Angstzweet breekt me uit, het duurt niet lang meer (nog geen dag om precies te zijn) of de terreur begint! Ik heb het niet over terreuraanslagen, maar over de examens. Ik had er nog niks over gezegd omdat ik er liefst niet te veel aan wil denken, maar ik kan er nu niet meer rond, het is er, en het zal er blijven. Morgen heb ik al biologie en aardrijkskunde (oh hemel), ... Maar het kan erger, jawel. Op 15/6 moet ik studeren voor geschiedenis (helemaal niet makkelijk) en dat is ook de dag waarop mijn José moet spelen...(*huilt*) NU zal ik moeten kiezen. José en de andere hotties, of geschiedenis. Op zich geen moeilijke keuze, ware het niet dat het wel een belangerijk vak is, en een eindexamen waar alles vanaf hing. *Het leven is toch soms ongeloofelijk moeilijk, nietwaar?* Maar ja, de keuze is aan mij... Ik heb een idee! (Jawel af en toe gebeurt dat!) Wat als ik supporter voor José, en hij een doelpunt maakt waarmee hij de geschiedenis in gaat, dan heb ik dat ook geleerd. Ach, het leven is voor de slimme mensen, zeg ik altijd... Dit zou een fantastische oplossing geweest zijn, moest José een aanvaller zijn... Ach ja, leren zeker? Er zal niets anders op zitten...
Annelies... *met pijn in het hart*
P.S: Hij mag natuurlijk wel zijn match afzeggen, en mij komen helpen, dan zou ik het niet zo erg vinden om mij met geschiedenis bezig te houden. P.P.S: Om mezelf en u te troosten, heb ik een foto bijgevoegd met op de achterkant oa José, die zich staat om te kleden! Als dat niet goed gedaan is van mij....
Hoe kan ik nu anders dan over het WK te beginnen? Je kan de straat niet uit, of je merkt er iets van. Nu, zo erg vind ik dat niet, integendeel, ik vind het zelfs aangenaam. Oké, België doet niet mee, maar so what? Er zijn andere ploegen om voor te supporteren... Elke ploeg die tegen Nederland speelt bijvoorbeeld. Nu heb ik de eigenaardige trek om altijd voor de 'underdog' te supporteren. Wat dus dit jaar weer het geval is. Ik keek gisteren naar de Engeland-Paraguay, en ik was VERKOCHT. Ik focus mij weliswaar op andere punten dan mijn huisbewoners (of ze een knap koppeke hebben, ..) maar jongens, die mannen waren zalig! U zou ze bezig gezien moeten hebben. De Engelsen leken wel een bende kleuters in vergelijking met de Paraguyanen!! Bovendien (u hoort het, nu komt het) heb ik de ware gevonden! Hij heet José Montiel (naam alleen al!), is het nummer 17, verjaart 1 dag voor mij, en is (maar) 2 jaar ouder. Hij is niet alleen mooier dan knap, maar kan ook nog voetballen, wat van stomme Beckham met zijn verwijfde houding niet gezegd kan worden! God, ik heb genoten van die voetbalmatch. Trouwens, voor de vrouwen die geïnteresseerd zijn (José is al van mij), er waren nog knapperds op dat veld hoor!! Met name: Roque Santa Cruz (moest deze niet zo oud zijn, zou dit mijn ware geweest zijn), Diego Gavilan, en andere... Als u nu nog niet overtuigd bent dat mijn dreamteam dit WK even gaat winnen-ok, de Engelsen hebben van hen gewonnen, maar ze willen hun positie als underdog behouden, en overwachts uit de hoek komen- dan kan ik u de match op 15/6 tussen Paraguay en Zweden, warm aanbevelen. En wil u dan alsjeblief aan mij denken, en een paar kaarsen branden, of er toch tenminste een beetje op hopen dat ik nog langer van deze schatjes kan genieten? Komaan, wie wil nu dat die lelijke zweden doorgaan??
