laat me lachen

laat me huilen

geef me vrijheid

om te zijn

 

laat me zwijgen

laat me spreken

uren,  dagen

of zelfs weken

 

soms ben ik groot

dan weer zo klein

maar geef me ruimte

om te leven

slechts dan
kan ik
mezelf weer zijn

 

 

 

© Selene

 

 

 

 

verscholen

in het dichte bos

staat een oude droomboom

hem vertel ik zonder schroom

mijn verdriet

en tegenslagen

 

diepgeworteld

en goed geaard

luistert hij

kalm en bedaard

naar mijn pijn

en vele vragen

 

door zijn wijsheid

en zijn pracht

zijn onmetelijke kracht

kan hij steeds

mijn angst verjagen

 

die oude droomboom

is een troost

een goede plek

waar ik graag vertoef

als ik somber ben

en droef
in deze donkere dagen

 

 

© Selene

 

 

 

 

het kind in mij

wil zingen,  dansen

springen

over een te brede sloot

 

het kind in mij

wil lachen,  sjansen

waterspatten

in de goot

 

het kind in mij

wil huppelen

en als een vogel

heel hoog zweven

 

vandaag

ga ik op zoektocht

waar is het kind in mij

gebleven ?

 

 

© Selene

 

 

 

de muren zo wit

de lampen zo fel

het bed waarop ik lig

zo koud

 

adem in

adem uit

klinkt een stem

vanachter een ruit

 

het voelt niet goed

ik wil vluchten

maar het moet

diepe zuchten

 

de klok tikt door

ik lig heel stil

mijn gedachten

laat ik vrij

 

adem in

adem uit

een laatste maal

dan is ook dit voorbij



© Selene

ga met mij mee tot aan de brug

en laat me niet alleen

het water is onpeilbaar diep

toch moet ik er doorheen

 

ga met me mee tot aan de brug

blijf even naast me staan

sla je armen om me heen

en laat me nog niet gaan

 

maar starend naar de overkant

naar wat ligt in het verschiet

neem je mij weer bij de hand

want het is mijn tijd nog niet

© Selene
 

een warme wollen deken

heb ik voor jou gemaakt

de kilte blijft nu buiten

als hij je huid aanraakt

 

de schapen

hebben wol gegeven

blij verlost van zware vracht

er is veel liefde in geweven

hij zal je warmen 

iedere nacht

 

ik wil hem zo graag geven

voor je plekje in deze kou

 

waarom

nou ja

gewoon ...

 

ik ben zo blij met jou



© Selene

            

het schemert

en het is nog vroeg

 

maar mag ik even

bij je komen

ook al lig jij

nog te dromen

 

mag ik even

bij je zijn

want vandaag

voel ik me klein

 

het schemert

en het is nog vroeg

maar eventjes

is al genoeg



© Selene

de deur naar buiten

staat weer open

 

binnen

wordt het langzaam licht

 

gezonde lucht

kan binnenstromen

verdrijft gestaag

mijn bange dromen

 

de deur naar buiten

staat weer open

 

stapje voor stapje

vol goede moed

adem ik herfst

in overvloed



© Selene

 

 

 

 

gedachten

tollen in het rond

zoekend

naar houvast

 

de molen

draait en draait

maar door

van links naar rechts

van achteren

naar voor

 

ze botsen

en ze rollen

ze blijven

almaar tollen

 

er komt geen einde

aan hun vlucht

 

ik kijk ernaar

en zucht....

 

 

© Selene

 

vandaag

is alles anders

 

de kleuren

van gevallen blad

de geuren

van het stromend nat

de wolken

zijn wat dieper grijs

dit alles

brengt me van de wijs

 

vandaag

is alles anders

 

dan verlang ik

naar weleer

een beetje vreugd

en liefst nog meer

naar onbezorgde dagen

zonder ziekte

zonder vragen

 

maar ...

vandaag is dat er niet

enkel onzekerheid

en diep verdriet

 

 

© Selene

 

 

 

 

de schoenen

aan mijn voeten

zijn vandaag

een beetje klein

ik slenter

maar zo'n beetje

want ...

ik hoef niet altijd

groot te zijn

 

de jas

die ik soms aantrek

is al oud

en draagt zo fijn

hij zit wat krap

en is versleten

maar ...

ik hoef niet altijd

mooi te zijn

 

mijn ogen

kijken soms wat donker

hebben verdriet

en stralen  pijn

ze tonen

wat ik voel van binnen

maar ...

ik hoef toch niet altijd

blij te zijn ???

