Bij Freddy en Patty (hun zoon )wordt een babytje verwacht maar het laat een beetje op zich wachten?!.:-? Dit bracht me op het idee volgend berichtje te plaatsen . Zwanger zijn vond ik fantastisch, ik liep op wolkjes . Op het einde waren het wel zware wolken want ik zag eruit als een echt slagschip:lol:. Een en al buik en borsten, dit komt nooit meer goed dacht ik .Mijn zwangerschap verliep normaal, bijna zorgeloos! De baby zat verkeerd , in stuitligging, d.w.z ondersteboven, met haar kontje naar beneden. Een geboorte was in die tijd zo al een ingewikkelde operatie voor moeder en kind, ja, je had natuurlijk de zwangerschapscursussen die hoorden je voor te bereiden op de barensweeën. En wat hadden zij daar als voornaamste middel om de pijn te bestijden ? Juist, ja, ademhalingsoefeningen. Wat was de les ? : pijn hoort bij een vrouwenleven, pijn is fijn, mooi is afzien ! Als er een God bestaat dan heeft die aan geboren worden toch niet veel tijd besteed. Iedereen liep maar te razen over het wonder van het leven. Ik had een groottante die op de koffieklets er over opschepte Och schat, voor een tas koffie zet ik een kind op de wereld, bij mij valt dat er gewoon uit :shock:!Ik versta héél goed waarom die kleine op zich laat wachten hoor ! Terwijl je als moeder zon kind ter grootte van een kegelbal door je vagina probeert te persen, moet die kleine zich in allerlei bochten wringen om eruit te geraken , maar één keer je naar buiten komt begint de miserie. Dus ik begrijp goed waarom zon babytje zich liever binnen verstopt, als ik een babytje was zou ik ook twee keer nadenken voor ik eruit zou komen. Eerst en vooral al dat wringen en wroeten voor je door die veel te smalle uitgang geraakt. Dan krijg je meteen al dat felle licht in je gezicht, alsof je op een politieverhoor ondervraging zit! Wie ben je en wat komt u hier doen ? Dan snijden ze je permanente voedseltoevoer af en tenslotte beginnen er allerlei vreemde mensen je te bepotelen, ze leggen je op een koude weegschaal, je wordt gewassen en papa moet zijn eerste fotos nemen en meneer doktoor is ondertussen je moeder aan het dichtnaaien. Dus zolang je daar binnen zit is alles tiptop in orde. Maar eruit komen moet het toch hoor! Hopelijk laat het niet te lang meer op zich wachten !:lol: 
|
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Gelukkig is dat een pijn die je onmiddellijk vergeet.