Tot slot heb ik om jullie nog maar eens te overtuigen een fotootje bijgevoegd...Geniet er van, but: The boy is mine... (Tis wel elemaal GEEn schoon foto)
Het ging vandaag zijn gewone gang van zaken, niks speciaals, en zeker niks boeiend. Het enige spannende in de hele dag was een lesje chemie, met een leerkracht die zo rood ziet als een tomaat (niet overdreven), supporter is van den 'Beerschot' en dan bovendien nog eens geen les kan geven ook. Ach ja, je kan niet alles hebben in het leven hé?! Ik heb vandaag dan ook nog een 'Bir' gekregen, ofwel 'Broek in Reet', voor de leken onder jullie. Dit is wanneer een kerel (liefst een met veel kracht) je hoofd plet, en er een paar andere gasten je onderbroek helemaal naar boven trekken. Niet leuk dus, u kan het verstaan. Maar ja, een gewone dag dus, niks boeiends, ik zei het net... U gelooft mij niet? Tsss, bende negationisten (ik heb een nieuw woord geleerd en ik wil het per se gebruiken, sorry)! Het is niet altijd leuk en boeiend om een puber te zijn, en spreek me niet tegen, protestante nihilisten...=)
Sommige mensen vragen zich af hoe ik me voel en hoe ik ben, maar ik vraag jullie vriendelijk om geen onechte conclusies te trekken uit wat ik schrijf. Soms klinkt het allemaal wat depri, maar weet dan dat ik dit gebruik om mijn 'tijdelijke' gevoelens te uiten. Dit is een voorbeeld hiervan:
Once upon a time there was a girl In her early years she had to learn How to grow up living in a war that she called home never know just where to turn for shelter from the storm It hurt me to see the pain cross my face Everytime my mother's fist would put her in her place Hearing all the yelling I would cry up in my room Hoping it would be over soon
chorus: Bruises fade mother but the pain remains the same And I still remember how you kept me so afraid Strength is my father for all the love he gave And every morning that I wake I look back at yesterday And I'm OK
I often wonder why I carry all this guilt When it's you that helped me put up all these walls I've built Shadows stir at night through a crack in the door Echoes of a broken child screaming please no more Mother won't you understand the damage you have done For you it's just a memory, but for me it still lives on
Bruises fade mother but the pain remains the same And I still remember how you kept me so afraid Strength is my father for all the love he gave And every morning that I wake I look back at yesterday
It's not so easy to forget All the marks you left along my neck When I was thrown against cold stairs And every day afraid to come home in fear of what I might see, next
Bruises fade mother but the pain remains the same And I still remember how you kept me so afraid The strenghth is my father for all the love you gave Every morning that I wake I look back to yesterday And I'm Ok
Naar: Christina Aguilera (Ja Padre, het is de dees die we in concert zagen...=))
Lieve groeten van mij!
P.S: Ik studeer geen filosofie, maar het interesseert me wel énorm!
Wanneer je als baby geboren wordt, word je in deze wereld opgezogen.. Als je kleuter bent leer je die wereld kennen Als tiener probeer je je te redden in die wereld, en er je eigen weg in te banen Als puber probeer je die wereld te verbeteren en die naar je hand te zetten. Als volwassene doe je die moeite niet en word je geleefd. Tenslotte als bejaarde leer je die wereld opnieuw kennen, maar dan al hetgeen wetende dat je vroeger niet wist.
Op school slagen we er meestal niet in om iets zinnigs uit te kramen, maar af en toe is er een enkeling die het toch probeert, wat wel moeilijk is als je vrienden hebt die een half uur een boom uitlachen, zo maar.. Maar toch, je mag de hoop in zo'n geval echt niet opgeven, of je komt nergens. Vandaag ging het er over waarom de bananen krom zijn. Ik weet ook dat er waarschijnlijk een perfect logische verklaring voor is (bespaar me de details), maar wat ons interesseerde is wat God hiermee bedoeld heeft.. Had God hier een bedoeling voor, of heeft die man gewoon een raar gevoel voor humor? Wie zal het zeggen, feit is dat we er nu wel mee zitten, en ons geen antwoord weten. Nog zoiets, waarom komen de lekkere eitjes van een kip uit de kip haar achterste? Heeft God hier iets mee bedoeld? Volgens mij heeft hij gewoon tekens achtergelaten voor ons, en is het nu aan mij om die te vinden, en het mysterie op te lossen. Dus wil u om mij een plezier te doen, uw gevoeg even nakijken (of dat van uw partner) en mij uw reslutaten meedelen, zodat ik elke keer een stapje verderkom. Ik wil het wel enkel weten, als er bij u ook een ei uitkomt, of beter, iets anders! En zo komen we wel tot de oplossing!!
