Mijn zoon
Mijn zoon
Als ik naar de fotos kijk in die oude doos fotos van jaren terug, dan denk ik bij mezelf wat gingen de jaren vlug.
De baby in mijn armen, het kindje dat ik wiegde, dat ik troostte jij die mijn hart verwarmde.
Nu ben je anders, je leid je eigen leven, weg is die kleine jongen, de baby en de kleuter, waar ik liedjes voor heb gezongen.
Je bent een ander mens, zelf nu bijna een man, je speelt die rol ook heel intens ik vraag mezelf soms af, hoe vlug en snel dit kan.
Maar een moederhart, ziet in een foto van weleer, de liefdevolle herinnering van een vervlogen tijd ieder keer steeds weer.
Een hart dat is verbonden, met dat van haar kind, geen vrouw, geen man, kan deze schakel breken, die een moederhart verbindt.
|