|
Dag 12 Orthez - Saint-Jean-Pied-de-Port
zaterdag 14-05-2005 86km Totale 1331km
We zijn zenuwachtiger dan de vorige dagen. Bij het ontbijt nemen we ons roadboek door. En we weten het nu zeker, het wordt vandaag onze eerste echte bergrit met enkele cols.
Hugo is wat ongeduldig, we kunnen niet vlug genoeg vertrekken. Nog wat foto’s, water bijvullen en met volle moed verlaten we het Kyriad hotel richting Navarrenx. De zon maakt het aangenaam. Er is bijna geen wind en rond de 20°C.
Nu wordt het toch wat meer dan kimmen. We moeten de Col d’Osquich over, zwaar en langer dan gewoonlijk….. We starten samen aan een gezapig tempootje, ik tracht zo lang mogelijk op kop te blijven, maar als de snelheid te veel daalt, komt Hugo onvermijdelijk op kop. Enkel Jacques kan blijven volgen.
Op de top waagt Medard een uitgekookte spurt met Hugo, maar het lukt hem toch niet om te winnen. Ik kom ietsje later als jongste van de bende een beetje beschaamd op de top. Gelukkig heeft iedereen dorst en kan ik terug mee met de groep. Bij de afdaling is het mijn beurt om te ontsnappen, mijn gewicht zo’n 25kg meer dan de anderen, speelt hier in mijn voordeel. We klimmen aan +/8km/h en dalen aan +/- 58km/h.
Het wordt hoog tijd om te eten. Bij een kerkje in een piepklein dorpje, vleien we ons op een kerkhofmuur en genieten van de vergezichten. De contouren van de Pyreneeën met besneeuwde toppen komen in zicht. We vervolgen onze bergrit door groene weiden met enorme schaapskudden. Het is bijna te rustig!!!
Zonder het goed te beseffen staan we aan de poortmuur van Saint-Jean-Pied-de-Port. Als we het stadje binnenrijden overvalt ons een enorme drukte. Nu op zoek naar overnachting. Heel vlug wordt ons duidelijk gemaakt dat we naar het secretariaat “Accueil Saint Jacques” moeten. Hier aanmelden en ’t een en ’t ander invullen. (Statistieken?)
De man heeft het zeer druk of is het de Zuid-Franse mentaliteit…. En toch kan er een stempel vanaf………en zelfs een overnachtingadres.
Onmogelijk om te fietsen in de steile, smalle straatjes. Er heerst een commerciële toeristische drukte, dat zijn we niet meer gewoon.
Dat belooft voor morgen, als dit allemaal stappende “Pelgrims” zijn. Het is Pinksterweekend en dat zijn wij blijkbaar vergeten ……… Na wat zoeken vinden we onze eerste “Albergue”, de eigenaar staat ons op te wachten. Nu met de fietsen door een lange smalle gang tot in de achterliggende stallen. En dan vliegensvlug naar een kamer waar we onze bedden aangewezen krijgen. Voilà
Hugo, Medard en Bob staan er wat beduusd bij………we zijn méér gewoon, wat is dat hier allemaal. Stapelbedjes in een kamer met 12, krakende houten plankenvloer, een hoop rugzakken, wandelstokken en bergschoenen.
Jacques lacht met ons, “nu zijn jullie echte pelgrims” Goeie avond zeg…!!!!
Gedaan met “Pelgrim–de-lux” te spelen, maakt hij ons duidelijk.
Wij vertrouwen hem ’t zal wel meevallen zeker?
We hebben reuzehonger, dus vlug een douche, verkleden en op stap.
Het stadje is mooi en overal zijn er eethuisjes. We willen ons trakteren op een flink souper voor onze laatste avond in Frankrijk.
We belanden in “Patio Bernat” in de rue de la Citadelle. Een gezellig restaurantje. De bazin komt met de menukaart, maar we verstaan er geen bal van, ook Jacques niet, en dat is toch een krak in die zaken.
De patroon komt ons vertellen, in een mengelmoes van Frans-Spaans-Baskisch, wat hij voor ons zal klaarmaken. De keuze is vlug gemaakt, laat maar komen……….. en we krijgen al onmiddellijk een fles wijn. Bij een prachtig maal en nog meer wijn, geraken we in gesprek met een tafelbuur. Een Amerikaan die morgen op stap trekt naar Santiago. Blijkbaar zijn alle cliënten in de zaak stappers, we voelen ons op ons gemak tussen al die moedigen. Hopelijk is dat straks ook zoals we willen slapen.
Als laatsten komen we op de kamer, iedereen ligt al in dromenland. Voorzichtig kruipen we in onze slaapzak. Op hoop van zegen trachten we onze slaap te vinden. Slaapwel!
Vertrek: Orthez 9H30
Aankomst: Saint-Jean-Pied-de-Port 17H00
Afstand: 86km Totale km: 1331km
Gemiddeld: 19km/h
Weer: mooi en zonnig +/- 22°C weinig wind
30-11-2022 om 18:04
geschreven door Via de la Plata
|