Annelies (hopeloos op zoek naar het antwoord)..*
P.S: Ofwel heb ik te veel Da Vinci Code gelezen, ofwel heb ik er weer maar eens voor gezorgd dat ik u 5 minuten in onzin heb doen verkeren. Ik weet het, het is geen leven als je geen hobby's hebt zoals ik... Graag gedaan!
Omdat het weer wat tegenvalt, dacht ik, laat ik de mensen wat opvroljken door wat vernuftige limericks.. Ik heb ze zelf niet geschreven, ik ben niet zo origineel, maar heb het voor u opgezocht op internet.(Dan moet u het niet meer doen... *De vrouw van een deken te Aken Lag 's nachts diepe zuchten te slaken Zij kreunde zacht:"O! Het kriebelt mij zo: Wel een deken in bed, maar geen laken."
*'Zolang je maar niet snurkt, kun je rustig slapen' sprak de leraar wrang tot twee heel suffe knapen. 'U hebt gelijk, meneer' sprak toen de oudste rakker, 'door dat gesnurk van ons wordt heel de klas soms wakker'
*Chanson d'enfant Mon oncle qui, mon oncle qui, mon oncle qui- tle ma tante et quand je suis plus grand je qui- tlerai ma gouvernante.
En nu mijn favoriet:
A terrible infant called Peter
Sprinkled his bed with a gheter gieter = watering can
His father got woost woest = angry
Took hold of a knoost knoest = tree branch
And gave him a pack on his meter Dutch saying meaning 'to spank'
Ik hoop dat jullie nu weer kunnen lachen.... Ik alvast wel!!
Ik was een hoopje ellende zag de dingen zwart Ik wou dat je niet belde ik bande je uit m'n hart Je wou dat ik je miste, ik wou dat je me liet Nu neem ik afscheid omdat ik weet dat je me niet graag ziet.
Het afscheid was soms moeilijk maar nu ben ik blij want ik weet dat dit afscheid nodig was voor mij. Vaarwel...
Sorry dat het zoo lang geduurd heeft voor ik nog eens achter dit schermpje kroop, maar dat was omdat ik nog aan het nagenieten was van mijn heerlijke fuif! Het was echt af... De mensen waren super verkleed, en de muziek was goed. Het leek wel of alle meisjes zich voor even Marilyn Monroe voelden, en de jongens Elvis Presley. In plaats van dat hevige gebonk, zoals sommigen onder jullie het wel eens durven noemen, was er ook echte 50' muziek. Wat trouwens ook het meest in de smaak viel, samen met de 'bamba, of te wel kuskesdans'. De jeugd was voor een aantal uur gewoon braaf, genietend van de muziek...Het enige wat niet veranderd kon worden, was het drankvolume. Om half 11 (het feestje begon om 20.00u) waren er al 4 bakken bier leeg. Stevig gezopen dus, maar geen ongelukken, integendeel! Ja, het was me het feestje wel!
Nu genoeg gefeest, gisteren ging ik op café met vriendinnen, en we amuseerden ons goed, maar dit café was een beetje saai, en we begaven ons dus naar een iets luidruchtiger cafétje. We nemen een plaats, en gaan naar de toog om een pint te bestellen. Ineens hoor ik van achter me : 'Paskescontrole'. Niemand minder dan Padre stond naast mij. Vrij grappig... Mijn broers en zus waren alleen, maar de drie oudsten zaten wel op café, grappig. Maar ik laat mijn vriendinnen natuurlijk niet in de steek, dus we nemen ergens een tafel vanachter, en zetten ons daar. Spijtig genoeg moesten ze wel al vroeg door, dus lieten ze mij daar alleen achter. Ik heb natuurlijk nog geen zin om naar huis te gaan, dus ik begeef me naar voren, en ik zet me gewoon bij pa en Blondie.. Op zich een vreemde situatie, maar wel fijn! Tot ons pa ging bestellen, en voor u: een pintje? Ik zie dit niet door veel ouders doen, de meesten zouden een hartaanval riskeren... Maar die van mij niet, pech voor al die ander!!
