Dag 21   Léon - Astorga  

maandag 23-05-2005

Wat was dat lekker slapen in een bed met lakens, en dan nog in deze kalme omgeving!!!! We verzamelen om 8h30, op het plein aan de hoek van de kathedraal. Daar is een grote bar, hier zullen we ons ontbijt nemen. Het is een plezier om te zien hoe Spanjaarden omgaan met het ochtend ritueel.

Jacques bestelt, we wachten en bekijken het spektakel. Er komen en gaan, meestal bedienden en secretaresses. Vluchtig nemen ze een koffie en een croissantje, verkopen veel gekwetter en zijn weer weg. Uiteindelijk krijgen we appelsiensap, koffie, croissant en ander lekkers…..we nemen er onze tijd voor. We blijven nog wat hangen in de stad, er is veel te zien. We zijn op zoek naar een apotheker, Medard moet zijn medicatie aanvullen. Hij wordt nergens bediend, men eist een voorschrift. We komen aan het postgebouw. Ik stuur wat overbodige kledij naar het thuisfront. Dat vraagt tijd, hier maken ze zich niet druk. Nadien gaan we in een computerwinkel mijn fototoestel-memory stick leegmaken en verplaatsen op een usb-stick.

Ik kan beginnen aan mijn 2°reeks foto’s. Ondertussen is er volop zon en het is ongeveer 22°C. We volgen de Camino bordjes langs de rivier en geraken gemakkelijk uit de stad.

Nu langsde N 120, ook de stappers doen dit. Iets verder ligt er een drukke autosnelweg. Dat maakt het wat minder druk voor ons. Het wordt etenstijd en een baanbar is vlug gevonden. Er heerst een gezellige sfeer, maar voor een menú is het wachten tot 14h.

We doden de tijd met een fris wijntje. Nadien volgt er een overvloed aan eten en drinken voor 8€ de man, onvoorstelbaar. De Spanjaarden vergasten ons weer op een spektakel, met een luidruchtige TV waar niemand naar kijkt, veel gebabbel en drukdoenerij……..het zijn echte macho’s.

Heel vlug komen we in “Hospital de Orbigo” een typisch plaatsje. Er is een witte kerk, de toren is overvloedig bezet door ooievaars. Op de brug over de rio Orbigo  houden we onze siesta. Enkel het gekwetter van de ooievaars en een aanstormende kudde schapen verstoort de stilte.

Jacques herinnert zich de camping naast de rivier waar hij met Annie op zijn vorige reis een nachtje doorbracht. We geraken hier moeilijk weg toch sukkelen we op een gezapig tempootje in Astorga. Het is nu zeer warm, wat rusten op het plein vóór het Palacio Gaudi en de kathedraal, dat doet deugd. Na een praatje, bezoeken we de kerk en het museum.

In een klein straatje bij het plein vinden we “Albergue San Javier”. Er is plaats, dus hier overnachten. Onze fietsen kunnen op het bebloemde binnenplaatsje. We krijgen een kamer voor 12 personen…….Er liggen al peregrinos te slapen, we trachten stil te blijven. Er is een groep Canadezen en een ploeg Duitsers, ze zijn zeer moe!

Het zijn allemaal studenten, enkelen spreken zelfs Frans en weten ’t een en ’t ander over Brugge. Ze zitten met pijnlijke voeten, er liggen overal zalfjes en windsels. Na onze douche doen we een wandeling. Wat een mooi aantrekkelijk stadje. Rustig en prachtig weer….Wat wens je nog meer!

De vriendelijke hospitalero geeft ons enkele adressen om het avondmaal te nemen…..na wat zoeken vinden we een groot restaurant. We zijn niet de enige peregrinos, aan een paar tafels is er al veel plezier. Wij bestellen een ruime maaltijd met een lekker flesje wit en rood en genieten met volle teugen. Na nog een lange filosofische praatavond, slenteren we naar onze

slaapkamer…….

Als allerlaatsten natuurlijk! Het is al doodstil, onze medepelgrims genieten al van een deugddoende nacht. Bewonderenswaardig, die stappers, en ze komen werkelijk van overal, over de gehele wereld kennen ze de Camino de Compostela. Slaapwel………. Hopelijk geen gesnurk!

Vertrek:        Léon               12H00

Aankomst:    Astorga            17H00

Weer:            Zon         22°C

Afstand:            54 km

Totale km:    1921 km

03-05-2023 om 19:28 geschreven door Via de la Plata

Dag 20 Terradillos de los Templarios -   Léon 

zondag 22-05-2005    71 km

We moeten goed geslapen hebben het is 8H00. We hebben alles voor ons alleen, douches, wc’s enz……..Nuestros amigos compañeros peregrinos  zijn vroege vogels. Het ziet er wat koud en bewolkt uit, zo’n 14°C, toch is de zon af en toe van de partij.

