de stem

gekleed in groen

deed mijn wereld

trillen

 

de grond

onder mijn voeten

brak

 

een vloedgolf

bitter water

 

de stem

gekleed in groen

sprak zacht

dag

tot later

© Selene

 

 

de horizon

komt dichterbij

 

mijn wereld

wordt wat klein

 

de lucht

is niet meer

stralend blauw

 

toch

voel ik

warme zonneschijn

 

het is de warmte

van de hoop

 

van liefde

en van aandacht

 

van hen

die heel dicht

bij me zijn

 

hun warmte troost

verzacht

mijn pijn

 

 

           © Selene

de wereld om mij heen

verandert

 

van licht

naar donker

van donker

naar licht

 

en al die tijd

voel ik de warmte

van alle aandacht

op mij gericht

 

het doet zo goed

nu te ervaren

dat ik er niet

alleen voor sta

 

jouw lieve blik

jouw warme hand

is altijd bij me

waar ik ook ga

 

de wereld in mijzelf

verandert

 

mijn golven

zijn een woeste zee

toch blijf ik vol vertrouwen

want jij

loopt immers met me mee ?

          © Selene

 

 

een pad vol kronkels

een weg vol hobbels

bewandeld door

een sterke geest

vele hobbels zijn genomen

vele kronkels zijn geweest

 

soms tesamen

meest alleen

soms verdwalend

meest er doorheen

soms in het duister

meest in het licht

het eind van haar pad

is nog lang niet in zicht

 

die sterke geest

zij wandelt door

iedere kronkel

iedere hobbel

wordt moedig genomen

totdat haar ziel

tot rust is gekomen

 

 © Selene