Nee, niet ik, ik zie mijn vader al hevig klikken op dit blogje van de zenuwen.. Sorry padre. Maar het is zoo erg als je mensen ziet die afgewezen worden, nadat ze hopeloos verliefd zijn. Kennen we dit niet allemaal? Nee, ik niet, tja, zou ik er dan wel over schrijven? Ja, want..ik heb het net meegemaakt bij iemand op school. Zo zielig! Een meisje was verliefd op een jongen uit een hoger jaar wil nu lukken dat die jongen een goede vriend van mij is. Die jongen, we zullen hem voor alle anonimiteit Mit noemen, is heel lief, en zorgde dan ook voor dat meisje. Zij denkt nu dat hij ook op haar verliefd is, maar het is niet zo. Wat moet je dan doen, als vriendin van beide? Dilemma...inderdaad! Maar ja de liefde is er om afgewezen te worden, nietwaar? Nochtans zie je verdacht veel koppeltjes bij ons op school dezer dagen, toeval? Misschien hebben ze het spreekwoord gevolgd: in mei leggen alle vogels een ei, en willen ze daar nu aan beginnen, wie zal het zeggen? Zaterdag is het trouwens mijn en mijn zus' verjaardagsfeesje! En het jaren 50' stijl!! Het wordt dus zaaaalig, verder verslag komt zeker, en vooral de pittige details, .. Wordt super!!
Ik ben weer helemaal terug van weggeweest, en hoe! Ik voel me goed, ik leef goed, kortom ik ben gewoon goed. Althans zo voel ik me op dit moment. Voor diegene die het al doorhadden, ik ben verhuisd...(Bij ons wordt het ook wel eens beschouwd als 'ruizen', aldus Ramboke, het kleinste lid) Mijn kamer is nu enorm, en ik voel me er op en top in!! Misschien heeft het ook wel iets te maken met het weer, dat gewoon zaaalig is, echt het weer om in bikini op je terras te liggen. Wat ik dus ook prompt gedaan heb, en daardoor al heel wat bruiner zie, echt waar, het is de moeite! Zelfs op school gaat het me voor de wind. Tenminste als dat de juiste uitdrukking is.. Wat ik wil zeggen is dat ik gelukkig ben, en dat ik voor heel even de hele wereld aankan..ik ga hem dan ook nu veroveren ..gaat iemand mee??
Zoentjes Annelies
Of zoals een goed vriend van me zei: 'Je suis heureuse, donc je suis'
Wat is er mis met deze maatschappij? Soms kan ik (en waarschijnlijk heel veel mensen op deze planeet) verschrikkelijk kwaad worden.. Mensen die door anderen worden doodgestoken voor niks, meisjes die na hun eten alles uitkotsen om toch maar maatje 34 te hebben, en eruit te zien als een lopende tandenstoker, kinderen die elkaar in het ziekenhuis slagen omdat ze bij de verkeerde ploeg voetballen...Is dit echt nodig, vraag ik me af?? Maar, ja, ze doen 'stille mars', en iedereen vindt het zoo erg, maar terzelfder tijd, als zoiets gebeurt, draait iedereen z'n hoofd naar de andere kant. Slechts één iemand zal z'n eigen leven riskeren voor dat van iemand anders. Is dit dan niet hypocriet? Pas op, ik vind het enorm erg wat er met Joe gebeurd is, maar ik walg van de zogenaamde 'sympatisanten die erg geschrokken zijn' en hem voor hetzelfde geld stilletjes hebben laten doodgaan. Is dit doemdenkerij? Misschien..Maar ik kan er niet aan doen, zo groeit de jeugd op. Met drugs, seks, drank en sigaretten, die gewoon voor hun neus liggen. Verkrachtingen als je als jong meisje nog alleen op straat durft rondlopen na 12.00 uur, wetende dat als je het aangeeft, de politie z'n rug naar je toekeert en het doorschuift naar iemand anders. Maar we zijn enorm goed gestuurd door onze regering! Zij maken zich druk over goedkopere computers en internet voor senioren (die er dan nog eens bedrogen uitkomen) terwijl het nucleaire afval zich blijft opstapelen, en we dit probleem telkens weer verschuiven naar onze kleinkinderen, als die er nog zullen zijn, want misschien hebben we ons zelf wel vernietigd binnen een jaar of 20?! Nu snap ik wat filmregisseurs bedoelen met 'aliens', dat zijn wijzelf, die stilletjesaan alles aan het kapotmaken zijn... Maar er is ook goed nieuws want het Vlaamse gebarentaal is officieel erkend! Zegf nu nog eens dat ik niet opensta voor positieve dingen in deze (bijna) verknoeide omgeving.
