Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in duffel (belgie) en mijn beroep is invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over autos.
auto-nostalgie
vervolg van skodaman 3
17-12-2008
SAAB 96..... 1960
SAAB 96..... 1960
Bij de constructie van de opvolger van de Saab 93 hadden de ingenieurs geen half w verricht. De 96 had een grotere achterruit. Het dak was vlakker ontworpen, wat de hoofdruimte voor de achterpassagiers ten goede kwam en ook het dashboard was nieuw. Na enkele jaren kregen de Saabs ee langere neus. De Saab Sport, ook wel GT 8 en later Monte Carlo genoemd, was voor c sportievere rijders. Vanaf 1967 heeft de wagen een viertakt V4 van Ford Keulen.
Aantal cilinders: 3 of V4 Cilinderinhoud in cm3: 841 of 1498 Vermogen in pk hij toeren/minuut: 38/4250 c 68/5500 Topsnelheid in km/uur: 125-155 Carrosserie/Chassis: zelfdragend Uitvoering: coach Productie-aantallen: 547.221
De Fiat 127 is een auto die door FIAT werd geproduceerd tussen 1971 en 1983. De auto werd in 1971 geïntroduceerd als opvolger van de Fiat 850. De productie eindigde in 1983 na de introductie van de Fiat Uno.
Op basis van de Fiat 128 begint Fiat in 1971 met de ontwikkeling van een kleiner model, de Fiat 127. Dit model past kwa vormgeving beter bij de vooruitstrevende techniek en wordt in 1972 beloond met de titel 'Auto van het jaar'.[1] Vanaf het begin wordt dit model zowel in Italië als in Spanje geproduceerd. In Spanje onder de naam Seat, waar er al snel een vierdeurs uitvoering volgt.
In 1977 wordt de 127 vernieuwd en aangepast. De 127 wordt in lijn gebracht met de 126 en 128, die ook gefacelift zijn. Voor Italië komt er ook een nieuwe motor bij, namelijk een 1050cc. Deze wordt niet zelf ontwikkeld, maar afgenomen van de dochteronderneming uit Brazilië.
In januari 1983, wordt de 127 vervangen door de Fiat Uno. Op sommige Europese markten blijft de 127 nog leverbaar tot 1987. In Latijns-Amerika blijft de 127 nog in productie tot 1995.
wielbasis: 2230 mm lengte: 3594 mm breedte: 1524 mm hoogte: 1372 mm gewicht: 705 kg draaicirkel: 10m tankinhoud: 30 liter bandenmaat: 135/80-SR13 cylinderinhoud: 903cc boring x slag: 65.00 mm × 68.00 mm kleppen: 2 per cilinder compressie: 9.00:1 maximum vermogen: 47.7 pk bij 6200 tpm specifiek vermogen per liter: 52 pk/l maximum koppel: 63.0 Nm bij 3500 tpm aandrijving: voorwielen versnellingen: 4 vooruit en 1 achteruit voorremmen: schijven achterremmen: trommels topsnelheid: 135 km/u acceleratie 0-100 km/u: 18,5 sec benzineverbruik: 12.66 km/l (7.90 l/100km)
Een heel interessante wagen was de 600 Multipla, een soort voorloper van de huidige space-wagons. Hoewel de voortrein van de Fiat 1100 stamde, was de wagen opgebouwd uit Fiat 600-onderdelen. De Multipla was in drie uitvoeringen verkrijgbaar, voor vier of zes personen of als taxi, en vooral in deze laatste uitvoering zag men hem in Italië veel voor de stations staan. In Nederland was dezé wagen bij kleine middenstanders geliefd. Na 1960 was er de grotere motor en die was zeer welkom bij volledige belasting.
Aantal cilinders: 4 Cilinderinhoud in cm3: 633 en 767 Vermogen in pk bij toeren/minuut: 22/4600 en 29/4800 Topsnelheid in km/uur: 90-110 Carrosserie/Chassis: zelfdragend Uitvoering: coach Productiejaren: 1956-1966 Productie-aantallen: 160.260
Bij de DS werd vanaf de introductie in 1955 een hydraulisch systeem gebruikt voor vering, besturing, remmen en zelfs gangwissel en koppeling. Voor de aandrijfgroep werd een klassieke versnellingsbak toegepast die op vernuftige wijze hydraulisch werd bediend met een vederlicht werkende selecteurhendel. Er werd gebruik gemaakt van een gewone enkelvoudige droge plaatkoppeling maar ook die werd geheel automatisch bediend. Zo ging er geen motorvermogen verloren in een koppelomvormer. Naast deze oorspronkelijke versie met halfautomaat, de 'hydraulique' werd de DS vanaf het voorjaar van 1963 ook leverbaar met een mechanisch bediende versnellingsbak en koppeling
In 1961 kreeg de Victor een nieuwe darrosse rie. Verdwenen was de panoramische voorruit tot groot plezier van die velen die bij he in- en uitstappen hun knieën bezeerd hadden. De Victor kon met een gesynchroniseer de 3-bak geleverd worden, die door een hen del aan de stuurkolom geschakeld werd of met een 4-bak met pook. In 1964 werd de motor vergroot en kwamen er schijfremmen aan de voorwielen. De versie VX 4/90 had dubbele carburateurs en meer luxe.
