sinds de dag van mijn geboorte

bewandel ik mijn levenspad

hoge bergen ,  diepe dalen

zelden zijn de wegen glad

 

steeds word ik bij de hand genomen

en onzichtbaar begeleid

toch ben ik soms aan het dwalen

raak dan de richting kwijt

 

maar mijn geloof en diep vertrouwen

troosten en verrijken mij

want het einddoel van mijn reis op aard

komt steeds dicht en dichterbij



© Selene

 

ze twinkelden

en straalden pret

die lichtjes in haar ogen

ze lachte naar de engeltjes

die dartel om haar vlogen

 

ze leefde

in een sprookjesland

en bouwde luchtkastelen

ze was de ganse dag
met boskabouters aan het spelen

 

ze was zo puur

zo zorgeloos
en lieflijk klein

heel eventjes was ik jaloers

en wenste weer een kind te zijn



© Selene

 

het is nog niet zo lang geleden

dat jij ter wereld kwam

dat ik je zachtjes wiegde

en in mijn armen nam

 

je was zo klein

zo warm en heerlijk mollig

je blonde dons

zo geurig en zo wollig

 

je brabbelde en kraaide

strooide liefde in het rond

nu praat je als een echte wijsneus

grote mensen taal komt uit je mond

 

parmantig als een echte dame

heb je steeds je antwoord klaar

je blijft mijn lief,  mijn ware wonder

zo klein,  zo groot,  nu al vijf jaar

© Selene

kaarslicht
schemert in mijn kamer
silhouetten op de wand
vage contouren
van vurige vlammen
zweven dansend hand in hand


de vlammen vervagen
de kaars wordt gedoofd
de passie gloeit na
op het zachte behang
verstild blijf ik staren
herken en verlang



© Selene

mijn zoute druppels
heb jij zoet gekust

mijn verwarde gedachten
zacht in slaap gesust

mijn kromme zinnen
heb jij recht geschreven

geloof me lieverd
zonder jou
kan ik niet leven



© Selene

 

geef me je hand

hij is zo lief en zacht

 

geef me een knipoog

terwijl je op me wacht

 

geef me de ruimte

om een gedicht te schrijven
 

maar geef me vooral mezelf

dan kan ik bij je blijven



© Selene

weet je ...

 

soms regent het hier binnen

en buiten schijnt de zon

dat brengt me in verwarring

ik wist niet dat dat kon

 

dan is het binnen aardedonker

en buiten heel mooi licht

dat brengt me in verwarring

ik doe mijn ogen dicht

 

weet je ...

 

met mijn gesloten ogen

zie ik ineens veel meer

dat brengt me in verwarring

het overkomt me telkens weer

 

maar als ik dan mijn ogen open

en dat licht laat binnenstromen

verdwijnt die kille duisternis

en is er rust in mij gekomen



© Selene

ik loop genietend

door de regen

natte striemen

op mijn huid

ik loop verrukt

door diepe plassen

mijn gedachten

schoon te wassen

 

storm of regen

't maakt geen verschil

ik loop maar door
zolang ik wil



© Selene

 

      achter jouw ogen

      verscholen verdriet

      veilig verborgen

      opdat niemand het ziet

 

      jou weer te zien lachen

      dat wil ik zo graag

      je luid horen zingen

      in plaats van geklaag
 

      ik wil je graag helpen

      laat me nu toe

      met liefde overstelpen

      maar ik weet niet hoe ...



