Ik ben Trees, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Puckey.
Ik ben een vrouw en woon in Almere () en mijn beroep is heel veel.
Ik ben geboren op 31/12/1961 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: heel veel.
eerste keer van iets leuks mee maken of ........ Korte verhaaltjes van de belevenissen
04-10-2006
Dieren dag
Het is vandaag dierendag:D Voor mij een belangrijke dag. Want ik heb 2 poesenkinderen zo als ik ze altijd noem. broer en zus van 18,6 jaar Pollewop en Kruimeltje. Van ochtend maakte ze me vroeg wakker. 6 uur iets te vroeg voor mij, dus ik stuurde ze weg, maar ze konde toch niet wachten want een half uurtje later waren ze weer bij me, nou ja ze waren niet weg geweest want ze slapen bij me. Heerlijk hoor die katte kruikjes. De beessies hadden namelijk al gezien dat ik gisteren een andere zak knabbels voor ze had meegenomen, en die knabbels wouwen ze natuurlijk nu hebben, als of ze het weten he. Nou om 7 uur ben ik maar over stag gegaan en heb de knabbels eerst laten zien. ze werden helemaal opgewonden ervan, toen laten ruiken, nou dat was helemaal wat, en tot slot natuurlijk in hun bakje gedaan, het kon niet snel genoeg erin gedaan worden. Ze smikkelde en smulde als of hun leven er van af hing. wat is dat toch een fijn gevoel als je zo iets simpels kan doen. De kattebak verschoont, dat doe ik elke dag want ze gaan op kranten, die zijn toch gratis. toen ik terug kwam. Lagen er twee dik te vreden katten op me bed zich zelf en elkaar te wassen. Ik vroeg of het lekker gesmaakt had, de poesenkinderen keken me aan en knip oogde naar me om te zeggen dat het heerlijk was, ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ze tegen me aan het lachen waren, en heel heel erg blij en tevreden waren. Toch heb ik ook eventjes stil gestaan bij de bijlmer ramp. met dat vliegtuig, dat was op dieren dag. ik was net van tevoren verhuisd anders had ik op de 1e rij gezeten want ik woonde toen aan de overkant op kleiburg. Ik heb wel verschillende dierbare vrienden met hun gezin inclusief dieren verloren. Zoiets ergs vergeet je nooit.
In Oban is een glasblaserij. Toen ik er was bestond hij 25 jaar. dat was in 1986. dus over 5 jaar zou ik er weer naar toe moeten gaan voor hun 50 jarig jubeleum.Ik heb toen voor me zelf een hele mooie presspaper gekocht, eivormig met groen erin en een letter T erop. Toch zou ik daar graag weer eens een kijkje willen nemen. Ik ga aan m´n broer vragen of het er nog wel zit. word vervolgd.
Als je denkt: ik ben verslagen is de nederlaag een feit Als je denkt:'k zal niet versagen" win je op den duur de strijd. Als je denkt:,,ik kan het niet halen". is de tegenslag op til Want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van WIL . Moedeloze gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door een wonder, telken weer de zwaarste race. Denk:,,ik kan het," En dan gaat het, Ïdereen vindt bij wilskracht baat, en in zaken wint de daad het, van nutteloos gepraat. Als je jammert:ik ben zwakker dan mijn grote concurrent" blijf je levenslang de stakker, Die je ongetwijfeld bent. Niet de Goliaths en de rijke, tellen in de kamp voor zes, maar de ferme, die niet wijken Hebben vroeg of laat SUCCES.
Bij Nancy gedropt en daar voor het 1e X haar haren in krulspelden gedaan.Ik had nog nooit bij iemand andres de haren gedaan, zelfs niet bij m´n moeder of zus of vriendinnen. Ik moet zeggen het viel me vies tegen. Het haar was schoon hoor, maar wat een rot dingen die krulspelden zeg en dan die stommen pennen er in. ondanks dat vielen ze er tocht weer uit. maar ja we hadden de tijd, en nancy gaf me gelukkig goede aan wijzingen Ik weet nu wel ik wordt geen kapster, ik kan mijn eigen haar ook niet doen. ik heb hierdoor wel meer respect en bewondering voor kappers gekregen. Toen de krullers er eindelijk in zaten moest ik mee naar buiten, ze lied me kleine lammetje zien, en ik moest helpen met de fles te geven, nu had ik dit ook nog nooit gedaan dus voor het 1X de fled gegeven aan een lammetje. Dit was wel erg leuk werkje, wat kunnen die beestjes vlug drinken zeg en een kracht dat er achter zat. Toen dat gedaan was gingen we weer naar binnen. Daar heb ik geholpen met het eten voor te bereiden, ondertussen dus veel met handen en voeten werk en ik had een woordenboek meegenomen, dus ik kon iets meer scots en scheef dan in het beggin. zo vertelde ze dat we bloemkool met kaassaus gingen eten nou bloemkool met kaassaus, heb ik zo nooit gegeten, ik kreeg er altijd lammetjes pap over of gewoon jus, maar kaas hierbij nee, dus weer iets nieuws. Toen heb ik voor de !e X scoons gebakken, dit zijn soort broodjes, voor tussen de middag, en voor het 1e X muffins gebakken, dit zijn een soort minicakesjes. Het moest natuurlijk allemaal volgens haar rescept, die ik ook van haar mee gekregen heb. Ze heeft voor mij voor de 1e X theeblaadjes gelezen , gelukkig was arie erbij die kon me vertellen wat ze bedoelde hier mee.Dus verder een heleboel dingen voor het eerst gedaan wat ik nu niet meer weet, ik had het opgeschreven, als ik het tegen kom dan schrijf ik het als nog op. De dag was voorbij voordat ik er erg inhad, we hadden veel plezier met elkaar. Nog maar een paar dagen vakantie, het is voor bij gevlogen. Wat we morgen gaan doen ja dat is voor een andere X
