Het egoïsch gevoel.©xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De grootste dwaling,
een diepste waarheid,
belichaamt door de taal,
misleiding van wie je bent
door illusoir identiteitsgevoel.
Bij herhaling van een reeks klanken,
door stembanden van mijn ouders voortgebracht,
begint een woord, in 't hoofd een gedachte,
"Ik ben die reeks, die hoort bij mij"
praten doe ik in derde persoon enkelvoud.
Mijn IK-gedachte is geboren,
zo ook "mij" en "mijn" dingen.
Zij vormen een ego dat aan "mij" en "mijn dingen",
een zelfgevoel toe kent, mijn identiteit!
En bouwt mijn illusoir identiteitsbesef,
het door zintuigen waargenomen lichaam,
een monsterachtig reductionisme,
van wie ik ben in een oneindige diepte
de kern van mijn ziel, bestaan en zijn,
Dwangmatig denken,
een zinloze herhaling,
mijn ego als stem in mijn hoofd.
Opgesloten in het hevige lijden,
zitten "ik", "mij"en "mijn",
geconditioneerde identiteiten,
door mijn opvoeding, omgeving en cultuur.
Mildred A.S.Meyer Juni 2009
|