ANnelies, die het even allemaal niet meer ziet zitten.
P.s: Troost u, de zon zal z'n zonnestralen nog lang laten schijnen zodat de bloempjes kunnen bloeien, en wij daar vrolijk van kunnen worden..
De één zegt dat we geanimeerd zijn, de andere lawaaierig, maar het is (vast) allebei waar. U moet weten dat we thuis met z'n zessen zijn (leeftijden 3-43), u kan u zich dus voorstellen dat het allebei waar is. Op café's nemen we 2 tafels in beslag, we moeten verhuizen naar een groter huis, en oordopjes zijn een must, maar soms is het toch o zo fijn! Wat soms wel moeilijk is, is als we allemaal dringend iets te zeggen hebben, resultaat is dat zowat door elkaar roept, en probeert iets te zeggen, terwijl hij/zij weet dat hij/zij toch niet gehoord wordt...frustrerend. Voordeel is wel dat je spreken voor een groep kan inoefenen (later zeker goed in het middelbaar!). Gehoord worden is iets anders. Allé, je zal wel gehoord worden, maar er wordt niet geluisterd! Dit is ook logisch als iemand van 3 jaar een uitleg doet tegen iemand van 43, zullen de interesses ietwat verschillen. Dan spreek ik nog niet over naar de cinema gaan, want dat is onmogelijk met z'n allen, ten eerste: de prijs, ten tweede: IEDEREEN wil iets anders zien, begin daar dan maar eens aan. Ook de tonnen voedsel die wij nodig hebben zijn ronduit spectaculair gewoon! We zijn geen grote eters, maar toch, we hebben zelfs 2 botervlootjes nodig aan tafel opdat Padre ook kan eten en niet de hele tijd boter moet doorgeven.. Geanimeerd? Ja, zeker, en enorm fijn, zeker omdat je nooit alleen bent en zeker geen rust hebt. Lawaaierig? Ja, ook zeker!! U zou niet naast ons willen wonen, enkel dan voor de geur van het lekkere eten..!
What if we will regret what we did? Could we get a second chance to make it better? Will we take it than, or make the same mistake? -ANNELIES-
Tout s'en va, tout passe, l'eau coule, et le coeur oublie. -FLAUBERT-
Een stokoude heer wandelde door het bos Hij keek naar de vogels en riep: 'Ik wou dat ik kon vliegen, net als jullie' Hij wandelde, en wandelde tot hij viel over een grote steen. En voor een moment vloog hij. -ANNELIES-
Is het waar dat liefde spieren geeft en op den duur ook vuur? -BART MOEYAERT-
Aaah!*zucht van genot* VRijdag...eindelijk! Het was niet zo lang, maar een weekend dat verdient toch iedereen vind ik! Zeker ik dan. En het weer is eindelijk toppie, kunnen we weer bijna niks aantrekken, haha. Vandaag was dan nog eens een leuk dagje op school (gebeurt af en toe ook eens), maar dat begint zoiezo te beteren als het weer beter wordt, want het weer werkt op je humeur. Dus, hoe meer zon en warmte, hoe leuker de mensen, allé, in mijn geval is dat toch zo. Gisteren moeten uitleggen aan de leerkracht muziek waarom dat onze recensie niet af is*slik* (=> zie Hoe een avondje cultuur kan mislopen!), maar hij nam het gelukkig goed op, en leek zelfs medelijden te hebben, maar ik weet dat dat maar ingebeeld is, het is een leerkracht... Alleen moeten we nu een nieuw concert zoeken, dat is iets minder... Gisteren hebben we de film Jezus trouwens voor de 2de keer gezien tijdens de les godsdienst omdat we met z'n allen de leerkracht hadden overtuigd dat we hem nog niet hadden gezien. (wat zijn we toch slim, jawel!) Gisteren was het dus ook wel een fijne dag, alleen heb ik nog heeel veeeeel stijve ledematen van de les L.O.(=lichamelijke opvoeding), wij moesten namelijk iemand in brandweergreep het lokaal ronddragen, op een paar banken springen, en op een hek klimmen, allemaal met die persoon op uwe rug. Ik kan u verzekeren, daar worde stijf van! Maar ik was al blij dat we geen coopertest hadden. (= sadistische test van de leerkrachten LO waarbij je 12 minuten ongeveer 12 toeren rond een *zzeer grote* speelplaats moet rennen gelijk een stel debielen.) Maar zijn het niet allemaal sadisten, die leerkrachten?
