Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anoniem ook soms ongegrond.
Ik ben een man en woon in Brugge (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Keramiek-pottenbakken-Beeldhouwer-Airbrush.
Door een medische fout ben ik rolstoelpatient geworden, en wil mij niet laten kisten. Niemand zal mij ooit horen klagen hoe ik me echt voel, ik moest beginnen zoeken naar iets om bezig te houden.
Die dag kon ik me terug herpakken Zo zie je maar als je iets wil, dan kan men het bereiken. Mijn leuze is, waar een wil is dan is er een weg.En doe nooit iets om iets terug te krijgen.
Na al die strubbelingen kon toch de tentoonstelling geopend worden ,het was meer een prijs uitreiking dan een opening van een tentoonstelling .De coordinator had voor verschillende mensen iets gekocht waaronder de sponsor de mensen van de werkgroep kortom iedereen was wel voor iets gevraagd op het podium .Dat verschillende mensen van de werkgroep zich afvroegen voor wat is dit allemaal goed het was niet de bedoeling, volgens sommige mensen in de werkgroep die zich vragen stelde wat heeft dat gekost en van waar komt het geld voor al die geschenken. Het was allemaal chocolade en snoep mooi verpakt kwam zelfs van een van de hoofd sponsors al het de geschenken ,er was wijn voorzien en bier maar niets van frisdrank wat al een flater op zijn eigen is .Al mensen die medicatie nemen konden al niets anders drinken want er was niets voorzien toen iemand de opmerking maakte bij de coordinator, zei deze ze moeten maar hier op het einde van de straat gaan halen en dan moesten ze het nog zelf betalen ronduit schandalig. Nu moet ik wel zeggen buiten al die problemen heb ik veel bijval gehad met mijn beeldjes,wat er was een afspraak met de 27 kunstenaars dat ik met al mijn werken mocht komen staan en zij met drie stuks op 2 verschillende locatie 1 het hoofdstuk volgens de kunstenaar in de ene plaats en de 2 andere stukken op de ene plaats die groter en ruimer was..Er was afgesproken met de kunstenaar een lijst op te maken de waar iedere keer op de ene locatie 1 persoon in de voormiddag en een in de namiddag,en op de 2 de locatie die groter was 2 personen in de voor middag en 2 personen in de namiddag van dienst te zijn .Dat was al in een van vooraf gaande vergaderingen met de kunstenaars af gesproken .Ook werden er kaarten gegeven aan elke bezoeker om zijn naam en adres op de achter zijde van de toegangskaart te schrijven en daar konden de bezoekers op als ik me niet bedrieg op 26 september dan zogezegd bij de finisage prijsuitreiking plus het overhandigen van cheque met het bedrag dat opgehaald was geweest met de verkoop van de werken en de sponseringsgelden van 10% gingen ook naar mij komen;Word vervolgd
Nu aangekomen aan de plaats van de opening doorweekt van de regen allemaal zowel die mensen die ons hebben geholpen als zij zelf stond de coördinator, aan de ingang voor ons te begroeten toen die persoon uitviel naar coördinator dat het schandalig was. Dat hij geen plaatst voorzien had voor de persoon waarom dat het eigenlijk allemaal draaide mijzelf dus, voelde ik ook wel een opgekropte woede tegenover alles dat gebeurde in het heden maar ook in het verleden. Zoals het weigeren van een kunstenaar omdat hij een werk had geplaatst dat zogezegd niet door de beugel kon door het koningshuis want volgens de coördinator zou er iemand aanwezig zijn bij de opening van de tentoonstelling van het koningshuis namelijk Fabiola en zij zou dat schilderij hebben gezien en vond dat het niet door de beugel kon dat er zoiets werd tentoongesteld. Maar dat waren allemaal uitvluchten om andere kunstenaars die te laat waren om zich in te schrijven er toch bij te horen want ze hadden allemaal van het enorme project dat het zou moeten worden veel voorgesteld. Dus werd er in een besloten vergadering beslist om die persoon te vervangen door een vriendjes kunstenaar maar dan wel vrouwelijk als begrijpt wat ik bedoelen. Want wat jullie nog niet weten was dat de coördinator verschillende besloten vergaderingen hield zonder de voltallige werkgroep erbij te nemen of te verwittigen maar ik was er altijd bij van mij waren ze niet bang dat iets zou zeggen, ze deden het allemaal voor mij dus begrijp je wel dat ik moest zwijgen. In een van die vergaderingen werd zelfs geopteerd op de organisator buiten te krijgen zodoende zou deze zijn vrouw ook uit de kunstgroep verdwijnen en kwam er weer een plaatst vrij voor een vriendjes kunstenaar omdat er wel besloten was van in het begin met een maximum van 28 kunstenaars te werken. Nu eerlijk gezegd had ik een goede band met de