De eetplaats is verlaten, de 2 vrouwelijke hospitaleras  kijken verwonderd! Toch maken zij voor ons een goede bocadillo con tortilla en koffie, we krijgen zelfs een vers sinaasappelsapje. Jacques heeft duidelijk zijn overtuiging en zijn charmes moeten laten gelden !!!

We overlopen onze wegwijzer, het zou wel eens onze laatste vlakke rit kunnen worden.

Er staat een koude tegenwind, we kruipen op een lintje en doen het rustig aan.

Regelmatig steken we wandelaars voorbij, zelfs de peregrinos waar wij gisterenavond mee aan tafel zaten. We wensen ze telkens een Buen Camino en krijgen hetzelfde terug. Bij onze eerste stop, in Sahagún, om ons wat op te warmen………is een koffie welkom.

De bar zit vol pelgrims, de meeste nemen hier hun ontbijt. Er is ook een kwieke Hollandse dame van 75 jaar, zij herkent mijn “Gazelle-fiets” en denkt dat wij Nederlanders zijn. Haar woordenvloed is niet te stuiten, zij heeft al 2 maal de Camino gefietst en wil nu alles nog eens rustig te voet afhaspelen. Wij moeten haar vol bewondering laten ratelen. Dat wordt moeilijk voor Medard hij wil haar ons verhaal vertellen, maar hier komt hij duidelijk te kort……..zij overtroeft hem met haar woordenvloed. Later komt ook onze Vlaamse vriend binnen. Zijn enthousiasme is duidelijk gedaald. Wanneer we hem verlaten vragen wij ons af, of hij ooit Santiago zal halen ????

Na deze lange pauze komen we in een verlaten landschap. Dit moet echt de ” Meseta“ zijn, een onbewoond vlak desolaat gebied. We moeten in een waaiertje opboksen tegen de wind, ik voel mij als benjamin geroepen om kop te trekken.

Regelmatig komen we kleine standbeeldjes en stenen kruisjes tegen, blijkbaar moeten er hier pelgrims overleden zijn. Allez ………Kom hier maar eens aan je einde !!!!!!! Rechts van ons, aan de horizon, zien we duidelijk besneeuwde bergtoppen……..En maar stoempen, het blijft maar duren, we zijn blijkbaar alle vier aan het mediteren.

Rond 14h00 krijgen we honger, maar er is dorp noch stad te bespeuren. In de verte zien we links van ons enkele huizen en rijden er haastig naar- toe. Inderdaad, een dorpje van één straat met één bar. Er zitten enkele dorpsfiguren. Meer dan een wijntje en elk 3 tapas krijgen we niet. Medard wil alle eten opkopen, maar dat lukt niet. Teleurgesteld moeten we verder………

Ons roadboek geeft als eerste dorp Mansilla de las Mulas aan, wij schatten nog 15km. En inderdaad het is nog zo ver. Aan het dorpsplein stoppen we en vliegen een overvolle bar binnen, hier moet je geduld hebben, maar we geraken toch aan een “Menú del día” met een overvloed aan wijn en de gebruikelijke Spaanse ambiance.

De volgende stop moet Léon worden…….

We zien van zeer ver de stad liggen, volgen nu de Camino-bordjes en komen zonder moeite in het centrum tot aan de prachtige kathedraal. We trakteren ons op een ijsje.

Jacques heeft ondertussen al een Hostal gevonden: “San Martin” juist achter de kathedraal. We mogen onze fietsen bergen in de beneden hal en krijgen twee toffe kamers met elk 2 bedden, sic. Hij verdient een pluim onze Jacques.

Het is zondagavond en er heerst een ongelooflijke wandeldrukte in de oude binnenstad. Wij flaneren ook als echte Españols door het centrum en doen af en toe een terrasje. Vóór 21h geraken we toch niet aan een avondmaal………  De zondag mag het wel iets extra zijn, we eten in een deftig restaurant à la carte, Jacques helpt gelukkig bij de keuze.

Voldaan wensen wij elkaar buenas noches.

Vertrek:        Terradillos de los Templarios        9H30

Aankomst:    Léon  17H00

Weer:            Bewolkt     14°C     ’s avonds zon  20°C

Afstand:            71 km

Totale km:    1867 km

03-05-2023 om 12:46 geschreven door Via de la Plata