Aantal cilinders: 4 Cilinderinhoud in cm3: 1508 en 1596 Vermogen in pk bij toeren/minuut: 50/4600 en 59/4600 Topsnelheid in km/uur: 130 en 135 Carrosserie/Chassis: zelfdragend Uitvoering: sedan en stationcar Productiejaren: 1961-1963 en 1964 Productie-aantallen: 328.640
De nieuwe serie, bij Mercedes als W110 bekend, was in 1961 naar een bekend recept gemixt. Men neemt de carrosserie van de zescilinder en kort de neus in om er een viercilindermotor in te bouwen en klaar is de 190. Vier jaren later volgde de 200 met een iets grotere motor en toen de 230, een zescilinder met eerst 105 en later zelfs 120 pk. Het heeft lang geduurd voordat de vleugeltjes Mercedessen een liefhebberswaarde kregen. Duur zijn ze nog steeds niet. In België bouwde men vanaf '66 een stationversie.
Aantal cilinders: 4 en 6 Cilinderinhoud in cm3: 1897, 1988 en 2281 Vermogen in pk bij toeren/minuut: 80/5000, 95/5200 en 120/5400 Topsnelheid in km/uur: 150-170 Carrosserie/Chassis: zelfdragend Uitvoering: sedan Productiejaren: 1961-1965 en 1965-1968 Productie-aantallen: 130.554, 70.207 en 40.258
De Consul 315 werd opgevolgd door de Corsair en dit gebeurde in 1963 op de Parijse Salon. Twee jaren later werd de lijnmotor in de wagen vervangen door een V4 die met twee verschillende cilinderinhouden geleverd kon worden. De GT uitvoering van deze Corsair had een inhoud van 2 liter en een vermogen van 93 pk. In 1966 ondergaat de carrosserie een face-lift, maar de typische neus blijft. Deze Engelse Ford kent tegenwoordig weinig liefhebbers.
Aantal cilinders: 4 en V4 Cilinderinhoud in cm3: 1498, 1663 en 1996 Vermogen in pk bij toeren/minuut: 58/4600, 72/4750 en 93/5500 Topsnelheid in km/uur: 130 ,145 en 165 Carrosserie/Chassis: zelfdragend Uitvoering: coach en sedan Productiejaren: 1964-1970 Productie-aantallen: 294.591
Met zijn lange neus, zijn korte achterkant en zijn vier zitplaatsen naar het Mustang-recept zorgde de Beau de Cologne voor opzien. De Capri was in een groot aantal varianten leverbaar, van goedkope gezinsauto tot snelle race- en rallywagen. In 1972 werden de V's uitgewisseld tegen viercilinder lijnmotoren. De I is inmiddels een gearriveerde liefhebbersauto. We geven de prijzen voor de goedkoopste versie; die van de snellere typen ligt relatief veel hoger, zo kost de 2600 RS ongeveer driemaal zoveel.
Aantal cilinders: V4, V6 en 4 cilinder lijnmotor Cilinderinhoud in cm3: 1293-2637 Vermogen in pk bij toeren/minuut: 50/5000 tot 150/5300 Topsnelheid in km/uur: 135-200 Carrosserie/Chassis: zelfdragend Uitvoering: coupé Productiejaren: 1969-1973 Productie-aantallen: 784.000
Ook met de voorwielaandrijving kon Simca niet achterblijven. Het bedrijf introduceerde de Simca 1100 in 1967. Deze auto had een nieuwe carrosserie met drie of vijf deuren. De sterkste uitvoering van de Simca 1100 was de Simca 1204, zijn 1204cc motor leverde 63pk. Vanaf 1970 werd de naam Simca steeds verder naar achteren gedrukt. De nieuwe modellen uit dat jaar werden al Chrysler 160 en Chrysler 180 genoemd. In de volgende jaren sprak men nog van de Franse Chrysler, later werd het merk omgedoopt tot Talbot Simca.
De Simca 1100 is een model van de Franse autofabrikant Simca. In totaal werden er meer dan twee miljoen exemplaren van geproduceerd tussen 1967 en 1985.
De Simca 1100 was als drie- of vijfdeurs hatchback, als stationwagen, pick-up en bestelwagen leverbaar. De auto was uitgerust met voorwielaandrijving, een dwarsgeplaatste motor voorin en rondom onafhankelijke wielophanging. De motorinhoud was 944, 1118 of 1294 cc, afhankelijk van de specifieke uitvoering en markt. Door de invloed van de Amerikaanse eigenaar van Simca, Chrysler, was de oorspronkelijke motor al geschikt voor loodvrije benzine en er werd ook een model voor de Amerikaanse markt gemaakt, de Simca 1204, met een iets vergrote versie van de 1118cc motor (wat overigens geen verkoopsucces werd). Het interieur van de hatchback bood plaats aan 5 personen en de auto was vooral populair als goedkope gezinsauto. Ze werd in de lage landen goed verkocht en beheerstte het straatbeeld net zoals de Citroën 2CV en Renault 4.
