Als je regelmatig het bos bezoekt zul je dit fenomeen ook al opgemerkt hebben: de zwavelzwam.
Je vindt deze terug op afgezaagde of afgestorven bomen.
Blijkbaar zou deze eetbaar zijn, maar ik waag mij er in elk geval niet aan en zou het aan een leek ook zeker niet aanbevelen. Schoenmaker blijf bij je leest.
Ik weet niet op het heilzaam is en aan te raden, maar misschien zullen sommige juffrouwen die niet van het straat geraken toch wel eens geprobeerd hebben
Je hebt zo van die dieren die er niets om geven om op de gevoelige plaat te worden vastgelegd. Eén ervan was zeker dit damhert die recht in de lens van mijn camera keek.
Sorry van de groene Bekaert draad, moeilijk om deze te wissen op de foto
Dit is een foto met zelf gemaakte tekst die ik eerder op mijn ander blog van het Raspaillebos al eens postte (dit op Bloggen.be), maar ik vind het geen probleem om deze nog eens on line te zetten.
Het is een persoonlijk werkje, waar ik fier op ben. Hopelijk vinden jullie dat ook?
Hij lag af tussen het groen toen we deze morgen er passeerden, maar stond vlug recht. Weglopen deed hij evenwel niet. Wellicht was hij nog slaapdronken
Soms zie je er alle dagen en soms zie je ze een tijdje niet. Deze passeerde wel voorbij mijn lens.
Feitelijk is dit een beetje gelogen Toen ik de wagen aan het parkeren was zag ik hem al staan en blijkbaar was hij nieuwsgierig om ons te leren kennen.
Ik weet het, de foto is niet denderend, maar ik ben de laatste tijd al blij dat ik tussen de dichte plantengroei nog een wild dier kan spotten en fotograferen.
Een straaltje zon tussen de bomen kan mooie plaatjes opleveren vooral als de zon ook zijn gloed verspreid over de bladeren en het andere groen dat aanwezig is.
Geef toe, de varens zijn goed gelukt dit jaar. Sommige staan tot soms 2 meter hoog.
Ik dacht dat ik een mooie foto had gemaakt van een reebok maar bij het ontwikkelen van het filmrolletje (grapje natuurlijk ) bleek dat de bladeren van een struik in het zoekbeeld waren opgedoken door de wind.
Desalniettemin toch duidelijk dat het over een reebok gaat.
Plotseling uit het niets stak deze reebok het gangpad over en begon spontaan te eten. Hij had ons niet opgemerkt, het is maar toen mijn hond onrustig werd dat hij op zijn gemak zijn weg verder zette.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, lekker uit eten gaan, fotograferen, reizen, enz..
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