Prettig weekend, en geniet nog van die zaaaaaaalige GOEDE vrijdag!!
Ik zat op een bank, jij erover Je keek naar me en staarde Ik draaide m'n hoofd, maar voelde je blik gepriemd op mijn wang Je stapte naar me toe Heel langzaam, bedachtzaam, terughoudend Maar je hield vol En zei me: 'Hallo' Ik zei hallo terug 'Ik wou je alleen zeggen dat ik van je houd.'" 'Ga je me nu zoenen dan, vroeg ik?' 'Nee,' zei hij, en hij liep weg.
P.S: Het was een boeiende maar absoluut onbelangerijke dag in school...
Pfff, het is weer zo ver, het lui lekker leven is gedaan. En ik begon er net gewoon aan te worden. Vooral zo vroeg opstaan deed echt zeer! De wekker die om 07.00u afgaat, ik zeg het u, dan ben ik een zombie in huis... En dan het eerste uur al een hyperactieve leerkracht (die moesten niet bekomen van aartsmoeilijke exames!) die bovendien dan nog eens het saaiste vak ooit geeft: WISKUNDE! Wat een morgen...Dan staat er precies op het bord: "Slaap nu maar verder, de les is toch te saai." Dat is bij alle vakken zo, maar bij wiskunde helemaal! Gelukkig daarna een uur godsdienst. Daar moesten we nog een einde van de film 'Jezus' zien, en ik kan u vertellen dat het gene film voor gevoeilige kijkers was hoor! Al dat bloed en dergelijke (er kwam zelfs een zoenscène in wanneer judas zijne kus aan Jezus geeft, ik kan u verzekeren, ZO stond dat niet in den bijbel zenne...)Maar soit, het was beter dan een hele les discussie voeren of ze al dan niet te streng zijn bij ons op school. Maar er was een licht in de tunnel, want we hadden ook nog vakken als Engels en geschiedenis, wat wel verdraagbaar is. Maar dan een laatste uur Frans, neen, sorry, dat is er te veel aan! Er gebeurt dus niet veel als het weer school is, buiten dat wij allemaal moe zijn, een hele dag door veel lawaai maken, en dat leerkrachten elke dag opnieuw gepest worden... Niks speciaals dus..
Hopelijk morgen spannende dingen meegemaakt, maar ik vrees ervoor, maar...wie weet?
Hoe kan ik nu anders dan over het WK te beginnen? Je kan de straat niet uit, of je merkt er iets van. Nu, zo erg vind ik dat niet, integendeel, ik vind het zelfs aangenaam. Oké, België doet niet mee, maar so what? Er zijn andere ploegen om voor te supporteren... Elke ploeg die tegen Nederland speelt bijvoorbeeld. Nu heb ik de eigenaardige trek om altijd voor de 'underdog' te supporteren. Wat dus dit jaar weer het geval is. Ik keek gisteren naar de Engeland-Paraguay, en ik was VERKOCHT. Ik focus mij weliswaar op andere punten dan mijn huisbewoners (of ze een knap koppeke hebben, ..) maar jongens, die mannen waren zalig! U zou ze bezig gezien moeten hebben. De Engelsen leken wel een bende kleuters in vergelijking met de Paraguyanen!! Bovendien (u hoort het, nu komt het) heb ik de ware gevonden! Hij heet José Montiel (naam alleen al!), is het nummer 17, verjaart 1 dag voor mij, en is (maar) 2 jaar ouder. Hij is niet alleen mooier dan knap, maar kan ook nog voetballen, wat van stomme Beckham met zijn verwijfde houding niet gezegd kan worden! 