In 1977 werd de opvolger van de Simca 1100 gepresenteerd; de Horizon. Vanaf 1979 ging de auto, vanwege de overname van Simca door PSA, Talbot Simca 1100 gaan heten. De "gewone" 1100 ging in 1981 uit productie, de bestelauto (VF2), die onder andere bij de Nederlandse PTT erg populair was, is tot april 1985 in productie gebleven.
Inmiddels is de 1100, net als vrijwel alle auto's uit het "goedkope" segment uit de zeventiger jaren, uit het straatbeeld verdwenen. Er werd door Simca (en ook door vele andere automerken destijds) nauwelijks aan roestbescherming gedaan, waardoor de gemiddelde levensduur net boven de 10 jaar uitkwam.
Op basis van de Simca 1100 heeft Matra Automobiles een tweetal modellen gemaakt:
Op basis van een aantal Simca 1100 TI onderdelen zoals motor (1294 cm3), voorwielophanging, stuurhuis en reminstallatie werd van 1974 tot 1980 de Matra Bagheera gebouwd. Op basis van de Simca 1100 Fourgonette pick-up werd tussen 1977 en 1984 de Matra Rancho gebouwd.
De hoekige Simca 1000 is de opvolger van de Simca Aronde. Het ontwerpbureau van Fiat werkte mee aan het ontwerp. Van de Fiat-verwantschap is uiterlijk nog wel wat te zien in de gelijkenis met de Fiat 850. Gedurende de productiejaren is de 1000 in een drietal varianten gemaakt. Deze zijn met name makkelijk herkenbaar aan de grootte en vorm van de verlichting. De eerste versie heeft kleine ronde achterlichten. De koplampen van versie twee (vanaf modeljaar 1968) zijn aanmerkelijk groter (in feite gelijk aan de exportversie naar USA/Canada, Simca 1118) en heeft grotere, vierkante achterlichten. Versie 2 is ook herkenbaar aan het Chrysler pentastar logo dat de Simca-zwaluw verving, omdat Chrysler in dat jaar Simca geheel inlijfde. In de laatst geproduceerde versie, vanaf 1977, zijn de koplampen tenslotte rechthoekig en heet het model Simca 1005 of 1006 (in overeenstemming met de rest van de Simca-modellen, waarbij de laatste 2 cijfers de fiscale pk's aanduiden).
De Simca 1000 heeft een onafhankelijke wielophanging, en de carrosserieuitvoering is altijd vierdeurs. Het geringe gewicht van ca. 750 kg, en de plaatsing van de viercylinder, variërend in inhoud van 998 tot 1294cm³ motor achterin, maken de Simca 1000 erg gevoelig voor zijwind.
De Simca 1000 is naast met een volledige gesynchroniseerde 4 versnellingsbak ook, uitsluitend in combinatie met een 994cm³ motor, geleverd met een semi-automatische (wel schakelen, niet koppelen) Ferodo drieversnellingsbak.
De Simca 1000 is niet opgevolgd door een vergelijkbaar model. Enkele jaren later verscheen de Talbot Samba op de markt, wat feitelijk een afgeleide was van de Peugeot 104Z.
De Alfa Romeo 33 Stradale is een supersportwagen van het Italiaanse merk Alfa Romeo, gebouwd tussen 1967 en 1969. Slechts 18 exemplaren werden geproduceerd, inclusief 4 prototypes. Dat maakt van deze wagen een uitzonderlijk zeldzaam verzamelstuk dat tegenwoordig geschat wordt op ongeveer 1.000.000.
In 1967 besloot Autodelta om op basis van de 33 competitiewagen een gewone straat versie te bouwen: de 33 Stradale. Franco Scaglione zorgde voor het ontwerp: een uitzonderlijk lage wagen die niet hoger kwam dan een meter en nog steeds als één van de mooiste ontwerpen ooit wordt beschouwd. De 33 Stradale kreeg een iets kortere wielbasis en de betrouwbaarheid van de motor werd verhoogd. Het maximaal vermogen kwam op 230 pk te liggen, maar door de aerodynamische body en het lage gewicht haalt hij nog altijd een topsnelheid van meer dan 260 km/u.
Motor: 1995 cc 90° V8 Vermogen: 171,5 kW (230 pk) Maximaal koppel: 187 Nm Lengte: 3970 mm Breedte: 1709 mm Hoogte: 991 mm Droog gewicht: 572 kg
Topsnelheid: meer dan 260 km/u 0-100 km/h: 5,5 seconden
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