Sea Life centre is gelegen aan de west kust van schotland , in connel Het is een mooie aquarium, heel ruim opgezet. Met oa allerlei zee dieren. Het leek eigenlijk wel op een minidierentuin. eigenlijk hou ik hier niet zo van , maar dit viel me erg mee, de aquarium was erg leuk op gezet, je liep tenminste niet in kringetjes rond. en het was erg kleurrijk. Er was zelfs buiten het een en ander te zien. We hebben verder die dag de omgeving verkent en verschillende dorpjes bekeken. thuis gekomen werd arie weer gebeld en moest hij de volgende dag werken. waar ik toen was. Is voor een andere X
Met een klein pontje van Mull naar Iona gegaan. Op Iona staat een abdij die een heel groot ondergronds netwerk heeft, en dit heb erg veel mensen in de oorlog gered. We kregen een rondleiding waar ik bijna niks van kon verstaan, want het was in zwaar dialect, dus arie kon een heleboel vertellen. We zijn in een gedeelte van die abdij geweest die ze als theehuis hadden ingericht, daar was ook een tentoonstelling, hier hebben we wat gedonken en gegeten. Toen zijn we zelf het eiland aan het verkennen gegaan, en zo kwamen we op een begraafplaats terecht, hier stonden van die keltische kruizen op. (zie foto), die zijn erg imposant, sommige zijn wel zo groot als een volwassenen.er hing een erge misterieuse sweer op Iona, arie voelde dit ook, je moet er geweest zijn om dit te begrijpen. Al met al is het een mooi eiland het bekijken waard. Door dit alles waren we bijna te laat voor het pontje/veer naar Mull. waar de auto stond. Onderweg vertelde arie nog het een en andere over Iona en de kruizen. Het is jammer genoeg erg toeristisch maar ja daar doe je niks aan. Onder weg vertelde arie dat hij iets leuks had bedacht voor morgen, wat dat is, dat is voor de volgende X.
Wees kalm temidden van lawaai en de haast, en bedenk welke een vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen;ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen, zij belasten de geest. Wanneer je je met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden; want er zullen altijd grotere en kleinere mensen zijn dan jij zelf. Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling houden voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen; want de wereld is vol van bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; vele mensen streven hoge idealen na; en overal is het leven vol heldendom. Wees je zelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over liefde, want bij alle dorheid en ontevreden is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie; verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet je zelf niet met spookbeelden. Velen angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg je jezelf een gezonde dicipline op, maar wees daarbij lief voor je zelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren; je hebt het recht hier te zijn. En ook al is het je wel of niet duidelijk; toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwen moet en zo is het goed. Heb daarom vrede met god, hoe je ook denkt dat hij moge zijn, en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn, houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch steeds een prachtige wereld. Wees voorzichtig. Streef naar Geluk
tekst gevonden in de oude st Pauluskerk in Baltimore, 1692
Toen ik dus bij die vriendin was gedropt (haar man was aan het werk). zijn wij met z´n 2e naar Fort William (FW) geweest, ik hoefde nu niet zo veel scots en scheef te praten want zij is een hollandse (gelukkige he), dus ze kon mij van alles laten zien, we zijn langs het ziekenhuis geweest hele boel winkeltjes en zelfs naar een klein museum. Ook zijn we naar de supermarkt geweest, arie had een hele was lijst meegegeven en natuurlijk geld. de super markt was voor hun maatstaven erg groot, daar keek ik van op. ik zelf had ook wat andere dingen in geslagen, voor al die lekkere thee. Maar ja de thee smaakte toch anders toen ik ze thuis dronk, moet je altijd zien, het is natuurlijk ook de melk en de lekkere dingen die ik er bij kreeg, dat deed ik thuis niet, die lekkere dingen dan, wel thee met melk en zoetjes, en zo drink ik mij thee nog steeds, of het moet een vruchten of kruiden thee zijn dan smaakt het niet. Ik heb niet veel beleeft in FW alleen te veel geld uitgegeven, en veel plezier gehad met haar. Nou ik vergeet toch bijna iets te vertellen, dat is namelijk toen het lunche tijd was geworden, had ze namelijk een tafel besteld in een van hun plaatselijke restaurants, een sjiek ding, we kregen een uitgebreidde high theetafel ipv een gewone lunche (we hadden wel veel bekijks), ze vertelde het een en andere aan de ober en deze man ging nog meer zijn best doen, ook met nederlandse woordjes er tussen door gooien, die twee waren gewoon heel openlijk met elkaar aan het flurten gewoon, en dat bezorgde mij en haar af en toe een gieggelbui, ach ja meisjes onder elkaar he. Al met al hebben we veel te veel gegeten en gedonken, maar een plezier dat we hadden, ze wou namelijk dat ik dit zeker 1x moest meemaken. Want met de echte higt thee reden we alweer naar huis toe want het was toch wel 2 uur rijden er vandaan en haar man wou wel weer gewoon eten hebben na een dag werken. Ze had een hele lekkere stoof pot gemaat lekker makelijk, deze was bijna klaar toen we thuis kwamen. Arie kwam me weer op halen en bleef mee eten, wij dames haden niet zo´n honger maar de heren aten voor 2. wat eigenklijk wel goed was, want dan viel het niet zo op van ons. De volgende dag ging arie en ik naar Iona dat is een klein eiland met een heel eigen geschiedenis en het bekijken waard, maar dat is voor de volgende X