aan ringtones en aan andere zaken die voor mobiel gedownload kunnen worden. Van de kinderen die geen muziek uitwisselen, zegt 45 procent dat wel graag te willen. In Groot-Brittannië heeft een op de vier kinderen onder de tien jaar een mobieltje. Experts verwachten dat de gemiddelde leeftijd waarop een Europees kind zijn eerste mobieltje krijgt komend jaar zal dalen naar acht jaar.
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Lang geleden maar ben nog maar eens in mijn pen gekropen :
Legende van het roodborstje
De Sint is pas geweest en ik stel mij de vraag hoeveel kindjes er een gsm kregen of vroegen aan de Sint. Kleindochter 1 wordt zeven sommige vriendjes in haar klas kregen al een gsm!. Als ik erover praatte met de mama of het een goed idee is kwamen we tot besluit dat enerzijds het wel handig is als je je kind kan bereiken of omgekeerd maar daar blijft het gewoonlijk niet bij, tegenwoordig zijn sommige kinderen echte cracken met pc , gsm enz, ik las in een tijdschrift dat kinderen nu ook muziek uitwisselen per gsm en wil het daarom op blog zetten omdat ik het interessant vond.
