Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Na een moeilijke nacht deze morgen al om zes uur opgestaan! Vroeg voor mij en lang geleden dat ik mij nog zo fit voelde. Eerst en vooral mijn bijhuis van de zoo verzorgd en dan een geurig taske koffie met een boterhammeke, daarna een peukje natuurlijk!. Ik zat hier zo wat te mijmeren aan de grote tafel , als ik naar buiten kijk heb ik uitzicht op uitgstrekte velden met daarachter een bos , mooi decor toch om even weg te dromen.!..Dacht bij mezelf "och , eigenlijk ben ik toch wel een gelukzak , wat moet ne mens nu nog meer hebben, 't zonneke gaat schijnen, ik woon hier zo graag, 'k heb zo'n lieve kinderen en nog lievere kleinkids, ben nooit alleen (ventje werkt nu) want heb steeds het gezelschap van mijn vriendjes. Ze antwoorden wel niet maar kan al eens een woordje zeggen, aan hun oogjes te zien denk ik wel dat ze me soms een beetje begrijpen. Na het bezoek aan de badkamer , alles een beetje aan de kant gezet, wasmachine gevuld , al eens op pcke gaan kijken , een beetje blijven plakken op een paar blogjes en t'was zo middag.
Om 1 uur stonder er hier 2 te zuchten en te trippelen voor hun dagelijkse wandeling, het was zeker bijna 1 jaar geleden dat ik zelf met hen ging, liet het liever aan ventje over (waar ze niet zo blij mee waren omdat de wandelingen dan maar héél kort zijn). Als ik met hen gaan is het bijna een dagtripje. Ik neem dan mijn rugzak , steek er een dekentje in, ballen, flesje water, een koekje, een leesboek, kortom we maken er een kleine picknick van!
Het is wel een eindje rijden met de rolstoel maar daarna met zo' n weertje is het puur genieten voor allemaal. Je hoort er gewoon niks , alleen de natuur, gewoon zaaaalig! De honden hebben hun vrije loop daar, toen ik Pimmeke (een teckeltje)de oudste en de kleinste zag rondtrippelen dacht ik bij mezelf, die heeft bijna al de ongemakken die ik heb. Hij heeft ook gezwellen op buikje (tumoren aan melkklieren) zo erg dat zijn buikje bijna letterlijk over de grond sleept, hij heeft ook een hernia, is ook vlug moe, ziet ook slecht, en wordt ook serieus grijs. Ik legde mijn dekentje open en installeerde mij erop met Pim. Terwijl ik daar zo rustig lag ,tuurde ik naar de lucht, en zocht allerlei figuren in de wolken (doe ik al van als ik klein was). Ik stelde mij de vraag zou daarboven nu iedereen zijn die ik zo graag zag en zo mis. Mijn gedachten dwaalden af naar "doodgaan" vroeger was ik er héél bang van, nu niet meer en eigenlijk ben ik er zeker van dat mijn rolleke hier beneden nog niet afgelopen is , daarbij ik heb nog geen zin om hier al te vertrekken moet nog zoveel doen!
Mijn voet is vandaag al iets beter ziet minder blauw ook, voor die rare breuk draag ik nu een brede band zodat alles wat beter samenblijft, dan kunnen mijn darmen enzo er zeker niet kunnen uitvallen, haha! gelukkig kan ik er weer een beetje om lachen.!
Op TV had ik in een of ander programma gezien waarin Gilles De Bilde en Rani De Coninck tijdens hun reis een boom moesten knuffelen om "energie" op te doen. Wilde het ook eens proberen (gelukkig dat ik daar helemaal alleen ben) ik koos er een dikke oude boom uit, kreeg amper mijn armen rond hem, terwijl ik hem zo knuffelde fluisterde hij héél stilletjes" kindje aan mij zal je niet veel ernergie opdoen hoor", ik ben zo stijf en versleten...heb dan maar een andere gekozen ,een kleinere en een dunnere heb ik dan geknuffeld samen met Pim. Dat was véél beter ik voelde zo de energie door me stromen en had het zeker aan Pim ook doorgegeven! Ik heb hem maar zelden zo zien spurten de laatste tijd! Terug thuis was hij zo aktief dat hij nog zeker 10 min met zijn balleke heeft gespeeld. Gewoonlijk eet hij met lange tanden (Leuvens) en nu was zijn bakje onmiddelijk leeg . Zou het dan toch de boom geweest zijn !!!!! de boselfjes heb ik niet gezien ?! of bestaan die ook al niet !? ja heb rare gedachten gekregen , zal door al die energie komen! Hierbij dan een mooi Boselfje
Reacties op bericht (2)
20-04-2007
fijn zo
Het deed me goed om dit te lezen. Een prachtig verhaal en je weet blijkbaar het positieve uit alles te halen. Straks ga ik eens kijken of ik ook nergens zo'n knuffelboom tegenkom. Het programma waar je het over hebt heb ik opgenomen, moet het nog bekijken
20-04-2007 om 14:28
geschreven door merel
19-04-2007
fijn dat je zo genoot!!!!!!!
Lieve Nicole.
Weet je....t is n groot goed dat je kan genieten van de natuur,je vriendjes,je peukie,kortom....de zonnige kanten goed naar voren weet te halen!!! Die verdringen de nare dingen lekker naar de achtergrond en die worden dan meteen minder belangrijk waardoor je in staat bent lekker te genieten!!! N GROOT GOED!!!! Das veel mensen jammergenoeg niet gegeven he!!!! Ben blij te lezen dat je je vermaakte vandaag,Ik ook hoor. Ik stond ook om half acht op at mn bammetje met vlokkies op en nam daarna ook meteen mn eerste nicotineshot hahahahahaahah. Heb k nodig. Daarna ook snel gebadderd en aangekleed en dan zijn Jan en ik naar Hoeven gereden.We hebben veel kunnen doen weer vandaag maar zal je al gelezen hebben op mn blog!!!! Jouw kennende lol!!!! Ik maaide t gras in ons nieuwe huis en weet je...ik vind dat zo zalig ruiken dat vers afgemaaide gras.Doet me dan weer aan mn konijn denken.Die vond dat altijd ook zo lekker en ging daar dan doldwaas doorheen rennen als Jan dat gemaaid had. Lieve Nicole...ik wens je n fijne aaf nog en hoop tot snel tetters. Liefs,ELou!!! tot gauw he!!! Prachtverhaal zeker van de boom knuffelen. En er is meer tussen hemel en aarde dan wij kunnen vermoeden he!!! Zeker weten! liefs. doeidoei!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