 

 

 

© Selene

 

 

 

 

de weg

naar binnen

leidt omhoog

ver weg

van aardse zaken

 

gedachtes

worden zuiver

in staat

je kern te raken

 

ontdaan

van ballast

schuldgevoel

en aangeleerd gedrag

 

leert de weg

naar binnen

wat je

nooit eerder zag

 

een mooi

en eerlijk mensenkind

dat zich

aan dit leven bindt

 

verlangend

te worden begeleid

in liefde

en geborgenheid

 

 

© Selene

laat het donker donker zijn

heb respect voor het nachtelijk uur

de duisternis is heel weldadig

voor jezelf en de natuur

 

laat het donker donker zijn

beleef het mysterie van de nacht

ga bij jezelf naar binnen

en voel je innerlijke kracht

 

teruggeworpen op jezelf

komt je chaos weer tot rust

beleef je vele dromen

tot de zon je wakker kust



© Selene

hij leest woorden in haar ogen

voelt de warmte van haar blik

raakt iedere keer diep bewogen

door die ene intense klik

 

woorden worden niet gesproken

ogen vertellen een eigen verhaal

wat die hem willen zeggen

begrijpt hij allemaal

 

de stilte en het zwijgen

het voelen van elkanders pijn

maakt warm en tevens dankbaar

dat woordeloos zo mooi kan zijn

© Selene
 

 

 

 

 

het is

de stilte

van jouw aandacht

die me
diep beroert

 

het is

de liefde

in jouw ogen

die me

door het onbekende voert

de weg

die wij nu samen gaan

is vaag

en heel erg lang

 

maar aan jouw zij

voel ik me sterk

vol goede moed

en niet zo bang

 

 

© Selene

 

 

 

zoekend

naar de zin van ziekzijn

lees ik woorden

in zwart-wit

 

harde woorden

over het kwaad

dat diep in mij

gevangen zit

 

zoekend

naar een weg

van inzicht

en van bergen hoop

 

lees ik woorden

in zwart-wit

over de vreemde cel

die mijn lichaam binnensloop

 

dolend

op mijn eigen weg

bid ik

om kracht en moed

 

het lezen

van de juiste woorden

geeft rust

en doet me goed

 

 

© Selene

 

 

 

 

 

vluchtend

uit de chaos

van gevoelens

zoek  ik

een moment van rust

 

een moment

van rust en vrede

zonder woorden

zonder rede

 

een moment

vol zachte

lieve kleuren

vol zoete

milde geuren

slechts een moment

waar ik eventjes

mezelf kan zijn

soms heel groot

en soms heel klein

 

 

© Selene

 

 

 

onder

een dikke deken

van schemer

en onzekerheid

 

sluimert een kracht

die aards lijden

en mijn pijn

verzacht

 

het is een kracht

van hoop

van moed

en van vertrouwen

 

het is een kracht

die mij de waarheid

van mijn leven

leert aanschouwen

 

een leven

als een doolhof

steeds zoekend

naar het licht

 

maar ondanks

schemer en onzekerheid

blijft mijn blik

op morgen gericht

 

 

© Selene

 

de slaap

wil maar niet

komen

 

nooit

duurde een nacht

zo lang

 

mijn geloof

geeft me

vertrouwen

 

maar waarom

ben ik dan toch

zo bang

 

het is de dreiging

van de woorden

die de dag

mij brengen zal

 

het is de scherpte

van hun inhoud

glashelder

zuiver als kristal

 

het zijn slechts woorden

en  wat klanken

uitgesproken

door een witte jas

 

maar door hun diepte

en harde waarheid

wordt mijn leven
nooit meer zoals het was

 

 

 

© Selene

 

 

 

 

 

de wijzers

aan de witte wand

lijken stil te staan

 

het is wonderlijk

te ervaren

hoe langzaam
tijd kan gaan

 

liggend

tussen schone lakens

met veel aandacht

om me heen

 

zoveel zorg

en zoveel uren

 

zoveel liefde

toch zo alleen

 

 

© Selene