organisator en heb hem verwittigd van hun plan misschien niet eerlijk naar de coördinator toe maar vond het wel een beetje te ver ging. Heb ik er verkeerd aangedaan met als klikspaan te fungeren of niet dat laat ik aan jullie over om te beslissen, ik zelf denk van niet omdat ik al vond die besloten vergaderingen zijn ook niet rechtvaardig, dus waarom zou ik niet de mens mogen verwittigen ten eerste dat ik vertrouwde en ten tweede het was een goede vriend. Om nu terug te komen op de aankomst aan de tentoonstelling stond iedere kunstenaar in een rij waar ik door moest gaan en op het moment dat ik de kunstenaar tegen kwam die in de plaatst was gekomen voor die andere dat plaatst moest maken heb ik dan mijn gedacht gezegd dat het schandalig was om op z'n sluwe wijze binnen de groep te komen en niet ver van het gesprek stond de vriendin van de afgewezen kunstenaar die zelf kunstenares is en dan nog een hele goeie had alles gehoord en zij kwam naar mij die vriendin en zei je moet je niet opwinden allemaal van de groep staan achter jouw, en weten heel goed wat er hier allemaal gebeurd is. Deze woorden gaven mij moed want drie voor het eigenlijke gebeuren wou ik zelf stoppen met de hele zaak omdat er zoveel onrecht werd aangedaan aan mensen die het oprecht meenden dat ik zei is het wel allemaal zinvol. Ik heb daarover met de organisator gesproken en de secretaris en die zeiden mij er zijn al die sponsors die geld hebben gestort en al die mensen die zich hebben ingezet om die volledige tentoonstelling op poten te hebben gezet dat ik me nu niet mocht terug trekken en op mijn tanden bijten en alles zou wel goed komen. Van de voorzitter moesten we ook niet veel verwachten want die was goed bevriend met de coördinator want hij werkte voor hem hij was zijn chauffeur de voorzitter was namelijk VLD senator. En had zich aangeboden om voorzitter te zijn van de happening maar heel veel hebben we hem niet gezien wel enkele malen maar als er problemen waren vanwege de werkgroep of via de kunstenaars die met onbeantwoorde vragen waren zag men de senator niet. Het vervolg komt later
Dus waren er al mensen die zich begonnen af te vragen van de werkgroep waarom er nooit een verslag werd opgemaakt maar ook nooit de boeken zag.En zo volgenden de weken zich op van de voorbereiding van de tentoostelling ten voordele van mij die voorzien was van 27-08-2001 tot 9-9-2001. Met vallen en op staan in de werkgroep kwan de dag aan van de opening van de tenttonstelling met ,met als eerste flater dat het op die dag water goot en de opening was voorzien in het prinsenhof te Brugge en er was geen plaatst voorzien voor mij om te parkeren,maar er stonden wel drie voertuigen met reclame.Ik reed naar de persoon die de het hele project had op poten gezet en vroeg als er geen mogelijkheid was om mijn voertuig daar te parkeren hij zei nee. Dus moest ik parking gaan zoeken en het enige plaatje dat ik vond was op het zand ongeveer een 2 tal kilometer van de plaatst, mijn vrouw en ik in de rolstoel naar de opening maar het begon water te gieten .Wij zo snel als mogelijk want we waren ons regenscherm vergeten schuilen ,en heel toevallig liep er een persoon voorbij met een groot regenscherm.Ik zei nog voor te lachen tegen die mensen als het niet mogelijk was om deze te gebruiken.Op dat moment zei die persoon tegen mij maar nee philip kom er maar bij onder ,ik stond aan de grond genageld met mij kar hoe kon die persoon mijn naam weten .Ik kon het niet laten van het te vragen en hij zei dat hij het had gelezen in de krant, en kwam naar de opening van de tentoonstelling en natuurlijk stond mijn foto erbij.Hij was verontwaardigd die persoon dat er geen parking was voorzien voor mij, niet dat ik een voorkeursbehandeling wil maar je zou toch denken dat er geen probleem zou zijn voor de persoon waar het allemaal omdraaide. Maar dat had ik niet verwacht ik ben nog vergeten te zeggen dat ook mijn dochter mee was bij ons met haar vriend .Maar kom met die bereidwillige personen dat we tegenkwamen zien we toch niet volledig doordrenkt van de regen ,maar toch redelijk nat kwamen wij aan bij de plaats van het gebeuren.Je kon je wel inbeelden dat die mensen het een schande vonden en ook zeiden tegen de organisator, net zoals wij allemaal ons gedacht ervan vonden zeiden tegen hem hoe schandalig hij het had georganiseerd.Ik moet wel toegeven dat hij niet verantwoordelijk kan gesteld worden dat het regende maar kon dan toch een plaats gelaten hebben voor mij in plaats van een reclamevoertuig. Maar al bij al hebben die mensen wij toch nog het beste ervan gemaakt langs de