        © Selene

wanneer de lichtjes branden

in het nachtelijk duister

hoor ik hun heldere stemmetjes

hun lach en hun gefluister

 

ze flonkeren in het dennengroen

verspreiden zacht hun licht

en toveren een glimlach

op mijn betraand gezicht

 

wanneer de lichtjes branden

verdwijnen alle vragen

voel ik een diepe rust

en kan mijn last weer dragen



 © Selene

zij droomt haar dromen

naar morgen,  naar later

een leven in vrede

geen verdriet en geen pijn

maar waarom niet nu

waarom dat uitstel

wat als er nooit meer

een morgen zal zijn

 

een morgen vol vreugde

vol hoop en vertrouwen

wat lichtere wolken

al zijn ze maar klein

een dag om te leven

je liefde te geven

maar zal er voor haar

weer een morgen zijn

 © Selene

in jouw ogen
lees ik ze
je hoeft ze niet
hardop te zeggen
zo lief
zo warm
je hoeft ze mij
niet uit te leggen

al die woordjes
in jouw hoofd
ze worden
steeds verzwegen
maar dat begrijp ik
o zo goed
je bent gewoon
verlegen



© Selene

ieder lichtje

in de boom

heeft zijn eigen kleur

 

ieder kaarsje

dat er brandt

heeft zijn eigen geur

 

alle verschillen

groot of klein

het is een mengelmoes

van anders zijn

 

bewaar die eigenheid

in je hart

het maakt ons samenzijn

zo apart

 

 

© Selene

 

 

 

als in de avond

woorden zweven

zoekend

naar een vaste grond

bied ik ze een schuilplaats

tot de ochtendstond

 

ze rusten

en ze mediteren

rijgen zinnen aan elkaar

en als de nieuwe dag begint

maak ik ze openbaar

 

het duister is weldadig

geeft inzicht en verzacht

zo kan een ieder lezen

wat het late uur

heeft voortgebracht

 

 

© Selene

 

 

laat me lachen

laat me huilen

geef me vrijheid

om te zijn

 

laat me zwijgen

laat me spreken

uren,  dagen

of zelfs weken

 

soms ben ik groot

dan weer zo klein

maar geef me ruimte

om te leven

slechts dan
kan ik
mezelf weer zijn

 

 

 

© Selene

 

 

 

 

verscholen

in het dichte bos

staat een oude droomboom

hem vertel ik zonder schroom

mijn verdriet

en tegenslagen

 

diepgeworteld

en goed geaard

luistert hij

kalm en bedaard

naar mijn pijn

en vele vragen

 

door zijn wijsheid

en zijn pracht

zijn onmetelijke kracht

kan hij steeds

mijn angst verjagen

 

die oude droomboom

is een troost

een goede plek

waar ik graag vertoef

als ik somber ben

en droef
in deze donkere dagen

 

 

© Selene

 

 

 

 

het kind in mij

wil zingen,  dansen

springen

over een te brede sloot

 

het kind in mij

wil lachen,  sjansen

waterspatten

in de goot

 

het kind in mij

wil huppelen

en als een vogel

heel hoog zweven

 

vandaag

ga ik op zoektocht

waar is het kind in mij

gebleven ?

 

 

© Selene

 

 

 

de muren zo wit

de lampen zo fel

het bed waarop ik lig

zo koud

 

adem in

adem uit

klinkt een stem

vanachter een ruit

 

het voelt niet goed

ik wil vluchten

maar het moet

diepe zuchten

 

de klok tikt door

ik lig heel stil

mijn gedachten

laat ik vrij

 

adem in

adem uit

een laatste maal

dan is ook dit voorbij



© Selene

ga met mij mee tot aan de brug

en laat me niet alleen

het water is onpeilbaar diep

toch moet ik er doorheen

 

ga met me mee tot aan de brug

blijf even naast me staan

sla je armen om me heen

en laat me nog niet gaan

 

maar starend naar de overkant

naar wat ligt in het verschiet

neem je mij weer bij de hand

want het is mijn tijd nog niet

© Selene
 

een warme wollen deken

heb ik voor jou gemaakt

de kilte blijft nu buiten

als hij je huid aanraakt

 

de schapen

hebben wol gegeven

blij verlost van zware vracht

er is veel liefde in geweven

hij zal je warmen 

iedere nacht

 

ik wil hem zo graag geven

voor je plekje in deze kou

 

waarom

nou ja

gewoon ...

 

ik ben zo blij met jou



© Selene