weg ,en hadden we nog veel plezier doordat ik grappen vertelde om de sfeer niet volledig kapot te laten gaan .Nu denk je zeker hij zet zich zelf in de bloementjes door te zeggen dat ik kon grapjes vertellen .Maar ik ben iemand dat niet snel zal tonen normaal of spreken als ik pijn heb of problemen ,normaal zal ik met sneller bezighouden met mensen die problemen hebben. En nu denk je waarom verteld hij dat dan allemaal gewoon om iedereen te waarschuwen die in mijn situatie zit en kan komen te zitten ,want niemand is er vrij van ik ben het levend beeld van zoiets 6jaar en een 1/2 kon ik nog lopen en door een medische fout zit ik hier nu.Maarja dat is iets anders ik zou beginnen afdwalen van de eigenlijke feiten en die zijn niet van de poes als je alles bij elkaar plaatsen .Want eerlijk gezegd kan ik het beter zeggen dan opschrijven maar ik probeer mijn best te doen dat het verstaanbaar geschreven is of word. Maar voor de rest zal je morgen nog eens langs moeten komen als het jullie intresseerd natuurlijk .Je kan nooit iemand verplichten om op je blog te komen als je het doet is het heel vriendelijk en zoniet zullen nog veel missen maar dat laat ik in het midden voor jullie
In 2001 werd er ten voordele van mijn invaliditeit een tentoonstelling georganiseerd om zo bepaalde veranderingen de doen aan ons huurhuis, daar dat de maatschappij het wel toeliet maar niet in de kosten tussenkwam. Besloot er twee mensen met een voorstel om een tentoonstelling te doen ten voordele van mij .Alles werd op poten gezet met verscchillende mensen werd alles in elkaar gepuzzeld met sponsors en al,er was zelfs een senator voorzitter van het evenement.Er was wel iets dat me tegen de borst stoot was het feit dat ik altijd moest meegaan voor sponsering te krijgen.Voelde me echt een bedelaar maarja wat doe je er aan het per slot van rekening iets wat men doet ten voordele van mij,maar eerlijk gezegd voelde ik me daar rot bij wat had het gevoel dat ik gebruikt werd om zo aan geld te komen. Nu werden er verschillende kunstenaars aan geschreven als ze niet wilde meedoen aan dat doel en ja hoor er kwam veel respons op ,maar er werd wel 1000bfr gevraagd om zogezegd zeker te zijn dat de kunstenaars zouden meedoen .Blijkbaar was dat geen probleem want na de tentoonstelling zou iedere kunstenaar zijn 1000bfr terug krijgen . En zo groeide dat project uit tot iets enorms zelfs kwam er een minister een woordjes doen minister Daems.Er werd enorm publiciteit gemaakt rondom het gebeuren was niet te beschrijven hoeveel zo erg veel dat verschillende mensen die in de organistatie zetelden zich vragen begonnen te stellen. Konden wij dat allemaal bekosttigen met de opbrengst van de sponsering,maar nooit zagen wij de boeken van in en uitgaven wat bij ons wel argwaan wekte .Normaal moet bij iedere vergadering van iets de penningmeester zijn of hoe dat men het ook mag noemen maar de persoon die de financien bij houd aanwezig zijn. En die persoon was erbij na nooit of had dan de boeken vergeten we mochten vragen wat we wilden alles was oké .Dus iedere persoon geloofde de sceretaris hij had immers alle touwtjes in handen,en niemand had dan ook maar zijn inbreng in te zeggen er komt een vervolg.
Mijn zoektocht is gelukt voor mij toch ik weet niet van jullie
Na lang zoeken heb ik toch iets gevonden waar ik me kon in uitleven ,beelden kappen schuren en polieren.Na verloop van tijd zocht ik iets anders en dat vond ik in airbrusch nu zeggen jullie zeker wat is dat ,dat is waterverf spuiten met een pistool en een compressor op canvasdoek of op special papier .Later ben ik dan beginnen zoeken naar iets anders en heb dat gevonden in keramiek en pottendraaien in klei .Dit doe ik nog maar enkele maanden maar beeldhouwen en airbrush is toch al vanaf het ontdekken dat ik niets anders meer kon doen dan zoiets. Dat is nu toch al een vijftal jaar ben daar eigenlijk toevallig op gekomen , toen ik een winkel binnenreed in een kunstwinkel die alle soorten matriaal verkocht voor het maken van iets.Na lang zoeken kwam de verkoper plots met een heel mooi beeldje in speksteen dat is een soort steen dat je met een rasp kan bewerken zeer breekbaar . Maar overgevoelig aan krassen maar toch zo mooi toen ik op een dag bedacht wilde ik iets maken met detail maar dat was zeer moeilijk in speksteen en ben dan begonnen met massagine geel afkomstig uit het zuiden van Frankrijk , Spanje , Portugal is dus eigenlijk een rotssteen wel harder om te kappen maar je kan meer detail in steken zal enkel vb tonen
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anoniem ook soms ongegrond.
